Begrijpt Angela Merkel niet dat de koppeling van ‘Navalny’ en ‘Nordstream II’ wel érg conveniënt is?

De vraag stellen, is hem beantwoorden. Natúúrlijk beseft ze dat. Ze is niet van gisteren. Zeker sinds het haar duidelijk werd dat haar telefoon al járen werd afgeluisterd door de Amerikanen, en dat die getrouwd zijn met de BND, de Duitse veiligheidsdienst, weet ze ook wel dat zij niet de enige baas is bij onze oosterburen. Sterker nog, nadat de Amerikanen zelfs zo ver gingen dat ze de burgemeester van een dorp waar de pijpleiding aan land zou komen bedreigden, moet ze al wel hebben verwacht dat ze op enig moment opzichtig aan haar oor de klas uit gevoerd zou worden. Op de gang, om daar te wachten tot de orde in de klas weer was hersteld.

Daarbij ga ik er vanuit dat Frau Merkel niet zelf in het ‘complot‘ zit, en dat al haar ferme uitspraken over dat project, dat zéker door zou gaan, oprecht waren. Wat er exact aan de hand is met Navalny kan ik u niet vertellen. Net als de Skripals heeft hij blijkbaar een aanval met het dodelijkste zenuwgif op aarde overleefd. Het ‘Kremlin‘ daarvan beschuldigen is een komisch nummer. In de gelijkgeschakelde westerse media gaat het er in als gesneden koek. Maar zeker iedereen die zich daadwerkelijk heeft verdiept in de materie, van de coup in Oekraïne, tot deze laatste operatie, met daar tussenin nog ‘RussiaGate‘, de Skripals, en het ‘fake-news‘ over de gifgasaanval op Douma, om van die MH-17-farce nog maar niet te spreken, is er wel een beetje klaar mee. Dat de psychiaters in ons land het moeilijk hebben, en steen en been klagen, zoals NRC maandag meldde, verbaast mij niks.

Ja, ik noem het een ‘complot‘, maar eigenlijk is het ‘in your face obvious‘, en het enige ‘complot‘ is wat er wordt verzwegen. Hoe ver dit verhaal gaat, en of Navalny is vergiftigd, of niet, kan ik u vanachter mijn schrijftafel onmogelijk vertellen. Maar nog één keer: Novitsjok is een ‘formule‘ van een familie van gifgassen, in honderden verschillende varianten, en elke chemicus kan het maken. De ontwikkeling was een antwoord op een identiek Amerikaans programma. In verschillende westerse landen werd het daadwerkelijk geproduceerd, nadat Duitsland in 1990 de hand wist te leggen op dat spul. Ook in ons eigen land werd het geproduceerd. Het werd oorspronkelijk ontwikkeld in een laboratorium in Oezbekistan, destijds onderdeel van de Sovjet-Unie, en tegenwoordig een onafhankelijke staat. Eén van de chemici die zich voorstelden als de ‘geestelijke vader‘ woont en werkt in de Verenigde Staten. Wat dat ‘werken‘ precies inhoudt zou ik u niet kunnen vertellen, maar hij is kennelijk ‘president van de regering in ballingschap van Tartarstan‘, wat hem op de één of andere duistere wijze een miljoenen kostende villa in Princeton heeft opgeleverd. Door de opkomst van Novitsjok als ‘chemical of choice‘ in de spionnenwereld, beunt hij leuk bij met eigen complot-theorieën rond de Skripals en Navalny. Geen vriend van Poetin, zult u beseffen.

