8 feiten van het rapport van de Senaatscommissie over Russische inmenging

Senatoren waren verdeeld langs partijlijnen over de vraag of ze moesten concluderen dat de Trump-campagne coördineerde met de verkiezingssabotageoperaties van het Kremlin.

WASHINGTON – Gedurende meer dan drie jaar heeft de door de Republikeinen geleide inlichtingencommissie van de Senaat de Russische operaties onderzocht om de verkiezingen van 2016 te beïnvloeden. Het vijfde en laatste deel van haar rapport over het onderzoek, dat dinsdag is vrijgegeven, beslaat bijna 1000 pagina’s en zal waarschijnlijk gelden als het definitieve tweeledige regeringsonderzoek naar de inmenging van Moskou. Het rapport onthulde nieuwe details over Russische banden met de Trump-campagne in 2016 en bood brede waarschuwingen voor toekomstige verkiezingen.

Senatoren splitsten zich langs partijdige lijnen over het al dan niet veroordelen van de Trump-campagne.

Een Republikeinse bijlage bij het rapport:

“Na meer dan drie jaar onderzoek door deze commissie kunnen we nu zonder twijfel zeggen dat er geen sprake was van samenspanning.”

Een democratische bijlage:

“Het tweeledige rapport van de commissie laat ondubbelzinnig zien dat leden van de Trump-campagne hebben meegewerkt aan de Russische inspanningen om Trump verkozen te krijgen. … Paul Manafort, terwijl hij voorzitter was van de Trump-campagne, communiceerde in het geheim met een Russische inlichtingenofficier met wie hij de campagnestrategie besprak en herhaaldelijk interne gegevens over de campagnepeiling deelde. … Dit is hoe collusie eruit ziet. “

De speciale raadsman, Robert S. Mueller III, vond onvoldoende bewijs om iemand die betrokken was bij de Trump-campagne te beschuldigen van deelname aan een criminele samenzwering met Russische inlichtingenfunctionarissen die interferentieoperaties uitvoerden. Maar de heer Mueller liet de duisterdere vraag onbeantwoord: wat is samenwerking of samenspanning buiten de context van een criminele overtreding. Terwijl het Senaatsrapport een brede tweeledige overeenkomst tot stand bracht over wat er in 2016 gebeurde, konden de Democraten en Republikeinen het er niet over eens zijn of die feiten optraden tot heimelijke verstandhouding tussen de Trump-campagne en de Russische regering.

Een oude medewerker van Manafort was een Russische inlichtingenofficier.

“In de loop van de Trump-campagne probeerde Manafort bij verschillende gelegenheden in het geheim interne campagne-informatie te delen met Kilimnik. … Manafort heeft Kilimnik ingelicht over gevoelige gegevens over campagnepeilingen en de strategie van de campagne om Hillary Clinton te verslaan. “

Het rapport concludeerde dat Konstantin V.Kilimnik , een oude medewerker van de voormalige Trump-campagnevoorzitter Paul Manafort, een Russische inlichtingenofficier was die mogelijk in verband was gebracht met de inspanningen van Rusland om e-mails van het Democratisch Nationaal Comité te stelen en openbaar te maken. De mannen hadden een lange en hechte relatie. Tijdens de campagne liet dhr. Manafort dhr. Kilimnik berichten overbrengen aan Russische oligarchen en gaf hem vervolgens een aantal van de belangrijkste politieke inlichtingen die de Trump-campagne had, inclusief interne peilingsgegevens. Dat zou Rusland in staat hebben gesteld de strategie van de Trump-campagne te begrijpen, waar het zijn middelen richtte en welke groepen het probeerde te winnen – allemaal waardevolle informatie voor een buitenlandse tegenstander over de mogelijke volgende Amerikaanse regering.

Het rapport bekritiseerde de FBI

“Steele’s reputatie als een productieve vertrouwelijke menselijke bron van de FBI en [geredigeerd] leidde ertoe dat de FBI de memo’s als geloofwaardig behandelde voordat ze werden bevestigd, en het doorlichtingsproces van de FBI voor Steele zelf was niet voldoende rigoureus of grondig.”

