“We gaan het nemen”: Trumps plan om Gaza te annexeren en de terugkeer van imperialistisch barbarisme

Dinsdag had de Amerikaanse president Donald Trump een ontmoeting met koning Abdullah II van Jordanië, waarna de Amerikaanse president zijn voornemen herhaalde om Gaza met geweld te annexeren en de bevolking etnisch te zuiveren.

“We gaan Gaza krijgen,” zei Trump. “We hoeven niet te kopen. Er is niets te kopen. We zullen Gaza krijgen. … We gaan het innemen.”

Trump verklaarde dat als Hamas niet alle resterende Israëlische gijzelaars vóór zaterdag vrijlaat, “alle weddenschappen van de baan zijn” en “de hel zal uitbreken”. Hij dreigde nog talloze Palestijnen te doden in een genocide waarvan het dodental waarschijnlijk al de 70.000 overschrijdt.

Op de vraag hoe hij van plan is de mensen van Gaza van hun land te verdrijven, antwoordde Trump: “Het is een klein aantal mensen in verhouding tot wat er de afgelopen decennia en eeuwen heeft plaatsgevonden.”

De verslaggevers in de zaal stelden niet de voor de hand liggende vraag: welke ‘andere dingen’ verwees de president als precedent voor het gebruik van massamoord om 2 miljoen mensen van hun land te verdrijven?

Was het de etnische zuivering van de Native Americans en hun concentratie in verarmde reservaten honderden kilometers van hun thuisland? Was het de wrede Britse Raj in India, die meer dan 100 miljoen mensen doodde in een periode van 40 jaar? Was het de massamoord en verminking van de bevolking van Congo door Koning Leopold van België, die mogelijk heeft geleid tot de dood van wel 13 miljoen Congolezen?

Of was het de massale verplaatsing van 6 miljoen Joden uit Duitsland en Europa tijdens de Holocaust naar concentratiekampen, waar ze systematisch werden uitgeroeid?

Trumps plan om de mensen van Gaza te verdrijven is een flagrante schending van het verbod onder de Vierde Conventie van Genève op de gedwongen verplaatsing van burgers tijdens gewapende conflicten. En zijn plan om hun land te stelen schendt het verdrag van de Verenigde Naties uit 1970, geratificeerd door de Verenigde Staten, dat bepaalt dat “het grondgebied van een staat niet het voorwerp mag zijn van verwerving door een andere staat als gevolg van de dreiging of het gebruik van geweld.”

Door te verklaren dat de Verenigde Staten Gaza zullen “bezitten”, heeft Trump een nieuw tijdperk van koloniale barbarij en wreedheid aangekondigd, waarin hele volkeren, in miljoenen, zullen worden geofferd op het altaar van imperialistische overheersing.

In zijn essay over de Britse overheersing in India schreef Karl Marx: “De diepe hypocrisie en inherente barbarij van de burgerlijke beschaving liggen voor onze ogen onthuld, terwijl ze zich afkeert van haar thuis, waar ze respectabele vormen aanneemt, naar de koloniën, waar ze naakt rondloopt.”

In de periode sinds de ineenstorting van Hitlers Derde Rijk en de antikoloniale opstanden die daarop volgden, hebben de imperialistische machten geprobeerd deze naaktheid te verdoezelen. Ze verklaarden dat ze geen koloniale rijken waren, maar democratieën, die in naam het internationale recht en de Conventies van Genève hoog hielden, zelfs als ze deze schonden.

Door Trump voor een tweede termijn aan de macht te brengen, heeft de cabal van oligarchen die de Verenigde Staten regeert besloten om af te zien van de schijn dat ze zich niet alleen aan de Amerikaanse grondwet houden, maar ook aan het internationale recht. Vanaf nu zal het buitenlands beleid op illegale basis worden gevoerd, in strijd met verdragen en wetten die de imperialistische machten zelf hebben aangenomen, geratificeerd en publiekelijk hebben toegejuicht.

