68% van de werkloze werknemers in de VS “komt in aanmerking voor betalingen die hoger zijn dan hun verloren inkomsten”
Indignatie redactie
5 min. lezen
Kan iemand uitleggen hoe we werkloze werknemers gaan motiveren om weer aan het werk te gaan terwijl de meesten van hen daadwerkelijk meer geld kunnen verdienen op hun banken terwijl ze Netflix kijken? In de afgelopen paar maanden hebben 36,5 miljoen Amerikanen nieuwe claims voor werkloosheidsuitkeringen ingediend en het Congres wilde begrijpelijkerwijs iets doen om deze ongekende stijging van de werkloosheid aan te pakken. Maar door al deze werkloze werknemers een bonus van 600 dollar te geven bovenop de bestaande werkloosheidsuitkeringen, heeft het Congres in feite een zeer krachtige stimulans voor Amerikanen gecreëerd om werkloos te zijn en werkloos te blijven zolang de bonussen duren. Volgens een groep vooraanstaande economen van de University of Chicago, 68 procent van degenen die momenteel werkloos zijn, kunnen nu meer geld mee naar huis nemen dan wanneer ze daadwerkelijk werkten …
Een nieuwe analyse van Peter Ganong , Pascal Noel en Joseph Vavra , economen aan de Universiteit van Chicago, 1 gebruikt overheidsgegevens uit 2019 om te schatten dat 68 procent van de werkloze werknemers die een uitkering kunnen ontvangen in aanmerking komt voor betalingen die hoger zijn dan hun gederfde loon. Ze ontdekten ook dat het geschatte mediane vervangingspercentage – het aandeel van het oorspronkelijke wekelijkse salaris van een werknemer dat wordt vervangen door werkloosheidsuitkeringen – 134 procent is, of meer dan een derde van hun oorspronkelijke loon.
U hoeft natuurlijk niet 100 procent van uw vroegere inkomen mee naar huis te nemen om een stimulans te zijn om werkloos te blijven.
Als je bijvoorbeeld een baan had die je echt haatte, zou je bijna zeker de kans grijpen om elke dag thuis te blijven en toch 90 procent te verdienen van wat je vroeger verdiende.
Dus ja, degenen die een zeer goed betaalde baan hadden, zullen gemotiveerd zijn om weer aan het werk te gaan, maar alle anderen zullen zeer in de verleiding komen om met de jus te trainen zolang het duurt.
En hoe minder je hebt gemaakt toen je echt aan het werk was, hoe intenser die verleiding zal zijn.
Bedenk eens waar restaurant- en hotelmedewerkers nu aan moeten denken. Volgens CNBC komt de gemiddelde werkloze werknemer in die bedrijfstak nu in aanmerking om “182% van hun vorige loon” te innen …
De gemiddelde werknemer in deze branche, die 14 miljoen mensen in dienst heeft, verdient $ 13,45 per uur – het laagste in vergelijking met andere branches.
Deze werknemers zouden het meest profiteren van het werkloosheidsstelsel in vergelijking met anderen – 182% van hun vorige loon ontvangen, volgens een CNBC-analyse van Bureau of Labor Statistics and Labor Department-gegevens.
Denkt u dat die arbeiders graag terug willen naar hun vroegere baan?
Ik denk het niet.
De waarheid is natuurlijk dat veel van hun banen nooit meer terugkomen. Volgens de Atlantische Oceaan zijn “honderdduizenden bedrijven” al ingestort tijdens deze economische neergang …
De activiteit van kleine bedrijven is landelijk met bijna 50 procent gedaald . Honderdduizenden bedrijven zijn al mislukt. Grote retailers zoals J.Crew en Neiman Marcus hebben faillissement aangevraagd , terwijl anderen, waaronder die van Macy, wankelen . Bij sommige maatregelen zegt amper een derde van de Amerikanen te werken. Uit het banenrapport van volgende maand zal waarschijnlijk blijken dat voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog een meerderheid van de Amerikanen niet officieel in dienst is.
De koude, harde realiteit is dat er in de nabije toekomst simpelweg niet genoeg banen zullen zijn voor iedereen in de Verenigde Staten.
En in de toekomst zullen veel meer bedrijven het laten afweten.
Onlangs voerde Facebook een enquête uit onder “86.000 eigenaren van kleine en middelgrote bedrijven” , en de resultaten van die enquête waren behoorlijk verrassend …
Ongeveer een derde van de kleine bedrijven die gedwongen zijn te sluiten vanwege de coronaviruspandemie zegt dat ze niet kunnen heropenen omdat ze geen rekeningen of huur kunnen betalen, zo blijkt uit een Facebook-onderzoek.
Meer dan de helft van de door Facebook ondervraagde bedrijfseigenaren zei ook niet te verwachten dat ze hetzelfde aantal werknemers dat ze voor de pandemie in dienst hadden, opnieuw zouden kunnen aannemen.
Meer specifiek ontdekte de enquête dat slechts 45 procent van alle eigenaren van kleine en middelgrote bedrijven van plan is hetzelfde aantal werknemers opnieuw in dienst te nemen als voorheen.
Dat betekent dus dat miljoenen en miljoenen banen voorgoed verdwenen zijn.
En natuurlijk zal de angstomgeving die COVID-19 heeft gecreëerd, het aannemen van nieuwe medewerkers nog lange tijd lamleggen. Als u een bestaand bedrijf bent en u vreest dat u de werknemers die u al heeft niet kunt behouden, zult u uiterst terughoudend zijn om iemand nieuw toe te voegen.
Het komt erop neer dat het de komende maanden buitengewoon moeilijk zal worden om een baan te vinden en dat de langetermijnvooruitzichten voor de pas werklozen helemaal niet goed zijn.
Voorlopig worden deze pas werkloze arbeiders verzorgd door de federale regering, maar de bonussen van $ 600 lopen af in juli.
Als we juli bereiken en die voordelen niet worden verlengd, kunnen we een enorme nationale driftbui krijgen.
Natuurlijk zijn er in het Congres velen die heel graag die voordelen willen uitbreiden, maar dat zou ook betekenen dat we miljarden dollars moeten lenen en uitgeven aan miljarden dollars die we niet hebben.
En wat gebeurt er als er een nog grotere crisis komt dan COVID-19? We ervaren net de vroege winden van “de perfecte storm” die ik in “The Beginning Of The End” portretteerde , en de meeste Amerikanen zijn volkomen onvoorbereid op wat komen gaat.
Laten we dus niet boos zijn op degenen die hun baan hebben verloren, alleen maar omdat ze een paar maanden een meevaller krijgen. Laten we in plaats daarvan onze nationale leiders verantwoordelijk houden voor het feit dat ze ons in de eerste plaats in deze puinhoop hebben gebracht.
Al tientallen jaren leiden onze nationale leiders ons op een weg die leidt naar nationale vergetelheid, en nu lijkt het erop dat we snel het einde van die weg naderen.