Het rapport stond uitgebreid stil bij het zogenaamde Steele-dossier, een compendium van grotendeels niet-geverifieerde en soms schandelijke geruchten over de banden tussen Trump en Rusland, verzameld door Christopher Steele, een Britse voormalige inlichtingenagent. De FBI gebruikte zijn informatie als onderdeel van een afluistertoepassing. Het commissierapport schetste het dossier als slordig en zei dat FBI-functionarissen een overdreven begrip hadden van de eerdere hulp van dhr. Steele aan het bureau; een latere interne beoordeling wees uit dat de eerdere rapportage van de heer Steele slechts “minimaal bevestigd” was. Het rapport stelde ook dat de FBI meer had moeten doen om alarm te slaan op een hoger niveau van het Democratisch Nationaal Comité, nadat ze aanvankelijk een partijassistent op een lager niveau had gewaarschuwd voor mogelijke inbraak op haar servers door Russische hackers.

De Senaat onderzocht of Rusland ‘kompromat’ had op Trump.

“De commissie probeerde, op een beperkte manier, inzicht te krijgen in de verzameling van dergelijke informatie door de Russische regering, niet alleen vanwege de dreiging van een mogelijke buitenlandse invloedsoperatie, maar ook om de mogelijkheid te onderzoeken van een misinformatieoperatie gericht op de integriteit van de Amerikaanse politiek. werkwijze.”

De bewering, voor het eerst opgeworpen door de heer Steele in zijn dossier, dat Rusland compromitterende banden had van Donald J. Trump, is nooit bewezen. De Senaatscommissie heeft het werk van de heer Steele niet gebruikt als onderdeel van haar onderzoek, maar het rapport besprak andere beschuldigingen die Rusland mogelijk had geweten over persoonlijke relaties die de heer Trump had met vrouwen, waaronder een vermeende tape van de heer Trump en vrouwen in een film. lift in het Moskou Ritz-Carlton. Terwijl de commissie getuigenissen verzamelde over het zogenaamd compromitterende materiaal , of ‘kompromat’ in het Russisch, ‘stelde het niet vast dat de Russische regering kompromat over Trump had verzameld, noch stelde het vast dat de Russische regering probeerde Trump of iemand die bij zijn campagne betrokken was te chanteren. met dergelijke informatie, ”aldus het rapport.

Rusland werkte al lang voordat Trump de Republikeinen beïnvloedde.

“De commissie ontdekte dat Maria Butina en Alexander Torshin betrokken waren bij een meerjarige invloedscampagne en het verzamelen van inlichtingen, gericht op de NRA, de Republikeinse Partij en conservatieve Amerikaanse politieke organisaties ten behoeve van de Russische regering. Hun doel was om back-channelcommunicatie te ontwikkelen en te gebruiken om het Amerikaanse beleid buiten het formele diplomatieke proces te beïnvloeden in het voordeel van Rusland en ten nadele van de Verenigde Staten. “

Het rapport onderstreepte de jarenlange inspanningen van Rusland om Republikeinse politici en conservatieve leiders te beïnvloeden om te proberen het Amerikaanse buitenlands beleid vorm te geven in het voordeel van Moskou. Een Russische bankier en ambtenaar met banden met het Kremlin, Alexander Torshin, probeerde Sarah Palin al in 2009 te ontmoeten, toen ze de gouverneur van Alaska was. Later werkte hij samen met mevrouw Butina, de oprichter van een Russische wapenrechtenorganisatie die in 2018 schuld pleitte aan het optreden als buitenlandse agent., om de National Rifle Association te gebruiken als een toegangspoort om belangrijke Republikeinen te ontmoeten. Het paar richtte hun aandacht pas op de heer Trump nadat hij in 2016 verschillende belangrijke voorverkiezingen had gewonnen. De commissie ontdekte dat mevrouw Butina en haar medewerkers de campagne hadden verteld dat ze een communicatiekanaal wilden opzetten tussen de Verenigde Staten en Rusland, buiten de normale diplomatieke kanalen. De campagneleden van Trump hebben de nationale veiligheidsfunctionarissen niet op de hoogte gebracht van die ouvertures.

