Achterlijke Frans Timmermans en de Centrale banken denken (zeggen) het klimaat te moeten redden

Je weet dat dingen serieus worden (en dat je op je hoede moet zijn) wanneer organisaties zoals de Nederlandsche Bank of zelfs de Bank of International Settlements (BIS) beginnen na te denken over de gevolgen van de klimaatcrisis. Een artikel over hoe een hoax gebruikt wordt voor een andere agenda.

De president van De Nederlandsche Bank (DNB) Klaas Knot zei gisteren in het linkse meningenprogramma Buitenhof dat hij de Nederlandse economie op dit moment een 9 geeft als rapportcijfer. Voor dat cijfer verwijst hij naar de lage werkloosheid en de staatsschuld, maar hij geeft meteen aan dat het alleen maar bergafwaarts gaat wat inhoudt dat de burgers flink wat ellende staat te wachten.
“Als je een 9 hebt, dan kan het alleen maar minder worden”, waarschuwt Knot. “De groei gaat afzwakken, dat kan niet anders. Je loopt tegen de grenzen van je capaciteit aan en de arbeidsmarkt is ontzettend krap.”

De eerste verrassing die hij voor veel burgers in petto heeft is de fiscale aftrek van de hypotheekrente in zijn geheel afbouwen. Niet meteen, dat ontmoet (nog) teveel weerstand, maar geleidelijk. Volgens de DNB-president is het verlagen van de inkomstenbelasting ook een mogelijkheid om de economie te verstevigen, maar omdat de begrotingsruimte volgens hem op orde moet blijven betekent dat niets anders dan dat een andere belasting moet worden verhoogd. Het volgende dat aan de beurt komt: pensioenen.

Never trust a banker.

Knot begrijpt de oproep van een aantal miljardairs en miljonairs om méér belastingen te betalen goed en noemt het bewonderenswaardig dat die komt van mensen die dan zelf meer belasting moeten betalen. Wat hij er niet bij vertelt is dat grootverdieners er met hun fiscale specialisten wel voor zorgen zo weinog mogelijk belasting te betalen, en dat het alvast een schot voor de boeg is aan de burgers rekening te houden met hogere lasten. Of je gaat gewoon de bruto-inkomens van de happy few verhogen, zoals de DNB nu doet met de rijzende DNB-ster Olaf Sleijpen, waarvoor ons kabinet een uitzondering maakt op de Wet normering topinkomens (WNT), die bepaalt dat topbestuurders in de publieke sector niet meer mogen verdienen dan een minister.

Knot is van mening dat het door de huidige economische situatie (een “9” weet u wel?) juist een goed moment is om ervoor te zorgen dat het zo blijft doorgaan. De overheid kan daar voor zorgen door te investeren in kenniseconomie, digitalisering en energietransitie.
Dat betekent dat 5G ons door de strot wordt geduwd en via het onderwerp energietransitie komen we vanzelf op de handel in CO2.Sterke woorden, terwijl Knot begin december nog zei dat de ECB zich niet op het klimaat moet richten….. o nee, dat klopt, dat doet de DNB wel.

De Nederlandse Bank is mondiale aanvoerder bij de introductie van handel in CO2-emissierechten (de 21ste eeuwse aflaten) via het “Network for Greening the Financial System (NGFS)”.  Doel van deze instelling is om CO2-emissierechten te beschouwen als waardepapieren, om die vervolgens met het monetaire circuit te vermengen o.a. door Green Bonds, die hun waarde te danken hebben door diverse regeringen (en ook ons kneuzenkabinet) opgelegde dwingende klimaatwetgeving.

Wat zegt u, is uw mening hierover nooit gevraagd? Dat klopt….. die doet er namelijk ook niet toe, sterker: die wordt niet op prijs gesteld.

De Bank of International Settlements en de Banque de France hadden vorige week een eBoek voor Davos gepubliceerd. “The Green Swan“, heette het boek, met ondertitel: “Central banking and financial stability in the age of climate change”. De voor de hand liggende vraag is of centrale bankiers de juiste mensen zijn om zich bezig te houden met klimaatbeleid. Niet, dachten wij, maar het pakt anders uit.

Het hele rapport is gevuld met van allerlei schijnargumenten over de in mainstream media gebruikte computermodellen van de in het jaar 2100 bestaande “klimaatcrisis”. “De Groene Zwaan” is een variant van The Black Swan, waarover Nicholas Nassim Taleb eerder al schreef: een gebeurtenis die niemand van tevoren heeft zien aankomen of voorspeld. En natuurlijk voor de hand liggende conclusies: een CO2-belasting (Carbon Tax) is de beste oplossing om de wereld te redden van een groene wereldwijde financiële crisis.

