Amerikanen hebben onrealistische verwachtingen voor een COVID-19-vaccin

Veel Amerikanen lijken voorzichtig  optimisme te ervaren   over de rol die vaccins zouden kunnen spelen bij het beëindigen van de pandemie. Maar recent onderzoek van de publieke opinie suggereert dat  29%  tot  37%  van de Amerikanen van plan is een COVID-19-vaccin te weigeren.

Volgens  sommige  epidemiologische  schattingen moet maar liefst driekwart van de Amerikanen immuun worden voor COVID-19 – hetzij door te herstellen van de ziekte of door zich te laten vaccineren – om het virus een halt toe te roepen. Als een  geleerde  die aarzeling in vaccins bestudeert, vraag ik hoe de vaccingerelateerde verwachtingen van Amerikanen hun bereidheid om te vaccineren zouden kunnen beïnvloeden. Welke eigenschappen verwachten Amerikanen dat een COVID-19-vaccin heeft, en zullen ze minder snel worden gevaccineerd als het vaccin dat ze kunnen nemen sommige van hun voorkeuren tart?

In een nieuwe  peer-reviewed studie ontdekte ik dat het vaccin dat Amerikanen het meest prefereren, misschien niet overeenkomt met de keuzes die we eigenlijk hebben. Amerikanen zijn het meest waarschijnlijk van plan om te vaccineren wanneer een vaccin wordt gemaakt in de VS, toegediend in een enkele dosis, meer dan 90% effectief is en een kans van minder dan 1 op 100 heeft om lichte bijwerkingen te ervaren, en iets meer dan een jaar heeft doorgebracht in ontwikkeling.

Maar zelfs onder deze ideale omstandigheden is de kans dat de gemiddelde respondent in het onderzoek ervoor kiest om te vaccineren slechts 68%. Dit impliceert dat veel Amerikanen vaccinatie kunnen weigeren, zelfs als een vaccin aan hun verwachtingen voldoet.

Waarom zijn sommige Amerikanen van plan een COVID-19-vaccin te weigeren?

Sinds  Pfizer-  en  Moderna-  vaccins een vergunning voor noodgebruik hebben gekregen, zijn eerstelijnsgezondheidswerkers en andere kwetsbare groepen  begonnen  met het ontvangen van het vaccin.

Onderzoek naar de publieke opinie  heeft echter een aanzienlijke aarzeling over het vaccin tegen COVID-19 aangetoond. Terwijl intenties om  gevaccineerd  hebben  kaatste  in  de afgelopen weken  na een belangrijke  drop-off  afgelopen zomer , een aantal recente schattingen suggereren dat  meer dan een derde  van de Amerikanen van plan om vaccinatie af te zien. Weigeringspercentages die zo hoog zijn, kunnen ons vermogen om bevolkingsimmuniteit te bereiken in gevaar brengen en daarmee de pandemie verlengen.

Daarom hebben veel onderzoekers geprobeerd erachter te komen waarom sommige Amerikanen eerder een vaccin weigeren dan anderen. Uit zowel  academisch  als  publiek opinieonderzoek  blijkt dat vrouwen, vergeleken met mannen, en zwarte Amerikanen, vergeleken met blanke Amerikanen, significant meer geneigd zijn vaccinatie te weigeren.

Weigering van vaccinaties is  ook  politiek  omstreden . Weigering  weerspiegelt vaak meningsverschillen  met de manier waarop  politici  praten over vaccingerelateerde kwesties.

Er is echter minder onderzoek gedaan naar de vraag of de eigenschappen van vaccins zelf de vaccinatie-intenties zouden kunnen beïnvloeden.

Verkiezen Amerikanen sommige COVID-19-vaccins boven andere?

Mijn  nieuwe peer-reviewed onderzoek , gebaseerd op een representatieve online enquête onder Amerikaanse volwassenen, biedt enkele antwoorden. Ik vroeg 990 Amerikaanse volwassenen voor elk cijfer hoe waarschijnlijk het zou zijn, op een schaal van 1 tot 10, om vaccinatie na te streven voor vaccins met willekeurig gekozen attribuutcombinaties.

Respondenten beoordeelden hun intenties om te vaccineren voor hypothetische vaccins die varieerden in hun land van herkomst (VS, VK, China of Rusland), effectiviteit (50%, 70% of 90% effectief bij het voorkomen van infectie); doseringsvereisten (één versus twee doses); antigeentype (mRNA versus een verzwakt virus); de hoeveelheid tijd besteed aan ontwikkeling (negen, 12 of 15 maanden); en de kans op het ervaren van zulke kleine bijwerkingen zoals pijn op de injectieplaats, koude rillingen of koorts (1 op 100, 1 op 10 of 1 op 2).

