Indignatie redactie 
Die AfD Sachsen und Pro Chemnitz veranstalteten einen Trauermarsch in Gedenken an einen verstorbenen Mann. Es kam zu Angriffen auf Gegendemonstrierende, Journalisten und Polizisten. /20180901
AfD – Kiezers maken zich meer zorgen over hun familie, hun huis en de gevolgen van ongecontroleerde immigratie dan over wat de elite van hen denkt.
Anti-globalistische nationalistisch-populistische partijen van rechts (AfD) en links (BSW) wonnen zondag de Duitse regionale verkiezingen in Thüringen en Saksen, wat de ontevredenheid van kiezers over de huidige centrumlinkse regeringspartijen weerspiegelt. De resultaten zijn een belangrijke mijlpaal in de voortdurende strijd tussen de Duitse heersende elites en het volk, iets dat zich op vergelijkbare manieren over het hele continent afspeelt.
Hoewel de media deze verkiezingen graag in de lijn van links/rechts of oost/west zouden willen karakteriseren, is de waarheid dat deze verkiezingen de kloof tussen de elite en de gewone bevolking weerspiegelen.
Alsof het zo gepland was, namen media over de hele wereld hun toevlucht tot voorspelbaar alarmistische taal zodra exitpolls gunstige resultaten voor de Alternative für Deutschland (AfD) aangaven. Veel media berichtten dat dit de eerste regionale verkiezingsoverwinning van ‘hard-rechts’ of ‘extreem-rechts’ in Duitsland was ‘sinds de Tweede Wereldoorlog’. Alsof ze de standpunten van de sprekers voorlazen, volgden andere media dit voorbeeld:
- Volgens The Times wordt de AfD “algemeen beschouwd als de eerste extreemrechtse nationalistische partij die een regionale deelstaatverkiezing heeft gewonnen sinds het naziregime.”
- Le Monde : “En Allemagne, l’extrême droite remporte pour la première fois depuis l’après-guerre un scrutin régional, en Thuringe” (In Duitsland wint extreemrechts voor het eerst sinds de naoorlogse periode een regionale verkiezing , in Thüringen)
- En Newsweek gaf een artikel de grove titel: “AfD maakt Duitse verkiezingsgeschiedenis 85 jaar nadat de nazi’s de Tweede Wereldoorlog begonnen.”
Het Brusselse Playbook van Politico is niet te verslaan en merkte dreigend op:
DUITSLAND GESCHUD DOOR OPKOMST EXTREEM-RECHTS BIJ DEELNEMINGSVERKIEZINGEN: 79 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa boekte de anti-immigratiepartij Alternative für Deutschland (AfD) een opleving tijdens twee deelstaatverkiezingen die afgelopen weekend in Oost-Duitsland werden gehouden.
De hoofdredacteur van de Duitse publieke omroep ZDF, Bettina Schausten, was een stuk minder nuchter in haar analyse na de verkiezingen. Ze vergeleek de verkiezingsoverwinning van AfD op schandelijke wijze met de aanval op Polen door de Wehrmacht op 1 september 1939.
De hysterie hield niet op bij de media. Ook de gebruikelijke verdachten uit de politieke klasse lieten van zich horen. Nauwelijks een paar uur nadat de verkiezingsuitslagen bekend waren gemaakt, gaf bondskanselier Olaf Scholz een openbare verklaring uit, waarin hij de uitslag omschreef als “bitter” en partijen in Saksen en Thüringen opriep om allianties te smeden – zonder de AfD.
“Alle democratische partijen worden nu opgeroepen om stabiele regeringen te vormen zonder extreemrechtse extremisten,” vertelde Scholz maandag aan Reuters. “Ons land kan en mag hier niet aan wennen. De AfD brengt schade toe aan Duitsland. Het verzwakt de economie, verdeelt de samenleving en ruïneert de reputatie van ons land.”
