Antifa Explosion – Hoe de Week van 2 november eruit zal zien (als Trump wint)

“Als het fascisme naar Amerika komt, wordt het antifascisme genoemd” – Huey Long (verkeerd toegeschreven)

Antifa’s fascistische geweld zal op de verkiezingsavond terugkeren. Daarom is het belangrijk om hun fraude en fascisme te begrijpen en de politiek van door plutocraat bedacht geweld te verwerpen. Vreemd genoeg is de marxistische analyse zelf het meest geschikt om dit punt aan radicaal links over te brengen.

Dit komt omdat aan de basis van de Marxistische analyse niet zelfverklaringen, noch definities gebaseerd zijn op bovenstructurele manifestaties, maar eerder de materiële relatie tussen basis en bovenbouw zijn.

In lekentaal komt dit in de praktijk neer op twee dingen: ‘ volg het geld’ en ‘let op wat ze doen en niet op wat ze zeggen’.

De echt bestaande financiële motieven en de sociaaleconomische klasse achter die motieven is wat we de basis zullen vinden, ook al vinden we op het superstructurele niveau een ideologie die alleen nominaal, alleen schijnbaar in strijd lijkt te zijn met de echte motieven aan de basis. . Antifa is in zijn klasse en financiële basis (dwz zijn doel en materiële basis) een door plutocraat gesteunde en gecontroleerde operatie tegen de republiek.

“In tegenstelling tot oud links, geworteld in radicaal onafhankelijke georganiseerde arbeid, worden Antifa’s leiderschap en activiteiten daarentegen zowel direct als indirect gefinancierd door miljardairoligarchen, zoals George Soros en Michael Bloomberg.”

In de eenvoudigst mogelijke bewoordingen is Antifa fascistisch omdat ze, hoewel ze enkele van de praatpunten en beelden van oud-links gebruiken, in feite werken aan een plutocratische staatsgreep (of contrarevolutie) tegen de republiek. Dit wil niet zeggen dat er een systeembrede fascistische dreiging is, om redenen die we in een komende aflevering zullen uitleggen. Kortom, de komende staatsgreep tegen republikeinse normen zal niet het ‘fascisme’ vestigen zoals historisch begrepen, maar een nieuw soort techno-industriële repressieve samenleving binnen de rubriek postmoderniteit, die tot nu toe niet rigoureus is overwogen buiten kleine kringen van futuristen en science fiction auteurs.

Antifa- en BLM-protesten zijn over het algemeen verdwenen uit de gesimuleerde realiteit van de gecontroleerde medialens, omdat deze rellen niet het beoogde effect hadden dat ze de regering Trump delegitimeerden, maar in plaats daarvan tegen Joe Biden en Kamala Harris werkten .

Antifa Explosion – Hoe de Week van 2 november ^nd eruit zal zien

Zodra Trump verklaart overwinning rond 23:30 op 3 november ^rd , rechts zoals social media verboden, blokken, en de censoren aankondiging van de overwinning Trump’s, zullen we de start van de massa Antifa geweld in belangrijke steden in swing states zien. Zoals de Franse marxist Baudrillard zou hebben uitgelegd, zal een volledige mediasimulatie (binnen zijn simulacra) hele delen van de bevolking verstrikken, die zullen worden aangemoedigd om hun late stembiljetten in te sturen, na een last-minute strategische stembiljetoogsttruc gericht op belangrijke locaties.

De rampzalige uitspraak van het Hooggerechtshof die het mogelijk maakt driedaagse late stembiljetten te tellen , zal een hele post-verkiezingsdrang aanmoedigen om stembiljetten te verzamelen, precies in die gebieden waar de bekende gegevens al beschikbaar zijn vanaf de verkiezingsavond. De druk om de verkiezing voor Biden post facto te organiseren, zal grotendeels gericht zijn op die gebieden binnen bepaalde gemeenschappen, binnen swing states. Het probleem voor Biden was het ontbreken van een grondcampagne en enige vorm van opwinding.

