Autonomie ‘Steeds meer autonomen’, kopte de NOS.
Autonomie – Wat is dat, een ‘Autonoom’? De NOS ‘verslaggever’ liep mee met een ‘Deurwaarder’. Dan begrijpt u al meteen uit welke hoek de wind waait. De NOS heeft het voorzien op ‘asocialen’ die niet betalen voor de goederen en diensten die ze afnemen, en die weigeren de waaier aan belastingen, heffingen, accijnzen, kosten enzovoorts te voldoen, waardoor een instituut als de NOS in gevaar komt, wat uiteindelijk die ‘verslaggever’ zomaar zijn ‘BullShit’-baantje zou kunnen kosten.
Ik vrees dat velen die hier regelmatig een kijkje nemen om te zien wat ik nu weer te ‘zeuren’ heb, dromen van meer ‘Autonomie’, en minder schreeuwend dure betutteling. En ik val zelf ook in die categorie.
‘Autonomie’ in een breder, ‘ouderwets’ kader, was eigenlijk synoniem aan ‘Volwassen’. Ideologisch werd die stroming binnen het denken over ‘Mens en Maatschappij’ aangeduid als ‘Libertair’, en het bracht vijftig jaar geleden een generatie voort die experimenteerde met de ‘Commune’, en daaraan verwante samenlevingsvormen, vanuit de gedachte dat het mogelijk moest zijn met ‘Verstandige’ mensen afspraken te maken, en zo als ‘Collectief’ te bouwen aan een betere wereld, zonder een betuttelende ‘Overheid’.
Ik heb het zelf geprobeerd in die tijd, waarbij ik de ‘donor’ was die voor de woonruimte zorgde, en het werkt niet. Sterker nog, die generatie kreeg het veelal nog niet voor elkaar om een relatie tussen twee geliefden te laten werken, met als gevolg dat hun kinderen als voorbeeld kregen dat je geen geduld moet hebben met anderen, en barst maar.
Hier op dit blog betoog ik al vele jaren dat die invulling van ‘Autonomie’ betekent dat je de deur wagenwijd openzet voor ‘Top-Down’ structuren van sociopaten en psychopaten die als geen ander bedreven zijn in het manipuleren van hun medemens, ten bate van zichzelf, of hun wrede plannetjes, ook al zullen ze tot hun laatste snik volhouden dat ze de ‘Beste Bedoelingen’ hebben.
In een niet gering aantal gevallen geloven ze het zelf ook nog, en dat is beangstigend. ‘Autonomen’ samenbrengen in een ‘Collectief’ van ‘Verstandige Mensen’ was iets wat menige ‘Libertaire’ denker inspireerde tot het schrijven over de manieren waarop dat zou moeten worden vormgegeven.
Je moest ze niet in één ‘tent’ zetten met de opdracht om het perfecte systeem te bedenken, want dan kwamen er niet zelden erg onaangename en intolerante trekjes boven. Kropotkin, Fromm, Stirner, Bakoenin en Machno, om maar enkele namen te ‘laten vallen’, hadden allemaal zo hun eigen ideeën, en ik heb hier al gememoreerd hoe Benito Mussolini ook begon als ‘Autonoom’, als ‘Libertair‘, om te eindigen als de bedenker van het meest verstikkende ‘Collectivisme’, het ‘Fascisme’.
En menigeen waarmee ik in mijn ‘jonge jaren’ nadacht over een betere samenleving zijn in mijn optiek nu openlijke ‘Fascisten’. Sterker nog, wat in de Verenigde Staten op enig moment werd versleten als een ‘Libertaire’ politieke partij (een tegenspraak in zichzelf), dreef op het geld van menselijke Piranha’s, de ‘Koch brothers’, die ‘Laissez Faire Capitalism’ (hier ‘Financieel Kapitalisme’ genoemd), als het ideaal zagen, en waar ik dat in eerdere bijdragen, omkleed met argumenten, wegzet als ‘Neo Feodalisme’, zijn de overeenkomsten met wat Mussolini op het netvlies had staan treffend. ‘Top Down’ en ‘Val Dood’.
