Amerikaanse hypocrisie kent geen grenzen

President Bidens veroordeling van Rusland bij de VN op woensdag,  waar hij beweerde dat Rusland het VN-Handvest had geschonden door Oekraïne binnen te vallen, een land dat hij belachelijk “geen bedreiging” vormde voor zijn grotere buur, is epische hypocrisie afkomstig van de leider van een land dat niet lang geleden Irak binnengevallen en vernietigd op basis van een totale frauduleuze bewering dat het land in ontwikkeling was of zelfs al over massavernietigingswapens beschikte.

Volgens het VN-Handvest is het voor een land onwettig om een ​​ander land binnen te vallen of te dreigen een ander land binnen te vallen, tenzij de VN-Veiligheidsraad het heeft gesanctioneerd, of tenzij het land met een  onmiddellijke  dreiging van een aanval wordt geconfronteerd.

Onder dat Handvest, dat een formeel verdrag is dat is ondertekend en aangenomen door zowel de Verenigde Staten als de Sovjet-Unie en haar opvolger Rusland, is de invasie van president Poetin in Oekraïne ongetwijfeld illegaal en een ‘misdaad tegen de vrede’ onder het VN-handvest, maar de VS, van alle naties in de VN-Veiligheidsraad, is het laatste land, en Biden, als president van de VS, is de laatste wereldleider van dergelijke naties die die beschuldiging nivelleert.

Hoeveel landen zijn de VS sinds de Tweede Wereldoorlog illegaal binnengevallen? Eens kijken, moeten we beginnen bij de meest recente en teruggaan? Er zijn er zoveel, geen van hen vormt ooit een bedreiging – dreigend of anderszins – voor de VS:

* Er is op dit moment Jemen, waar de VS speciale troepen en Amerikaanse gevechtsvliegtuigen heeft gestuurd, waaronder bommenwerpers, evenals Hellfire-raket-bewapende drones, en zich ook bezig heeft gehouden met het richten van hulp aan binnenvallende Saoedische troepen gewapend met door de VS geleverde wapens en illegale anti- -personeel explosieven.

* Er is Syrië, waar de VS troepen hadden die tegen Syrische legertroepen en opstandige troepen van IS vochten voor ten minste drie presidentiële regeringen, waaronder de regering-Biden.

* Er is Afghanistan, waar de VS illegaal binnenvielen en beweerden dat het Al Qaeda-troepen achtervolgde die verantwoordelijk zouden zijn voor de aanslagen van 9-11 op het Pentagon en het World Trade Center in New York, maar dat snel verschoof naar een twee decennia durende oorlog van chaos tegen de inheemse Taliban-regering van het land, die het verdreef, en de mensen op het platteland van Afghanistan, van wie niemand ooit de VS heeft bedreigd of aangevallen.

* Er is Irak, dat in 1990 en 2003 twee keer door de VS is binnengevallen en in de tussenliggende jaren is blijven bombarderen en aanvallen, waarbij vier miljoen mensen ontheemd zijn geraakt en volgens schattingen tussen de 100.000 en een miljoen mensen om het leven zijn gekomen, de meesten burgers, en de meesten van hen. de rest strijders proberen hun land te bevrijden van de Amerikaanse aanvaller en bezetter.

* Er is Libië, waar de VS (door opzet!) de door de VN goedgekeurde instelling van een no-flyzone overschreed en deze gebruikte om de omverwerping van de regering van het land te ondersteunen, waardoor een verwoeste natie achterbleef die nooit is hersteld.

* Er is Niger, waar de VS al jaren een geheime oorlog voeren tegen troepen die in dat land opereren, alleen ontmaskerd omdat daar een of andere Special Forces-soldaat in een hinderlaag sneuvelde.

* Er is Haïti waar de VS strijdkrachten het land binnenstuurden en de gekozen leider, president Jean-Bertrand Aristide, ontvoerden en hem in ballingschap vlogen naar Zuid-Afrika, en het land vervolgens bezetten met Amerikaanse troepen.

* Er is Cuba, waar de VS heeft geweigerd hun gestolen marinebasis in Guantanamo Bay te verlaten, waarvan de huurovereenkomst lang geleden afliep (de VS blijft jaarlijkse cheques sturen voor de symbolische “huur” die Cuba weigert te innen, aangezien de huurovereenkomst het is al lang voorbij) – iets wat lijkt op het herstel van de Krim door Rusland, hoewel Rusland nog steeds een geldige huurovereenkomst had op zijn marinebasis daar, die Oekraïne wilde overnemen.

* Er is de kleine eilandstaat Grenada, die de VS in oktober 1983 binnenvielen, waarbij ze Cubaanse arbeiders vermoordden op een burgerluchthaven in aanbouw, en de regering omver wierp zonder zelfs Groot-Brittannië te waarschuwen, toen Grenada deel uitmaakte van het Britse Gemenebest, en zeker vormde geen bedreiging voor de VS.

* Er was van de Dominicaanse Republiek, die in 1965 door Amerikaanse mariniers werd binnengevallen.

