Alle grootste leugens over klimaatverandering en het broeikaseffect tegengesproken in een verbazingwekkend interview

Alles wat je is verteld over opwarming van de aarde, klimaatverandering en koolstofdioxide door de reguliere media – en reguliere “wetenschap” – is een regelrechte leugen. Verre van een gevaarlijk gif te zijn, is koolstofdioxide een wonderbaarlijke, leven gevende voedingsstof die planten nodig hebben om te gedijen. Toenemende kooldioxide helpt de planeet “groen” te worden, zoals elke wettige wetenschap al weet. Zonder CO2 in de atmosfeer zou bijna al het leven op de planeet instorten, inclusief zowel het menselijke leven als het plantenleven. (Zie mijn talloze science-video’s hieronder, die dit allemaal in detail uitleggen.)

Nu is er een openhartig interview verschenen met István Markó, een onderzoeker op het gebied van de organische chemie en professor aan de Université catholique de Louvain . Hij werd onlangs geïnterviewd door Grégoire Canlorbe, een wetenschapsjournalist en een out-of-the-box denker. Ik publiceer delen van het interview hieronder en ik moedig je aan om het volledige interview op GregoireCanlorbe.com te lezen .

Alle onderstaande woorden zijn van István Markó, behalve de titels van de ondertitels, die van mij zijn:

De waarheid over koolstofdioxide

Nogmaals,  CO ₂  is geen gif en is dat ook nooit geweest . Elk van onze uitademingen, elk van onze ademhalingen, stoot een astronomische hoeveelheid CO _{2 uit die}  evenredig is met die in de atmosfeer (ongeveer> 40.000 ppm); en het is heel duidelijk dat de lucht die we aflopen niemand vermoordt die voor ons staat. Wat ook moet worden begrepen, is dat CO ₂  het elementaire voedsel van planten is. Zonder CO ₂  zouden er geen planten zijn en zonder planten zou er geen zuurstof zijn en dus geen mensen. De vergelijking is zo simpel als dat.

Planten hebben CO ₂ , water en daglicht nodig. Dit zijn de mechanismen van fotosynthese, om suikers te genereren die hen van basisvoedsel en bouwstenen zullen voorzien. Dat fundamentele feit van plantkunde is een van de belangrijkste redenen waarom iemand die oprecht toegewijd is aan het behoud van de “natuurlijke wereld” zich moet onthouden van het demoniseren van CO ₂ . In de afgelopen 30 jaar is het CO ₂  -niveau geleidelijk gestegen . Maar wat ook wordt waargenomen, is dat ondanks de ontbossing, de vegetatie van de planeet met ongeveer 20% is gegroeid. Deze uitbreiding van de vegetatie op de planeet, natuurliefhebbers grotendeels dankt het aan de toename van de concentratie van CO ₂  in de atmosfeer.

Als we echter bestuderen wat er al miljoenen jaren op geologisch niveau gebeurt, beseffen we dat de huidige periode wordt gekenmerkt door een buitengewoon laag CO ₂ -niveau. Tijdens het Jurassic, Trias, enzovoort,  steeg het CO ₂ -niveau tot soms in de orde van grootte van 7000, 8000, 9000 ppm, wat aanzienlijk meer is dan de schamele 400 ppm die we vandaag hebben. Niet alleen bestond het leven, in de verre tijden dat CO ₂ zo sterk aanwezig was in de atmosfeer, maar planten zoals varens bereikten gewoonlijk een hoogte van 25 meter. Reciprocally, verre van profiteren van de huidige vegetatie, de vermindering van de aanwezigheid van CO ₂ in de atmosfeer zou waarschijnlijk de gezondheid en zelfs het voortbestaan ​​van talloze planten in gevaar brengen. Te vallen onder de drempel van 280 of 240 ppm zou duidelijk leiden tot het uitsterven van een grote variëteit van onze plantaardige soorten.

Bovendien kan onze meedogenloze kruistocht om CO ₂ te verminderen  schadelijker zijn voor de natuur, omdat planten niet de enige organismen zijn die hun voeding op CO ₂baseren . Fytoplankton-soorten voeden zich ook met CO ₂ , waarbij koolstof uit CO _{2 wordt gebruikt}  als een gebouweenheid en zuurstof wordt afgegeven. Tussen haakjes, het is de moeite waard eraan te denken dat ~ 70% van de zuurstof die tegenwoordig in de atmosfeer aanwezig is, afkomstig is van fytoplankton, niet van bomen: in tegenstelling tot wat algemeen wordt aangenomen, zijn niet de bossen, maar de oceanen de “longen” van de aarde.

