Indignatie redactie 
Onze natuurlijke afweer bestaat uit een fysieke, en een mentale component.
Sommige delen zijn nagenoeg permanent in de weer om ons te beschermen. Andere delen komen pas in actie als er een beroep op hen wordt gedaan. En waar ik eergisteren enige woorden wijdde aan ‘use it, or lose it’, gaat dat ook op voor onze natuurlijke afweer. Zowel op het individuele niveau, als op het evolutionaire niveau, waar de ‘soort’ over een breed front de capaciteit om zich teweer te stellen tegen een vijandig organisme verliest, omdat het al verscheidene generaties niet meer gebruikt wordt.
Aanvullend op onze natuurlijke afweer zijn we bij machte om onszelf te beschermen met een heel arsenaal aan hulpmiddelen. Een verwarmde woning beschermt ons tegen de elementen, waardoor delen van onze natuurlijke afweer afsterven. Onze capaciteit om de ‘elementen’ te trotseren neemt af, en zonder verwarmde woonruimte en beschermende kleding zijn we zelfs in een gematigd klimaat kwetsbaarder dan de holbewoners waar we van afstammen. Aanvullende protectie is echter in veel gevallen superieur aan dat waar de natuur ons mee bedeeld heeft, waardoor de gemiddelde levensverwachting spectaculair is toegenomen. Iets waar we dankbaar voor moeten zijn.
Tegelijk zal er altijd discussie blijven over de vraag of het verwaarlozen van onze natuurlijke afweer, omdat we nu pillen, poeiers en vaccins hebben, verstandig is. Die kwestie ga ik hier niet op een ‘A-4-tje’ oplossen. Ik ben dankbaar voor het bestaan van de medische wetenschap, voorzover die zich richt op hulp aan mensen waarvan de afweer faalt, of waar mensen door een ongelukkige samenloop van omstandigheden schade hebben opgelopen. Lastiger wordt het waar medici menen mij te moeten dicteren welke middelen die zij hebben uitgevonden ik dien in te nemen, of in te laten spuiten, om te voorkomen dat mijn natuurlijke afweer aan het werk wordt gezet. Mijns inziens schuilt er een groot gevaar in, als een bepaald middel mijn natuurlijke afweer verdringt, met als gevolg een permanente ‘auto-immuniteit-ziekte’, waardoor ik kwetsbaar wordt gemaakt voor zelfs het meest onschuldige virus, waar mijn natuurlijke afweer normaal gesproken probleemloos mee had afgerekend.
Als het middel dat mijn natuurlijke afweer vervangt daarnaast verdacht wordt van ‘bijwerkingen’ die er niet om liegen, dan wordt het simpelweg crimineel om mensen te dwingen. Of om hen hulp te ontzeggen als hun natuurlijke afweer dat nodig heeft als ze daadwerkelijk ziek worden. Wat mij brengt bij die mentale component. Die mentale component is de vaardigheid om te doorgronden wanneer er gevaar dreigt. Net als de fysieke afweer betreft dat een extreem complex, door de eeuwen ontwikkelde aanleg. Voor een deel leunt die mentale afweer op angst (voor het onbekende), waardoor we ‘risicomijdend gedrag’ vertonen. In zijn uitwerking is die angst niet noodzakelijk zichtbaar als angst. Het kan zich ook manifesteren als ‘kuddegedrag’. Echter evident levensgevaarlijk als de ‘kudde’ ondeskundig geleid wordt. Vandaar dat zoveel auteurs die de mentale component bestudeerden ons op het hart hebben gebonden om vooral ook te blijven ‘nadenken’.
Hier op mijn blog heb ik bij herhaling een lans gebroken voor onderwijs als hét gereedschap bij uitstek om ons mentaal sterker te maken. Een functie die in de afgelopen decennia niet slechts verwaarloosd is, maar zelfs eerder is omgekeerd in zichzelf, compleet met goede cijfers voor onvoldoende werk. Met als gevolg dat veel ‘hoger opgeleide’ medemensen niet alleen het vermogen kwijt zijn geraakt om over heikele kwesties met anderen in debat te gaan, maar zelfs een gefortificeerde weerstand hebben opgebouwd die hen verbiedt om buiten hun ‘expertise’ te denken. En erger nog, om anderen toe te laten tot een discussie over hun eigen kennis, om te voorkomen dat hun status als ‘expert’ in gevaar komt.