Dit betekent dat we mogen verwachten dat een zeer groot schandaal met gecontroleerde media direct na de verkiezingen de krantenkoppen zal boeien. Of dit post facto ‘stemmen’ daadwerkelijk zal motiveren , doet er niet toe. Het semi-geloofwaardig verhaal dat zal uitleggen waarom honderdduizenden kiezers bleek beginnend 4 november zijn de meeste alleen ^th hun late stembiljetten organisch gegoten, zelfs als in feite zijn deze zal het resultaat van gerichte stemming oogsten zijn geweest.

Waarom de ‘communisten’ van Antifa eigenlijk fascisten zijn

1. Het maakt niet uit hoe je jezelf noemt

Veel Antifa-leden, evenals de BLM-leiding, noemen zichzelf marxisten, en omdat deze zelfverklaring ook handig is voor hun conservatieve tegenstanders, blijven deze zelfbeschrijvingen onbetwist.

Evenzo in termen van lidmaatschap, waren fascistische bewegingen honderd jaar geleden grotendeels afkomstig van arbeiders en eigenaren van kleine bedrijven die zichzelf zagen als socialisten en liberaal-progressieven. Mensen passen niet in gemakkelijke categorieën, en behalve socialisme en liberaal-progressivisme was het een mix van zowel verlichting als romantische ideeën met betrekking tot zowel mythe als utopie.

Wat hen in Marxistische termen als fascisten definieerde, waren niet de zelfverklaarde utopische, futuristische, religieuze, socialistische of reactionaire overtuigingen van dit of dat lid van de beweging, maar door de objectieve materiële en financiële realiteit dat ze gesteund worden door de plutocratie tegen de publiek zelf. Al die tijd die zich voordeed als bewakers van het publiek.

Marxistische analytische instrumenten tonen aan dat hetzelfde geldt voor Antifa in de VS vandaag. Conservatief rechts heeft er lang van genoten om de term ‘socialistisch’ en ‘marxistisch’, vooral ‘cultureel marxisme’, rond te gooien om hun tegenstanders binnen de Democratische Partij aan de kaak te stellen, en dit heeft het omgekeerde effect dat het elementen trekt van populistisch en radicaal links die geen relatie met de heersende plutocratie binnen de DNC, tegen de DNC-politiek en Antifa-protestrellen.

We kunnen een partij of beweging niet karakteriseren door de sociaaleconomische klasse van haar leden in een vacuüm. Anders zijn zowel de democraten als de republikeinen ‘arbeiderspartijen’.

2. We hebben al bewezen dat Antifa wordt gefinancierd door de Plutocratie

Antifa in de VS is inderdaad een door plutocraat gefinancierde fascistische beweging geworden als we een marxistische meeteenheid gebruiken. Dit lijkt contra-intuïtief, want ze beweren tenslotte dat ze antifascistisch zijn, en de fascisten waartegen ze zich verzetten, zijn naar verluidt de ‘mand met deplorables’ die Trump steunen. Dit betekent dat we de institutioneel goedgekeurde (Eco, Griffin, et al) definities van fascisme, uiteindelijk liberale definities in dienst van de status quo, opzij moeten zetten om tot een zinvolle definitie van enig nut te komen. De academische instellingen zelf zijn op dit punt in gevaar.

Dit is de reden waarom in ons stuk ‘Hoe kan de Antifa-organisatie van de Deep State worden gestopt?’ we lieten zien dat het door plutocraat gefinancierde industriële complex van ngo’s via organisaties als Democracy Alliance de bepalende basis was van het Antifa-activisme – wat de marxistische analyse altijd ver en boven heeft beschouwd als een definitie van de objectieve aard van een beweging, en niet van haar eigen beroep of karakterisering door hun tegenstanders.

Marxistische analyse vereist dat we een beweging beoordelen aan de hand van a.) Haar materiële basis, wat inhoudt welke klasse haar bekrachtigt en mogelijk maakt (financiert) en b.) In wiens klassenbelang ze werken om kracht te geven. Het antwoord voor beide is hier de plutocratie. Omdat ze zich voordoen als ‘revolutionair links’ maar in feite plutocratisch zijn, betekent dat ze fascistisch zijn.