De waarheid over het “broeikaseffect”

Over de veronderstelde koppeling tussen het broeikaseffect en de CO ₂  -emissies, is het gewoon niet waar dat CO ₂  een groot broeikaseffect heeft. Het is de moeite waard om te onthouden, ook hier, dat CO ₂  een klein gas is. Tegenwoordig vertegenwoordigt het slechts 0,04% van de samenstelling van de lucht; en het broeikaseffect wordt toegeschreven aan de waarde van 1. Het  belangrijkste broeikasgas in de atmosfeer is waterdamp dat tien keer krachtiger is dan CO ₂  in het broeikaseffect. Waterdamp is aanwezig in een hoeveelheid van 2% in de atmosfeer. Die feiten worden in principe op school en op de universiteit aangeleerd, maar het lukt nog steeds om CO ₂ te belasten  naast dit leren, door een vuile truc te gebruiken die het opwarmeffect van CO weergeeft₂ als klein maar verergerd, door feedbackloops, door de andere broeikaseffecten.

Hoe status-quo-wetenschap mensen hersenspoelt en verandert in gehoorzame robots die wetenschappelijke onzin spuien

Ik geloof in de wetenschap: ik bedoel dat ik geloof in de mogelijkheid om de werkelijkheid objectief te kennen door middel van de wetenschap. Ik geloof dat er waarheid en onwaarheid zijn, dat de wetenschap ons in staat stelt onderscheid te maken tussen die twee, en dat de waarheid bekend moet zijn; dat wetenschappelijke kennis in de handen van de bevolking moet worden gelegd. Ik geloof ook in vrijheid. Ik geloof dat ieder mens het recht heeft zijn leven te leiden en zijn goederen naar eigen goeddunken te beheren, dat hij de enige bezitter van zichzelf is en dat sociaaleconomische controle door statisten even moreel verwerpelijk is als schadelijk in zijn sociale, economische en gevolgen voor het milieu.

Ik merk twee dingen op die me zorgen baren: ten eerste, de bevolking wordt steeds meer wetenschappelijk geïnformeerd; en ten tweede maken de media en de regeringen hiervan gebruik om een ​​theorie te propageren die twijfelachtig is, namelijk die van antropogene opwarming en om namens hen dwangmaatregelen te bevorderen. Weinig mensen nemen de tijd om essentiële informatie te krijgen over de werkelijke CO ₂ -voetafdruk; en weinig mensen, meer in het algemeen, zijn nog steeds geïnteresseerd in wetenschap. Ik betreur het ten zeerste dat onze westerse samenlevingen erin zijn geslaagd om een ​​dergelijk wantrouwen tegenover de wetenschap te cultiveren: een dergelijke terughoudendheid om vertrouwen te hebben in haar vermogen om de wereld objectief te leren kennen en om het positief te transformeren.

De theorie van antropogene opwarming beweert wetenschappelijk te zijn; maar als mensen deze theorie accepteren, als ze het waar houden, is het duidelijk niet uit interesse voor de wetenschap. Zo’n fragiele theorie, gezien de CO ₂  -feiten die ik je hierboven heb gepresenteerd, had nooit kunnen worden aanvaard door mensen die echt om wetenschap geven; en die een diep begrip op dat gebied bezitten. In mijn ogen zijn er twee hoofdredenen – of, als je dat liever hebt, twee hoofdtypen gevoelens – waardoor mensen zich zo gemakkelijk laten verleiden door de theorie van antropogene opwarming. In de eerste plaats is de katholieke godsdienst in verval in de westerse wereld; en wat ik ecologisme noem, komt het vervangen.

In de tweede plaats hebben Westerlingen een uitgesproken smaak voor zelfkastijding; en de theorie van antropogene opwarming rechtvaardigt die neiging, mogelijk verankerd in onze joods-christelijke erfenis. Aan de ene kant hebben we dus religieuze gevoelens: geloof in een nieuw systeem van denken, dat ecologisme is; de verering van een nieuwe goddelijkheid, die een welwillende en beschermende natuur is. Aan de andere kant hebben we een schuldgevoel, uitgedrukt in onze overtuiging dat, als het klimaat opwarmt, het onze schuld is; en dat als we onze CO ₂  -emissies niet onmiddellijk beperken , we onze planeet hebben bezoedeld en misvormd.

