Assange Uitlevering: Wat is er gebeurd met British Justice en Fair Play?

Waarom ben ik niet verrast na het lezen van het alarmerende verhaal van Craig Murray over het verschijnen van Julian Assange aan het Westminster Magistrates Court?

Murray, een voormalige Britse ambassadeur en diplomaat, wordt alom gerespecteerd vanwege zijn waarheid en nauwkeurigheid. Hij herinnert ons eraan: “De aanklacht tegen Julian is heel specifiek; samenzwering met Chelsea Manning om de oorlogslogboeken van Irak, de oorlogslogboeken van Afghanistan en de kabels van het ministerie van Buitenlandse Zaken te publiceren. De aanklachten hebben niets te maken met Zweden, niets met seks, en niets te maken met de Amerikaanse verkiezingen van 2016 ….

“Het doel van de hoorzitting van gisteren was zaakbeheer; het bepalen van het tijdschema voor de uitleveringsprocedures. De belangrijkste punten die aan de orde waren, waren dat de verdediging van Julian meer tijd vroeg om hun bewijsmateriaal voor te bereiden en dat politieke delicten specifiek werden uitgesloten van het uitleveringsverdrag. Er zou daarom, zo betoogden, een voorlopige hoorzitting moeten plaatsvinden om te bepalen of het uitleveringsverdrag überhaupt van toepassing was. “

Hij geeft hoofdstuk en vers over artikel 4 van het Uitleveringsverdrag van het VK / VS 2007. “Op het eerste gezicht wordt Assange beschuldigd van de definitie van een politiek misdrijf … Er is alle reden om te overwegen of deze aanklacht wordt uitgesloten door het uitleveringsverdrag, en om dit te doen vóór het lange en zeer kostbare proces van het overwegen van alle bewijsmiddelen indien het verdrag van toepassing zou zijn. Maar Baraitser wees het argument eenvoudigweg uit de hand. “

Districtsrechter Vanessa Baraitser wordt ernstig bekritiseerd omdat hij de twee partijen niet gelijkmatig heeft behandeld en instructies van de Amerikaanse regering in de rechtszaal lijkt te hebben aangenomen.

Volgens het rapport van Murray heeft Assange’s verdedigingsteam verzocht om de uitlevering van de uitlevering, gepland voor 25 februari, uit te stellen zodat er meer tijd is voor de voorbereiding. Ze hebben zeer beperkt contact gehad met hun cliënt in de gevangenis en mogen hem niet de nodige documenten bezorgen. Assange heeft zojuist beperkte computertoegang gekregen en al zijn relevante archieven en materialen zijn door de Amerikaanse regering in beslag genomen bij de Ecuadoraanse ambassade. Hij had geen toegang tot zijn eigen materiaal bij het voorbereiden van zijn verdediging.

Het team heeft ook contact met de Spaanse rechtbanken over een rechtszaak die momenteel in Madrid wordt behandeld en die het bewijs levert dat de CIA een contractant regelde om gesprekken tussen Assange en zijn advocaten te bespioneren waarin hij zijn verdediging tegen deze uitleveringsprocedure besprak. In normale omstandigheden, zegt Murray, zou dit en ander vernietigend bewijs voldoende zijn om de zaak te laten weggooien.

Baraitser aanvaardde echter het argument van de aanklager dat er geen extra tijd was voor de verdediging om zich voor te bereiden. En zij oordeelde, zonder opgaaf van redenen, dat er geen afzonderlijke overweging zou zijn of de aanklacht een politiek delict was dat door het uitleveringsverdrag was uitgesloten.

“De uitlevering wordt duidelijk doorgevoerd volgens een door Washington voorgeschreven tijdschema”, zegt Murray. “Afgezien van de wens om vooruit te lopen op de Spaanse rechtbank die bewijs levert over de CIA-activiteit bij het saboteren van de verdediging, wat maakt de februari-datum zo belangrijk voor de VS?”