Die mentale degeneratie komt bovenop de fysieke ontreddering als gevolg van synthetische afweer die onze natuurlijke afweer niet helpt, maar vervangt, en dat maakt ons, evolutionair gezien, extreem kwetsbaar. De afgelopen tijd heb ik veel geschreven over de ‘vaccins’ die geen vaccins zijn, en ik stond bij herhaling stil bij ‘Cipolla’s Matrix’ waar hij stelde dat, tegengesteld aan wat binnen zijn discipline werd aangenomen, de mens geen ‘rationeel wezen’ is dat louter logische beslissingen neemt die hem- of haarzelf tot voordeel strekken. Cipolla was een econoom, maar dat mensen ook buiten die discipline behoorlijk ‘Stupid’ kunnen zijn, dat behoeft amper nog enig betoog, mag ik hopen.
In DIT artikel tracht de auteur gradaties aan te brengen in de verschillende ‘niveaus’ van ‘Stupid’, wat verhelderend is, maar tegelijk ook versluierend, waar het mensen indeelt alsof hun hele wezen erdoor wordt gedomineerd. Was het maar zo eenvoudig. Waar ik in eerdere bijdragen schreef over ‘Stupid’ merkte ik al op dat ik zelf beslist niet onkwetsbaar ben. En dat ik dankbaar ben voor hulp van mensen die mij de weg kunnen wijzen in dat labyrint van keuzes en consequenties, mits ze bereid zijn te bewijzen dat ze het bij het rechte eind hebben, en ze niet leunend op hun status als ‘expert’ het laatste woord opeisen, al lullen ze volkomen uit hun nek.
Geheel buiten de ‘Covid-kwestie’ om wemelt het in de samenleving inmiddels van de bedreigingen. Onze artificiële afweer schiet niet slechts opzichtig tekort als we het hebben over het probleem van ‘Gronings gas’, bijvoorbeeld, maar onze mentale degeneratie is nu zo omvangrijk, dat we met elke keuze de bestaande problemen alleen maar groter maken. Dat aspect van de ‘energie-transitie’ was niet het enige aspect dat ondoordacht was. En hetzelfde kan gezegd worden van ons verlangen om wereldwijd volkeren te ‘bevrijden’, of de keuze om ons lot in handen te leggen van de ‘experts’ van het ‘World Economic Forum’.
De auteur van dat artikel waar ik hierboven naar verwijs bewijst ons allen een dienst door het denken over ‘Stupidty’ te stimuleren. Maar het dient geen doel als we nu allemaal door die bril naar onze medemens kijken om hen in te delen in een herkenbare categorie. In de realiteit zijn we allemaal capabel om ‘Intelligent’ te zijn, binnen ‘Cipolla’s Matrix’, én verschrikkelijk ‘Stupid’ op het volgende moment. In het artikel breekt de auteur een lans voor het ‘uitlachen’ van de ‘Useful Idiots’ en de ‘Militant Stupid’ tijdens samenkomsten, maar hoed u voor die neiging als u niet absoluut, voor de volle honderd procent zeker bent van uw zaak. Humor gebruiken om een discussie open te breken, en de eigen kwetsbaarheid te tonen, helpt onze mentale afweer per saldo beter dan het bijtende sarcasme van de ‘Cancel Cultuur’, zelfs als u gelijk heeft. Maar als er iets is dat ons nu in het gezicht staart, dan is het wel dat ‘humor’ om anderen te ‘Cancellen’ ons eerder aanmerkt als ‘Stupid’.
Anderzijds betoog ik daarmee ook allerminst dat we ons vooral ‘kwetsbaar’ op moeten stellen. Integendeel! Zoals onze ‘open’ maatschappij ten prooi is gevallen aan een hele schare ‘Stupid People’, en ‘Criminelen’, waren ook de mensen die ‘kwetsbaarheid’ propageerden, de ‘naïeve’ of ‘hulpeloze’ types, evident mede verantwoordelijk voor het verval van onze mentale weerbaarheid. In het bijzonder waar zij van defensieve wapens, van onze afweer, natuurlijk én aanvullend, offensieve wapens maakten, teneinde mensen elders te ‘genezen’. Middels ‘regime change’, oorlogen, ‘vaccinatieprogramma’s’, ‘scholing’ en andere initiatieven met een globalistisch karakter. Dat ‘Heilige Vuur’ heeft de wereld in brand gezet, en nu is het naar binnen geslagen, en verteert het wat onze voorouders met bloed, zweet, tranen en offers hebben opgebouwd. Daarom blijf ik erbij dat we het gevaar van dat virus niet moeten veronachtzamen, maar dat de grootste bedreiging op dit moment is dat we ‘ziek in ons hoofd’ zijn, als gevolg van een mentale erosie die onze natuurlijke afweer gesloopt heeft.