Stijgende zeespiegel en smeltende ijskappen

In de afgelopen 12.000 jaar hebben we getuige geweest van een oscillatie tussen warme en koude perioden, dus perioden met stijgende en dalende zeespiegels. Onweerlegbaar, hebben zee en oceaan niveaus op de stijging sinds het einde van de Kleine IJstijd dat ongeveer vond plaats vanaf het begin van de 14 geweest ^ste  eeuw tot het eind van de 19 ^e  eeuw. Aan het einde van die periode begonnen de wereldwijde temperaturen te stijgen. Dat gezegd zijnde, de geregistreerde stijging is 0,8 graden Celsius en is daarom niets bijzonders. Als de temperatuur omhoog gaat, verwijdt het oceaanwater zich duidelijk en gaan sommige gletsjers achteruit. Dit is iets wat gletsjers altijd hebben gedaan, en niet een specificiteit van onze tijd.

Zo waren gletsjers in de Romeinse tijd veel kleiner dan die we tegenwoordig kennen. Ik nodig de lezer uit om naar de documenten te kijken die dateren uit de tijd van  Hannibal , die erin slaagde de Alpen met zijn olifanten over te steken omdat hij geen ijs tegenkwam op weg naar Rome (behalve tijdens een sneeuwstorm vlak voordat hij aankwam op de Italiaan) plain). Vandaag zou je Hannibals reis niet meer kunnen maken. Hij bleek in staat te zijn zo’n exploit te gebruiken, juist omdat het in de Romeinse tijd warmer was.

De zeespiegel neemt momenteel toe; maar dit is een overschat fenomeen. De geregistreerde stijging is 1,5 millimeter per jaar, namelijk 1,5 cm om de tien jaar en is daarom helemaal niet dramatisch. Het gebeurt inderdaad dat hele eilanden worden verzwolgen; maar in 99% van de gevallen is dat te wijten aan een klassiek erosiefenomeen [2] en niet op stijgende zeespiegels. Wat de Italiaanse stad Venetië betreft, is het feit dat het te maken heeft gehad met wateruitdagingen niet te wijten aan een stijging van het lagune-niveau; en is slechts de manifestatie van de trieste werkelijkheid dat “de stad van de doges” onder zijn gewicht op het moerasland zinkt. Opnieuw stijgen de mondiale niveaus van zee en oceaan; maar de dreiging die daadwerkelijk door dat verschijnsel wordt vertegenwoordigd, is verre van tastbaar. Ik constateer dat de Tuvalu-eilanden, waarvan de verzakking eerder aangekondigd was als dreigend, niet alleen niet zijn verzwolgen, maar hun eigen landniveau hebben zien stijgen ten opzichte van de wateren om hen heen.

Nog een ander fenomeen dat we overdrijven is het smelten van de poolkappen. De hoeveelheid ijs in het noordpoolgebied is gedurende tien jaar niet gedaald: van het ene jaar op het andere kan men ijsvloeiende fluctuaties zien, maar gemiddeld is dat niveau constant gebleven. Meteen na de Little Ice Age begon de Artic, sinds de temperatuur steeg, te smelten; maar het ijsniveau in de Noordpool ging uiteindelijk liggen. Bovendien heeft ijs zich de laatste 30 jaar op Antarctica uitgebreid; en op dezelfde manier zien we in Groenland dat de hoeveelheid ijs vorig jaar met 112 miljoen kubieke kilometer is toegenomen. Op wereldschaal zijn gletsjers verantwoordelijk voor pinda’s, waarbij het grootste deel van het ijs zich bevindt op Antarctica en op Groenland. Men kan niet anders dan een bijna onveranderd ijsniveau van honderden jaren waarnemen.

… Ons wordt verteld dat het waterpeil over de hele wereld zal toenemen en zo zal toenemen dat het een groot deel van onze continenten zal overweldigen. Zoals Hans von Storch, een van ’s werelds toonaangevende klimaatmodellen, heeft aangetoond, zijn de modellen die deze voorspellingen ondersteunen voor 98% volkomen vals. Er wordt ons verteld dat de lucht die we in de grote steden inademen nog nooit zo vervuild is geweest. Je moet alleen de documenten bekijken over de lucht die mensen in de jaren zestig in Londen gebruikten om te beseffen hoeveel stadsvervuiling is afgenomen. In Peking, vaak gecasteerd voor slechte luchtkwaliteit, gebeurt er af en toe een mist die doet denken aan de Londense smog. Maar zelfs die vervuiling in Peking is verre van concurrerend met dat wat, kort geleden, in Londen regeerde.

