Professor Noam Chomsky, een vooraanstaand Amerikaans taalkundige, filosoof en politiek activist, waarschuwt ons dat Amerika de grootste bedreiging vormt voor de vrede en het voortbestaan van de mensheid.
Hij noemt zijn eigen land ‘’s werelds grootste terrorist’. De ongebreidelde militaire macht van de Verenigde Staten en haar onverzadigbare honger naar oorlog vormen een existentiële bedreiging voor de mensheid. Als we ons nu niet verzetten en het Amerikaanse oorlogsbeest temmen, kan dit leiden tot een catastrofe van apocalyptische proporties.
De Verenigde Staten hebben in de afgelopen decennia talloze militaire interventies uitgevoerd in landen als Irak, Syrië, Afghanistan en Libië, met verwoestende gevolgen voor de betrokken regio’s. Onder het mom van het verspreiden van democratie en het beschermen van nationale belangen, heeft de Amerikaanse oorlogsmachine chaos, vernietiging en onnoemelijk menselijk leed veroorzaakt.
Het Amerikaanse militaire budget is astronomisch: in 2021 bedroeg het maar liefst 800 miljard dollar, 40 procent van heel de werelds militaire uitgaven. Deze enorme uitgaven, gekoppeld aan een dictatoriaal internationaal beleid van dominantie, hebben geleid tot een wapenwedloop en een toename van internationale spanningen.
Nieuwe Koude Oorlog
In het licht van de ‘nieuwe Koude Oorlog’ is een nucleaire dreiging een belangrijk punt van zorg. Terwijl sommige westerse mainstream media ons willen doen geloven dat China een gevaarlijke bedreiging vormt, moet er een genuanceerder beeld worden geschetst.
In feite heeft China consequent een beleid van “minimale afschrikking” gehandhaafd met betrekking tot nucleaire wapens. Dit betekent dat ze voldoende kernwapens heeft om een potentiële aanvaller af te schrikken, maar niet zoveel dat het een bedreiging vormt voor andere landen. Volgens het Stockholm International Peace Research Institute (SIPRI) bezit China momenteel ongeveer 350 kernkoppen, terwijl de Verenigde Staten er ongeveer 5.550 heeft. Het is duidelijk dat China’s nucleaire arsenaal aanzienlijk kleiner is dan dat van de VS. Bovendien heeft de Chinese regering herhaaldelijk haar toewijding aan een “no first use” (NFU) -beleid bevestigd, waarbij ze belooft geen kernwapens te gebruiken, tenzij eerst aangevallen met dergelijke wapens. In tegenstelling tot China heeft de Verenigde Staten geen dergelijk beleid aangenomen, wat bijdraagt aan de onzekerheid en het risico van een nucleaire escalatie.
Verder moet worden opgemerkt dat China zich heeft gehouden aan internationale verdragen en afspraken met betrekking tot kernwapens, zoals het Non-proliferatieverdrag (NPV) en het Alomvattend Kernstopverdrag (CTBT). Dit zijn belangrijke stappen om de verspreiding van kernwapens te beperken en te voorkomen dat nieuwe landen toetreden tot de “kernclub”.
Het is belangrijk om te benadrukken dat de Verenigde Staten het enige land ter wereld is dat daadwerkelijk kernwapens heeft ingezet tijdens een conflict. In 1945 werden de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki gedropt, wat resulteerde in de dood van meer dan 200.000 mensen, voornamelijk burgers. Dit historische feit alleen al toont aan dat de dreiging van het gebruik van nucleaire wapens door de VS reëel is en niet lichtvaardig mag worden opgevat.
Cowboy-Cultuur
Het is ook verontrustend te constateren dat de Verenigde Staten sinds haar oprichting bijna voortdurend betrokken is geweest bij oorlogen en militaire conflicten. Volgens historici heeft de VS in haar ruim 240-jarige geschiedenis ongeveer 225 jaar oorlog gevoerd. Slechts rond de 15 kalenderjaren kende ze geen oorlog. De settler-koloniale cowboy-cultuur van de Wild West is altijd diepgeworteld gebleven in de Amerikaanse samenleving en geest, wat bijdraagt aan haar agressieve houding in internationale betrekkingen.
Terwijl de wereld getuige is van het escalerende conflict in de Oekraïne, kunnen we niet anders dan onze diepste bezorgdheid en angst voelen over de mogelijkheid van een nucleaire catastrofe. De rol van de Verenigde Staten in het aanwakkeren van deze crisis, door het conflict te financieren en te bewapenen, brengt ons gevaarlijk dicht bij de rand van de afgrond. Het is een hartverscheurende realiteit dat het Amerikaanse beleid lijkt te zijn om door te vechten tot de laatste Oekraïner, ongeacht de kosten voor het land en zijn inwoners. Dit betekent echter niet dat Poetin onschuldig is of geen blaam treft. Echter, zowel Rusland als China hebben herhaaldelijk aangegeven open te staan voor vredesbesprekingen. Desondanks schildert Amerika deze pogingen af als onoprecht en blijft het miljarden dollars in het conflict pompen, wat de situatie verder verergert.
Amerika’s honger naar macht en vastberadenheid om haar hegemonie te behouden, neemt gevaarlijke vormen aan. De dreiging van een proxy-oorlog via Taiwan tegen China is een angstaanjagend vooruitzicht. In plaats van bruggen te bouwen en samen te werken aan een betere toekomst, lijkt Amerika vastbesloten om alles en iedereen te vernietigen die bijdraagt aan de verschuiving van de wereldmacht naar een multipolaire wereld.
Als wereldburgers hebben we de plicht om een standpunt in te nemen en onze stem te laten horen tegen de roekeloze en gevaarlijke koers die wordt gevolgd. We moeten samenwerken om een einde te maken aan het conflict in de Oekraïne en de dreiging van een proxy-oorlog met China te voorkomen. Het is cruciaal om onze politici ter verantwoording te roepen, vooral degenen die gedwee en zonder kritiek de Amerikaanse belangen dienen. We moeten de Amerikaanse regering, samen met onze eigen beleidsmakers, oproepen om hun agressieve buitenlandse beleid te heroverwegen en zich in plaats daarvan te richten op diplomatie, samenwerking en vreedzame co-existentie.
Nucleaire Winter
Laten we niet vergeten dat in een nucleaire oorlog er geen winnaars zijn, alleen verliezers. De nucleaire wapens van vandaag zijn zo krachtig dat een enkele bom voldoende is om ons in een nucleaire winter te storten. Deze catastrofe zou leiden tot het wegvallen van zonlicht, een drastische daling van de wereldwijde temperatuur, het vernietigen van oogsten en het wegnemen van onze toegang tot schoon water en lucht. In zo’n apocalyptisch scenario zou de mensheid, samen met talloze andere soorten, onvermijdelijk uitsterven.
Deze huiveringwekkende mogelijkheid moet een dringende oproep zijn voor ons allemaal om actie te ondernemen en onze leiders onder druk te zetten om het pad van escalatie en confrontatie te verlaten. We moeten streven naar diplomatie en samenwerking, zodat we de dreiging van een nucleaire winter kunnen voorkomen en een veilige, vreedzame toekomst kunnen waarborgen voor onszelf en de generaties die nog moeten komen