“Dit was een Reichstag-moment, het evangelie van de Führer.” Met deze woorden instrueerde generaal Mark Milley zijn ondergeschikten in de aanloop naar de door fascisten geleide aanval op het Amerikaanse Capitool op 6 januari 2021. Als voorzitter van de Joint Stafchefs, Milley is de belangrijkste militaire officier van de Verenigde Staten.

De generaal verwees naar de brand in de Reichstag van 1933. Deze gebeurtenis gaf Hitler het voorwendsel om dictatoriale bevoegdheden te verwerven, het parlementarisme en fundamentele democratische rechten teniet te doen en een schrikbewind tegen de arbeidersklasse in te stellen. De brand werd toegeschreven aan een communistische arbeider. Later bleek dat de nationaal-socialisten er zelf verantwoordelijk voor waren.

Journalisten Carol Leonnig en Philip Rucker van de Washington Post rapporteren in hun nieuwe boek “I Alone Can Fix It: Donald J. Trump’s Catastrophic” over de vergelijking van de generaal, die een parallel trekt tussen het gedrag van Trump na de verkiezingen van 2020 en de opkomst van de Hitler- finale Jaar”. De opmerking van de generaal was niet incidenteel of overdreven.

Milley ontmoette regelmatig andere leden van de Joint Chiefs of Staff (die het bevel voeren over afdelingen van de strijdkrachten) om de dreiging van een staatsgreep te beoordelen en rampenplannen op te stellen. Zeker, het politieke sentiment in het Amerikaanse officierskorps moet tijdens deze bijeenkomsten ook worden onderzocht om te bepalen hoeveel steun een dictatoriale machtsovername in verschillende delen van het leger zou krijgen.

Milley, zegt het boek, “had steeds het misselijkmakende gevoel dat sommige vroege stadia van het 20e-eeuwse fascisme in Duitsland zich op een verontrustende manier herhaalden in het Amerika van de 21e eeuw. Hij zag parallellen tussen de retoriek van Trump over verkiezingsfraude en Adolf Hitler, die zich op bijeenkomsten in Neurenberg aan zijn aanhangers enerzijds presenteerde als slachtoffer en anderzijds als hun redder”.

De generaal noemde de fanatieke aanhangers van Trump in fascistische milities als de Proud Boys, Oath Keepers en Three Percenters “bruine shirts” en waarschuwde militaire en veiligheidsfunctionarissen die zich voorbereiden op de inauguratie van Joe Biden: “Het zijn dezelfde mensen die we zijn in de Tweede Wereldoorlog.”

Trump reageerde op deze onthullingen met een boze verklaring verspreid door zijn campagneorganisatie “Save America”. Daarin beschrijft hij de generaal als een “verstikkende hond” en beweert: “Ondanks de massale vervalsingen bij de kiezers en de onregelmatigheden tijdens de fraude bij de presidentsverkiezingen van 2020 die nu opduiken in zeer grote en belangrijke staten, heb ik onze regering nooit gedreigd met een staatsgreep of ik zei dat tegen iemand. Helemaal belachelijk! Het spijt me, maar mijn vorm van ‘staatsgreep’ is een keuze en als ik een staatsgreep zou plannen, zou generaal Mark Milley een van de laatste mensen zijn die ik wilde doen.”

De politieke betekenis van dit incident kan niet genoeg worden benadrukt: de hoogste Amerikaanse militaire officier waarschuwt de generaals dat de Amerikaanse president, hun opperbevelhebber, Adolf Hitler nastreeft en een complot beraamt om geweld en chaos aan te wakkeren om beroep doen op de wet op de opstand en zich de macht toe-eigenen als dictator.

Blijkbaar was Trumps bewondering voor de Duitse leider in Washington een publiek geheim. Tijdens een reis naar Europa in november 2018 zei Trump tegen zijn verbijsterde stafchef, generaal-majoor John Kelly: “Hitler heeft veel goede dingen gedaan.” Een senior verslaggever voor de Wall Street Journal voor het Witte Huis, Michael Bender, meldde over dit gesprek in één Nog een nieuwe release met de titel: “Eerlijk gezegd hebben we deze verkiezingen gewonnen”. Daarin staat dat Trump Kelly’s bezwaar verwierp door te zeggen dat Hitler de Duitse economie nieuw leven had ingeblazen.

Een groot deel van de reactie van de Amerikaanse media op de onthullingen was het prijzen van generaal Milley als verdediger van de Amerikaanse democratie. Typerend was een enthousiaste opmerking in de New York Times : Het nieuwe boek is een “briljante presentatie van een nieuwe Amerikaanse held, een man die niet veel aandacht heeft gekregen”: “Gen. Mark A. Milley, voorzitter van de gezamenlijke stafchefs. Misschien was een betere titel voor dit boek geweest: ‘Mr. Milley gaat naar Washington'”.

In dit boek wordt Milley’s toespraak tot officieren geciteerd: ‘Ze kunnen het proberen, maar ze zullen het niet redden. Het kan niet zonder het leger… Wij zijn de jongens met de wapens.”

