Indignatie redactie 
Concentratiekampen van de VS bevinden zich voorlopig in El Salvador en Guantánamo Bay op Cuba. Maar verwacht niet dat ze daar blijven. Zodra ze genormaliseerd zijn, niet alleen voor door de VS gedeporteerde immigranten en inwoners , maar ook voor Amerikaanse burgers , zullen ze naar hun thuisland migreren. Het is maar een kleine stap van onze gevangenissen, waar misbruik en mishandeling al hoogtij vieren , naar concentratiekampen , waar de gevangenen afgesloten zijn van de buitenwereld – “verdwenen” – geen juridische bijstand krijgen en opgesloten zitten in stinkende, overvolle cellen.
Gevangenen in de Concentratiekampen in El Salvador worden gedwongen in het donker op de grond of in eenzame opsluiting te slapen. Velen lijden aan tuberculose, schimmelinfecties, schurft, ernstige ondervoeding en chronische spijsverteringsziekten. De gevangenen, waaronder meer dan 3000 kinderen, krijgen ranzig voedsel te eten. Ze worden mishandeld. Ze worden gemarteld , onder meer door waterboarding of door naakt in vaten met ijskoud water te worden gedwongen, aldus Human Rights Watch. In 2023 beschreef het ministerie van Buitenlandse Zaken de gevangenschap als “levensbedreigend”, en dat was voordat de Salvadoraanse regering in maart 2022 de “uitzonderingstoestand” uitriep .
De situatie is aanzienlijk “verergerd”, merkt het ministerie van Buitenlandse Zaken op, door de “toevoeging van 72.000 gedetineerden onder de uitzonderingstoestand”. Volgens de lokale mensenrechtengroep Socorro Jurídico Humanitario zijn er sinds het uitroepen van de uitzonderingstoestand , als onderdeel van de ‘oorlog tegen bendes’ van de Salvadoraanse president Nayib Bukele, zo’n 375 mensen in de kampen omgekomen.
Deze kampen – het “Centro de Confinamiento del Terrorismo” (Centrum voor Opsluiting van Terrorisme), beter bekend als CECOT, waar Amerikaanse gedeporteerden naartoe worden gestuurd en waar zo’n 40.000 mensen verblijven – zijn het model, de voorbode van wat ons te wachten staat.
Metaalbewerker en vakbondslid Kilmar Ábrego García, die op 12 maart 2025 voor de ogen van zijn vijfjarige zoon werd ontvoerd , werd beschuldigd van bendelidmaatschap en naar El Salvador gestuurd. Het Hooggerechtshof was het eens met districtsrechter Paula Xinis, die oordeelde dat García’s deportatie een “illegale daad” was. Trump-functionarissen wijten hun deportatie van García aan een “administratieve fout”. Xinis gaf de regering-Trump de opdracht zijn terugkeer te “faciliteren”. Maar dat betekent niet dat hij terugkeert.
“Ik hoop dat je niet suggereert dat ik een terrorist de Verenigde Staten binnensmokkel,” zei Bukele tegen de pers tijdens een ontmoeting met Trump in het Witte Huis. “Hoe kan ik hem smokkelen – hoe kan ik hem terugsturen naar de Verenigde Staten? Zoals, ik smokkel hem de Verenigde Staten binnen? Nou, natuurlijk ga ik dat niet doen… de vraag is absurd.”
Dit is de toekomst. Zodra een deel van de bevolking gedemoniseerd wordt – inclusief Amerikaanse burgers die Trump als “inheemse criminelen” bestempelt – zodra ze van hun menselijkheid beroofd worden, zodra ze het kwaad belichamen en als een existentiële bedreiging worden gezien, is het eindresultaat dat deze menselijke “besmetters” uit de samenleving verdwijnen. Schuld of onschuld, althans volgens de wet, is irrelevant. Burgerschap biedt geen bescherming.
“De eerste essentiële stap op weg naar totale overheersing is het doden van de rechtspersoon in de mens”, schrijft Hannah Arendt in ” The Origins of Totalitarianism “. “Dit werd enerzijds bereikt door bepaalde categorieën mensen buiten de bescherming van de wet te plaatsen en tegelijkertijd, via het instrument van denationalisatie, de niet-totalitaire wereld te dwingen tot erkenning van wetteloosheid; anderzijds werd het bereikt door het concentratiekamp buiten het normale strafsysteem te plaatsen en door gevangenen te selecteren buiten de normale gerechtelijke procedure waarin een concrete misdaad een voorspelbare straf met zich meebrengt.”
