Indignatie redactie 
ou, we hebben eindelijk iets anders om ons druk over te maken dan corona he? Mijn god wat zijn de media blij dat er iets anders te bespreken valt. Een serieuze zaak, die op entertainment achtige wijze wordt gebracht. De soapserie rondom The Voice of Holland en het gedoe tussen coaches, muzikanten, regisseurs en kandidaten wordt iedere dag gekker en gekker, ware het een schoolpleinverhaal waar je iedere dag het fijne van wil weten. Het jammere is alleen dat het hier niet om fictieve personages gaat maar om echte mensen, met echte families, echte kinderen etc. Het deed me denken aan een gerucht dat al jaren rondgaat op radioborrels maar waar nooit echt van is bewezen of het waar is. Een #MeToo bij de radio.
Ik vind het nogal wat, hoe Borsato, Ali B en consorten nu publiekelijk aan de schandpaal genageld worden. Ja het is erg als het allemaal waar is wat er beweerd wordt, maar als je Twitter erop na slaat gaan ze nu al met pek en veren op een kar door de straten waarbij wij ze met rotte eieren mogen bekogelen. Het is allemaal nog maar een kleine stap verwijderd van de middeleeuwen, toen met name vrouwen die beschuldigd werden van hekserij op de brandstapel werden gegooid. Iedereen stond erbij, keek ernaar en leek er schijnbaar nog van te genieten ook. Iraanse toestanden, waarbij overspeligen gestenigd worden en mensen die op hetzelfde geslacht vallen van een flat worden gegooid. En wij maar schande van dat soort zaken spreken, terwijl hier mensen ook te pas en te onpas de vernieling in worden gejaagd. De daders maar ook de slachtoffers. Alleen maar verliezers.
Een aantal jaren terug bereikte me het verhaal dat een aantal flink bekende radiodeejays na een popfestival in een geile bui waren. Ze zouden niet gewoon naar huis zijn gereden naar hun eigen vrouw of vriendin, maar gekeken hebben of er daar in de buurt nog wat te vinden was om mee te rotzooien. Zie daar, een jonge producer dook op. Maar, zo luidt het verhaal, er werden wat druppeltjes GHB in haar drankje gedaan om haar ook in een geile bui te krijgen en zo mee achter de coulissen. Of ik zeker weet dat dit zo gebeurd is? Nee, want ik was er niet bij. Of ik ook weet welke namen aan dit verhaal worden gekoppeld? Ja, dat weet ik. Of ik die namen ga onthullen? Zeer zeker niet. Ik vind namelijk dat deze mensen bij elkaar gebracht moeten worden en er onderling over gesproken moet worden, al dan niet met begeleiding. Maar zeker niet met microfoon of camera erop.
Als het allemaal echt zo gebeurd is als deze ‘urban legend’ in de radiowereld doet geloven dan is het natuurlijk schandalig. En zou het terecht zijn als dit, hoe lang geleden ook, rechtgezet wordt. Maar alsjeblieft niet op de manier zoals het nu gebeurt. Gelukkig is het ‘maar’ radio wat voor de pers toch een stuk minder interessant is als televisie of film. De radiobusiness, waar natuurlijk ook al jaren verhalen rondgaan over sommige radiobaasjes die hun positie gebruikt of zelfs misbruikt hebben om het seks tekort thuis of in hun jeugd krampachtig aan te vullen.
Ik heb een tijdje terug wel eens contact gehad met de producer in kwestie en ze gaf dit zelf ook aan, dat ze nog wel eens contact zou gaan zoeken met hun om hier mee in het reine te komen. Geef mij nou eens de meerwaarde aan waarom ook dit publieke uitgevochten zou moeten worden? Diverse namen kapotgemaakt, carrières verwoest om nog maar te zwijgen over de schaamte die op zo’n onderwerp rust. Geloof niet dat dat nou de manier is waarop dingen geheeld kunnen worden. Hebben ze bij de redactie van BOOS ook maar een moment gedacht: ‘we gaan de betrokkenen de mogelijkheid bieden om te praten, excuses aan te bieden, een schadevergoeding, therapie, hulp, te janken, te schreeuwen, wat dan ook’.
Nee, al een week lang wordt er over de rug van slachtoffers en artiesten waar iedereen vroeger altijd mee wegliep heel veel geld verdiend. De kijkcijfers schieten de lucht in en daarmee de advertentie inkomsten ook. Heeft nou niemand door hoe fout dit eigenlijk is? Misschien doe ik er stiekem nu ook weer aan mee, door in te haken op deze hype. Toch doe ik het met een doel: als de betrokkenen waar het om gaat dit nu lezen, ga als de sodemieter met elkaar om tafel. Zoek contact. Spreek dingen uit. Wat is er gebeurd, hoe is het gebeurd, wat had niet mogen gebeuren, wat wel. Ik snap dat dat voor een meisje van 18 niet makkelijk is, zoals bij Ali B het geval lijkt te zijn, maar we hebben het hier over inmiddels volwassen mensen. Voordat dit weer de volgende rel wordt (want het verhaal gaat inmiddels in radioland al een tijdje rond): druk het de kop in als het niet waar is, bespreek het met elkaar voordat het te laat is.
