Indignatie redactie 
Ze hebben het opnieuw uitgesteld, de EU-leiders, maar op de top van de Westelijke Balkan in mei 2020 zou het eindelijk met succes op de agenda moeten staan: de toetreding van Albanië en Noord-Macedonië tot de Europese Unie. Het wordt gestimuleerd door de mainstream media, alsof de twee landen het Eldorado van de moderne tijd zijn. Moeten deze twee armenhuizen het rijke maar vluchtende Engeland vervangen?
We lazen een paar dagen geleden in De Telegraaf het volgende:
Europarlementariër Sophie in ’t Veld denkt dat als Albanië bij de EU komt, wij als Nederlanders rustiger kunnen slapen.
Een door haar ingezonden stuk vol onwaarheden en propaganda. Het komt erop neer dat we tot aan de grenzen van Rusland alles bij de EU moeten halen. Daar hoort Albanië dan natuurlijk ook bij. Volgens D’66. En Sophie in ’t Geld.
Albanië. Het land – lid van de NAVO – waarvan meer Albanezen buiten de landsgrenzen wonen dan erbinnen.
Volgens de statistieken maken moslims voor 70% deel uit van de bevolking in Albanië, en de meeste van hen zijn niet Bektashi, die sjiieten zijn, maar soennieten. We hebben het altijd vreemd gevonden dat sommige politici vinden dat Turkije niet tot de Europese Unie mag toetreden vanwege de moslimbevolking, terwijl hetzelfde argument kennelijk niet geldt voor Kosovo of Albanië.
Albanië herbergt de grootste oliereserves van Europa. Daarnaast is het land rijk aan andere grondstoffen, waaronder koper, kolen en nikkel. Moeten we nog meer redenen geven waarom de EU graag dit land wil opslokken? O ja, het is één van de corruptste landen terwereld…. óók een aanbeveling om bij Brussel aansluiting te krijgen.
Het werkloosheidspercentage in Noord-Macedonië wordt geschat op 23,7% in 2017 en zal waarschijnlijk hoger zijn. De enige bloeiende industrie in dat land is óók corruptie. De overheidsschuld is $ 4,0 miljard en de wonden van de burgeroorlog begin 2001 zijn nauwelijks genezen.
In Albanië is de situatie nauwelijks beter: het werkloosheidspercentage bedroeg officieel 17,9% in 2014. De buitenlandse schuld van het land is $ 8,44 miljard. Drugshandel en criminaliteit nemen een hoge vlucht: de Amerikaanse ambassadeur in Albanië, Donald Lu, kende vier grote clans in het land die 20 gezinnen bestuurden voor een breed scala aan criminele activiteiten. Het Duitse Handelsblatt noemt Albanië het “Colombia van Europa”.
Er zijn geen tastbare economische redenen voor de uitbreiding van de EU of een nieuwe optie in het immigratiebeleid van de EU. Niet zo maar wat bedelaars op straat in West-Europa komen uit juist dezelfde landen die zo graag door de mainstream media worden geaccepteerd, hoewel iedereen die een beetje zijn verstand gebruikt wéét dat arme landen en mensen beter worden geholpen bij de bron van de armoede, en niet door emigratie. Maar het Duitse Der Spiegel geeft een antwoord op de vraag waaròm de aansluiting door moet gaan: “De EU wil de groeiende invloed van Rusland en China in de regio tegengaan met een nieuwe uitbreiding van de Westelijke Balkan.”
De overbekende, slechte geostrategie van Brussel is de motor van de uitbreiding van de EU. Albanië was al in april 2009 lid was van de NAVO en naar verwachting zal de voormalige Joegoslavische republiek Noord-Macedonië uiterlijk in 2020 het 30e NAVO-lid worden, dus dat Albanië ook zal worden opgeslokt is slechts een kwestie van tijd. Want in de geschiedenisboeken van het Westen wordt opgemerkt dat de door de communisten van Macedonië bevochten deelrepubliek tot 1991 binnen Joegoslavië bestond.
Er was natuurlijk tijdelijk een Russische, een Sovjet-invloed, en in het ooit socialistische Albanië waren er sterke Chinese invloeden. Dat is nog niet voorbij. Vandaag de dag hebben de Chinezen de concessie verworven voor het vliegveld van Tirana. Ze zijn van plan de haven uit te breiden en een nieuwe weg naar Macedonië aan te leggen voor 200 miljoen euro. De Volksrepubliek is nu de tweede grootste handelspartner van Albanië.
Bovendien moet ook worden vermeld dat de twee kandidaat-landen goedkope plaatsvervangende agenten zullen zijn, niet alleen vanwege hun economische zwakte voor het toekomstige EU- en NAVO-beleid, maar ook om geostrategische suprematie. Bedenk dat met de zijderoute, die China wil herontwikkelen met andere staten, de suprematie van de EU en de NAVO afneemt en de landen van herkomst dan economische alternatieven kunnen hebben. Als Rusland en China in deze landen gaan produceren, zal blijken dat het westerse embargobeleid ten aanzien van Rusland en China niet meer effectief is (voor zover het dat al was – zo heeft de EU zichzelf vreselijk in de eigen voet geschoten ten aanzien van het landbouwbeleid.