Maar als Trump het internationale recht niet erkent, geldt het internationale recht nog steeds voor Trump. In zijn openingstoespraak voor het internationale militaire tribunaal van de nazileiders in Neurenberg maakte hoofdaanklager Robert H. Jackson precies dit punt met betrekking tot de leiders van nazi-Duitsland. Hij zei:

Het feit dat deze nazi’s de kracht en betekenis van deze evolutie in het juridische denken van de wereld niet in acht nemen of begrijpen, is geen verdediging of verzachting. Het verergert eerder hun overtreding en maakt het des te meer verplicht dat de wet die ze hebben overtreden, wordt gerechtvaardigd door juridische toepassing op hun wetteloze gedrag.

Jackson vervolgde:

Als bepaalde schendingen van verdragen misdaden zijn, dan zijn het misdaden ongeacht of de Verenigde Staten ze begaan of Duitsland ze begaat. Wij zijn niet bereid om anderen een regel van crimineel gedrag op te leggen die wij niet tegen onszelf zouden willen inroepen.

Als Jacksons woorden betrekking hadden op de schending door het naziregime van verdragen die agressieve oorlogvoering en territoriale annexatie verboden en die bestonden vóór de Tweede Wereldoorlog, dan gelden ze des te meer voor de leiders van het Amerikaanse imperialisme, die kunnen verwijzen naar de geschiedenis van de vervolging, veroordeling en executie van de nazileiders.

De beslissing van het Amerikaanse imperialisme om definitief te breken met het kader van de burgerlijke legaliteit in het internationale recht is geen daad van kracht, maar van zwakte.

De Britse historicus Tim Mason heeft een “causaal verband tussen de sociale en economische crisis in Duitsland en de versnelling van het militaire expansionistische beleid richting oorlog in 1938-9” verondersteld. Als Mason gedurende zijn hele carrière hard moest werken om zijn stelling met betrekking tot Duitsland te bewijzen, is dat zichtbaar in Trumps Amerika.

Het door crisis geteisterde Amerikaanse imperialisme, verslaafd aan schulden en het voortdurend blazen van financiële bubbels, geconfronteerd met een groeiende handelsbalanscrisis en een onhoudbare federale schuld door jaren van oorlog en reddingsoperaties voor banken, kan het zich niet veroorloven om de schijn van fatsoen op te houden. Het opereert openlijk als een bende rovers en keelafsnijders.

Als Canada en Mexico betalingsbalansoverschotten hebben ten opzichte van de Verenigde Staten, moeten ze worden geannexeerd om die tekorten weg te werken. Als China de VS voorbijstreeft in termen van handel en investeringen in Latijns-Amerika, dan moet het Panamakanaal worden gegrepen om het speelveld gelijk te trekken.

Trumps annexationistische dromen drukken met andere woorden een heersende klasse uit die afstevent op een ramp. Het plan van het Amerikaanse imperialisme om zijn interne en externe kwalen op te lossen door de oprichting van een koloniaal rijk dat de hele wereld bestrijkt, is een luchtkasteel.

Trumps pogingen om de wereld te domineren zullen voor hem niet beter aflopen dan de pogingen van Adolf Hitler om een ​​‘duizendjarig Rijk’ te creëren, wat eindigde met een zelftoegebrachte schotwond in het hoofd in een bunker diep onder de ruïnes van Berlijn.

Maar Trump, gewapend met kernwapens en de moordlustige bloeddorst van een in het nauw gedreven en decadente sociale klasse, is in de tussentijd in staat om enorme schade aan te richten.

Trumps woorden moeten een oproep tot actie zijn voor de arbeiders van alle landen en, bovenal, de Verenigde Staten. De wrede methoden van massamoord en collectieve terreur van het Amerikaanse imperialisme tegen zijn koloniale slachtoffers zullen zich tegen de arbeiders van Amerika zelf keren.

In de strijd tegen de wereldwijde uitbarsting van imperialistische oorlog en kolonialisme moeten werkende mensen de leus oppakken: “Arbeiders aller landen, verenigt u!”

Alleen de gecombineerde en collectieve internationale strijd van de werkende klasse, verenigd in een wereldwijde socialistische beweging, kan de imperialistische barbarij die Trump plant, stoppen. De Socialist Equality Party in de Verenigde Staten en haar zusterpartijen van het Internationaal Comité van de Vierde Internationale voeren deze strijd aan.