Marxistische analytische instrumenten moeten worden gered van de huidige ‘marxisten’, aangezien deze zowel vooruitziend als actueel zijn. Ze gaan verder naar de 4 uit te leggen ^e Draaien, de 4 ^e Industriële Revolutie, de dalende winstvoet, het internet van de dingen en 3D printen, en het potentieel voor een toekomstige economie op basis van het natuurlijke recht van vrijheid en menselijke waardigheid, zowel in de wereld en van de ziel. Maar de vulgaire verkeerde voorstelling van zaken als de ideologie van Antifa en BLM dient, misschien wel opzettelijk, om tientallen miljoenen Amerikanen af ​​te weren die anders zouden kunnen zien wat nuttig is binnen het analytische kader van klasse en economische ontwikkeling door de geschiedenis heen.

3. Hun tactiek is ontleend aan het fascisme

Natuurlijk is het fascisme van Antifa voor velen zichtbaar, vanwege de bendestalking en brandstichting, de intimidatie van burgers en kleine bedrijven om deze ontluikende totalitaire beweging te steunen. Om voorbijgangers te dwingen de vuist op te steken, net als vijfentachtig jaar geleden, werden Duitsers en Italianen op identieke wijze gedwongen om de Romeinse groet te brengen, is slechts een ondersteunend stukje anekdata, en niet de wortel van de redenering dat Antifa een fascistisch karakter heeft.

Maar voor zover de Antifa-menigte en de BLM-leiders zich ogenschijnlijk in het marxisme situeren, is dit misschien nog gevaarlijker om de redenen die we hebben uitgelegd. En toch is het de Marxistische analyse zelf die het meest geschikt is om aan te tonen dat Antifa zelfs op theoretisch niveau fascistisch is.

De eigen klasse die de radicale economische veranderingen en een opkomende ‘rechtse’ populistische beweging moe is, die zelf gefixeerd is op economische kwesties die historisch geassocieerd zijn met links, zet dezelfde ‘slachtoffers van de moderniteit’ in (oorlogsveteranen, permanent werklozen van alle leeftijden, arbeiders, vagebonden, studenten met schulden, avonturiers, kruimeldieven en vrijgelaten criminelen) om de definitie van orde uit de chaos te halen door de chaos en de chaotische neigingen van zijn volgelingen te operationaliseren.

In tegenstelling tot oud links, geworteld in radicaal onafhankelijke georganiseerde arbeid, worden Antifa’s leiderschap en activiteiten daarentegen zowel direct als indirect gefinancierd door miljardairoligarchen, zoals George Soros en Michael Bloomberg.

Evenzo kunnen we iets niet als ‘fascistisch’ karakteriseren door zijn expliciete overtuigingen of door opvattingen die erop kunnen worden geprojecteerd, maar eerder door de klasse die ze operationaliseert, en met welk doel. Ras, nationaliteit, etniciteit, religie – dit zijn slechts bovenstructurele veranderingen van de gegevenheden van een tijd en plaats. Hier is, naast vele andere plaatsen, waar Umberto Eco en Roger Griffin en degenen in hun imago kritisch dwalen in het begrijpen van fascisme. Fascisme is een kwestie van methoden, van tactieken en van financiering – niet van symbolen, expliciete ideologieën of specifieke standpunten over cultuuroorlogkwesties (wig).

Dat gezegd hebbende, is het punt van Griffin dat het fascisme niet langer het vermogen heeft om een ​​massabeweging te mobiliseren zoals het deed vóór de Tweede Wereldoorlog, maar dat het kan doorgaan als een kleiner fenomeen dat terrorisme kan inspireren, is het eens. Veel van zijn redenen hiervoor zijn onjuist, ook al is deze conclusie terecht.

4. Antifa slaat neer, de historische Labour Left slaat toe

Zowel traditioneel radicaal links als fascistisch rechts waren voorstanders van geweld in de richting van politieke doelen, ook al was het uit zelfverdediging, maar traditioneel radicaal links concentreerde zich vroeger op ‘punch-up’: het aanvallen van kapitaal, de heersende klasse, de banken, grootgrondbezitters .

