Toetreding van Oekraïne tot de EU zou militaire gevolgen hebben. Maar daar wil op dit moment niemand in het EU-parlement over praten. Poetin zou het onderwerp echter op zijn agenda moeten hebben.
Wisten de 750 leden van het EU wat ze deden toen ze die dinsdagavond laat instemden met de onderhandelingen over de toetreding van Oekraïne tot de EU? Misschien was niet het hele artikel 42, lid 7 van het Verdrag van de Europese Unie bekend. Daarin staat duidelijk: “In geval van een gewapende aanval op het grondgebied van een lidstaat, zijn de andere lidstaten hem alle bijstand en bijstand verschuldigd die in hun macht liggen, in overeenstemming met artikel 51 van het Handvest van de Verenigde Naties.”
De samenwerking op dit gebied zal consistent blijven met de verbintenissen die zijn aangegaan in het kader van de NAVO, die het fundament en het instrument blijft voor de realisatie van de collectieve verdediging van de staten die er lid van zijn.”
De hulp kan ook militair zijn
Vertaald voor niet-diplomaten staat er: Als er een aanval is op een lidstaat, moeten de anderen ingrijpen met alles wat ze kunnen opbrengen – inclusief soldaten en wapens. De procedure moet worden afgestemd met de NAVO. Oostenrijk heeft in deze zogenaamde bijstandsclausule uit 2009 nog een zin gesjoemeld, waarin staat: “Dit doet geen afbreuk aan het bijzondere karakter van het veiligheids- en defensiebeleid van bepaalde lidstaten.” Dit betekent dat landen als Oostenrijk, dat zichzelf omschrijft als neutraal, zijn uit het nummer. Maar de anderen niet.
Integendeel. Na de terroristische aanslagen in Frankrijk in 2015 trok het land de clausule inzake wederzijdse bijstand in, waarna EU-lidstaten ermee instemden militaire operaties uit te voeren tegen terroristen in bijvoorbeeld Syrië. Het EU-parlement nam vervolgens een formele resolutie aan. Er staat: Activering van de clausule is een kans “om de basis te leggen voor een sterke en duurzame Europese defensie-unie”.
Iedereen die parlementsleden vraagt naar deze clausule over wederzijdse bijstand in het licht van het toetredingsdebat voor Oekraïne in het EU-parlement, schudt zijn hoofd. Een antwoord op de vraag over militaire bijstand “is zo ver weg dat het momenteel niet wordt gevraagd”, zegt een desgevraagd. Is het mogelijk dat de Russische heerser Vladimir Poetin zichzelf deze vraag stelt met het oog op de nu gestarte EU-toetredingsdiscussie?
Er komt ook geen reactie van parlementariërs, van wie de meesten nog steeds onder de indruk zijn van een opzwepende videoboodschap waarin de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy maandag tijdens een speciale zitting van het parlement opriep tot onmiddellijk en “gelijk” lidmaatschap van de Europese Unie.
Zijn de hindernissen tegen toetreding ineens gevallen?
‘We hebben bewezen dat we in ieder geval op jou lijken. Dus bewijs dat je ons niet in de steek laat’, zei Selensky. En verder: “We vechten voor ons voortbestaan, en dat is de hoogste motivatie. Maar we willen ook gelijkwaardige leden van Europa zijn.” Europarlementariërs en hoofden van andere EU-instellingen gaven de Oekraïense president een staande ovatie. Veel afgevaardigden droegen de kleuren van de Oekraïense vlag: geel en blauw.
Volgens artikel 49 van het EU-verdrag kan elke Europese staat toelating aanvragen zolang het de fundamentele EU-waarden zoals democratie en de rechtsstaat respecteert. In het geval van Oekraïne, dat sinds 2017 een associatieovereenkomst met de EU heeft, wordt corruptie in het land tot dusver als een grote hindernis beschouwd. De oorlog lijkt dergelijke hindernissen onder parlementariërs echter te hebben weggenomen.
In ieder geval is EU-voorzitter Ursula von der Leyen optimistisch: “Ik weet zeker dat niemand in deze plenaire zaal eraan kan twijfelen dat een volk dat zo moedig opkomt voor onze Europese waarden tot onze Europese familie behoort.” dan warm Als het woorden zijn, bedoelen ze ook dat de EU zich wil mengen in een militair conflict met Rusland.