Deze procedure, bekend als een  conjoint experimenteel ontwerp , vroeg respondenten om zes hypothetische vaccins te vergelijken met willekeurig gegenereerde attribuutcombinaties. Ik schatte het effect van elk attribuut op de vaccinatie-intenties met behulp van statistische technieken waarmee ik kon controleren op de invloed van alle andere attributen.

Een mismatch tussen verwachtingen en realiteit

De resultaten presenteren zowel bemoedigende als ontmoedigende implicaties voor de opname van het COVID-19-vaccin. Ik vond het bemoedigend dat Amerikanen niet meer of minder geneigd zijn om te vaccineren op basis van het type antigeen dat wordt gebruikt om een ​​COVID-19-vaccin te maken.

Respondenten toonden ook slechts een lichte voorkeur voor vaccins die langer dan een jaar in ontwikkeling waren en vaccins die in een enkele dosis werden toegediend, wat in beide gevallen leidde tot een toename van ongeveer 2% in intenties. Ook dit is goed nieuws, aangezien zowel het Pfizer- als het Moderna-vaccin in twee doses moeten worden toegediend. Ze kregen ook goedkeuring voor noodtoepassingen binnen een kalenderjaar.

Het minder bemoedigende nieuws is echter dat Amerikanen veel minder geneigd zijn om te vaccineren wanneer vaccinkandidaten worden ontwikkeld buiten de VS. De intentie om te vaccineren is met 21% gedaald voor een vaccin dat is ontwikkeld in China, 18% voor een vaccin dat is ontwikkeld in Rusland, en 6 % in het VK Dit is mogelijk problematisch, aangezien  sommige vooraanstaande  vaccinkandidaten, zoals het vaccin van AstraZeneca, buiten de VS worden geproduceerd

Respondenten willen ook een laag risico op kleine bijwerkingen. Ze zeiden dat ze de voorkeur geven aan vaccins die een kans van minder dan 1 op 100 geven om bijwerkingen als koorts en koude rillingen te ervaren, boven vaccins die een kans van 1 op 2 opleveren. Ook dit kan problematisch zijn. Meer dan de helft  van de deelnemers aan de klinische onderzoeken van Pfizer ervoer enige mate van vermoeidheid na vaccinatie, en meer dan een derde kreeg koude rillingen.

Ten slotte geven Amerikanen de voorkeur aan vaccins die voor ten minste 90% effectief zijn boven vaccins die 70% (ongeveer 5% afname van de intenties om te vaccineren) of 50% effectief zijn (een afname van 11%). Zowel  de vaccins van Pfizer als van Moderna  zijn meer dan 90% effectief gebleken in klinische onderzoeken in een laat stadium. Deze verwachtingen kunnen echter in strijd zijn met de effectiviteit van sommige vaccins, zoals die van AstraZeneca, die een effectiviteit van bijna 70% kunnen bereiken.

"I don't want the AstraZeneca vaccine. It is only 62% effective. I want the Pfizer vaccine it is 95% effective."

A thread.

1/n@US_FDA @DrEricDing https://t.co/McjocUhrQJ

— Brian Still (@brianrstill) January 10, 2021

Ik was het meest bezorgd toen ik ontdekte dat, zelfs als een vaccin voldoet aan de verwachtingen van Amerikanen, de kans dat de gemiddelde respondent in het onderzoek ervoor zou kiezen om te vaccineren slechts 68% is. Dit betekent dat hoge weigeringspercentages het bereiken van bevolkingsimmuniteit zelfs onder ideale omstandigheden in gevaar kunnen brengen, en in werkelijkheid zelfs nog hoger kunnen zijn.

Waarom verwachtingen ertoe doen

De correspondentie tussen de eigenschappen van Amerikanen die de voorkeur geven aan vaccinaties en die van de vaccins die we mogen ontvangen, zou van cruciaal belang kunnen zijn om te bepalen hoeveel Amerikanen ervoor kiezen om te vaccineren.

Daarom geloof ik dat dit onderzoek suggereert dat de publieke vraag naar verschillende vaccins die federale goedkeuring verdienen, kan variëren. Dit betekent dat gezondheidsdeskundigen mogelijk moeten plannen dat Amerikanen eerder vaccineren als ze bepaalde vaccins aanbieden in vergelijking met andere. Onderzoekers van de publieke opinie zouden naast de vaccinatiegraad in het algemeen ook de vaccinatie-intenties voor specifieke vaccins moeten meten.

Ten slotte denk ik dat deze resultaten een belangrijke uitdaging vormen voor gezondheidscommunicatie. Vaccins die federale goedkeuring krijgen, bevatten waarschijnlijk een mix van eigenschappen die Amerikanen zowel gunstig als ongunstig vinden. Hoewel het belangrijk is dat gezondheidscommunicatoren openhartig zijn over kenmerken die sommigen als ongunstig beschouwen, zou het plaatsen van een relatief sterkere nadruk op kenmerken die positief worden bekeken, Amerikanen kunnen aanmoedigen om te vaccineren.