Indignatie redactie 
Assange – Eenzame individuen, hoe heldhaftig of eerbiedwaardig ook, zijn niet genoeg om onze prachtige wereld te verlossen van Ali Babas van de NAVO, verachtelijke wezens als Bolton, Bush, Blair of Albright.
Voordat de CIA ze van Google verwijderde, was de Russia Today-serie interviews van George Galloway met een reeks personages uit alle delen van het wereldwijde politieke spectrum een eclectische zee van informatie. Een dergelijk interview was met de anglicaanse priester en zeer prominente christelijke zionistische criticus Rev Stephen Sizer . Nadat Galloway had gezegd dat hij manieren had om zichzelf te verdedigen, stelde hij Sizer de briljant scherpe vraag hoe Sizer zich kon verdedigen tegen zijn vele NAVO-critici.
Later bleek dat Sizer dat niet kon. Toen Sizer een onschuldig bericht naar zijn ongeveer 300 Facebook-volgers stuurde, stuurden zijn Mossad-critici binnen de Anglicaanse Kerk de BBC, de Guardian en een groot aantal andere jachthonden van de NAVO op hem af, waardoor de anglicaanse hiërarchie Sizer tot schandelijk stilzwijgen kon dwingen totdat zijn familie financieel zou kunnen loskomen uit de klauwen van die sekte.
Hoewel Galloway intussen zijn Russia Today-slot verloor vanwege de NAVO-censuur van dat outlet, heeft hij nog steeds een aantal populaire sociale-mediakanalen, waar hij ten onrechte wordt bestempeld als een Russisch media-outlet, wat hij duidelijk niet is. Verder, aangezien hij een hoed moet dragen om ernstig hoofdletsel te bedekken dat hij opliep als gevolg van een waanzinnige fysieke aanval door zionistische fanatici op hem. Galloway, niet anders dan de gemartelde Darya Dugina , heeft duidelijk zelfbeschermingsproblemen om mee te kampen in deze, onze huidige heksenjacht en ketterse brandende dagen.
Galloway’s maat, voormalig burgemeester van Londen, Ken Livingstone, zit in hetzelfde schuitje. De misdaad van Livingstone , waarvoor ook hij werd mishandeld (door een nogal hondsdolle Labour-parlementslid), was dat hij in zijn Noord-Londen-taal gezinspeelde op de historisch gedocumenteerde collusie tussen het Derde Rijk en het Europese zionisme tijdens de eerste jaren van Hitlers regering. Livingstone was slechts een van de vele ketters, die ofwel werden verdreven of geschorst uit de British Labour Party, die nu wordt geleid door een fervent zionist, wiens politiek zo ver rechts is dat het niet te onderscheiden is van de Britse Tories of, voor dat doet er toe, Dzjengis Khan.
Hoewel Galloway en die andere dissidenten die nog op vrije voeten zijn misschien sluwe oude vossen zijn, die kunnen weven, draaien en draaien aan een speld, is het wonder van vandaag de bijna universele bewondering die de media schenken, niet aan de verschrompelde, oude vos maar aan de honden en hun NAVO-meesters. Afgezien van het feit dat de aanklachten tegen Sizer, Livingstone en anderen totaal onecht waren, kreeg Albions beroemde man op de Clapham Omnibus nooit de kans om hun kant van het verhaal te horen. Livingstone, Sizer en talloze anderen die we in eerdere artikelen noemden, werden beschuldigd van moderne ketterij door de BBC, de Guardian en soortgelijke outfits die lachwekkend zouden zijn als ze niet zo goed werden beschermd door het systeem dat ze hardnekkig dienen.
We kwamen Robert Stuart al tegen , wiens werk had moeten leiden tot zeer ernstige oorlogsmisdaden tegen de BBC-werkgevers van Jimmy Savile , wiens topmedewerkers nog steeds oorlogsverhalen verzinnen. En hoewel ik een heel artikel heb gewijd aan Sally Haydens fantasiedekbed over Libische vluchtelingen , blijft haar werk zowel prijzen als lof winnen, alsof we allemaal in een of andere verwrongen fabel van Hans Christian Andersen of Alice in Wonderland leven.