Van fossiele brandstoffen deugt natuurlijk ook niets……

Het kan allemaal nog erger….

In tegenstelling tot wat de samenstellers van het verslag beweren is er geen enkel bewijs dat interventies van de centrale banken tijdens de grote financiële crisis 2007-8 de pijn voor gewone mensen verminderden. Integendeel, veel deskundigen die in het bankwezen werkten, waren naar onze mening zich er terdege van bewust dat de interventies niet ten goede kwamen aan de algemene economie, maar de meeste hielden hun mond dicht omdat ze hun baan wilden behouden. Zonder de geldinjecties zouden de mensen die wisten wat er echt gebeurde, mensen die een leven lang spaargeld hadden geïnvesteerd in de mislukte banken, alles hebben verloren.
We hebben zelf bij een grootbank gewerkt en weten maar al te goed hoe zij hun spelletjes spelen.

December vorig jaar verkondigde Mark Carney, governor van de Bank of England, op het IMF-blog dat er een nieuw, duurzaam financieel systeem wordt gemaakt. Het financiert de initiatieven en innovaties van de particuliere sector en versterkt de effectiviteit van het klimaatbeleid van de overheid – het zou zelfs de overgang naar een koolstofarme economie kunnen versnellen.

Hij zegt ook het volgende: “Financiële markten erkennen duurzame investeringen in toenemende mate als een nieuwe horizon die enorme kansen biedt, variërend van het transformeren van energie tot het opnieuw uitvinden van eiwitten. Met een geschatte $ 90 biljoen aan infrastructuurinvesteringen verwacht tussen 2015 en 2030, kunnen slimme beslissingen vandaag zorgen voor investeringen die zowel financieel lonend als ecologisch duurzaam zijn.
De markt voor groene obligaties biedt beleggers stabiele, beoordeelde en liquide beleggingen met een lange looptijd. Voor emittenten zijn groene obligaties een manier om gebruik te maken van de enorme pool van $ 100 biljoen lang privaat kapitaal beheerd door wereldwijde institutionele vastrentende beleggers. De verschuiving naar kapitaalmarkten door banken zal ook beperkte bankbalanscapaciteit vrijmaken voor projectfinanciering in een vroeg stadium en infrastructuurleningen.”

Die CO2-emissiehandel zou dus 90 duizend miljard dollar opleveren, in de tien jaar tot 2030. Die handel in lucht is evenwel volledig afhankelijk van dwingende wetgeving voor CO2-reductie, zoals de “Green Deal” die Brussel ons wil opdringen, terwijl andere gebeurtenissen die groene agenda óók nog helpen, zoals bijvoorbeeld de zwendel met CO-2 rechten (o.a. de Urgenda-rechtszaak).
U dacht toch niet dat het toeval is dat een door de nederlandse Staat gefaciliteere klimaatactiegroep (Urgenda) door de Raad van State in het gelijk is gesteld? De ene dienst is de andere waard – het beleid is in grote lijnen al uitgestippeld.
Wat ons dus te wachten staat is het beprijzen van CO2, de handel in af te kopen klimaatschulden, om te zetten in valuta, met de daarbij behorende gruwelen als een Personal Carbon Allowance (pdf hier).

Nu moet de CO2-handel faciliteren bij de Energietransitie, het streven naar een mondiale bankiersdictatuur, zoals door Harvard-hoogleraar Shoshana Zuboff is beschreven in haar boek “The Age of Surveillance Capitalism”. Zij vertelt daarin over de nieuwste vorm van kapitalisme waarin niet natuurlijke hulpbronnen, maar de burger zélf als grondstof fungeert. Onze “data” zijn het nieuwe goud, en de nieuwe religie is “groen”.  Zonder het inperken van burgerrechten en het controleren van de burgers kun je geen klimaatdictatuur handhaven.

De DNB-president weet dat Nederland europees gezien met haar commerciele banken één van de belangrijkste internationale spelers is en met haar BIS-boardmembership (in de persoon van Elderson) een spil bij het maken van financieel beleid met ondermeer de Bank of England (waar zoals u misschien weet de Rothschilds het voor het zeggen hebben). BIS staat zoals u wellicht weet voor de Bank for International Settlements (BIS), de “bank der centrale banken” in Basel.

DNB-onderzoekers en economen van centrale banken en de BIS bekijken hoe je die CO2-luchthandel kunt mengen, niet alleen in het financiele systeem maar ook in de huishoudboekjes van de nationale economieen. We krijgen dan de situatie dat we niet alleen een staatsschuld van honderden miljarden euro’s hebben, maar ook nog een klimaatschuld van CO2-certificaten die we af moeten kopen, ter waarde van meer dan duizend miljard euro (het instapbedrag van Hans Brusselmans).