De meest sinistere openbaring kwam aan het einde. Baraitser kondigde aan dat de inhoudelijke hoorzitting in februari zal plaatsvinden, niet op een open en toegankelijke locatie zoals Westminster Magistrates Court, maar bij Belmarsh Magistrates Court, “de grimmige high-security faciliteit die wordt gebruikt voor de voorlopige juridische verwerking van terroristen, gekoppeld aan de maximale- veiligheidsgevangenis waar Assange wordt vastgehouden “. Murray zegt: “Er zijn slechts zes zetels voor het publiek in zelfs de grootste rechtbank in Belmarsh, en het doel is duidelijk om het publieke onderzoek te ontwijken en ervoor te zorgen dat Baraitser niet opnieuw in het openbaar wordt blootgesteld aan een echt verslag van haar procedures, zoals deze eentje die je aan het lezen bent. Ik kan waarschijnlijk niet binnenkomen …. “

Craig Murray noemt Assange zijn vriend en is bedroefd over hoe zijn uiterlijk is verslechterd na lange opsluiting, en door zijn snelle veroudering en struikelende toespraak – ‘de meest gearticuleerde man, de snelste denker die ik ooit heb gekend’ gereduceerd tot een ‘sjofel en onsamenhangend wrak “, zegt Craig. Hij is zo slecht dat vrees bestaat dat Assange niet aan het einde van de uitleveringsprocedure zal leven.

Murray was sceptisch over claims dat slopende drugs werden opgelegd aan Assange en zijn behandeling bedroeg marteling. “Gisteren veranderde mijn gedachten volledig en Julian vertoonde precies de symptomen van een slachtoffer van marteling dat knipperde in het licht, met name in termen van desoriëntatie, verwarring en de echte strijd om vrije wil te doen gelden door de mist van aangeleerde hulpeloosheid.”

Baraitser, zegt Murray, vertelde Assange dat als hij niet in staat was om procedures te volgen, zijn advocaten konden uitleggen wat hem later was overkomen. En hier is een man die door de aard van de beschuldigingen tegen hem werd erkend als zeer intelligent en competent, en gevreesd door de superkracht van de wereld.

Dus hoe verklaren zijn Britse ontvoerders zijn snelle achteruitgang terwijl ze onder hun hoede waren?

Murray beschrijft de omstandigheden waaronder Assange wegkwijnt in Belmarsh. “Hij wordt 23 uur per dag in volledige isolatie gehouden. Hij mag 45 minuten trainen. Als hij moet worden verplaatst, maken ze de gangen vrij voordat hij naar beneden loopt en vergrendelen ze alle celdeuren om ervoor te zorgen dat hij geen contact heeft met andere gevangene buiten de korte en strikt gecontroleerde oefenperiode. Er is geen mogelijke rechtvaardiging voor dit onmenselijke regime, dat wordt gebruikt door grote terroristen, opgelegd aan een uitgever die een voorlopige hechtenis is. “

Dit is nauwelijks de Britse gerechtigheid die we hebben opgevoed om te bewonderen en te verwachten. Daarom heb ik mijn parlementslid om uitleg gevraagd van onze Lord Chancellor en staatssecretaris van Justitie, Robert Buckland, QC MP. Enkele eenvoudige antwoorden worden op prijs gesteld:

• Waarom wordt Assange onder de onmenselijke omstandigheden gehouden die voorbehouden zijn aan terroristen als hij niet zoiets heeft en alleen in voorlopige hechtenis is?
• Hoe verklaart het ministerie van Justitie de slechte fysieke en mentale toestand van Assange?
• Nu de ‘kat’ van artikel 4 uit de zak is, waarom is de vraag of politieke aanklachten van het verdrag zijn uitgesloten niet aan de orde?
• De VS hebben jaren de tijd gehad om hun zaak voor te bereiden, waarom het verdedigingsteam van Assange niet meer tijd, gemakkelijker toegang en een sportieve kans geven?
• Waarom Belmarsh voor de hoorzitting van februari, waar de mogelijkheid voor openbaar onderzoek minimaal is?
• Zal districtsrechter Baraitser de inhoudelijke hoorzitting voorzitten wanneer zij volgens Murray al niet onpartijdig heeft gehandeld?

Velen zullen hierin de hand van de Dark State zien. Wat iemands visie op Assange ook is, er is geen excuus voor de gemene behandeling die hem is toebedeeld.