Het rapport portretteerde Carter Page als glad en zei dat het ‘gerechtvaardigd’ was om hem te onderzoeken.

“Hoewel er verschillende problemen waren met de FISA-vernieuwingen van Page door de FBI, is de commissie van mening dat Page’s eerdere banden met Russische inlichtingenofficieren, in combinatie met zijn Russische reis, de aanvankelijke zorgen van de FBI over Page rechtvaardigden.”

De controle van Carter Page, een voormalige Trump-campagneadviseur, als onderdeel van het Trump-Rusland-onderzoek heeft politieke betekenis gekregen omdat een inspecteur-generaal fouten en omissies ontdekte in aanvragen om hem af te luisteren onder de Foreign Intelligence Surveillance Act, of FISA. Hoewel het rapport ontdekte dat hij een onbeduidende rol speelde in de Trump-campagne, concludeerde het rapport dat de Russen misschien dachten dat hij belangrijker was dan hij. De commissie uitte ook zijn frustratie over de ontwijkende houding van meneer Page, door te zeggen dat hij geen verantwoording kon afleggen over zijn tijd tijdens bezoeken aan Moskou en gewijzigde documenten, en dat zijn “antwoorden op fundamentele vragen meanderend en ontwijkend waren en verschillende lange omleidingen met zich meebrachten”. Beide partijen concludeerden dat ondanks de latere problemen met de afluistertoepassingen, de FBI

Het rapport ontkrachtte een complottheorie over een democratische server die Trump heeft gepromoot.

“De commissie merkt op dat het gebruik van forensische afbeeldingen van gecompromitteerde systemen een standaardprotocol is bij cyberonderzoeken, omdat het de kans wegneemt dat informatie over de gecompromitteerde systemen per ongeluk kan worden gewijzigd of verwijderd. … Uiteindelijk kreeg de FBI wat ze nodig had, inclusief de forensische beelden van CrowdStrike. “

De president en zijn aanhangers hebben samenzweringstheorieën aangewakkerd dat de Russen toch niet verantwoordelijk waren voor het hacken van democratische e-mails. Ze hebben gesuggereerd dat er iets schandelijks was aan het feit dat het Democratic National Committee, in samenwerking met het cyberbeveiligingsbedrijf CrowdStrike, de FBI forensische afbeeldingen voorzag – een exacte kopie van de digitale informatie – van de gehackte server in plaats van het originele apparaat. Het tweeledige rapport onderschreef de mening van computerexperts dat forensische beelden een standaard en correcte benadering waren.

Er moet meer worden gedaan om toekomstige buitenlandse inmenging te voorkomen, aldus het rapport.

“Campagnes zouden de FBI op de hoogte moeten stellen van alle buitenlandse hulpaanbiedingen, en al het personeel moet op de hoogte worden gebracht van deze verwachting. Om buitenlandse invloedsinspanningen niet aan te moedigen of te versterken, moeten campagnes het gebruik van materiaal van buitenlandse oorsprong afwijzen, vooral als het mogelijk is verkregen door schending van de Amerikaanse wetgeving. “

Het rapport van de Senaat sloot af met aanbevelingen om Amerikaanse inlichtingendiensten en campagnes ertoe aan te zetten op zoek te gaan naar niet-traditionele manieren waarop buitenlandse mogendheden verkiezingen zullen proberen te beïnvloeden. Commissieleden zeiden dat de ervaring van 2016 heeft geleerd dat campagnes nodig moeten zijn om buitenlandse hulpaanbiedingen te melden, maar de pogingen om een ​​dergelijke wet aan te nemen, zijn tot nu toe mislukt. Meer in het algemeen zeiden commissieleden dat er meer moet worden gedaan om het publiek ervan bewust te maken dat zij ook het doelwit kunnen zijn van buitenlandse inlichtingendiensten, met name als onwetende consumenten van propaganda. Maar om de weerbaarheid van het publiek te versterken, zeiden wetgevers, moet de inlichtingengemeenschap sneller delen wat ze weet over bedreigingen.