Globale “opwarming” en temperatuurmodellen

Veel andere klimaatmythen en legendes bestaan. Van stormen tot tornado’s, extreme gebeurtenissen gaan over de hele wereld; en wanneer ze zich voordoen, is hun niveau ook veel lager. Zoals uitgelegd door MIT-natuurkundige  Richard Lindzen , maakt de reductie van het temperatuurverschil tussen het noordelijk halfrond en het equatoriale deel van onze planeet de cyclonale energie veel kleiner: het belang en de frequentie van extreme gebeurtenissen nemen dus de neiging af. Maar nogmaals, de temperatuurstijging is aanzienlijk lager dan we nu projecteren.

Als je kijkt naar satellietgegevens en metingen van de weerballon, merk je dan dat  de temperatuurstijging over de hele wereld relatief bescheiden is; dat het veel lager is dan de stijging die door de autoriteiten wordt voorspeld , en dat deze voorspellingen steunen op berekeningen die hoogst onzeker zijn. Dit komt omdat de simulatie-ingangen geen rekening kunnen houden met temperaturen in het verleden (waarvoor er geen precisiegegevens zijn [3])), behalve door subjectief aanpassen van x, y, z-gegevens die niet altijd bekend zijn. De recente temperatuurpieken gemeten door satellieten en ballonnen maken deel uit van een klassiek natuurlijk fenomeen dat El Niño wordt genoemd. Dit korte-termijn fenomeen bestaat uit een terugkeer van de zeer warme wateren aan de oppervlakte van de equatoriale Stille Oceaan. De warmte die zo in de atmosfeer wordt vrijgemaakt, verhoogt de temperatuur op aarde en CO ₂  speelt geen rol in dat proces.

Een ander punt dat ik graag wil bespreken: huidige woestijnen, verre van uit te breiden, nemen af; en ze gaan achteruit als gevolg van de grotere hoeveelheid CO _{2 die}beschikbaar is in de lucht. Het blijkt dat glastuinbouwers vrijwillig driemaal zoveel CO ₂  in de commerciële kas injecteren als het in de atmosfeer aanwezig is. Het resultaat dat we kunnen waarnemen is dat planten sneller groeien en groter zijn, dat ze beter bestand zijn tegen ziekten en schadelijke insecten, en dat hun fotosynthese veel efficiënter is en dat ze daarom minder water consumeren. Evenzo maakt de stijging van het CO ₂ -niveau in de atmosfeer dat planten minder water nodig hebben en dus dat ze het zich kunnen veroorloven om droge gebieden te koloniseren.

Met betrekking tot ziekten en andere rare verschijnselen die haastig worden toegeschreven aan klimaatopwarming, is er een website – ” globalwarminghoax.com “, als ik het me goed herinner – die de verschillende geruchten en overpeinzingen over  dit thema verzamelt . Het feit dat mannelijke vruchtbaarheid afneemt; het feit dat de vleugels van vogels kleiner worden; het feit dat er een haai opdook in de Noordzee; er zal absoluut alles in verband worden gebracht met klimaatverandering als men genoeg intellectuele oneerlijkheid vertoont. Dat is waar eerlijke journalisten in het spel komen: het is uw taak om de ware reden van verschijnselen te onderzoeken en het kant-en-klare denken te ontraadselen dat financiële en politieke krachten de media vragen om slaafs te kanaliseren.

Klimaatgerelateerde ziekten zijn relatief zeldzaam; en zelfs malaria is niet direct afhankelijk van het klimaat, maar eerder van de manier waarop we de parasiet in staat stellen zich voort te planten en de mug tot bloei te laten komen in de plaats waar we ons bevinden. Als u zich in een moerassig gebied bevindt, is de kans dat u malaria krijgt hoog; als je het systeem hebt leeggemaakt en je hebt niet langer dat wetland, dan is de kans dat je de ziekte oploopt erg laag. Uiteindelijk komt het automatisch verweten van de heropleving van een ziekte bij de klimaatverandering neer op het verwijderen van de persoonlijke verantwoordelijkheid van de betrokken personen: zoals ontkennen dat hun weigering van vaccinaties, of hun gebrek aan hygiëne, deel uitmaken van het probleem .