De boodschap van de generaal is onmiskenbaar: zonder het leger is er mislukking en daarmee ook succes.

In werkelijkheid was het allerminst duidelijk welke kant de “jongens met geweren” zouden kiezen. Milley zelf had aanvankelijk geen meningsverschillen met Trump. Hij kreeg pas na 1 juni 2020 ruzie met hem. Die dag was hij met de president door Lafayette Square gemarcheerd om een ​​foto te houden waarvoor de gewelddadige beëindiging van vreedzame demonstraties nodig was. Hij werd later gedwongen deze beruchte actie een “fout” te noemen. Omdat bekend werd dat Trump het leger op straat wilde roepen onder de counterinsurgency-wet onder het voorwendsel van het neerslaan van de landelijke protesten over de moord op George Floyd. Milley en andere hoge militaire functionarissen vreesden…

Onmiddellijk na zijn verkiezingsnederlaag afgelopen november voerde Trump een grote zuivering uit van topambtenaren in het Pentagon. Hij verving ze door loyale volgelingen en fascistische ideologen, te beginnen met de nieuwe minister van Defensie, Chris Miller, een gepensioneerde kolonel van de speciale troepen.

Miller introduceerde op zijn beurt een ongekende verandering in de militaire commandostructuur door het US Special Operations Command, dat bestaat uit elitetroepen zoals de Army Green Berets en Navy Seals, te verhogen tot een aparte strijdkrachten. Op deze manier zouden deze eenheden volgens Miller direct ondergeschikt zijn aan hemzelf en zouden ‘bureaucratische omwegen’ worden vermeden. Trump had gretig de gunst gezocht van dit deel van het leger, inclusief het vergeven van oorlogsmisdadigers.

Bovendien was volgens het nieuwe boek de interventie van generaal Milley op 6 januari onvoldoende om de inzet van de Nationale Garde tegen de coupplegers te versnellen. 199 minuten verstreken vanaf het wanhopige verzoek van de politie van het Capitool om militaire steun tot de daadwerkelijke uitzending van de Nationale Garde. Het besluit om deze troepen naar het Capitool te sturen werd pas genomen toen duidelijk werd dat de opstand was mislukt.

Dat zo’n leger nu wordt geprezen als het bolwerk van de Amerikaanse democratie – als de ‘held’ die de Verenigde Staten beschermt tegen het fascisme – spreekt boekdelen over hoe ver de desintegratie van de democratische heerschappij in het hart van het wereldimperialisme is gevorderd.

Bovendien weerleggen de onthullingen van Milley de beweringen van vrijwel alle pseudo-linkse en prominente ‘linkse’ journalisten dat het overdreven is om te spreken van een opstand of staatsgreep in verband met de aanval van 6 januari op het Capitool. In hun zelfvoldane geloof in de stabiliteit van het Amerikaanse kapitalisme stonden ze ronduit sympathiek tegenover de door fascisten geleide aanval, waardoor het leek alsof de opschorting van de accounts van Trump op Twitter en Facebook een veel grotere bedreiging vormde voor de democratische rechten.

Deze krachten gaven een “links” tintje aan de doofpotaffaire van de gebeurtenissen door het establishment van de Democratische Partij. Evenmin proberen ze het Amerikaanse publiek bewust te maken van het gevaar van een staatsgreep onder leiding van de Hitler-aanbidder in het Witte Huis. Waar ze veel meer bang voor zijn, is een uitbarsting van verzet van onderaf. De Democratische Partij wijkt niet af van het verbergen van de dodelijke gevaren waarmee de arbeidersklasse wordt geconfronteerd in het belang van een “tweeledige eenheid” met de republikeinse criminelen die hielpen bij het organiseren van de poging tot staatsgreep van 6 januari.

De oorsprong van deze gevaren ligt niet alleen in het sociopathische brein van Donald Trump. In zijn opkomst tot president van de VS was de langdurige rotting in de Amerikaanse democratie alleen maar bijzonder duidelijk. Gelijkaardige gevaren dreigen over de hele wereld, van de heropleving van het fascisme in Duitsland tot de staatsgreepdreigingen door de fascistische president Jair Bolsonaro van Brazilië. Ze zijn geworteld in de diepe crisis van het Amerikaanse en het wereldkapitalisme, die is verergerd als gevolg van de wereldwijde pandemie met meer dan 4 miljoen doden. De pandemie heeft niet alleen honderden miljoenen mensen in armoede gestort, maar heeft ook een duizelingwekkende toename van de sociale ongelijkheid, die onverenigbaar is met democratie, versneld.

De enige progressieve uitweg uit deze crisis en het enige antwoord op de dreiging van fascisme en dictatuur is het opbouwen van een krachtige massabeweging van de arbeidersklasse over de hele wereld in een gemeenschappelijke strijd voor socialisme. Iedereen die de urgentie van het opbouwen van deze beweging erkent, moet lid worden van de Socialistische Gelijkheidspartij.