In de ‘woelige‘ periode na de val van de Sovjet-Unie zou één van hen, professor Rink, Novitsjok verkocht hebben aan een stel misdadigers, om in zijn levensonderhoud te voorzien. Hij werd daarvoor in Rusland veroordeeld. En nadat het bestaan van Novtsjok bekend werd in bredere kring in het westen, via een boek waarin de in Amerika wonende chemicus de hele wereld op de hoogte bracht, ging Hillary Clinton, als minister van buitenlandse zaken van de Verenigde Staten, op de rem staan toen er initiatieven werden ontplooid het spul te verbieden. Als Steven Derix dus schrijft, in NRC, dat het spul uniek in Russische handen is, en alléén ingezet kan worden met toestemming van Poetin, verkoopt hij u de Brooklyn Bridge. Bij NRC kwam kennelijk een ‘ingezonden brief‘ binnen uit Singapore van een expat die het hele verhaal van Derix voor zoete koek slikte, maar toch een vraagtekentje zette bij dat ene aspect. Niet dat ze het niet geloofde, maar hoe wíst Derix dat? Nou, mevrouw, ik heb nieuws voor u: Dikke Duim. Kristallen bol. Voor het héle verhaal. En het meeste wat hij daarvoor heeft geschreven. Een ‘Kremlin-Koekeloerder‘ heeft geen bewijzen nodig. Alleen gelovigen, die doodsbang aan zijn lippen hangen, en alles wat hij schrijft voor zoete koek slikken. Het gaat er in als ‘God’s woord in een ouderling‘, zeiden ze vroeger wel.

Stel nou dat Angela Merkel wel beseft dat ze te grazen wordt genomen. Waarom zou ze er dan niet pal voor gaan liggen? Wel, om te beginnen, omdat de ‘Ware Gelovigen‘ in Duitsland in de meerderheid zijn in de Bundestag, waar de rechts-extremist Navalny ook op handen wordt gedragen door de ‘Groenen‘, net als in Nederland en in het ‘Europees parlement’. Iets met ‘mensenrechten‘, maar niet doorvragen. Dus ze heeft weinig keus. Als ze het spel meespeelt, houdt ze nog zicht op het redden van dat voor Duitsland cruciale project. Ja, ik weet het, bij NRC kunnen ze u voorrekenen dat het een straf voor Rusland zou zijn, maar gelooft u mij, Duitsland is het land dat betaalt. Dubbel, en dwars. Want zonder dat Russische gas kunnen ze niet, en als ze Polen en Oekraïne de ‘transitkosten‘ moeten betalen, kunnen ze dat niet verhalen op Rusland. En voor Nederland geldt hetzelfde. Maar Nederland is in deze een overtuigde Atlantische slaaf. En in andere kwesties trouwens ook.

Daarnaast is er nog een andere mogelijkheid, en dat is dat Merkel en Poetin onder één hoedje spelen, en dat dit hele theater deel uitmaakt van hun ‘entrapment plan‘. De ‘Lokfiets‘, zeg maar. En ik zeg dat, omdat er sterke geruchten gaan dat Poetin Erdogan al eens gered heeft, door hem te waarschuwen voor zijn ‘vrienden‘ bij de NAVO, die druk waren met een coup waarvan hij het slachtoffer had moeten worden. En omdat ‘de Russen‘ Victoria Nuland in haar hemd zetten na de geslaagde staatsgreep in Oekraïne, waarbij een telefoongesprek naar buiten werd gebracht waarin te horen was hoe de vertegenwoordigster van het ‘State Department’ tegen haar ambassadeur over de EU zei: ‘Fuck the EU‘. Om nog maar te zwijgen over dat telefoongesprek waarin de ‘buitenland commissaris‘ van de EU werd geïnformeerd over het gegeven dat het ‘snipers‘ aan ‘onze kant‘ waren die op Maidan dood en verderf hadden gezaaid. En Nederland pikte Russen in Den Haag in hun kuif die ervan werden beschuldigd het ‘OPCW‘ af te luisteren, en ook daar bleek dat niet zonder reden, en niet zonder resultaat, waar er ‘gedoe‘ was over laboratorium-resultaten rond de Skripals, en klokkenluiders naar buiten brachten dat ‘Douma‘ één grote, doortrapte leugen was.

