AIDS als blauwdruk voor Corona: de mythe van het gevaarlijke dodelijke virus

Hoewel er in de afgelopen decennia tientallen schijnbare epidemieën over de aarde zijn geraasd, zijn er maar twee overeind gebleven: aids en corona. Maar bijna niets is waar van wat het publiek denkt te weten over de zogenaamd zo goed onderzochte HI- en SARS-CoV-2-virussen!

Alleen al sinds 2000 hebben vele schijnbare epidemieën de aarde overspoeld: SARS 2003, “Mexicaanse griep” 2009, “MERS” 2012, “Ebola” 2014, “Zika” 2016. Uiteindelijk veranderden alle hier genoemde “infectieziekten”. om officieel compleet te zijn als holle luchtnummers en goedkope paniekzaaierij.

Nadat de farmaceutische industrie dit had goedgemaakt door medicijnen of vaccins te verkopen, was het ‘virus’ ineens geen issue meer. De grote mediahuizen stopten met de angstaanjagende berichtgeving, en zodra de ‘ziektes’ uit de krantenkoppen verdwenen, verdwenen ze ook uit de publieke belangstelling – meestal voor altijd. Maar ze zijn niet allemaal verdwenen. Individuele “epidemieën” werden gemaakt om lang mee te gaan. Met hen werd de paniekerige berichtgeving niet onderbroken en vonden ze hun weg in het dagelijkse menselijke leven en werden onderdeel van het leven en de cultuur.

Het belangrijkste voorbeeld van zo’n “epidemie” die, toen hij eenmaal was ontstaan, nooit meer van de planeet zou verdwijnen, was aids in de jaren 80. Zelfs nu, bijna 40 jaar na de “ontdekking van het hiv-virus”, zijn hiv en aids algemeen voor iedereen Uitdrukking. De schijnbare ziekte vormde de tijdgeest van een hele generatie. Het fatale eraan: heel weinig mensen zijn zich ervan bewust dat het verhaal van hiv = aids op een wetenschappelijk absoluut twijfelachtige basis staat – en dat is op zijn zachtst gezegd.

In feite is bijna niets waar van wat het publiek denkt te weten over het zogenaamd goed onderzochte “HI-virus”! Het “HI-virus” werd nooit geïsoleerd volgens de veronderstellingen van Koch , en er is geen enkel bewijs dat “het” zou leiden tot wat bekend staat als AIDS. In ieder geval waren er alle individuele ziekten en symptomen die plotseling als aids werden beschouwd door een positieve “hiv-test” uit 1984, lang daarvoor. Ook het zogenaamd extreem hoge besmettingsgevaar bleek een ongegronde mythe. Vrijwel niets van wat de samenleving denkt te weten over aids is bewezen!

Spring in het heden

Ook in 2020 zou er een vermeende virusziekte zijn gevonden, waarvan nu al duidelijk is dat het de wereld niet zo snel zal loslaten. De naam van deze tijd « doodsvirus»»Is SARS-CoV-2. Het kleine deeltje zou verantwoordelijk zijn voor een luchtwegaandoening die Corona of COVID-19 wordt genoemd en die met alle middelen moet worden bestreden. Uiteindelijk is het echter niet Corona dat hele samenlevingen in een diepe crisis stort en bijna een jaar lang mensen letterlijk de lucht berooft om te ademen. Het zijn veeleer de maatregelen tegen het vermeende virus die de WHO en de nationale regeringen de burgers opleggen die de individuele bevolking met existentiële problemen confronteren. Er is ongetwijfeld een noodsituatie, geen gezondheidscrisis, maar een economische en politieke.

De ideologische basis voor het coronaverhaal en dus voor alles wat we vandaag meemaken, ontstond in de jaren 80 met aids. Alleen aids heeft het fundamentele ‘virusdogma’ in steen gehamerd. De parallellen tussen aids en corona zijn overweldigend. Het zal u, beste lezer, verbazen hoeveel overeenkomsten er tussen deze twee fantoomziekten te vinden zijn. Om er maar een paar te noemen:

• Een niet-geïsoleerd virus is vanaf het begin gepostuleerd als de oorzaak van beide ziekten, hoewel er geen nieuwe symptomen zijn opgetreden.
• De diagnostische test is van meer dan twijfelachtige kwaliteit.
• Er worden behandelmethoden gebruikt waarvan is verklaard dat ze geen alternatief hebben maar levensbedreigend zijn.
• Vertegenwoordigers van alternatieve perspectieven en verklarende benaderingen worden in de media verborgen of minachtend gemaakt.
• Soms zijn het zelfs dezelfde mensen die ooit de wereld in paniek brachten met het hiv=aids verhaal, die nu weer hun grote opwachting maken met COVID-19 En nog veel, veel meer…

AIDS: geen nieuwe klinische symptomen

De ziekten die verband houden met aids waren allemaal al bekend toen men sprak over een nieuwe immuundeficiëntie die in de Amerikaanse homoscene was ontdekt . In feite ondervonden homoseksuelen in de VS in het begin van de jaren tachtig eigenlijk geen nieuwe symptomen, maar ze waren bijzonder frequent en, voor jonge mannen, nogal atypische symptomen die wezen op een verzwakt immuunsysteem.