Vóór het jaar 2030 wordt door de Staat de helft aan CO2-doelstellingen weggehaald, wat betekent wie dan niet aan haar eisen voldoet CO2-tax moet betalen. Omdat niemand voor handel in lucht wil betalen, kan dat alleen gebeuren met overheidsmaatregelen. Door je als huiseigenaar bijvoorbeeld te dwingen je huis Urgendaproof te verbouwen – en als je dat niet kunt betalen, o wat een wonder, dan kun je hen een dwangsom betalen door een lening te nemen, de zogenaamde “Green Bonds”. Een soort groene hypotheken waar de Rabobank nu al in handelt. Ja, bankiers zijn er op tijd bij als er wat te halen valt.

Koolstofrantsoenering, zogenaamd als middel om de CO2-uitstoot te verminderen. Registratie-apparatuur in de auto, waardoor men in staat is een kilometerquotum op te leggen uit naam van “het klimaat”. En de meeste mensen hebben nu al een “slimme elektriciteitsmeter’ in huis die bijhoudt hoeveel je verbruikt (en of je in de nabije toekomst nog wel CO2/energiebudget over hebt – en heb je dan dat budget verbruikt, dan krijg je automatisch van je klimaatactievoerende energiebedrijf- zoals Vattenfall (“Fossielvrij binnen één generatie”)- een hogere rekening, de aflaat voor je begane klimaatzonde).
Maar er worden dan wel “als tegenprestatie” volop windmolens neergezet. Stiltegebieden hebben we in Nederland nog zat, en anders gaan we gewoon met publiek geld boeren hun grond afpakken. Dat heet nieuw, duurzaam beleid en zo komt dan dus CO2-compensatiekrediet als investeringskapitaal in omloop.

Dit proces is inmiddels alweer wat jaartjes aan de gang. Heeft u vóór de laatste verkiezingen iets gehoord of gelezen over het Klimaat, en de Klimaattafels?

Daarom wil men ook alle cash uit de roulatie halen – daarvoor is Christine Lagarde (vast niet vanwege haar “deskundigheid”) op de stoel van de voormalig Goldman Sachs-marionet Mario Draghi op de stoel van de ECB gezet. Kan ze – samen met de eveneens niet-democratisch gekozen Ursua von der Leyen – uitvoering geven aan de massale verschuiving van kapitaal binnen de Europese Unie.

De werkwijze is altijd hetzelfde: men haalt er zogenaamde “deskundigen” bij, “gezaghebbende wetenschappers” (al is het maar een handjevol) en het boerenbedrog doet de rest. Zelfs China doet mee, het land dat tot 2030 in het geheel geen CO2-reductie hoeft te bereiken, terwijl het de grootste CO2-uitstoter ter wereld is. Maar misschien heeft de financiële elite China nodig om te weten te komen hoe je burgerrechten het snelst kunt afschaffen.

Klimaat, stikstof, fijnstof en CO2: een probleem verzinnen met jezelf als oplossing.

We zijn al jaren van mening dat de klimaathoax met de CO2-zwendel er vooral toe dient om de bankensector met haar bankroete financiële systeem (dat alleen nog met kunst- en vliegwerk overeind wordt gehouden, zie bijvoorbeeld de Fed met haar repocrisis: een zeepbel drijvend op fiat currency). Die hele klimaathoax moet zorgen voor extra investerings- en kapitaalinjecties. En dat kapitaal kun je het best halen daar waar het het meeste van aanwezig is: bij de burgers.

Het bankensysteem bevindt zich in een gevaarlijke activa-bubbel of eerder een serie bubbels van grotere omvang dan de subprime-bubbel die de grote financiële crash van 2007-8 heeft veroorzaakt. Hoe overtuigen bankiers het lang lijdende publiek om hun nek te redden met nog een kolossale reddingsoperatie? Nogmaals: door het een klimaatcrisis te noemen. Het mankeert er nog maar aan dat de eerstvolgende bankencrisis – volgens hen – zal worden veroorzaakt door de opwarming van de aarde.

Wat er ook gebeurt, één ding is zeker: Nederland wordt een (klimaat)politiestaat, waar burgers niets meer te vertellen hebben. Urgenda heeft laten zien dat de rechterlijke macht daar wat bij helpt. Van onze Tweede Kamer hoeven we het niet te hebben: die hebben de Klimaatwet blindelings aangenomen, samen met de Green Deal van de ongekozen klimaatdictator Frans Timmermans en zijn EUSSR.