Maar historisch fascisme in zijn laat-ontluikende fase lijkt meer op het maoïsme tijdens de Culturele Revolutie (er is ook een sterke nieuw-linkse oriëntatie op het maoïsme). Het organiseert en concentreert kracht door ‘neer te slaan’ .

Deze gevaarlijke fascistische trend onder wat bekend is geworden als ‘links’. Op het niveau van de universiteiten begon het eind jaren ’90 toen de klaslokalen van de kustuniversiteiten ‘call-out sessies’ werden. Het kwam in de massacultuur via door risicokapitaal gefinancierde click-aas-websites zoals Buzzfeed en Jezebel. Natuurlijk zouden al deze capriolen in de afgelopen decennia onherkenbaar vreemd zijn geweest voor militante gewone vakbondsleden.

Dat Antifa neerhaalt en dat de reguliere media hun gesprekspunten herhalen, en dat aankondigingen van openbare diensten steeds meer niet te onderscheiden zijn van Antifa-propaganda, is een duidelijk teken van de fascistische essentie ervan. Het neerhalen is altijd vanuit een machtspositie, en de toe-eigening ervan door de openlijke delen van de macht is een duidelijk teken dat hun ideeën zijn geworden wat de Franse marxist Althousser het ideologische staatsapparaat noemde: dat alles en nog wat buiten vage, steeds veranderende shibboleths (dwz ‘gemeenschapsnormen’) kunnen mogelijk ‘fascistisch’ worden genoemd als rechtvaardiging voor ‘annuleer cultuur’ en zwarte lijst, dat is precies datgene waar het groeiende ‘onliberale liberalisme’ van de plutocraten inderdaad op bloeit.

Pro-systemische propaganda slaat neer. Anti-systemische propaganda slaat toe. Het is een vergelijking die zo simpel is als waar is.

5. Net als fascisten vertrouwt Antifa op steun van lokale wetshandhaving, lokale bedrijven en een diepgewortelde lokale politieke klasse om hen ‘boven de wet’ te plaatsen

Misschien heb je een oude filmrol van nazi’s in de jaren 1920 in paramilitair uniform gezien, lang voordat ze officiële macht hadden in de zin van de overheid, schijnbaar in staat om degenen die ze wilden in een opwelling fysiek aan te vallen, zonder tussenkomst van de lokale autoriteiten. Vanuit een machtspositie, van lokaal bevriende politie-afdelingen, zakelijke belangen en politici die op zijn minst ‘de andere kant opkijken’, is Antifa – net als zijn fascistische tegenhanger – in staat om zijn macht af te dwingen op een neerwaartse verticale lijn. Wegblokkades, rellen, thuisverbrandingen, tegen het grote publiek – allemaal met lokale officiële steun. Hun doel is om het publiek een op angst gebaseerde passiviteit en conformiteit met de politiek van hun programma af te dwingen.

In die zin doet het er weinig toe dat ze zichzelf Antifa noemen. Terwijl de geschiedenis zich in één richting beweegt en historische parallellen vol tegenstrijdigheden zijn, wordt Antifa vandaag in de meest eenvoudige bewoordingen gerekruteerd en opgebouwd uit die rechteloze en permanent werkloze mengelmoes van mensen met verschillende sociaaleconomische achtergronden, samen met sensatiezoekende jongeren (in die tijd). -oude zoektocht naar betekenis, doel en identiteit) die honderd jaar geleden in Europa het grootste deel van de fascistische menigten vormden in de tienerjaren en de jaren twintig.

Als we begrijpen dat hun vermogen om in veel gevallen ‘boven de wet’ te opereren, grote groepen filantropisch ingestelde advocatengroepen (zoals de National Lawyers ‘Guild) aan het werk zijn om hun aanklachten te laten vallen, officieren van justitie die toegeeflijk zijn en de media industrieel complex inclusief monopolie sociale media, werken allemaal op een gecoördineerde manier om de Antifa-organisatie mogelijk te maken.