Hoewel Julian Assange natuurlijk een onuitsprekelijke nachtmerrie doormaakt in zijn Londense gevangeniscel, is er, zoals wijlen bisschop Donal Lamont opmerkte over zijn Rhodesische opsluiting en zoals de grote Russische (en wereldwijde) schrijver Dostojevski opmerkte over zijn eigen Siberische ballingschap , veel te zeggen voor een leven van contemplatie in de gevangenis. Een van de positieve punten, in een zee van minpunten met betrekking tot Assange, is hoe zijn familie en enkele getrouwen zoals Roger Waters en Pamela Anderson de goede strijd namens hem hebben gestreden.
Bijzonder heerlijk was recentelijk hoe Stella Moris, zijn vrouw, de Amerikaanse oorlogsmisdadiger en Vietnam-ontduiker John Bolton doorstak in deze recente spraakmakende uitwisseling. Hoewel gekooide vossen zoals Assange zichzelf gezegend kunnen beschouwen met zulke kampioenen, wat moeten we denken van Bolton en, meer in het bijzonder hier, zijn volgelingen, die niet de gratie hebben van een wolfshond, een windhond, een teckel of, inderdaad, een vierpotige hond of, wat dat betreft, rennende rat?
Neem het geval van Caroline Farrow , een vrome Engelse katholieke huisvrouw. Farrow werd gearresteerd terwijl ze het familiediner aan het bereiden was, geboeid, afgevoerd naar de gevangenis, opdringerig gezocht naar drugs en meer, allemaal omdat zeloten van geslachtsverandering haar aangaven bij de Engelse Thought Gestapo omdat ze beleefd bezwaar had gemaakt op sociale media tegen de manier waarop het Tavistock Institute, een nu volledig in diskrediet gebrachte Mengele-achtige operatie , voerde de meest gewetenloze experimenten uit op jonge en kwetsbare Engelse jongens en meisjes.
Neem de Ierse kolonie van de NAVO, waar de evangelische christen Enoch Burke nog steeds kwijnt in een streng beveiligde gevangenis omdat hij beweerde dat jongens geen meisjes zijn en meisjes geen jongens, terwijl de overbetaalde huurlingen van het regime hem bespotten op sociale media en in het Ierse parlement. Of het fascistische Canada, dat Iran’s Press TV heeft gesanctioneerd die, wat ook zijn andere fouten waren, uitstekende berichtgeving deed over hoe de Israëlische staat de privébibliotheken van Palestijnen tijdens de Nakba plunderde.
Of Duitsland dat, in de schaduw van zijn eigen donkere dagen, zijn eigen verkiezingswaarnemers en verslaggevers vervolgt, zoals alleen Duitsland, dat zijn eigen veelvoud aan politieke en mediaschandalen heeft, dat kan. Of laten we naar Saoedi-Arabië gaan, wiensMinister van Buitenlandse Zaken vertelt Reuters dat zijn regering de leugens die Reuters en aangesloten media vertellen beu is.
Want de waarheid lijkt te zijn dat de Britse media, en eigenlijk alle NAVO-media, liegen voor de kost. En, zoals onze centcatechismus ons vertelde, liegen profane spraak die bedoeld is om de waarheid over te brengen. En hoewel ik hier zou moeten zeggen dat de BBC de meesters van liegen is, getuigt het bovenstaande van het tegendeel. Het is misschien nauwkeuriger om te zeggen dat de BBC de meer gepolijste leugenaars zijn, want als we RTE of de Irish Times nemen, de equivalenten van Vichy Ierland, zijn ze veel onhandiger.
En hoewel je erop wijst dat het misschien wat zinloze browniepunten oplevert tijdens een schooldebat, is de onhandigheid van RTE, de Irish Times en zelfs de BBC genoeg om de dag te dragen waar het telt.
Zodra de MI5-controllers van de BBC hun zinnen hebben gezet op een Jeremy Corbyn, een Ken Livingstone of een ander doelwit, dan is het goed, laat de honden los en dassen de vos. En welke eer of vreugde ook mag zijn in een echte vossenjacht, waar paarden en honden doen waarvoor ze zijn opgeleid, er is geen eer dan alleen ongebreidelde minachting bij het lastigvallen van een Alina Lipp, een Stefan Schaller, een Stephen Sizer, een Enoch Burke, een Caroline Farrow, een Darya Dugina, een Donal Lamont, een Martin Niemöller , een Robert Kennedy, een Martin Luther King Jr of een Julian Assange.
