Het is bewonderenswaardig dat voormalige Republikeinse leiders het land boven de partij stellen. Maar ze kunnen niet alleen maar praten, ze moeten er ook moeite voor doen om Donald Trump te verslaan.
Vroeger, nog niet zo lang geleden, zou een aankondiging als die van de voormalige Republikeinse vicepresident Dick Cheney, die dit weekend aankondigde dat hij Democraat Kamala Harris zal steunen omdat hij Donald Trump als een ernstige bedreiging voor de Verenigde Staten beschouwt, een politieke aardbeving zijn geweest.
Stel je de koppen eens voor: “Gore steunt Bush, zegt dat Kerry een gevaar voor de natie is” of “Biden: Trump moet Clinton verslaan ter wille van de republiek.”
Dat zou ondenkbaar zijn geweest.
Nu kijken mensen nauwelijks op als Cheney, een van de meest prominente en invloedrijke conservatieven van dit millennium, zijn steun uitspreekt voor Kamala Harris, die door Trump een ‘communist’ wordt genoemd.
Sterker nog, het zou bijna nog groter nieuws zijn geweest als Cheney de kandidaat van zijn eigen partij had gesteund.
Dat is hoezeer de voormalige Republikeinse leiders Trump en wat hij ‘hun’ partij heeft aangedaan, verachten.
Het is lastig om iemand te vinden die de voormalige president steunt, openlijk zegt dat hij op hem gaat stemmen of dat ook daadwerkelijk doet als hij eenmaal in het stemhokje zit.
Niet Cheney. Niet George W. Bush, die nooit op Trump heeft gestemd . Niet Mitt Romney, de GOP-kandidaat van 2012, en ook niet Paul Ryan, zijn keuze voor het vice-presidentschap. En al helemaal niet Mike Pence, die Trump-aanhangers vier jaar geleden al wilden ophangen.
Oud-president George W. Bush is niet van plan om een kandidaat te steunen in de presidentsverkiezingen van 2024.
Waarom dit belangrijk is: De voormalige vicepresident van Bush, Dick Cheney, zei vorige week dat hij de partijgrenzen zou overschrijden om vicepresident Kamala Harris te steunen ten koste van oud-president Trump . Daarmee sloot hij zich aan bij een aantal Republikeinen die zich achter de Democratische kandidaten hebben geschaard, ondanks de verschillen in beleid.
- NBC News berichtte als eerste over de plannen van Bush.
- De steunbetuiging van de voormalige vice-president aan Harris volgde op die van zijn dochter, voormalig afgevaardigde Liz Cheney .
- Cheney, who served as a co-chair of the Jan. 6 committee, has been a vocal critic of former President Trump, saying she will do “whatever it takes” to prevent a second Trump administration.
Uitzoomen: Het kantoor van Bush liet zaterdag weten dat noch hij, noch voormalig First Lady Laura Bush een kandidaat zou steunen of publiekelijk zou bekendmaken hoe ze zouden stemmen, zo meldde NBC News.
- “President Bush heeft zich jaren geleden al teruggetrokken uit de presidentiële politiek”, aldus zijn kantoor.
Flashback: Vorige maand steunden meer dan 200 medewerkers die voor beide Bush-regeringen werkten, senator Mitt Romney (R-Utah) en wijlen senator John McCain (R-Ariz.) Harris’ presidentiële bod. Maar Bush zelf is grotendeels stil geweest over de campagnes van zijn GOP-opvolger.
- In 2016, a spokesperson said the former president and first lady voted “None of the Above for President,” declining to vote for Hillary Clinton or Trump.
- Bush steunde president Biden of Trump niet tijdens de verkiezingen van 2020, maar vertelde People dat hij Condoleeza Rice’s naam op zijn stembiljet had geschreven. Rice was van 2005 tot 2009 minister van Buitenlandse Zaken onder Bush.
- In 2021 vertelde hij aan de Texas Tribune dat de aanval op het Amerikaanse Capitool op 6 januari hem “misselijk” maakte.
Kortom: de campagne van Harris-Walz heeft geprobeerd de Republikeinen voor zich te winnen. De vicepresident vertelde CNN in haar eerste interview als genomineerde dat ze een Republikein in haar kabinet zou benoemen als ze verkozen zou worden.
Dat betekent dat er hooguit één persoon op Trump zal stemmen die deze eeuw op de Republikeinse lijst heeft gestaan (afgezien van de genomineerden van dit jaar): Sarah Palin, die als eerste liet zien hoeveel potentieel de GOP heeft voor rechts-populisten.
Of, met andere woorden, bijna alle leiders van de partij vóór Trump verwierpen hem.
Voor iedereen die oplet, dat stond nooit ter discussie. De echte vraag is nu wat ze eraan willen doen.
Als ze echt beseffen welk gevaar Trump en zijn beweging vormen voor hun partij en hun land (en dat lijken ze te beseffen), dan is het niet voldoende om alleen een verklaring af te leggen.
Dit is niet het moment om te laten weten dat ze een andere kandidaat zullen aandragen.
Dit is het moment voor echte actie.
Trump en zijn aanhangers willen je laten geloven dat het niet uitmaakt dat de voormalige leiders van de partij tegen hem zijn (terwijl ze tegelijkertijd beweren dat de steun van voormalige Democratische gekken als Robert F. Kennedy Jr. of Tulsi Gabbard een game changer is).
Republikeinen als Cheney zouden er alles aan moeten doen om hem ongelijk te geven en ondertussen te redden wat er nog over is van hun partij.
Zijn dochter Liz begrijpt dit.
Ze is volledig tegen Trump en zegt dat ze bereid is om “alles te doen wat nodig is” om Harris te helpen winnen.
Haar vader zou met haar mee moeten gaan.
Dat geldt ook voor Romney en Paul.
Het gaat hier niet om beleidsverschillen uit het verleden en heden; het gaat erom stelling te nemen tegen autoritarisme.
“Ik denk dat Dick en Liz Cheney zeggen dat het in dit existentiële moment in de Amerikaanse geschiedenis niet alleen om kwesties gaat,” zei Bernie Sanders (I-VT), misschien wel de meest linkse senator. “Cheney en ik zijn het over niets eens — geen kwesties. Maar waar we wel in geloven is dat de Verenigde Staten hun democratische fundamenten moeten behouden.”
De senator prees ook de ‘moed bij het verdedigen van de democratie’ van de Cheneys.
Daar gaan de komende twee maanden over.
Elke Republikein die tegen Trump is, zou moeten aanbieden om de campagne voor Harris te voeren en ervoor te zorgen dat de voormalige president zo overtuigend wordt verslagen dat niemand nog een ronde leugens over een ‘gestolen’ verkiezing zal geloven.
En de campagne van Harris zou hen dat moeten toestaan.
Bekende Democraten kunnen stemmen krijgen onder mensen voor wie de keuze Harris of niemand is. Maar gematigde Republikeinen vinden het niet belangrijk wat mensen als Sanders of Barack Obama te zeggen hebben.
Ze luisteren misschien wel naar Romney, voor wie ze nog niet zo lang geleden campagne voerden. Ze luisteren misschien wel naar Bush en Cheney.
Deze verkiezingen zullen waarschijnlijk afhangen van een paar duizend stemmen in een handvol staten. Als u echt gelooft dat Trump een existentiële bedreiging vormt, zou u dan niet bereid moeten zijn om uw steentje bij te dragen om ervoor te zorgen dat de pro-democratische kant wint?