Degenen die concentratiekampen bouwen, bouwen samenlevingen van angst. Ze waarschuwen onophoudelijk voor dodelijk gevaar, of het nu gaat om immigranten, moslims, verraders, criminelen of terroristen. Angst verspreidt zich langzaam, als een zwavelgas, totdat het alle sociale interacties infecteert en verlamming veroorzaakt. Het kost tijd.
In de eerste jaren van het Derde Rijk beheerden de nazi’s tien kampen met ongeveer 10.000 gevangenen. Maar toen ze erin slaagden alle concurrerende machtscentra te verpletteren – vakbonden, politieke partijen, een onafhankelijke pers, universiteiten en de katholieke en protestantse kerken – explodeerde het concentratiekampsysteem. Tegen 1939, toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, beheerden de nazi’s meer dan 100 concentratiekampen met ongeveer een miljoen gevangenen. Dodenkampen volgden.
Degenen die deze kampen opzetten, geven er veel publiciteit aan. Ze zijn ontworpen om te intimideren. Hun wreedheid is hun verkoopargument. Dachau, het eerste naziconcentratiekamp, was niet, zoals Richard Evans schrijft in ” The Coming of The Third Reich “, “een geïmproviseerde oplossing voor een onverwacht probleem van overbevolking in de doelen, maar een lang geplande maatregel die de nazi’s vrijwel vanaf het begin hadden voorzien. Het werd breed uitgemeten en gerapporteerd in de lokale, regionale en nationale pers, en diende als een scherpe waarschuwing voor iedereen die overwoog zich te verzetten tegen het naziregime.”
Agenten van de Immigration and Customs Enforcement (ICE), gekleed in burger en rijdend in onopvallende auto’s door de buurten, ontvoeren legale inwoners zoals Mahmoud Khalil. Deze ontvoeringen lijken op die welke ik zag in de straten van Santiago, Chili, onder de dictatuur van Augusto Pinochet, of in San Salvador, de hoofdstad van El Salvador, tijdens de militaire dictatuur.
ICE ontwikkelt zich snel tot onze eigen versie van de Gestapo, oftewel het Volkscommissariaat voor Binnenlandse Zaken (NKVD). Het houdt toezicht op 200 detentiecentra. Het is een formidabele binnenlandse surveillancedienst die gegevens over de meeste Amerikanen heeft verzameld, volgens een rapport van het Center of Privacy & Technology in Georgetown.
“Door de digitale gegevens van staats- en lokale overheden te doorzoeken en databases met miljarden datapunten van particuliere bedrijven te kopen, heeft ICE een surveillance-infrastructuur gecreëerd waarmee het gedetailleerde dossiers van vrijwel iedereen kan opvragen, schijnbaar op elk moment”, aldus het rapport. “In zijn pogingen om mensen te arresteren en te deporteren, heeft ICE – zonder enig gerechtelijk, wetgevend of publiek toezicht – toegang verkregen tot datasets met persoonlijke informatie over de overgrote meerderheid van de inwoners van de VS. Hun gegevens kunnen in handen van de immigratiedienst terechtkomen, simpelweg omdat ze een rijbewijs aanvragen, op de weg rijden of zich aanmelden bij hun lokale nutsbedrijven om toegang te krijgen tot verwarming, water en elektriciteit.”
De ontvoerden, onder wie de Turkse staatsburger en promovendus aan de Tufts Universiteit, Rümeysa Öztürk, worden beschuldigd van amorf gedrag zoals “deelname aan activiteiten ter ondersteuning van Hamas”. Maar dit is een list, beschuldigingen die niet reëler zijn dan de verzonnen misdaden onder het stalinisme, waarbij mensen werden beschuldigd van lidmaatschap van de oude orde – koelakken of leden van de kleinburgerij – of werden veroordeeld voor het beramen van een complot om het regime omver te werpen als trotskisten, titoïsten, agenten van het kapitalisme of saboteurs, bekend als “vernielers”. Zodra een categorie mensen het doelwit is, zijn de misdaden waarvan ze worden beschuldigd, als ze al worden aangeklaagd, bijna altijd verzinsels.
