AI ‘Geautomatiseerde moord’: Israëlische ‘kunstmatige intelligentie’ in Gaza

AI – Hoewel technologische verandering de mensheid helpt de uitdagingen aan te gaan die de natuur ons oplegt, leidt ze tot een paradigmaverschuiving: ze zorgt ervoor dat we minder in staat zijn, en niet meer, om onze intellectuele capaciteiten te gebruiken. Het verzwakt onze geest op de lange termijn. We streven ernaar onszelf te verbeteren, terwijl we het risico lopen terug te vallen naar het Stenen Tijdperk als onze steeds complexere, steeds kwetsbaardere technologische infrastructuur instort.

AI Dat is Hans Köchler, een eminente Weense geleerde en voorzitter van de International Progress Organization , een wereldwijd actieve denktank, die hier afgelopen donderdagavond 4 april een publiek toesprak. De datum is veelzeggend: de dag voordat Köchler sprak, +972 Magazine en Local Call, onafhankelijke publicaties in Israël-Palestina, meldden dat terwijl het Israëlische leger druk uitoefent op hun wrede invasie van de Gazastrook, zij een kunstmatig intelligentieprogramma inzetten, genaamd Lavender, dat tot nu toe ongeveer 37.000 Palestijnen als doelwit heeft aangemerkt.

In de eerste weken van de Israëlische belegering, aldus de Israëlische bronnen +972 citeert, “gaf het leger de officieren verregaande goedkeuring om de moordlijsten van Lavender over te nemen, zonder de vereiste om grondig te controleren waarom de machine die keuzes maakte of om de ruwe inlichtingen te onderzoeken. gegevens waarop ze zijn gebaseerd.”

Huiveringwekkend was het om Köchler te horen spreken een paar nieuwscycli nadat +972 deze onthullingen publiceerde, die gebaseerd zijn op vertrouwelijke interviews met zes Israëlische inlichtingenfunctionarissen die direct betrokken zijn geweest bij het gebruik van AI om Palestijnen te vermoorden. “Het gebruik van technologieën om al onze problemen op te lossen vermindert ons vermogen om beslissingen te nemen”, beweerde Köchler. “We kunnen niet meer over problemen nadenken. Ze verwijderen ons uit het echte leven.”

Köchler noemde zijn toespraak ‘De trivialisering van de openbare ruimte’, en zijn onderwerp was, in grote lijnen, de impact van technologieën zoals digitale communicatie en AI op onze hersenen, ons gedrag en in het algemeen onze menselijkheid. Het was, op zijn zachtst gezegd, ontnuchterend om te erkennen dat de Israëlische belegering van Gaza, die op zichzelf bodemloos verdorven is, een in-ons-face demonstratie is van de ontmenselijkende effecten die deze technologieën hebben op iedereen die ervan afhankelijk is.

Laten we met afgrijzen toekijken en onze toekomst erin zien.

We zien in de IDF, om dit punt op een andere manier te maken, een breuk in de moraliteit, de menselijke intelligentie en de verantwoordelijkheid wanneer menselijk toezicht wordt gemedieerd door de algoritmen die AI-systemen besturen.

Er is een breuk tussen causaliteit en resultaat, tussen actie en gevolg. En dit is precies wat geavanceerde technologieën in petto hebben voor de rest van de mensheid. Kunstmatige intelligentie is, zoals Köchler het uitdrukte, geen intelligentie: “Het is ‘gesimuleerde intelligentie’ omdat het geen bewustzijn van zichzelf heeft.” Het is niet in staat, zo bedoelde hij te zeggen, tot morele besluitvorming of ethische verantwoording.

In het geval van Lavender werden de gegevens die het produceerde geaccepteerd en behandeld alsof ze door een mens waren gegenereerd, zonder enig feitelijk menselijk toezicht of onafhankelijke verificatie. Een tweede AI-systeem, sadistisch genaamd “Where’s Daddy?” – en hoe ziek is dit? – werd vervolgens gebruikt om Hamas-verdachten naar hun huizen te volgen. De IDF richtte zich opzettelijk op vermoedelijke militanten terwijl ze bij hun families waren, met behulp van ongeleide raketten of ‘domme’ bommen. Deze strategie had het voordeel dat Israël zijn duurdere precisiegeleide wapens, oftewel ‘slimme’ bommen, kon behouden.

Zoals een van de bronnen van +972 tegen het tijdschrift vertelde:

We waren niet alleen geïnteresseerd in het doden van [Hamas]-agenten als ze zich in een militair gebouw bevonden of betrokken waren bij een militaire activiteit…. Integendeel, de IDF bombardeerde hen zonder aarzelen in huizen, als eerste optie. Het is veel gemakkelijker om het huis van een gezin te bombarderen. Het systeem is gebouwd om in deze situaties naar hen te zoeken.

