Als u een angstige medemens bent, dan verzoek ik u niet verder te lezen

Zo’n waarschuwing heet een ‘trigger-warning’, bedoeld om de toestroom van getraumatiseerde mensen richting het therapeutische circuit in te dammen. Maar in de praktijk werkt het uiteraard andersom. Het identificeert onderwerpen die je toegang geven tot de hulp van een therapeut, en bijbehorende voorrang als iemand die zielig is, en op alle mogelijke manieren geholpen moet worden. Per land zijn er verschillen, waar je aan de universiteit van Colorado al recht hebt op een trauma als je een oproep tegenkomt voor een bijeenkomst waar mensen pleiten voor het recht op vrije meningsuiting. Of elders als je per ongeluk een exemplaar van het boek ‘1984’ van George Orwell hebt ingekeken. Maar er is zoveel MEER!

In Nederland lopen we niet ver achter, maar zullen mensen eerder getraumatiseerd worden als ze Linda de Mol op de televisie zien, of als ze iemand tegenkomen die nog niet ‘geboosterd’ is.

Hoewel er mensen zijn die stellen dat trauma hoe dan ook een gevalletje ‘aanstelleritis’ is, zit ik er zelf niet zo in. Ik kan mij voorstellen dat als je moest vluchten uit Syrië voor de ‘rebellen’ van Al Qaida en ISIS die de grondtroepen vormen van de NAVO-luchtmacht in de ‘bevrijdingsoorlog’ die we daar hebben ontketend, en onderhouden (zoals ik in mijn vorige bijdrage liet zien), dat je daar een trauma aan overhoudt. Huis en haard verlaten, je met bloed, zweet en tranen opgebouwde nering in rook opgegaan, familie en vrienden verloren, schulden gemaakt bij mensensmokkelaars, in een lekker rubberboot van Turkije naar Griekenland, ontberingen in geïmproviseerde tentenkampen, omgeven met prikkeldraad, en na likken naar boven, en trappen naar onderen, in een Utrechts ghetto terechtgekomen. Verzuipend in de ‘hulpverleners’ voor wie dat een ‘baan’ is. De ‘spoils of war’.

De ‘hulp’ die je krijgt richt zich niet primair op aanwijzingen die ervoor moeten zorgen dat je weer een bestaan op kunt bouwen, en je leven weer kunt oppikken, maar in ‘cursussen’ die ervoor moeten zorgen dat je je de taal eigen maakt, je laat ‘vaccineren’ en ‘boosteren’ zonder vragen te stellen, en leert dat als je zoon of dochter een keer hardop droomt over de voordelen van het ‘andere geslacht’, ze al op de snijtafel liggen voordat je met je ogen hebt kunnen knipperen. En als je dan moedeloos roept dat het voor jou allemaal niet meer hoeft, dat je leven ‘zinloos’ is, dan staat er meteen een gesubsidieerde stichting op de stoep met een ‘pilletje van Pia’, voor een ‘waardig’ afscheid van het ‘voltooide leven’.

Als je dan, als vluchteling, denkt dat het aan jou ligt, en je kijkt een keer goed om je heen, dan blijkt trauma alom vertegenwoordigd, met slechts een kleine geïsoleerde groep mensen die zich verzetten tegen de therapeutische samenleving. Sommigen in dat ‘verzet’ zijn uitgesproken, en boos, en ze zien een ‘Groot Complot’ dat de hele mensheid bedreigt. Anderen zijn meer relaxed, maar wel bezorgd, en ze hebben het over ‘Mass Psychosis’. Het is dus geen uniforme groep, maar ze hebben het in meerderheid over een verlangen om terug te keren naar ‘normaal’. Hoe realistisch is dat?