Gevangenen in concentratiekampen worden van de buitenwereld afgesloten. Ze verdwijnen. Ze worden uitgewist. Ze worden behandeld alsof ze nooit hebben bestaan. Bijna alle pogingen om informatie over hen te verkrijgen worden met stilzwijgen beantwoord. Zelfs hun dood, mochten ze in hechtenis sterven, wordt anoniem, alsof ze nooit geboren zijn.
Degenen die concentratiekampen runnen, zoals Hannah Arendt schrijft, zijn mensen zonder de nieuwsgierigheid of het mentale vermogen om een mening te vormen. Ze weten, merkt ze op, “niet eens meer wat het betekent om overtuigd te worden”. Ze gehoorzamen simpelweg, geconditioneerd om zich te gedragen als “perverse dieren”. Ze zijn bedwelmd door de goddelijke kracht die ze hebben om mensen te veranderen in trillende kuddes schapen.
Het doel van elk concentratiekampsysteem is om alle individuele eigenschappen te vernietigen en mensen te vormen tot angstige, volgzame, gehoorzame massa’s. De eerste kampen dienen als oefenterrein voor gevangenisbewakers en ICE-agenten. Ze beheersen de brute technieken die bedoeld zijn om gevangenen te infantiliseren, een infantilisering die al snel de samenleving als geheel vervormt.
De 250 vermeende Venezolaanse bendeleden die tegen een federale rechtbank in naar El Salvador werden verscheept, kregen geen eerlijk proces. Ze werden zonder pardon in vliegtuigen gepropt, die het bevel van de rechter om terug te keren negeerden. Eenmaal aangekomen werden ze uitgekleed, geslagen en kaalgeschoren. Geschoren hoofden zijn een kenmerk van alle concentratiekampen. Het excuus is luizen. Maar het gaat natuurlijk om depersonalisatie en waarom ze uniformen dragen en met nummers worden geïdentificeerd.
De autocraat geniet openlijk van de wreedheid. “Ik kijk ernaar uit om te zien hoe de zieke terroristen twintig jaar gevangenisstraf krijgen voor wat ze Elon Musk en Tesla aandoen”, schreef Trump op Truth Social. “Misschien kunnen ze die uitzitten in de gevangenissen van El Salvador, die onlangs zo beroemd zijn geworden om hun heerlijke omstandigheden!”
Degenen die concentratiekampen bouwen zijn er trots op. Ze pronken ermee aan de pers, of in ieder geval aan de lakeien die zich voordoen als pers. Minister van Binnenlandse Veiligheid Kristi Noem, die een video plaatste van zichzelf tijdens een bezoek aan de Salvadoraanse gevangenis, gebruikte de shirtloze en geschoren gevangenen als decor voor haar bedreigingen tegen immigranten. Als fascisme één ding goed kan, dan is het wel spektakel.
Eerst komen ze voor de immigranten . Dan komen ze voor de activisten met buitenlandse studentenvisa op universiteitscampussen. Dan komen ze voor houders van een Green Card . Dan komen de Amerikaanse burgers die vechten tegen de Israëlische genocide of het sluipende fascisme. Dan komen ze voor jou. Niet omdat je de wet hebt overtreden. Maar omdat de monsterlijke terreurmachine een constante stroom slachtoffers nodig heeft om zichzelf in stand te houden.
Totalitaire regimes overleven door eeuwig te vechten tegen dodelijke, existentiële bedreigingen. Zodra de ene bedreiging is uitgeroeid, verzinnen ze een andere. Ze bespotten de rechtsstaat. Rechters mogen, totdat ze gezuiverd zijn, deze wetteloosheid aan de kaak stellen, maar ze hebben geen mechanisme om hun uitspraken af te dwingen. Het Ministerie van Justitie, overgedragen aan de Trump-sycofant Pam Bondi, is, zoals alle autocratieën, ontworpen om handhaving te blokkeren, niet te faciliteren. Er zijn geen juridische belemmeringen meer om ons te beschermen. We weten waar dit naartoe gaat. We hebben het eerder gezien. En het is niet goed.
