Indignatie redactie 
Het zou verboden moeten zijn: Amerikaanse banken geven aan het publiek over aandelen van andere collega-banken een positieve recommendatie en gaan er vervolgens in het geheim in hun eigen Dark Pools in handelen. Aandelenmanipulatie op grote schaal: het kan (en mag) allemaal in de VS.
De Dow Jones Industrial Average steeg gisteren met 99,97 punten, maar de mega–bank van Wall Street, Citigroup, sloot in het rood met een verlies van 0,15%. Die daling volgt op een dramatisch verlies van 5,28% op woensdag, een dag dat de Dow “slechts” 3,05% daalde.
De slotkoers van Citigroup was gisteren $ 61,32. Het aandeel heeft sinds 2007 meer dan 88% van zijn waarde verloren, ondanks zijn poging om de aandelenkoers te verfraaien met een omgekeerde aandelensplitsing van 1 op 10 in 2011, waardoor zijn langetermijnaandeelhouders 1 aandeel voor elke 10 aangehouden aandelen kregen.
De aandelenkoers van Citi is sinds 24 juli van dit jaar ook fors onderuit gegaan, toen die op die dag sloot op $ 73,01. Maar dat heeft niet geleid tot een heroverweging door de banken van concurrenten op Wall Street die volgens MarketBeat een “Buy” of “Overweight” rating op Citi’s aandelen hebben.
Vanaf 20 september 2018 tot het einde van de handel op kerstavond van vorig jaar verloor Citigroup maar liefst 34% van zijn waarde. Dat is over een periode van iets meer dan drie maanden. Niets over zijn situatie of het wereldwijde macro-economische beeld is sindsdien ten goede veranderd, maar om een of andere reden werden vier van zijn grote bankcollega’s dit jaar zeer optimistisch over de aandelen van Citi.
Zoals u kunt zien in bijgaand MarketBeat-overzicht, herhaalde UBS op 16 april van dit jaar zijn “Buy”-koopaanbeveling op Citi en verhoogde zijn koersdoel van $ 78 naar $ 83. Minder dan drie weken later stelde Wells Fargo een zeer bullish koersdoel van $ 90 per aandeel op Citi. Minder dan een maand daarna, op 30 mei, verhoogde Goldman Sachs zijn rating over Citi van “Neutral” naar “Buy”, waarbij Goldman-analist Richard Ramsden zijn koersdoel verhoogde van $ 71 naar $ 77 per aandeel. Vervolgens op 9 juli, alweer volgens MarketBeat, kwam JPMorgan Chase zich ermee bemoeien door zijn koersdoel op Citi te verhogen van $ 75 naar $ 77.
Drie van de vier hierboven genoemde banken, UBS, Goldman Sachs en JPMorgan Chase, bezitten Dark Pools die elke week actief in aandelen van Citigroup handelen – in het duister. Het publiek krijgt pas na drie weken de gelegenheid een kijkje te nemen wat er in deze Dark Pools werd verhandeld. En wanneer die Dark Pool-gegevens eindelijk worden gerapporteerd door FINRA, de toezichthouder van Wall Street, wordt er niet getoond op welke dag van de week de transacties plaatsvonden of op welk tijdstip van de dag. De essentiële gegevens waarmee een forensisch onderzoeker kan zien of er grappige zaken aan de hand zijn, ontbreken. De handelsgegevens worden eenvoudig voor de hele week voor elke Dark Pool verzameld.
Maar we kunnen u dit vertellen: voor de week van 15 april waarin UBS een bullish oproep deed over Citigroup, verhandelde de Dark Pool van UBS, UBSA, 2,3 miljoen aandelen van Citigroup in een totaal van 18.450 afzonderlijke transacties. Dat is een gigantische hoeveelheid aandelen voor één Dark Pool – om in één week tijd in één individueel aandeel te handelen.
In de week van 3 juni, de week nadat Goldman Sachs een bullish recommendatie deed over Citigroup, verhandelde Goldman’s Dark Pool genaamd Sigma-X2 453.368 aandelen van Citigroup in 2.753 afzonderlijke transacties. Dat is waarschijnlijk niet het totaal van de handel die Goldman in Citigroup-aandelen deed, omdat, zoals we in juni hadden gemeld, de Securities and Exchange Commission Goldman toestaat in zijn Dark Pools op vier continenten te handelen.