Zodra Lavender een potentiële verdachte had geïdentificeerd, hadden IDF-agenten ongeveer 20 seconden om te verifiëren dat het doelwit een man was voordat ze de beslissing namen om toe te slaan. Er was geen andere menselijke analyse van de ‘ruwe inlichtingengegevens’. De door Lavender gegenereerde informatie werd behandeld alsof het ‘een bevel’ was, vertelden bronnen aan +972 – een officieel bevel om te doden.

Gezien de strategie om verdachten in hun huizen aan te vallen, heeft de IDF voor haar bombardementscampagnes aanvaardbare aantallen doden vastgesteld: 20 tot 30 burgers voor elke Hamas-agent op junior niveau. Voor Hamas-leiders met de rang van bataljons- of brigadecommandant zeiden de bronnen van +972: “Het leger heeft bij verschillende gelegenheden toestemming gegeven voor het doden van meer dan 100 burgers bij de moord op één enkele commandant.”

Met andere woorden: het Israëlische beleid, geleid en ondersteund door AI-technologie, maakte het onvermijdelijk dat duizenden burgers, waaronder veel vrouwen en kinderen, zouden worden gedood.

Er lijkt geen bewijs te zijn dat andere militairen AI-programma’s inzetten, zoals Lavender en Where’s Daddy? Maar het is pure naïviteit om aan te nemen dat dit duivelse gebruik van geavanceerde technologieën zich niet elders zal verspreiden. Israël is nu al ’s werelds grootste exporteur van surveillance- en digitale forensische instrumenten. Anadolu, het Turkse staatspersbureau, meldde al in februari dat Israël Gaza gebruikt als wapentestlocatie, zodat het deze instrumenten als beproefd op de markt kan brengen. Antony Lowenstein, een auteur die Anadolu citeert, noemt dit de marketing van ‘geautomatiseerde moord’.

En hier bevinden we ons: Haaretz, het Israëlische dagblad, berichtte op 5 april dat ‘intelligente’ wapens die effectief bleken in Gaza grote trekpleisters waren toen Israël ze vorige maand op de Singapore Airshow, de grootste wapenbazaar van Oost-Azië, op de markt bracht.

Hans Köchler, die jarenlang de impact van digitale technologieën heeft bestudeerd, leek het rapport van +972 Magazine niet te hebben gelezen voordat hij hier vorige week sprak. Dit maakte zijn opmerkingen des te verontrustender. Hij beschreef niet – niet specifiek – de moordenaars die lavendel en andere soortgelijke technologieën in Gaza gebruikten. We zullen allemaal leven en sterven door deze Faustiaanse technologieën: dit, ons gemeenschappelijke lot, was het onderwerp van Köchler.

Dit wil zeggen dat Israël de afgelopen zes maanden de ontmenselijking heeft aangekondigd die ons allemaal te wachten staat, omdat AI-systemen technologieën zijn waartegen we weinig verdediging hebben. “Zelfbeschikking maakt plaats voor digitale competentie”, zei Köchler. “We kunnen geen onderscheid maken tussen virtual reality en realiteit.”

Samen met het +972-rapport over het gebruik van AI kwamen er binnen een week nog andere die opvielen vanwege het maagkrampende nieuws over de Israëlische verdorvenheid. In de editie van 3 april onthulde The Guardian dat de IDF opzettelijk sluipschutters en quadcopters – op afstand bestuurbare sluipschutterdrones – inzet om kinderen aan te vallen.

Het bewijs hiervoor komt van Amerikaanse en Canadese artsen die, terwijl ze in Gaza dienen, veel kinderen behandelen met wonden die overeenkomen met en gemakkelijk kunnen worden geïdentificeerd als veroorzaakt door sluipschutterkogels. Deze zijn groter dan de munitie die doorgaans in gevechten wordt gebruikt, omdat ze bedoeld zijn om te doden in plaats van te verwonden.

Het Biden-regime gaat nooit in op deze barbaarse ontwikkelingen, en onze bedrijfsmedia, met zeldzame uitzonderingen zoals het zojuist aangehaalde stuk van The Guardian, vertellen ons er bijna niets over. Officiële en mediaverslagen over de gebeurtenissen in Gaza, hun ‘verhalen’, zijn volkomen in tegenspraak met deze realiteit. Hoe, zo vragen we ons af, komen ze weg met deze dag in dag uit oneerlijkheden? Dit was vorige week de voor de hand liggende vraag, gezien de extremen waartoe de criminaliteit van de IDF zich nu uitstrekt.

Als je ‘Lavender’ en ‘The New York Times’ googlet, krijg je ‘Lavender Oil Might Help You Sleep’ en soortgelijke frivole krantenkoppen. Evenmin heeft The Times enige melding gemaakt van het +972-onderzoek.