* En natuurlijk was er de Amerikaanse invasie van Vietnam die begon, in termen van Amerikaanse troepen die in 1965 landden en direct begonnen te vechten tegen de Bevrijdingstroepen in het zuiden, en zich uitbreidden tot luchtaanvallen op en verzadigingsbombardementen op het noorden. Die oorlog, waarbij uiteindelijk meer dan 500.000 troepen in het zuiden van Vietnam betrokken waren, breidde zich later uit met massale bombardementen en invallen van Special Forces in het naburige Laos en Cambodja. Maar liefst drie miljoen Vietnamezen, Laotiaanse en Khmer-mensen werden in die oorlog gedood, de meerderheid van hen burgers, mannen, vrouwen en kinderen, en de rest strijders voor de onafhankelijkheid van Vietnam.

Ik weet dat ik een aantal Amerikaanse oorlogen en invasies heb weggelaten, waaronder de invasie van de Varkensbaai in Cuba, waarbij door de VS opgeleide Cubaanse ballingen betrokken waren, die werden gebruikt in de hoop in 1961 een opstand te creëren tegen de regering van Castro, waardoor de VS de strijd zouden kunnen aangaan op sommige voorwendsel.

Het punt is dat de VS, de belangrijkste overtreder in de wereld sinds de Tweede Wereldoorlog van het VN-Handvest, om nog maar te zwijgen van de belangrijkste dader van massale oorlogsmisdaden tegen de burgerbevolking in die periode, eenvoudigweg niet in een positie verkeren om de Sovjet-Unie te bekritiseren. zelfs als de invasie van Oekraïne illegaal is volgens het Handvest.

Dit is vooral waar omdat het onmiskenbaar is dat de VS hebben geholpen bij het orkestreren van de staatsgreep en onmiddellijk de verdrijving van de pro-Russische  gekozen  regering steunden, door in 2014 in feite een niet-gekozen fascistische en anti-Russische vervangende regering te kiezen die begon te bedreigen, lastig te vallen en aan te vallen etnische Russen, met name in Oost-Oekraïne. Het valt ook niet te ontkennen dat de VS lang hebben gehoopt Oekraïne uit Rusland terug te trekken en het in de NAVO te brengen, waardoor het militaire bases en Amerikaanse vliegtuigen en raketten daar zou kunnen plaatsen, op slechts enkele minuten van de Russische hoofdstad en het industriële hart.

Het verschil tussen de dreiging die uitgaat van Amerikaanse acties in Oekraïne, vooral sinds 2014, en wat de VS als “bedreigingen” beschouwden in een van de hierboven genoemde oorlogen, is ongelooflijk groot.

Ik geloof niet dat Rusland Oekraïne had moeten binnenvallen. De regering van dat land was klaarblijkelijk bereid oorlog te vermijden door ermee in te stemmen neutraal te blijven, geen lid te worden van de NAVO of Amerikaanse bases of wapensystemen op haar grondgebied toe te laten, en waarschijnlijk een akkoord te bereiken over autonomie of onafhankelijkheid voor de verre oostelijke provincies Donetsk en Luhansk, maar Poetin besloot het te proberen voor een heel brood, of een groter stuk Oekraïens grondgebied, wat niet zo goed met hem ging.

Dat gezegd hebbende, Biden, hoofd van een land dat  sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog biljoenen dollars heeft verspild  aan ongerechtvaardigde en illegale oorlogen – oorlogen die miljoenen mensen hebben gedood, de overgrote meerderheid burgermannen, -vrouwen en kinderen – zou STFU moeten beginnen en beginnen werken aan een einde aan dat conflict, te beginnen met een staakt-het-vuren en onderhandelingen om tot een wederzijds aanvaardbaar einde te komen aan de wederzijdse aderlating.

Biden heeft geen status om Rusland een oorlogsmisdadige natie te noemen. De VS heeft de onaantastbare prijs in die ellendige categorie. Het was waar toen Martin Luther King Jr. het zei in Riverside Church in 1967 toen de Amerikaanse invasie van Vietnam aan de gang was, en het is vandaag de dag nog meer waar na weer een halve eeuw van criminele Amerikaanse oorlogen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Een persoonlijke opmerking:

Halverwege 1995 werd ik, als correspondent in Hong Kong voor Business Week, samen met een groep van ongeveer een dozijn andere journalisten uit Hong Kong, die verslag deden van economische en zakelijke verhalen, uitgenodigd om dat prachtige land langs de oostelijke oever van de Mekong rivier tegenover Thailand. 

We waren daar als gasten van de communistische regering van Laos en brachten het grootste deel van onze tijd door in de hoofdstad Vientiane en de oude koninklijke hoofdstad ten noorden van Luang Prabang.   

Ik nam wat tijd om in mijn eentje buiten Vientiane en rond de buitenwijken rond te dwalen, en de centrale berg op met uitzicht op Luang Prabang. Met behulp van stukjes pidgin-Frans, mijn Chinese Putonghua en Engels, kon ik communiceren met wat meer opgeleide mensen die ik ontmoette, maar moest ik mijn toevlucht nemen tot gebarentaal met boeren. 