Het economische falen van windenergie

De windindustrie, waarover ecologen bezwijmen, produceert een zeer onvoorspelbare output, afhankelijk van de intensiteit van de wind. Zelfs onder goede atmosferische omstandigheden levert wind te weinig elektriciteit om op zichzelf een winstgevende industrie te zijn. Warren Buffet, eigenaar van een van de grootste windparken in Iowa, zei het zonder schaamte: “Op windenergie krijgen we een belastingvermindering als we veel windparken bouwen. Dit is de enige reden om ze te bouwen. Ze zijn niet logisch zonder het belastingkrediet. “Het ecologische evenwicht is net zo slecht: onshore windturbines doden honderdduizenden, zelfs miljoenen vogels en vleermuizen per jaar. Wat betreft windturbines op zee doden ze veel zeezoogdieren, wederom in de uiterste onverschilligheid van ecologen.

Gedachten over wereldregering en eco-tirannie

Veel mensen, in het algemeen degenen die uit het voormalige Oostblok kwamen, lieten zich verleiden door het idee dat de oplossing van onze milieuproblemen die van mondiaal bestuur zou zijn. In veel opzichten is ecologisme ook het communisme van de 21e eeuw. Op dezelfde manier als de islam neemt het de plaats in die vrijkomt door het verval van het marxisme-leninisme. Ik weet niet of een convergentie van de strijd tussen islamisten en ecologen daadwerkelijk vorm krijgt; ik merk echter op dat we al het equivalent hebben, op een kleinere schaal, van het wereldwijde ecologische kalifaat. Ik denk aan de Europese Unie, die ons een voorproefje geeft van het bureaucratische, mondiale en totalitaire bestuur dat de Verenigde Naties kennelijk probeert te vestigen.

Omdat we het hebben over mondialisering, gezien in het politieke aspect ervan, het vooruitzicht van een wereldregering, maar ook in zijn economische en, zeg, informatieve aspect – het netwerken, soms ogenblikkelijk, van mensen, goederen en ideeën – zou ik graag willen denk aan een mogelijk pervers effect. Naarmate culturen en mentaliteiten zich vermengen, lijken de ecologist (of Gaianistische) religie van de westerlingen, evenals hun neiging tot bekering, zelfs sommige Aziatische volkeren te bereiken. Japan, dat spiritueel onttroond uit de Tweede Wereldoorlog naar voren kwam, is meer bevorderlijk om zichzelf binnen te laten dringen door die westerse heiliging van de zelfverloochening van ecologisme.

De wereldwijde ontvolkingsagenda

De overeenkomst van de COP van Parijs 21 was niet getekend om de planeet te redden en om te voorkomen dat we roosteren vanwege een denkbeeldige temperatuurstijging van + 2 ° C. Achter al die maskerades schuilt, zoals altijd, het lelijke gezicht van macht, hebzucht en winst. Alle industriëlen die voor dit engagement zijn, die Europa zullen ruïneren en haar burgers immens zullen verarmen, doen dat om de goede reden dat zij daarin een enorme en gemakkelijke bron van inkomsten vinden. Wat betreft NGO’s, als ze niet alleen gemotiveerd zijn door hebzucht, bestaat hun motief uit een resoluut Malthusiaanse ideologie. Hun doel is om de wereld terug te brengen naar een zeer kleine populatie, in de orde van een paar honderd miljoen mensen. Om dit te doen, verarmen ze de wereld, verwijderen ze de kracht van fossiele energie en zorgen ze ervoor dat het aantal doden toeneemt.

### Interview einde.

Gedachten over glyfosaat

Interessant is dat Marko pro-glyfosaat is, en zegt dat het slechts “half zo giftig is als zout.” Hij voegt er zelfs aan toe: “Ik ben bereid om tien gram glyfosaat voor je te drinken”, maar nergens wordt hij geregistreerd alsof hij dit feitelijk heeft gedaan .

Het laat je gewoon zien dat echte wetenschappers onafhankelijke denkers zijn die zeer uiteenlopende conclusies kunnen trekken over verschillende wetenschappelijke onderwerpen. Tot op de dag van vandaag heb ik echter geen enkele wetenschapper tien gram glyfosaat zien slikken . Helaas is Marko al gepasseerd, dus hij zal ook niet beschikbaar zijn om zijn vertrouwen in dit herbicide te tonen.

Niettemin is het duidelijk dat Marko een briljant denker was en een man die toegewijd was aan zijn streven naar wetenschappelijk begrip en waarheid. Ik dank Grégoire Canlorbe voor het leiden en delen van dit verhelderende interview en ik moedig je aan zijn website te bezoeken op GregoireCanlorbe.com .