Merkel en Poetin zijn geen natuurlijke vrienden, als je naar het verleden kijkt. Maar sociaal-cultureel zijn de verschillen kleiner dan je wellicht geneigd zou zijn te denken. Waar Wit-Rusland recent stelde telefoonverkeer te hebben onderschept dat er op lijkt te wijzen dat ‘iemand‘ in Polen, en ‘iemand‘ in Duitsland het ‘geval Navalny‘ bespreken in de geest van een ‘False Flag‘, past het wel in een traditie. ‘Afgeluisterde gesprekken‘ zijn te vervalsen. Ik wees daar ook al op in de zaak rond dat MH-17 proces. Daarnaast zal toch ook achterhaald moeten worden wie die lui dan zijn, wat hun functie is, en of het geen opzettelijk geplante desinformatie is. Overigens zal geen enkele ‘Ware Gelovige‘ ooit overtuigd worden door bewijs uit (Wit-) Rusland. Maar minder goedgelovige volgers van het nieuws zullen zich ook achter de oren krabben bij het bericht dat de ontvoerde oppositie-leider in Wit-Rusland kennelijk door ‘belanghebbenden‘ uit (verblijvend in) Oekraïne werd ontvoerd, en niet door handlangers van Loekasjenko. NRC spint het nu (artikel van dinsdag) als een ‘vluchtpoging’ toen ze bij de grens met Oekraïne uit een auto werd geduwd, die daarna met hoge snelheid de grens over reed. Eerder werd ze op klaarlichte dag van straat gegrist, en in een busje gefrommeld. Op mij maakt het eerder de indruk dat de vrouw werd ontvoerd, en dat was blijkbaar ook de bedoeling. Maar nu doen ‘belanghebbende partijen‘ het voorkomen alsof het een gedwongen uitzetting zou kunnen zijn, en waren haar ‘ontvoerders‘, die haar uit de auto duwden bij de grans, haar eigen stafmedewerkers, die inmiddels in Kiev zijn opgedoken. Hier worden extreem giftige spelletjes gespeeld, als u het mij vraagt.

Het valt mij al langer op, dat Poetin, en/of ‘het Kremlin‘, niet te verleiden zijn tot paniekvoetbal. Hun strategie lijkt geënt op het Angelsaksische gezegde: ‘Give them some more rope, and they will hang themselves‘. De ‘Verkopers‘ in ons deel van de wereld, zoals ik dat in de vorige twee bijdragen als concept heb toegelicht, hebben een korte ‘attention span‘. Als ze niet direct het lid op de neus krijgen, feliciteren ze zichzelf al met de winst. Om vervolgens te bemerken dat ze met lege handen achterblijven. Kostte klauwen met geld, maar dan heb je ook niks. Traditioneel is dat eigenlijk de Israëlische manier van werken, zoals Poetin erin zit. En toegegeven, daarin past ook de stoutmoedige moord, de aanval waarvan ‘iedereen‘ zegt dat er dán wel een veroordeling komt, die vervolgens niet komt. Maar het krediet van Israël hebben ze in Rusland niet. En daar moeten ze wel degelijk rekening houden met consequenties. De ‘Modus Operandi‘ van de Russen is dan ook anders. Als ze iemand redden van een ‘Regime Change‘ ingreep, tonen ze niet ‘de wereld‘ de bewijzen, omdat het niks uithaalt. Maar wel degenen die op het punt stonden van school te worden gestuurd. ‘Kijk: Dit was wat je ‘vrienden’ je probeerden te flikken. Zullen we samenwerken om te voorkomen dat het ze lukt?‘

Door die bril bekeken was het niet zo idioot om te denken dat Trump aan de macht werd geholpen door ‘de Russen‘, gelet op het ‘Steele Dossier‘, waar ‘boze tongen‘ over schrijven dat Sergei Skripal er aan meewerkte. Maar zeker is dat Skripal met Steele werkte, via hun gezamenlijke ‘vriend‘, die Skripal door chantage in Spanje wist te ‘overtuigen‘ om dubbelagent voor de Britten te worden. Dan zou een aanslag op Skripal nog niet zo bezopen klinken, maar zelfs dan is het antwoord op de vraag ‘Cui Bono‘ hier ondubbelzinnig: Westerse partijen die een nieuwe ‘Koude Oorlog‘ met Rusland willen, en niet ‘Rusland‘. Dito met Navalny, die als zogenaamde ‘oppositieleider‘ niet eens één zetel in de volksvertegenwoordiging heeft.

Met andere woorden, blijf afgestemd op dit kanaal, want dit boek kan nog niet dicht. Ik geef u met opzet zoveel mogelijk bronnen die mijn versie van dit verhaal ondersteunen, maar trekt u de bronnen, en hun eigen beweringen gerust na om u te overtuigen, zolang ze nog niet van het internet gerost zijn.