Westerse strategen zijn nog steeds op zoek naar bufferlanden voor een oorlog met Rusland, voor landingsplaatsen en gebieden om ten strijde te kunnen trekken. Het doet er niet toe dat de Sovjet-Unie al lang verdwenen is en de opvolger ervan niet socialistisch is. De transformatie van China in een markteconomie met staatsaandelen lijkt de ideologen in de denktanks van het Westen te zijn gepasseerd: het oude vooroordeel kan in de nieuwe concurrentiesituatie te goed worden gebruikt. Mobiliseren voor een Euro-Balkan die noch de bevolking van de Balkan, noch die van West-Europa ten goede komt.
De Europese Raad heeft zoals gezegd afgelopen vrijdag besloten, de toetredingsonderhandelingen met Albanië en Noord-Macedonië op te schorten. Macron was bijvoorbeeld tegen en had zijn veto uitgesproken. Maar de Merkel-regering wil de tegenstand van Frankrijk breken, waardoor op een EU-top de weg vrijgemaakt kan worden voor de opening van EU-toetredingsgesprekken met Noord-Macedonië en Albanië. We kunnen wel begrijpen dat Merkel gek is op Albanië, niet vanwege het feit dat het land nog 750.000 bunkers heeft, maar omdat het Westen de grondstoffen goed kan gebruiken.
De EU is immers een wangedrocht van de heersende klassen: reactionair, militaristisch, antisociaal. De burgers van de EU zijn het speeltje in de handen van de elite, waar die politici als kleipoppen naar hun wensen bewerken.
Kapitaal heeft armoede nodig die het zelf produceert. Het vergt de sociale wanhoop, de hevige concurrentie, de illusies die het creëert met de kunstmatig gecreëerde behoeften voor echte menselijke behoeften, voor coëxistentie, voor nabijheid, voor ontwikkeling en sociale vooruitgang die de hele samenleving zo goed mogelijk in de kiem smoort.
De perspectieven voor de genoemde landen zijn vrijwel nihil. Ze zijn gekneveld, besmet en sterk afhankelijk gemaakt van de EU als het gaat om hun ellende in het land gaat, dat wil zeggen de “welvaart” van de mensen. Het is niet mogelijk de verschillende niveaus van productiemiddelen in de EU-landen niet gelijk te maken. De EU kan derhalve ook geen perspectief bieden behalve dan het monster van geweld, de onderdrukking en het bloedvergieten onder de burgers van de volkeren. Alles ten dienste van de Brusselse machtsstructuur, die het kost wat kost wil uitbreiden.
En voor het Westen maakt het niets uit dat het land nog zo klein is, er valt altijd winst uit te halen. Voordeel is dat men geen grote omwegen meer hoeft te maken voor het transport van oorlogsapparatuur naar de grenzen van Rusland – althans voorlopig.
Zodat alles functioneert wanneer “het begint”. En het Westen krijgt dan ook nog kanonnenvoer erbij voor hun oorlogen.
Waar niet over gesproken wordt maar wel een factor van belang is, is het ongebreidelde chauvinisme van Albanië en Noord-Macedonië. Beide landen hebben aanzienlijke territoriale claims op hun buurlanden, waarvan sommige al tot de EU behoren: Albanië wil Kosovo opnemen en claimt territoria in Noord-Macedonië en de Griekse regio Eipiros. Noord-Macedonië wil graag de Griekse regio Macedonië en de op een na grootste stad in Griekenland, Thessaloniki. De laatste claim is bijzonder indrukwekkend, omdat deze ook wordt gevoed door de door de Amerikanen recent doorgevoerde naamswijziging van F.Y.R.O.M naar Noord-Macedonië. Want waar een “noorden” is, moet er een “zuiden” zijn in Skopje’s verbeelding, waar enkele ingebeelde “broers” moeten worden bevrijd. Dus deze westerse (Amerikaanse) staatsgreep is een grote hefboom voor een nieuwe oorlog – wanneer het volgende Balkanconflict weer politiek opportuun wordt. Het was te verwachten dat de EU meedoet met dit spel, maar in de ogen van de Grieken, die al door de EU worden gekweld, vertegenwoordigt het nog een ander verraad aan hun soevereiniteit.
Tot slot: de situatie van de overwegend arme bevolking zal fataal, omdat er door de westerse buitenlandse overheersing van sociale welvaart nauwelijks sprake zal zijn. Dit beleid van het Westen – waarvan we in West-Europa dagelijks de gevolgen van ondervinden – is het nieuwe koloniale tijdperk van de 21ste eeuw.