Deze verschijnselen zou men echter eerder bij deze groep mensen hebben ontdekt, als men er maar naar had gezocht. Veel bewijs toont aan dat met name het gebruik van giftige medicijnen het veelvuldig voorkomen van immuunziekten in de Amerikaanse homoscene kan verklaren. Deze immuundeficiënties waren niet echt “nieuw” en in feite: zelfs volgens het officiële verhaal bestaat aids niet als een nieuw ziektebeeld! Een lijst van bekende “AIDS-definiërende” ziekten wordt AIDS met een positieve “HIV-test” (als er nog steeds een test wordt uitgevoerd en de oude ziekte niet direct opnieuw wordt gedefinieerd als AIDS.

Ook in Afrika wijst alles erop dat wat de media als de Afrikaanse hiv/aids-epidemie decennia lang achtervolgt, in feite een mengelmoes is van bekende ziekten, waarvan sommige nauw samenhangen met armoede. Klinisch kan AIDS niet worden onderscheiden van bekende ziekten zoals tuberculose, longontsteking, malaria, enz.

Zelfs volgens het officiële verhaal bestaat aids niet als een nieuw ziektebeeld! Volgens de definitie gaan bekende ziekten als tuberculose, kanker, longontsteking, bloederige diarree enzovoorts schuil achter aids. Allemaal ziekten die altijd alomtegenwoordig waren, soms meer, soms minder. Simpel gezegd: als iemand een of meer “AIDS-definiërende” ziekten heeft, wordt dat niet langer beschouwd als long-, kanker- of darmziekten, maar plotseling als aids. AIDS heeft geen unique selling points in zijn symptomen!

Vind je nieuwe symptomen bij COVID-19?

Hoe je het ook omdraait, er zijn geen specifieke / unieke symptomen voor COVID-19 (de ziekte die naar verluidt wordt veroorzaakt door het “Corona-virus SARS-CoV-2”) – en klinische symptomen zijn symptomen van degenen die de COVID-19 hebben stempel en zijn ook ziek (wat heel vaak niet het geval is, niet te onderscheiden van symptomen van verkoudheid of griep of longontsteking. Er wordt wel eens beweerd dat COVID-19 wordt gekenmerkt door bijzonder ernstige kortademigheid en soms door “Verlies van de reuk- en smaakzin», maar dat lijkt erg geforceerd en de nodige wetenschappelijke gegevens ontbreken.

Met de beste wil van de wereld is COVID-19 geen nieuw ziekteverschijnsel. Ernstige en soms dodelijke longontsteking komt miljoenen keren per jaar voor. Maar zelfs als zogenaamde coronapatiënten wereldwijd symptomen zouden vertonen die duidelijk te onderscheiden zijn van grieppatiënten, dan zouden deze ook veel schadelijker voor de gezondheid en wijdverspreider moeten zijn dan die van griep om de afgekondigde ‘internationale gezondheidsnood’ te rechtvaardigen. door de WHO.

De hel komt eruit

In een interview met de FAZ kon de viroloog Hendrik Streeck, al bekend van “AIDS-onderzoek”, in alle ernst beweren : “Bijna alle besmette mensen die we ondervroegen, en dat geldt voor ruim twee derde, beschreven een reuk- en smaakverlies over meerdere dagen”. Deze stoornis van de zintuigen is een “nieuw” symptoom. Maar allereerst kan “twee derde” van een patiëntengroep niet gelijk gesteld worden aan “bijna allemaal”, ook al past deze formulering beter bij u.

En ten tweede: “Reuk- en smaakverlies” is echt niet te omschrijven als “nieuwe” symptomen, omdat ook grieppatiënten massaal worden getroffen, zoals elke oor-, neus- en keelarts uit de praktijk weet. Desalniettemin was de FAZ niet al te slecht om de stelling: “We hebben nieuwe symptomen ontdekt” als kop te kiezen. Dat was niets meer dan “nepnieuws” op basis van uitspraken van een viroloog die ofwel gevalideerd moest worden of geen medische basiskennis had, of beide.

De berekening erachter lag voor de hand: ze wilden een vet nieuwtje presenteren “voor de duivel” dat erin bestond om als eerste de wereld te kunnen vertellen dat COVID-19 eigenlijk een nieuwe ziekte is. Maar dat was en is medisch onhoudbaar. Dit wordt ook bevestigd door Thomas Löscher, specialist in infectiegeneeskunde en gepresenteerd als expert in de “Corona-crisis”, bijvoorbeeld door “focus.de”, gevraagd door Torsten Engelbrecht. Want “voor de meeste luchtwegaandoeningen zijn er geen onmiskenbare specifieke symptomen”, zegt Löscher. “Daarom is het vanuit een puur klinisch oogpunt niet mogelijk om onderscheid te maken tussen de verschillende pathogenen.” Volgens Löscher is alleen de ziekteverwekker SARS-CoV-2 nieuw.

Volgens het officiële verhaal kan dit alleen worden bewezen met een overeenkomstige microbiologische testprocedure, die China in februari 2020 echter niet verhinderde, “inclusief 46 patiënten […] die met behulp van computertomografie de diagnose longontsteking kregen “, aangezien COVID-19 Patiënten tellen zogenaamd net langskomen.