Afghaanse ramp: hoe de ongewenste realiteit wordt gecensureerd in Berlijn

De Duitse federale regering en haar mainstream media leven al jaren in hun eigen parallelle universum: grensopeningen, vluchtelingencriminaliteit, islam, migratie, corona, klimaathysterie en Afghanistan. Deze ontkenning van de realiteit kost niet alleen miljarden aan belastinggeld, het kost ook steeds meer mensenlevens. Ironisch genoeg moeten speciale eenheden van de Bundeswehr, belasterd als “rechts-extremisten”, nu het hernieuwde falen van de politiek in Kabul gladstrijken.

Na 20 jaar training en honderden miljarden dollars aan westers belastinggeld, was het reguliere Afghaanse leger nog maar kort geleden in uitstekende vorm. Tenminste als het gaat om officiële kranten en zondagstoespraken van politici die nog nooit een voet op Afghaanse bodem hebben gezet. Volgens dit telde dit leger 300.000 man, waarbij de politiek ook zonder pardon de Afghaanse politie meetelde.

Mannen die klaar waren om te vechten, werden vervolgens uitgevonden voor passend gejuich totdat het media-effectieve cijfer van 300.000 was bereikt. Maar een kijkje achter de schermen bewijst meteen deze – politiek gewenste – misleiding van het publiek. De 300.000 soldaten waren eigenlijk 185.000 mannen. Hiervan was op zijn beurt 40 procent werkzaam in administratie en bureaucratie, volgens welke slechts 60 procent “gevechtstraining” kreeg. De term “gevechtstraining” is zeker de verkeerde uitdrukking in het licht van deze historische desertie. Het reguliere Afghaanse leger heeft geleerd een Amerikaans aanvalsgeweer af te vuren, maar uiteraard niet veel meer. De politieke propaganda van de vermeende 300.000 Afghaanse soldaten was in werkelijkheid slechts tegen 96.000 mannen.

Bovendien moest het leger elk jaar 25 procent van de deserteurs vervangen en opnieuw beginnen. Een andere cruciale fout van het Pentagon was de poging om een ​​kloon van het Amerikaanse leger te vormen uit het Afghaanse leger. Een hightech troep waarvan de eenheden digitaal met elkaar verbonden zijn en dankzij het gezamenlijke optreden van grondtroepen, gevechtshelikopters en drones een enorm indringend vermogen hebben. Dit concept voor het Afghaanse leger ziet eruit alsof het is uitgevonden in de bestuurskamers van de Amerikaanse wapenbedrijven, omdat het niets te maken heeft met de realiteit op de grond.

Volgens officiële cijfers zou er alleen al 83 miljard dollar zijn gevloeid in de opbouw van het Afghaanse leger. Dit officiële cijfer zou echter slechts een fractie van de werkelijke kosten moeten zijn. Volgens informatie van de Defense One-website is 10 miljard dollar opgebracht voor alleen voertuigen en vliegtuigen: gepantserde Humvees, tanks, artillerie en zelfs Black Hawk-aanvalshelikopters. Alleen de wil om te vechten is gewoon niet te koop, zoals het geschokte wereldpubliek heeft geleerd. In de Amerikaanse begroting zijn absurde posten van ruim 3,74 miljard dollar aan brandstof voor het Afghaanse leger voor de jaren 2010-2020 geboekt.

Bundeswehr-instructeurs waarschuwen al jaren

Ik heb met verschillende Bundeswehr-soldaten kunnen spreken die als trainers in Afghanistan waren. Hun verhalen veroordelen eenvoudig de officiële politieke verklaringen van leugens, als een gebouwd sprookjeskasteel dat nooit heeft bestaan ​​in de vorm die het beweerde te zijn. Ook de absolute meerderheid van het Afghaanse leger is analfabeet. Periode. Je moet dit eerst op je laten inwerken. De Amerikanen probeerden een stel analfabeten en geitenhoeders om te vormen tot een hightech leger. Deze beoordeling is zo wereldvreemd dat dit concept gemakkelijk van mevrouw Merkel had kunnen komen. Bovendien heeft een niet onbelangrijk deel van hen een ernstig drugsprobleem – heroïne. Bovendien ontbraken de soldaten voortdurend aan wapens en uitrusting die volgens een van de trainers van de Bundeswehr “verkocht waren aan de Taliban”.

Bovenal was er een groot wantrouwen tussen Afghaanse en westerse soldaten, aangezien er talloze terroristische aanslagen waren geweest door Afghaanse soldaten op westerse kameraden. “Waar mogelijk lieten we ze rondlopen met geweren zonder munitie”, zei de instructeur. Hij was echter vooral boos toen de taal van het AKK-ministerie van Defensie in Berlijn ter sprake kwam. »We hebben de voorwaarden naar waarheid weergegeven in rapporten en situatierapporten. We hebben geen feedback of vragen uit Berlijn ontvangen.” Hij meldt ook van “opportunisten en verzachte superieuren” die vreesden voor irritatie in Berlijn en daarom probeerden de Bundeswehr-soldaten ervan te weerhouden om te kritisch te rapporteren terwijl ze nog in Afghanistan waren.

Dit probleem van systeemconforme carrièremakers aan de hefbomen van belangrijke Berlijnse ministeries is echt serieus. Dit is precies wat hooggeplaatste medewerkers van het Bondsministerie van Binnenlandse Zaken en het Bondsministerie van Defensie mij onafhankelijk van elkaar beschreven. Mocht een dergelijk ongecensureerd rapport van een Bundeswehr-soldaat uit Afghanistan het Berlijnse ministerie bereiken, dan zal het daar onmiddellijk worden verzameld en in de dossiers in de kelder worden bewaard.

Deze carrièremakers hebben zo weinig ruggengraat dat ze niet gezien willen worden als de persoon die ‘altijd problemen meent of zich ongemakkelijk voelt’. Politici willen elke dag horen hoe hun weldoenbeleid werkt, en het is precies dit gewenste beeld dat het politieke waterhoofd in de ministeries uitdraagt.

Hetzelfde gold voor de grensopeningen in 2015. De situatierapporten van de BKA en BND waren in Berlijn: waarschuwingen voor een onstuitbare aantrekkingskracht, een bedreiging voor de binnenlandse veiligheid en een groeiende islamistische terroristische dreiging. Helaas waren er geen moedige mannen op de directievloeren om dit in het openbaar te zeggen, noch wilde iemand in politiek Berlijn deze ongewenste waarheden horen.

Duitsland wordt geregeerd door droomdansers die de realiteit hebben vervangen door wishful thinking. Dit moedwillige onvermogen kost niet alleen honderden miljarden aan belastinggeld, het kost ook steeds meer levens.