Amerika de Weerzinwekkende: Het vermoorden van buitenlandse leiders is een oorlogsdaad

Er was eens een grondwet van de Verenigde Staten. In artikel II, paragraaf 2, werd bepaald dat alleen het Amerikaanse congres de macht heeft om de oorlog te verklaren, wat betekent dat de Amerikaanse president naar de wetgevende instantie moet gaan en zich moet inzetten voor oorlog voeren tegen een vijand of vijanden. Als er een stem voor oorlog is, is de president gemachtigd als opperbevelhebber om de beschikbare middelen tegen de vijand te richten.

Er is ook zoiets als internationaal recht. Volgens het internationale recht zijn er situaties waarin een staatshoofd of regeringsleider militair geweld defensief of zelfs preventief kan gebruiken als er een substantiële dreiging dreigt. Maar normaal gesproken moet een land een procedure doorlopen die vergelijkbaar is met die in de Amerikaanse grondwet, wat inhoudt dat de oorlog gerechtvaardigd is voordat de oorlog wordt verklaard. De tribunalen van Neurenberg oordeelden dat het starten van een agressieoorlog de ultieme misdaad is.

De president heeft al verklaard dat hij geen goedkeuring van het Congres of van iemand anders nodig heeft om verdere militaire operaties tegen Iran in het Midden-Oosten te initiëren, zelfs als de actie “onevenredig” is. Ondertussen beweren hij, het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Pentagon allemaal , zonder enig bewijs aan het publiek te presenteren, dat de Iraanse majoor-generaal Qassem Soleimani aanvallen plantte die ‘honderden Amerikanen’ zouden doden als een casus bellirechtvaardiging van zijn moord. Het Witte Huis beweert ook dat de moord werd gedaan om “een oorlog te stoppen”, wat zelfs geen zin heeft vanuit de toegevoegde tweet-geconditioneerde hersenen van Donald J. Trump. En als men nog steeds vermoedt dat Trump misschien gezond van geest is, is het mogelijk om naar hem te luisteren op de dag na de moord terwijl hij spreekt over een bijeenkomst van zijn aanhangers in een evangelische kerk in Florida. Hij vertelde de juichende menigte dat “God aan onze kant staat” en dat Soleimani “… een zeer grote aanval van plan was, en dat we hem hebben.”

Zulke kloppende momenten van doen alsof sterk leiderschap afkomstig is van president botsporen evenals vergelijkbare rechtvaardigingen voor een moord die de komende dagen aan de oppervlakte zal komen, slagen gewoon niet voor de geurproef. Neem de etalage weg van het Pentagon en de media-propaganda en het enige dat overblijft is dat de Verenigde Staten illegaal en openlijk een hoge functionaris hebben gedood uit een land waarmee het niet in oorlog is en dit deed zonder de toestemming van het derde land waar de er vond een moord plaats waarmee de VS ook niet in oorlog is. De moord was in werkelijkheid niet gebaseerd op een dreigende dreiging en is daarom illegaal volgens het internationale recht en is ontegenzeggelijk een ongrondwettelijke oorlogsdaad gericht tegen zowel Iran als Irak.

Wat vooral bizar is aan Trump, is dat de moord in de open lucht werd uitgevoerd in een land waarmee de Verenigde Staten de laatste tijd een vriendschappelijke relatie hebben gehad en waarmee Amerikaanse soldaten op hun grond kunnen worden gebaseerd. Afgaande op de menigte demonstranten die zich in Bagdad verzameld hadden om te protesteren tegen de moord, staat die enigszins comfortabele regeling op het punt te eindigen. En het zal ook een einde maken aan de Amerikaanse betrokkenheid bij buurland Syrië, dat onhoudbaar zal zijn zonder aanwezigheid in Irak. Dat is het enige goede nieuws uit de moord.

Voor de zekerheid zullen landen in oorlog proberen en soms slagen om vijandelijke leiders te vermoorden, en van de inlichtingendiensten van verschillende landen is ook bekend dat ze buitenlandse politici doden die als bedreigend worden beschouwd. Amerika’s beste vriend Israël leidt de wereld in die statistiek . Maar spionageagentschappen werken hun kwaad op basis van plausibele ontkenning, wat betekent dat de landen die moorden plegen alles in het werk stellen om hun rol te verdoezelen en ontkenning toe te staan.

Het verschil met wat het Witte Huis nu heeft gedaan, is dat er nog een bladzijde is omgedraaid in het proces dat de Verenigde Staten volledig schurkenstaten worden. Het begon allemaal toen George W. Bush waarschuwde dat “je bij ons bent of tegen ons.” Barack Obama werkte vervolgens over zijn dinsdagmorgenlijsten, waaronder Amerikaanse burgers, en het Trump White House heeft die vergunning nu uitgebreid en beweert dat het kan handelen met volledige straffeloosheid en in de openbaarheid om iedereen op elk moment en overal te doden zonder behoorlijke procedure of enige werkelijke aangetoonde oorzaak of verantwoording.

Donald Trump moet zich ervan bewust zijn dat de tijger een aanzienlijk nadeel heeft dan hij uit zijn kooi heeft gelaten. Wat zal hij doen als ‘vijanden’ over de hele wereld besluiten om het Trump-voorbeeld te kopiëren en Amerikaanse diplomaten, soldaten en toeristen te vermoorden omdat ze tegen het Amerikaanse beleid zijn. En hoe zit het als ze een beetje de strijd aangaan en senior ambassadeurs, congresleden vermoorden, en zelfs slagen in het vermoorden van een of twee presidentiële kabinetsleden. Trump heeft in zijn dwaasheid wederkerigheid uitgenodigd en heeft zelfs degenen die het moorden doen een zekere immuniteit verleend als ze beweren dat ze het doen om iets ergers te stoppen, namelijk oorlog.

Ten slotte, als het doelwit van de moord op iemand anders dan een Iraniër, de vijand van Israël, was geweest, kan men erop rekenen dat er een hel is om te betalen met het Congres en de media dat Trump volledig uit de hand is gelopen. Het vermoorden van een buitenlandse leider als een nieuw overheidsbeleid van de Verenigde Staten moet een onaantastbaar misdrijf zijn. Vergeet obstructie van rechtvaardigheid en samenspanning met buitenlanders: moord is de echte deal en als het geen hoge misdaad is, is het moeilijk om je voor te stellen wat wel. Laten we met alle middelen Trump beschuldigen op basis van wat hij daadwerkelijk heeft gedaan, niet op basis van speculatie over wat hij misschien heeft meegemaakt.

Staatssecretaris Mike Pompeo heeft herhaaldelijk de “extreme druk” van de VS tegen Teheran gerechtvaardigd en geëist dat de Islamitische Republiek stappen onderneemt om een ​​”normaal land” te worden. De echte vraag zou moeten zijn: “Wanneer worden de Verenigde Staten van Amerika normaal?”