6. Hun geweld is niet één keer ter verdediging van arbeidsstakingen en pickets geweest

Hun methoden en tactieken zijn totaal niet betrokken bij strategieën van het type ‘algemene staking’ van de arbeiders die hen correcter zouden karakteriseren als traditioneel links. Zoals hierboven gezien, zijn hun methoden eerder uitsluitend afkomstig van de opkomst van het fascisme. Hun materiële financiële basis, evenals hun methoden en tactieken zijn fascistisch, zoals we hebben laten zien. Legitieme linkse bewegingen komen voort uit, en zijn materieel (financieel) geworteld in de georganiseerde arbeid aan de basis ervan. De verschillende bovenstructurele manifestaties op ideologisch vlak, of ze nu nationalistisch, fascistisch, sociaal-democratisch, communistisch, anarchistisch, enz. Zijn, zijn uiteindelijk niet bepalend voor de klasse en sociaaleconomische aard van haar ( bewust of niet ) ‘ linksisme ‘in termen van zijn relatie tot georganiseerde arbeid.

7. Hun annuleringscultuur en stemrecht voor kiezers is tegen democratie

Dit is kritiek bij het scheiden van Antifa van historische burgerlijk-democratische bewegingen. In Marxistische termen, in de overgang van feodale productiewijzen naar kapitalistische productiewijzen, hielp de plutocratie de arbeiders en boeren, de armen en de rechteloosen, bewapenen en organiseren om de feodale adel omver te werpen en een geschiedenisperiode in te luiden die wordt gekenmerkt door burgerlijk-democratische vrijheden. en vrijheden, die de ‘westerse traditie’ in de moderniteit zijn gaan kenmerken. Antifa is geen burgerlijk-democratische beweging omdat de VS geen feodaal of semi-feodaal land is, en ook omdat hun acties in strijd zijn met de bestaande rechten op vereniging en meningsuiting (annuleringscultuur), en tegen het stemrecht zoals ze zijn geweest. geoperationaliseerd naar een regeling voor het verzamelen van stemmen.

Slotcommentaar

De opvattingen van Griffin en Eco richten zich overweldigend op de bovenstructurele manifestaties van het fascisme van een eeuw geleden, zozeer zelfs dat Eco’s poging om een ​​’urfascisme’ of een algemene theorie van identificatie van het fascisme aan het licht te brengen, een totale mislukking is. Marxistische analyse toont eerder aan dat zowel historisch fascisme, ongeacht de naam als hedendaagse bewegingen van dezelfde essentie, niet worden bepaald door deze bovenbouwkundige manifestaties (ideologie, esthetiek, enz.), Maar veeleer door zijn drijvende basis in termen van sociaaleconomische klasse ( economische basis, privébezit, kapitaal.

De verkiezingsavond en de weken die volgen zullen worden ontvangen met een golf van geweld die groter is dan voorheen. Het zal moeilijk zijn voor degenen die aan de linkerkant blijven om te begrijpen dat de voetsoldaten van Antifa het kapitaal zijn en niet de arbeiders. Dit komt grotendeels door de geleidelijke overname van links door nieuwlinkse identiteitspolitiek, die langzaam en dan snel kroop, waarbij mei 1968 en het situationistische moment een belangrijke betekenaar waren.

We weten dat de veldkantoren van de FBI die historisch zijn geïnfiltreerd in radicale linkse groepen ook in gevaar zijn, omdat we anders deze FBI-agenten – wier werk vaak is om op te treden als provocateurs van agenten – zouden zien optreden als de-escalerende agenten die aandringen op kalmte van binnenuit. rangen van deze fascistische Antifa-outfits. We hebben dit niet gezien, wat een belangrijk teken is dat de FBI aan de top wordt bedreven met medeplichtige activiteit, wat overigens een ander bewijsstuk is in 5. hierboven.

Misschien is het ironisch dat de marxistische analyse zelf het beste kan aantonen dat Antifa – wiens leden zichzelf vaak omschrijven als marxisten (socialisten, communisten, enz.) – in feite fascistisch is.

De verdediging van de republiek, van de burgerlijk-democratische revolutionaire verworvenheden van 1776-1789 die in 1865 werden uitgebreid, berust vandaag op de integriteit van de verkiezingen, het stemrecht van kiezers en in een vreemde speling van het lot, het ministerie van Justitie onder AG Barr.