Amsterdam in coronatijd

Wilde ik me net laten omscholen tot sekswerker, bleek dat het enige beroep te zijn dat niet door de ballotage was gekomen. Allemaal uiterst vervelend. Het gaat hier tenslotte om een vorm van contactsport. En vergeet de therapeutische voordelen niet. Al die torenhoge opgekropte ontladingen. Hoe moet je in hemelsnaam anders van je lentekriebels afkomen?

Je kunt je aansluiten bij de Nordic Walking club voor oude dames met stokken. Of hard gaan fietsen bij zo’n aso wielrennersclubje van viagra-mannen, die denken dat ze op zondagmorgen de Joop Zoetemelk van de buurt zijn. Nee dus. Sekswerker leek me een eervol beroep. Zeker met corona. En natuurlijk alles veilig op z’n hondjes. Wel zo makkelijk. Als de tijd erop zit, duw je de klant veel sneller naar buiten.

Het was weer een week van kommer en kwel. Overal stonden de terrasstoelen hoog opgestapeld. Te wachten op betere tijden. Het gewoon is zo gewoon niet meer. Er klopt niks van het coronabeleid. In de Albert Heijn loop je over bejaardenhoofdjes en rollatorcoureurs op leeftijd. Bij het Kruitvat val je over de moeders die op hun beurt vallen voor de luieraanbieding voor hun eigen gebaarde poepbroeken. Op de markt drukken twintig man zich dicht tegen elkaar om bij het visstalletje naar haring te happen. En bij de Hema staan in het nauwe gangpad bij de bikini’s een groep dames te roddelen over de nieuwe tieten van Els.

Allemaal zijn deze winkels gewoon open. Maar een kledingzaak waar het aantal mensen makkelijk is te controleren. En de koffieklanten die op een terrasje lekker willen slurpen aan hun cappuccino. Dat mag dan gewoon weer niet. “Zij dronk ranja met een rietje, mijn Sofietje op een Amsterdams terras”, zong Johnny Lion ooit. Hij moest eens weten.

De onvrede groeit met het groeien van de temperatuur en krokussen. Verzetsstrijders komen in actie. Bijvoorbeeld in het altijd bruisende Klazienaveen. Daar gaan de winkels op 2 maart allemaal open. Ik herhaal. In Klazienaveen gaan de winkels op 2 maart allemaal open. U woont in Odiliapeel en heeft batterijen nodig voor het trilei van uw vrouw. Rij 203 kilometer naar het noorden en koop die batterijen bij de mensen van het verzet in Klazienaveen. De hele dag geopend op 2 maart. Of had ik dat al gezegd?

Femke Halsema stond met een peuk in haar hoofd te hoesten dat alle terrassen per direct open zouden gaan. Even wat zieltjes winnen voor de mafklappers van GroenLinks. Die Femke. Eerst het boerkaverbod aan haar nieuwe laarzen lappen, dan met haar BLM-vriendjes zich de mond niet laten snoeren door geen mondkapjes te dragen op de Dam. Door al haar opruiende geroeptoeter werd voor de vaderlandse jeugd het Vondelpark opeens the place to be. ‘Wij’ hebben schijt aan de politie. Want ‘Wij’ hebben ruimte nodig. ‘Wij’ zijn er klaar mee. ‘Wij’ haten avondklokken. ‘Wij’ willen dansen en ‘Wij’ willen feesten. ‘Wij’ vinden het hier vet. ‘Wij’ vinden het hier chill. ‘Wij’ hebben het gehad met die kut corona. ‘Wij’ blijven leven en jullie gaan dood.

Tot u sprak de toekomst van Nederland. De jeugd die zich geen moer aantrekt van een ander. Die baden in weelde, maar gaan zeiken als ze een paar maanden binnen moeten blijven. Dombo’s die geen offer kunnen brengen. Wat kan het je schelen dat gasten van je eigen leeftijd vijf oorlogsjaren binnen zaten achter verduisteringsgordijnen. En ruim verdomme je rotzooi op na je illegale feestjes. Stelletje viespeuken. Je trekt thuis toch ook door als je hebt gescheten…?