Voor de meesten van hen is ‘normaal’ een wereld waarin westerse landen zwommen in de welvaart, wat de rest van de wereld, die de spullen en grondstoffen leverde voor dat sprookje, eerder zag als een decadente uitspatting. Als exces, gebouwd rondom de macht van de ‘EuroDollar’, en ondersteund door oorlogen en ‘regime-change’-operaties in landen die opstandig werden. Voorzover die vluchteling in zijn of haar eigen land kritiek had op degenen die daar de leiding hadden, betrof het als regel de corruptie op het ‘hoogste niveau’, waardoor het maar niet lukte om dat land op te stuwen in de vaart der volkeren. Het was, voor hen, onbegrijpelijk dat het welvarende westen repressieve regimes niet slechts de hand boven het hoofd hielden, maar ze in voorkomende gevallen die corrupte kliek zelf aan de macht hielpen, en hielden. En pas ingrepen als het beter ging in een land, of als er ‘controversiële‘ machthebbers zaken deden met andere landen dan de westerse landen. Of als ze overstapten van de Dollar op de Euro voor de betaling van olie, zoals Saddam, of betaling in goud voorstelden, zoals Qadhafi, die u in het lijstje hieronder tegenkomt.

Goede kans dat die getraumatiseerde vluchteling eerder ziet hoe het kan dat het zo’n chaos is in de wereld, en vooral in de westerse wereld, en de landen die door het westen zijn ‘bevrijd’, dan de westerlingen die zich verzetten tegen de gekte die het westen overspoelt, omdat ze een patroon zien dat ze al een keer van nabij hebben gezien. ‘Globalisten’ die je lokken met ‘hulp’, die niet zozeer verkeerd uitpakt, maar ook nooit bedoeld was om jou, of je familie te helpen, anders dan via het voeden van je onrealistische verlangens en grootste angsten, zodat je bereid was ‘hulp’ te accepteren. Hulp om je te verlossen van Saddam Hoessein, Moammar al-Qadhafi, Mohammed Anwar al-Sadat, Bashar al-Assad, Salvador Guillermo Allende Gossens, Jacobo Árbenz Guzmán, Fidel Castro, Viktor Fedorovych Yanukovych, Mikhaïl Sergueïevitch Gorbatchev, Mohammad Hedayat Mossadeq, Charles de Gaulle, Aldo Moro, of noem maar op. En als het lukt, kun je het land begraven, als regel. Letterlijk, in een orgie van dood, verderf, chaos en oorlog, of het land wordt bedolven onder de schulden, of verleid tot de aanschaf van peperdure wapensystemen die het land niet nodig heeft om zich te verdedigen. Of een combinatie.

‘Hulp’ is steeds de sleutel die op het slot past. ‘Sywertisering’. Een touw naar de drenkeling werpen, maar het uiteinde niet vasthouden, en filmen hoe hij verzuipt terwijl hij worstelt met dat touw en niet begrijpt waarom het veilige land niet dichterbij komt, om die film weer in te zetten om donaties, subsidies en sponsorgeld mee los te peuteren. U zegt dat het misdadig is, maar dat komt omdat u het ‘Grote Plaatje’ niet ziet. Die ene drenkeling, bij voorkeur een klein kind, of een vrouw, genereert een enorme stroom geld waarmee veel meer mensen ‘geholpen’ kunnen worden. Primair de ‘hulpverleners’, die anders brodeloos zouden zijn. En de vele bedrijven en organisaties die dankzij die ‘hulp’ allemaal ‘werk’ hebben. Met de media voorop. ‘Hulpbehoevende’ mensen, waar ook ter wereld, zijn goudgeld! En als er een tekort aan is, moet je ze maken. Wat zegt u? Getraumatiseerd door alle verwikkelingen rond ‘The Voice’? Daar hebben we een oplossing voor! Therapeuten staan voor u klaar. Onze ‘experts’ helpen u graag via uw vertrouwde krant, tijdschrift, blog of praatprogramma. Farmaceuten hebben het juiste pilletje voor u. Bent u al ‘geboosterd’? Beëlzebub, de ‘heer van ons huis’.