Aan het begin van de Boeren-genocide vertelde de Ierse vredesactivist James Connolly ons dat apostelen van de vrede altijd worden verafgood als ze dood zijn, maar gekruisigd als ze leven en zo lijkt het te zijn met het bovengenoemde. Maar waarom zou dat zo zijn? Waarom moeten ze worden gemarteld terwijl we achter onze banken hurken?
Poetin zou ongetwijfeld liever op zalm vissen in Siberië dan gedwongen te worden de genocide op de westelijke grensgebieden van zijn land te stoppen; Assange zou zijn kinderen liever kinderachtige verhalen voorlezen dan rondslenteren in een zwaarbeveiligde NAVO-gevangenis; Burke heeft verklaard dat hij op school les wil geven en niet maximaal een uur per dag door een Ierse gevangenis wil ijsberen; en Caroline Farrow heeft vier jonge kinderen om op te voeden.
En er zijn, zoals Alina Lipp’s Alley of Angels en de monumenten voor afgeslachte sjiitische en Alawische kinderen in Syrië die ik zag, of de gemartelde Afghaanse Hazara -kinderen die de NAVO blijft doden, vele anderen, die oneindig veel slechter af zijn. Maar de antwoorden om dat allemaal op te lossen liggen in onze cent catechismussen en hun moslim- en andere equivalenten die, als we ze ter harte nemen, ons vertellen om niet alleen de leugens van wijlen de genocidale apologeet Madeleine Albright te weerstaan , maar alle betaalde leugenaars van de NAVO, zowel groot als klein, in Canada, in de BBC, in RTE, The Guardian en al hun door de EU, NAVO, MI5 en Duitsland gefinancierde klonen.
En, hoewel omwille van de symmetrie, bovenstaande paragraaf dit stuk had moeten beëindigen, bedenk dan dat het personeel en de studenten van de Georgetown University, het vlaggenschip van het jezuïetenmerk van de paus, Albright prezen, hun ‘ geliefde professor en mensenrechtenadvocaat ‘ . ” En daarom, hoewel Efeziërs 6:12 ons correct vertelt dat onze strijd niet tegen vlees en bloed is, maar tegen de heersers, tegen de autoriteiten, tegen de machten van deze duistere wereld en tegen de geestelijke krachten van het kwaad, moeten we opmerken dat geestelijke De kracht van het kwaad is niet alleen doorgedrongen tot de BBC en Georgetown, maar tot in elke NAVO-atoombom, gaatje en knoop in de hele westerse wereld, inclusief het onaangename Denemarken.
Hoewel de grap gaat dat Noorwegen zich binnen een week aan de nazi’s overgaf, dat Denemarken zich binnen een dag overgaf en dat Zweden zich via een telefoontje overgaf, lijkt het erop dat de uitdrukking om te gaan liggen als een Deen niets van zijn weerklank heeft verloren, te oordelen naar de manier waarop ze hun NAVO-meesters hielpen om Irak te verwoesten, het Syrische leger te bombarderen (in Oost-Syrië, niet in Denemarken) en nu, volgens de Russische woordvoerder, Maria Zacharova, weigeren de dove en stomme Denen een open, vrije en eerlijk onderzoek naar de Nord Stream-terroristische aanslag van de NAVO , die hun vermeende bondgenoten letterlijk in de eigen achtertuin van Denemarken hebben gepleegd.
Waarom zou iemand in de naam van Christus enige aandacht schenken aan wat een Deense ‘influencer’ met hun Lego-sets, hun Ecco-schoenen en hun NAVO-massavernietigingswapens over wat dan ook te zeggen heeft?
Want hoewel grote literaire werken zoals Victor Hugo’s Les Misérables en Lion Feuchtwanger’s Transfiguration of Rousseau de rol poneren van het individu dat vecht tegen het kwaad van deze wereld, zijn eenzame individuen, hoe heldhaftig of eerbiedwaardig ook, niet genoeg om onze prachtige wereld van Ali Babas van de NAVO, verachtelijke wezens als Bolton, Bush, Blair, Albright en de Deense koninklijke familie inbegrepen.
Omdat hun nesten van netwerken ook moeten worden ontworteld, zodat de 40 miljoen en meer dieven en leugenaars die hen verankeren en hun hele verrotte systeem ook op drift kunnen raken, moeten we nieuwe manieren van organiseren en netwerken ontwikkelen voordat de NAVO-sirene ook gaat huilen voor ons in de ochtend .