In de week van 8 juli, waarin JPMorgan Chase zijn bullish rating op Citi losliet, verhandelden JPMorgan’s twee Dark Pools (ja, de SEC staat het toe om twee afzonderlijke Dark Pools te bezitten) een gecombineerd totaal van meer dan 600.000 aandelen van Citi. De Dark Pool JPM-X verhandelde 380.132 aandelen in 1.759 afzonderlijke transacties, terwijl JPB-X 242.224 aandelen verhandelde in 1.302 afzonderlijke transacties.
Waarom zouden de concurrerende banken van Citigroup willen dat zijn aandelenkoers het goed doet?
Ten eerste speelde Citigroup een belangrijke rol bij het ineenstorten van heel Wall Street in 2008. Niemand op Wall Street wist met zekerheid wie een tegenpartij was voor de derivatenhandel van Citi, aangezien de bank in 2008 op het punt stond om te vallen. Om die reden werden destijds onderling minder leningen verstrekt tussen de mega Wall Street banken, wat ertoe leidde dat alle bankaandelen van Wall Street naar beneden werden bijgesteld. Citi’s Wall Street-concurrenten willen dat niet nog een keer zien gebeuren.
Helaas hebben noch de SEC noch het CONgres de derivatenmarkt op een zinvolle wijze hervormd. Aan het einde van het eerste kwartaal van dit jaar meldt het Office of the Comptroller of the Currency dat de bankholding van Citigroup $ 51 biljoen aan nominale (“face amount”) derivaten in handen had. Dat is $ 10 biljoen méér aan derivaten dan op 31 maart 2008, het jaar waarin het zichzelf opblies, alweer volgens de gegevens van het Office of the Comptroller of the Currency, de regulator van nationale banken. O ja, u weet toch dat één biljoen gelijk staat aan duizend miljard?
Citigroup kreeg uiteindelijk de grootste bailout van de overheid (lees: de belastingbetalers) in de Amerikaanse bankgeschiedenis. Naast een overheidsgarantie op meer dan $ 300 miljard van zijn “activa” en een kapitaalinjectie van $ 45 miljard (ook door belastingbetalers opgehoest), garandeerde de Federal Deposit Insurance Corporation ook $ 5,75 miljard van de ongedekte senior schuld van Citigroup en $ 26 miljard van haar commercial paper en interbancaire deposito’s.
En terwijl al deze seriële bailouts van Citigroup in het zicht van de federale overheidsinstanties zoals de US Treasury en FDIC plaatsvonden, was de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, in het geheim een cumulatieve $ 2,5 biljoen (!) aan doorlopende leningen aan Citigroup aan het doorsluizen. Een aanzienlijk deel van die Fed-leningen had een rentetarief van minder dan 1%, terwijl Citigroup als dank aan de belastingbetalers voor de bailout aan in financiële problemen verkerende consumenten hoge dubbelcijferige rente rekende op hun creditcards.
Als er weer mysterieuze zaken gaande zijn met deze bovengenoemde Buy-aanbeveingen op Wall Street, dan zou dat niet de eerste keer zijn. Op 28 april 2003 schikte de Securities and Exchange Commission gemanipuleerde research-praktijken met 10 Wall Street-banken voor een bedrag van $ 875 miljoen. Sommige bankanalisten hadden Buy-aanbevelingen voor bepaalde aandelen gedaan en de bedrijven in interne e-mails “rotzooi” en “rommel” genoemd.
Maar niemand ging naar de gevangenis. Slechts twee individuele analisten werden aangeklaagd door de SEC: Jack Grubman van de voormalige Salomon Smith Barney-eenheid van Citigroup en Henry Blodget van Merrill Lynch. Beide mannen waren uitgesloten van toekomstige samenwerking met een makelaar-dealer en betaalden boetes die een fractie waren van de bonussen die ze hadden geïncasseerd.
Het tragische en verontrustende nieuws voor Amerikaanse financiële markten en investeerders is dat totdat de Amerikaanse overheid het campagnefinancieringssysteem in de VS hervormen, het Wall Street momenteel toestaat effectief het transitieteam van de president te bezitten. Het is het team dat de federale toezichthouders van Wall Street selecteert – er zal dus niets zinvols veranderen en de natie (en de wereld) blijft nog even verwijderd van de volgende epische financiële crisis op Wall Street.