Voordat ik afdrijf, en ‘Autonomie’ een slechte naam bezorg, wil ik nog een keer onderstrepen dat ‘Autonomie’, in de betekenis van ‘Volwassen’ gedrag, verantwoordelijk zijn voor je eigen handelen, en bereid zijn rekenschap af te leggen, iets is wat ik propageer, tegen een achtergrond van een ‘Kleine Overheid’, een fatsoenlijk sociaal vangnet, met eerbied voor het ‘Sociaal Contract’, zoals vastgelegd in een ‘Grondwet’ van het land waar men burger van is, met een bescheiden reikwijdte, en scherp begrensde bevoegdheden voor de ‘Overheid’. Welk ideologisch ‘label’ u daar aanhangt, en of u het ‘Links’ noemt, of ‘Rechts’, dat zal mij worst zijn.
Eerbied voor het ‘Sociaal Contract’ wordt in dat concept ook van de burger verwacht, wat zo ver gaat dat ik het niet ‘okay’ vind als iemand zijn of haar zakken vult, zonder iets bij te dragen. Tegenover de rechten, staan plichten. Bescheiden, en voor alle burgers van een land zonder onderscheid (discriminatie of gedogen) gelijke wetten, en gelijke, bescheiden plichten. Daar is in onze huidige ‘politieke puinhoop’ geen sprake meer van. En dat gaat ons de kop kosten, vrees ik.
Wat de NOS bestempelt als ‘Autonomen’, die de ‘Deurwaarder’ op bezoek krijgen, dat zijn in meerderheid geen ‘Autonomen’ binnen het concept dat ik zelf hierboven propageer. Deels zijn het mensen die ‘Aan de Grond’ zitten, en geen andere uitweg zien dan stelen, liegen en bedriegen, ‘proletarisch winkelen‘, en zich asociaal gedragen, na een ‘Lockdown’-periode, ‘Sanctie-zelfmoord‘, ‘Groene Dwang‘, en een ‘Inflatie-bom’, terwijl ze buiten de ‘subsidieregelingen’ vallen, of nog enkele jaren moeten wachten op hun ‘toeslag’.
Anderen zijn ‘geboren en getogen’ als ‘Asociaal’, in een samenleving die van ‘Pamperen’ een kunstvorm maakte, strooiend met subsidies en uitkeringen, en ‘BullShit’-baantjes voor de ‘Huilers’, wat dat gedrag tot norm heeft verheven, waardoor ze menen ook hun hardwerkende medemens niet te hoeven betalen, zoals in de ‘Communes’ van weleer er altijd mensen waren die uitvluchten verzonnen als de afwas gedaan moest worden, als het hun beurt was om te koken, als onderhoud aan het pand waarin men verbleef enige aandacht behoefde, of als er geld op tafel moest komen voor de collectieve uitgaven en ‘woonlasten’.
Geen tijd. Geen geld. De brug stond open. Het regent te hard. De zon is te fel. En ‘Dinges’ profiteert teveel, en moet meer betalen. Of zijn of haar inkomen uit WERK is hoger, dus hij/zij moet meer betalen. Trouwens, verslaafden zijn slachtoffers, en die moet je helpen…………
Iemand die verslaafd is aan ‘Collectief Geld’ en ‘Collectieve Zorg’ is geen slachtoffer, maar ‘Onvolwassen’. En dat geldt ook voor mensen die blijven hangen in een ‘BullShit’-baantje, lekker ‘leuteren’ en veel ‘thuiswerken’ op je vakantieadres, alles betaald door de mensen die wél WERKEN. Helaas kan ik als ‘Autonoom’ niet messcherp aangeven waar de grens ligt, omdat er wel een ‘Overheid’ nodig is voor het onderhoud aan, en uitvoering van de collectieve voorzieningen.
En geen enkele andere ‘Autonoom’ kan dat. Waar ik meen aanspraak op te mogen maken, is dat ik als een ‘Volwassene’ wordt behandeld door andere ‘Volwassenen’. Dat ze de dialoog zoeken waar we van mening verschillen, dat ze zich aan hun contractuele verplichtingen houden, en dat ze mij niet hun wil opdringen, of ze nou ‘expert’ zijn, of iemand die ‘experts’ kent, en als ‘bestuurder’ meent de wereld te moeten perfectioneren. Dan hebben we verder geen ‘Deurwaarder’, en geen NOS ‘verslaggever’ nodig die verwarrende berichten over ‘Autonomie’ de wereld in stuurt, waardoor je gaat denken dat het iets is waarvoor je op je hoede moet zijn.