De politieke elites van Duitsland zijn al aan het manoeuvreren en herpositioneren om koste wat kost een alliantie met de AfD te vermijden. Dit is natuurlijk een beproefde tactiek van het moreel bankroete politieke establishment: het vestigen van een cordon sanitaire rond elke partij die door degenen die al aan de macht zijn als onacceptabel wordt beschouwd.
Volgens Scholz en consorten zijn verkiezingen alleen echt democratisch en eerlijk als de politieke elites de uitkomsten goedkeuren – de stemmen van het volk kunnen de pot op. Maar dat is geen democratie. Dat is de tirannie van de machtigen. En het houdt juist de mensen aan de macht die verantwoordelijk zijn voor de verzwakte economie, verdeelde samenleving en bezoedelde reputatie van Duitsland.
En met medewerking van de reguliere media portretteren ze de AfD en haar kiezers als een sinistere kracht die de vrijheid en democratie bedreigt. Alsof het simpele feit dat burgers zelfstandig nadenken op de een of andere manier antidemocratisch is.
Wanneer onze politieke leiders deze regelrechte minachting hebben voor zulke partijen en de mensen die zij vertegenwoordigen, is het tijd om nieuwe leiders te kiezen. De kiezers van zondag in Thüringen en Saksen deden precies dat. Ze vertelden Scholz en anderen dat ze eindelijk genoeg hadden – genoeg van de neergang van hun land en genoeg van het slappe midden .
Kiezers willen leiders die bereid zijn om het tij echt te keren, door zich te richten op economische groei en een einde te maken aan criminaliteit en ongecontroleerde immigratie. En zulke gevoelens zijn niet alleen in Duitsland te vinden. Er is duidelijke steun onder de bevolking voor het nationalistisch-populistische rechts in heel Europa.
De gevestigde partijen en de traditionele partijen in Europa weten dit. Daarom is hun reactie niet gebaseerd op zelfreflectie, maar op het overhaast optrekken van een cordon sanitaire rond dergelijke partijen. Ook proberen ze kiezers in diskrediet te brengen.
De voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, beweerde ooit arrogant dat soevereinistische partijen in het Europees Parlement ‘antidemocratisch’ waren en alleen spraken namens een onwetende minderheid (ironisch voor iemand van de Europese Volkspartij ). Dezelfde elitaire retoriek werd gebruikt tegen Brexiteers.
De kiezers van zondag geven niet om zulke scheldpartijen. Ze geven meer om hun families, huizen en regio’s—en de zeer reële gevolgen van ongecontroleerde immigratie voor de openbare veiligheid.
Misschien zouden von der Leyen en Scholz er goed aan doen om daadwerkelijk te luisteren naar Björn Höcke, AfD’s Thüringen leider, die tegen omroep ARD zei: “We zijn bereid om regeringsverantwoordelijkheid op ons te nemen. Wij zijn de nummer één volkspartij in Thüringen. De oude partijen zouden nederigheid moeten betrachten.”
Dezelfde boodschap zou ter harte moeten worden genomen door het politieke establishment van buurland Oostenrijk. Op 29 september worden daar nationale verkiezingen gehouden, en de mainstreampartijen zijn al bang, met de nationalistisch-populistische Oostenrijkse Vrijheidspartij (FPÖ) die naar verwachting de verkiezingen zal winnen.
De Oostenrijkse Volkspartij (ÖVP) — een ogenschijnlijk centrumrechtse partij, maar in werkelijkheid onderdeel van het slappe midden — ziet het handschrift aan de wand en heeft op weinig overtuigende wijze verkondigd: “We hebben meer van het centrum nodig!” Nu het publieke sentiment in Oostenrijk precies het tegenovergestelde zegt, staat die partij nu voor een verpletterende nederlaag bij de stembus. Kiezers in Oostenrijk zullen waarschijnlijk het voorbeeld van Thüringen en Saksen volgen — en de oude partijen wegstemmen. Zij, samen met kiezers in heel Europa, zeggen eindelijk “Genoeg is genoeg!”