Als je gedetailleerde verslagen leest van de luchtaanvallen van 1 april op de drie voedselleveringsvoertuigen van de World Central Kitchen, waarbij zeven hulpverleners omkwamen, is het onvermijdelijk dat het Israëlische leger hen systematisch onder vuur nam, van de ene vrachtwagen naar de andere, totdat ze alle drie werden vernietigd. – dit nadat WCK de inzet van de voertuigen zorgvuldig had gecoördineerd met de Israëlische autoriteiten.

Deze moorden zijn volledig in overeenstemming met de richtlijn die Yoav Gallant, de weerzinwekkende minister van Defensie van Israël, op 9 oktober uitvaardigde: “Er zal geen elektriciteit zijn, geen voedsel, geen water, geen brandstof, alles zal gesloten zijn.”

En wat hebben we over dit incident gelezen in de reguliere media?

Zoals gewoonlijk had het Israëlische leger toestemming om onderzoek te doen naar het Israëlische leger – een absurditeit waar geen enkele Amerikaanse functionaris en geen enkele media-account aan twijfelde.

Op 5 april maakte de IDF bekend dat twee officieren waren ontslagen en drie anderen een berisping kregen wegens “verkeerd omgaan met kritische informatie.” President Biden verklaarde dat hij ‘diepbedroefd’ was. De New York Times noemde de aanval ‘een mislukte operatie’ en legde uit dat de topofficieren van de IDF ‘gedwongen werden toe te geven aan een reeks dodelijke fouten en verkeerde inschattingen’. Keer op keer horen we het refrein dat Israël “niet genoeg doet om burgers te beschermen.”

Het was dus een betreurenswaardig ongeval, zo concluderen wij. Israël doet zijn best. Het heeft altijd zijn best gedaan. Vergelijk dit met de ruwe statistiek: de IDF heeft volgens de cijfers van de VN meer dan 220 humanitaire hulpverleners gedood sinds het begin oktober met zijn belegering begon. Hoe kan men ooit geloven dat dit meer dan 220 ongelukken waren? “Laten we heel duidelijk zijn. Dit is geen anomalie”, zei een Oxfam-functionaris, Scott Paul, na de WCK-aanval. “De moord op hulpverleners in Gaza is systemisch geweest.”

Er is realiteit en er is meta-realiteit, een term die ik eerder in deze ruimte heb gebruikt. Hoe staan ​​de twee naast elkaar? Hoe blijkt dat laatste, de opgeroepen ‘werkelijkheid’, zo effectief te zijn? Hoe accepteren zovelen het ‘verhaal’ van meer dan 220 ongelukken? Waarom accepteren zovelen, in bredere zin, propaganda en leugens als ze onbewust weten dat ze voortdurend met leugens worden gevoed en gepropageerd?

Ik ga nog een keer terug naar Hans Köchler. In zijn toespraak en in verschillende van zijn vele boeken betoogt hij dat elektronische media – waaronder de televisiechef – mensen hebben geconditioneerd om voor informatie te vertrouwen op afbeeldingen en afbeeldingen in plaats van op lezen. “Ze verliezen het vermogen om tekst te analyseren, en dus het vermogen om problemen te begrijpen”, zei hij hier. “Mensen komen in virtuele werelden wonen.”

We kunnen geen betere beschrijving bedenken van de ‘verhalen’ die door het Biden-regime naar voren zijn gebracht en in de bedrijfsmedia zijn verspreid: ze presenteren ons een virtuele wereld – ons er volledig van bewust dat, omdat onze geest gewend is aan beelden en beelden, de meesten van ons deze virtuele wereld zullen verwarren. wereld voor realiteit, precies zoals Köchler waarschuwt. Zoals een lid van het publiek het hier verwoordde: “Hoe is het mogelijk om in realtime naar een genocide te kijken en niemand zegt iets? Kennis heeft geen enkele waarde meer. Alles gaat, en als er iets gaat, gaat er niets.”

Het Biden-regime voorziet Israël van wapens om de criminele belegering van de 2,3 miljoen Palestijnen in Gaza te vervolgen. Het geeft de apartheidsstaat diplomatieke dekking bij de Verenigde Naties en juridische dekking bij het Internationale Gerechtshof. Het vervormt en verduistert het gedrag van de IDF in het “Stenen Tijdperk”. Dit alles vereist dat we nu niet spreken over de genocide van Israël, maar over de genocide tussen Israël en de VS.

Maar het Biden-regime is verantwoordelijk voor het toebrengen van deze meerdere wonden aan de mensheid in een andere dimensie die we niet mogen missen. Met zijn onophoudelijke pogingen om ons op te hangen in een virtuele realiteit die het zelf heeft gecreëerd, ver verwijderd van wat het in onze naam doet, leidt het ons naar de ontmenselijkte, grotesk getechnologiseerde toekomst die Köchler net zo zeker beschrijft als de Israëliërs dat doen als ze mensen op grote schaal vermoorden. met AI-wapens en dood onschuldige kinderen met op afstand bestuurbare sluipschutterdrones.