Terwijl ik in beide steden ronddwaalde, zag ik een aantal jonge kinderen, meestal jongens, ontbrekende delen van ledematen – armen die eindigden bij de elleboog, of een been dat eindigde bij een knie waarvoor een kruk nodig was. Ik vroeg naar deze eigenaardigheid, want hoewel je kreupelen verwacht, inclusief kreupele kinderen in oorlogsgebieden, was de Amerikaanse oorlog tegen dat boerenland in 1975 geëindigd, lang voordat een van deze kinderen was geboren. 

Het antwoord was dat deze gewonde kinderen het slachtoffer waren van lang begraven Amerikaanse anti-personeel “bommen” – kleine, meestal kleurrijke, maar dodelijke exploderende apparaten ter grootte van een honkbal die  opzettelijk werden verspreid door grotere bomhulzen en die ontploffen bij verstoring, waarbij gemene flechettes worden weggegooid. honderdduizenden van die groteske en criminele wapens werden door het Amerikaanse leger gedropt langs het Ho Chi Minh-pad, de aanvoerlijn door de Laotiaanse jungle die grenst aan Vietnam en die door Noord-Vietnam werd gebruikt om zijn strijders en de Nationale Bevrijdingsbeweging in het Zuiden te bevoorraden en om gewonde strijders naar het noorden voor behandeling. 

Een officier van de Amerikaanse ambassade in Laos vertelde me dat de Amerikaanse regering weigerde al die niet-ontplofte clusterbommen op te ruimen totdat de regering van Laos alle vermeende Amerikaanse krijgsgevangenen vrijliet. Maar hij vertelde me ook dat de ambassade wist dat dergelijke beweringen, die in de VS ad nauseum werden gedaan door rechtse veteranenorganisaties zoals de VFW en American Legion, onjuist waren. 

Alle vermiste GI’s en piloten op dit punt in Laos en Vietnam, zei hij, zijn ofwel mensen die stierven in de jungle, hun lichamen al lang vergaan of opgegeten door dieren, of deserteurs die al lang lokale vrouwen ontmoetten en trouwden en die vreedzaam in land zonder de wens terug te keren naar de Verenigde Staten om te worden vervolgd of verlaten families.

Ik zag andere tekenen van de Amerikaanse oorlogsgruweldaden in Indochina. Er zijn zoveel bommen gevallen dat de uiteinden van de niet-ontplofte bommen te vinden zijn in overheidsgebouwen, banklobby’s, hotellobby’s en dergelijke, staande op hun vier vinnen en gevuld met zand om als sigarettenasbakken te dienen. 

Tijdens een wandeling de berg op met uitzicht op Luang Prabang, hoorde ik gelach en vond ik twee jonge Lao-meisjes die de nog soepel draaiende stalen draaibare houder gebruikten voor een luchtafweergeschut voor een geïmproviseerde carrousel. Hun onschuldige lach toen ze een wapen gebruikten dat de stad de zielige verdediging vormde tegen meedogenloze aanvallen door illegaal Amerikaanse bommenwerpers en straaljagers binnen te vallen tijdens de Indochina-invasie, deed me tranen van verdriet en woede. Wat heeft dit land van een paar miljoen boeren de VS ooit aangedaan om zo’n kwelling te verdienen?  

Ik heb niet eens de Vlakte der Kruiken kunnen bezoeken, een gebied dat vanuit de lucht lijkt op een maanlandschap bedekt met groen vanwege het aantal cirkelvormige kraters geproduceerd door 500-pond. en 1000 pond. bommen die opzettelijk op rijstvelden werden gedropt om boeren te terroriseren om gewassen te verbouwen en om hun waterbuffels te doden, evenals om de boeren zelf te doden. 

Over terreurbombardementen gesproken!

Nee, de VS hebben absoluut niet het recht of de status om een ​​ander land ter wereld een genocidale, criminele of terroristische natie te noemen. Er is gewoon geen vergelijking met de omvang van de wreedheden die de VS hebben begaan, te beginnen met de twee kernwapens die zijn gedropt op de niet-militaire doelen van Hiroshima en Nagasaki, en voorlopig eindigend met de criminele bomaanslag op een Afghaanse familie als de de laatste Amerikaanse troepen ontvluchtten Kabul toen de VS hun nederlaag toegaven in die 20-jarige aanvalsoorlog.

Er zijn nooit herstelbetalingen gedaan aan Vietnam, Laos of Cambodja of aan enig ander land dat wereldwijd het slachtoffer is geworden van het Amerikaanse leger.

In plaats daarvan hebben we het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken dat zijn speerpunt uitschreeuwt van een veroordeling wegens oorlogsmisdaden in Den Haag van de laatst overgebleven leider van de Rode Khmer in Cambodja, terwijl de VS zelf nog steeds weigeren zich zelfs maar te onderwerpen aan de jurisdictie van diezelfde rechtbank, wetende dat als het deed, zouden al zijn overlevende presidenten en diverse generaals in de beklaagdenbank belanden met vergelijkbare beschuldigingen.