Ik wachtte met spanning op de rechtszaak van Joodse instellingen tegen Baudet, ook om te zien of Baudet zijn eigen ideologie zou verraden. Hij wil namelijk het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) afschaffen. Hieruit volgt dat hij in zijn verdediging geen jurisprudentie van dit hof mocht citeren. En bingo. Binnen enkele minuten begon zijn advocaat daarover.
Oorspronkelijk was Baudet voor het hof, omdat hij dacht dat zijn jurisprudentie Wilders vrij zou spreken, maar hij draaide om toen bleek dat het EHRM aanzetten tot haat jegens minderheden niet tolereert. Hij maakt dit hof – 18 pagina’s in zijn proefschrift – in essays en opiniestukken zwart. Maar wat zijn Baudets argumenten tegen het hof?
Het EHRM zou niet nodig zijn
Baudet zegt dat we het hof niet nodig hebben, want onze wetten, grondwet en cultuur beschermen onze mensenrechten voldoende. Maar hij bewijst juist het tegendeel door de jurisprudentie en het verdrag te citeren. Want wie voor de rechter iets citeert, veronderstelt dat het zijn argument sterker maakt. Dus het EHRM geeft ons extra bescherming.
Onze cultuur is de beste
Baudet beweert dat hoe groter een territorium is, hoe meer culturele verschillen er bestaan. Rechtbanken die uniforme mensenrechten aan iedereen opleggen, onderdrukken daardoor de culturen met andere normen en waarden. In zijn boek Oikofobie trekt Thierry Baudet zijn neus op voor rechters uit inferieure landen, zoals Rusland, Roemenië, Turkije, Polen, Bulgarije en Litouwen. In zijn boek De aanval op de natiestaat denigreert hij de Sloveense ECHR-rechter Boštjan Zupancic. Maar Zupancic staat vele niveaus boven Baudet. Zupancic studeerde en promoveerde aan de Harvard Law School, die nu op de eerste plek staat in de wereld. Baudet promoveerde met een flutscriptie aan de universiteit van Leiden, die op de 26e plek staat. Zupancic was rechter bij het Sloveense Constitutionele Hof en besliste over het landslot. Baudet lukt het geen moties in de Tweede Kamer aan te zwengelen. Zupancic was vicepresident van UN Committee Against Torture, professor bij verschillende universiteiten in de wereld en redacteur van menige juridische tijdschriften. Baudet was columnist bij NRC. Zupancic publiceerde een waslijst aan wetenschappelijke werken. Baudet schreef een paar flutboeken, zoals een verzameling van zijn drogredenen uit columns en een roman over zijn seksuele frustraties.
Door jurisprudentie van het EHRM te citeren, bewijst Baudet dat hij de argumenten van de rechters uit inferieure culturen voortreffelijke argumenten vindt. En ook nog dat hun waarden en normen overeen komen met die van Baudet. Hij zou die rechters immers niet citeren als ze slechte waarden zouden hebben. Ik zou bijvoorbeeld geen rechters uit verre landen citeren die homo’s en overspelige vrouwen stenigen, omdat dit tegen mijn waarden zou zijn. Ik zou alleen rechters citeren die dezelfde waarden als ik hebben.
Het EHRM schendt onze soevereiniteit
Baudet meent dat die EHRM-rechters onze soevereiniteit aantasten, want ze kunnen onze wetten teniet doen. Door hen te citeren schendt Baudet de Nederlandse soevereiniteit en verkoopt hij Nederland aan internationale instanties. Verrader.
Wat is Baudets echte reden?
De meerderheid van Baudets voorbeelden van ‘slechte’ uitspraken bij het EHRM gaan over mensenrechten van minderheden. Hij is boos dat Nederland geen asielzoekers kan deporteren als ze ergens gemarteld zullen worden. Hij is bang dat het hof het Franse boerkaverbod en het Zwitserse minarettenverbod ongedaan zou maken. Hij vindt het erg dat haatzaaierij jegens moslims verboden is. Dus het hof is een obstakel in zijn wens om minderheden kapot te maken.
Ironisch genoeg, alleen het EHRM kan Baudet nog redden. Kom op Thierry: change your mind.