Indignatie redactie 
Psychopaten zijn een gevaarlijk stel. Ze liegen net zo gemakkelijk als ze ademen en als ze het niet druk hebben met het verlichten van mensen, zijn ze op zoek naar stukjes gevoelige informatie om later te exploiteren. Klinisch therapeuten bevelen aan dat de beste manier om met psychopaten om te gaan, is om ze te vermijden.
Toch hebben de meeste mensen een hekel aan het verlaten van het kleine monster dat de smartphone is. Vooral inwoners van de ringweg. Deze gebruikers doen er goed aan om nuchter naar hun mobiele apparaten te kijken en de ware aard van waar ze mee te maken hebben te erkennen.
De Mighty Wurlitzer herboren
In de jaren voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog lanceerde de Duitse regering een campagne om in elk huishouden een goedkope radio te plaatsen. Het eindresultaat was de “ Volksradio ” of Volksempfänger – een door de overheid gesubsidieerde ontvanger die gebruik maakte van de toen allernieuwste technologie om de ether met propaganda te overspoelen. Deze kleine dozen dienden als de primaire interface tussen de heersende elites en de rest van de Duitse samenleving.
Spionnen zijn berucht vanwege het verspreiden van propaganda. De Central Intelligence Agency heeft een lange en legendarische geschiedenis van het uitvoeren van psychologische operaties (PSYOP). Het bureau was inderdaad zo handig op dit gebied dat een hoge ambtenaar zijn clandestiene berichtensysteem vergeleek met een ‘ Mighty Wurlitzer’ .
In de nasleep van de invasie van Irak begonnen de Verenigde Staten met Operatie Earnest Voice , waarbij een leger digitale sokpoppen werd ingelijfd om sociale mediagroepen in het buitenland te infiltreren en de oorlog tegen het terrorisme te promoten. Soortgelijke inspanningen worden tot op de dag van vandaag voortgezet met andere landen die zich bij de strijd voegen. De presidentsverkiezingen van 2016 waren getuige van het handwerk van Russische ” actieve maatregelen “, die sociale media gebruikten om onenigheid in het politieke lichaam te zaaien en, zoals een rapport het uitdrukte, “het publieke geloof in het democratische proces van de VS ondermijnen”.
Het onderliggende playbook is niet per se nieuw. Een artikel in de New Yorker merkt op dat “een halve eeuw lang de Sovjet-inlichtingendienst westerse protestbewegingen steunde waarvan de leiders vaak niet wisten dat ze baat hadden bij KGB-steun.” Volgens voormalige inlichtingenofficieren is het basisrecept als volgt: spionnen identificeren breuklijnen, bereiken benadeelde delen van de bevolking, wakkeren de vlammen aan , bieden materiële steun , rechtvaardigen geweld met glinsterende algemeenheden en martelen de doden. Wat nieuw is, is de locatie die spionnen binnenkomen om dit te doen.
Ik denk aan de eerste run van Michael Bloomberg in 2020 . De mislukte poging van een man om het presidentschap over te nemen, spoelde ongeveer een half miljard dollar door de leidingen. Russische spionagechefs kunnen alleen maar dromen van dat soort operationele begroting. En Bloomberg is slechts één politiek actieve miljardair onder tientallen in de Verenigde Staten. Robert Mercer investeerde $ 15 miljoen om sociale media-instrumenten te ontwikkelen om Amerikaanse kiezers te beïnvloeden – iets om in gedachten te houden wanneer kandidaten hun gebrek aan succes externaliseren aan een schimmige derde partij .
The Thought Police is hier
Het is echter niet alleen de informatie die u leest, die een verschil maakt. Het is ook wat je niet leest. Soms is dit een kwestie van officiële geheimhouding, het resultaat van een snelgroeiend nationaal veiligheidscomplex dat zo groot en gecompartimenteerd is dat het aan het toezicht van het Congres ontsnapt. Andere keren worden essentiële feiten weggelaten omdat mediakanalen optreden als poortwachters. Bedenk hoe redacteuren van de New York Times willens en wetens in het verhaal van James Risen over NSA-surveillance zaten . Mogelijk een gunst aan het beveiligingsbedrijf dat werd uitgebreid met de verwachting van later speciale toegang .
De razende populariteit van sociale media heeft ervoor gezorgd dat de spelers uit de hoofdklasse van Silicon Valley kunnen wedijveren met hun voorlopers in de pers. De aanpak van Big Tech was incrementeel, te beginnen met uitschieters aan de rand. Het behoeft bijvoorbeeld geen betoog dat Alex Jones opruiend is en zijn bizarre opvattingen over buitenaardse wezens en psychedelische drugs maken David Icke beschaamd. Het heeft dus misschien niet veel wenkbrauwen opgetrokken toen hij voor het leven werd verbannen van YouTube, Facebook en Twitter .
Maar wat gebeurt er als een grotere trend in beeld komt? Zoals toen Google betrapt werd op het ontwikkelen van een gecensureerde zoekmachine , bekend als Dragonfly, voor implementatie in China. Of wanneer moderators van Alex Jones naar James Woods gaan . Of wanneer Facebook pagina’s en accounts begint te verbieden die QAnon vertegenwoordigen , een beweging die de reguliere pers uitdraagt als een groep goedgelovige complottheoretici .
Even terzijde, het is niet alsof er feitelijke gronden zijn voor QAnons wereldbeeld. Wat met alle seksuele roofdieren onder de elites (bijv. Harvey Weinstein , Jeffrey Epstein , Bill Clinton , Kevin Spacey , Woody Allen ). En alleen een complete idioot zou geloven dat er insiders zijn die in het geheim complotten tegen de president . Dus wanneer Netflix openlijk een film als “Cuties” promoot, is er absoluut geen reden voor mensen om rond te kijken en te concluderen dat er misschien iets is aan de hand van QAnon. Rechtsaf? Oef, wat een opluchting hebben we gekregen dat alles is opgehelderd.
Rekening houdend met de recente gebeurtenissen, zijn er schelpdieren met wijdverbreide ideologische vooringenomenheid. Deze zijn moeilijk te verifiëren omdat wetenschappelijk rigoureuze gegevens over censuur zeldzaam zijn, waardoor de publieke kennis beperkt is tot een reeks anekdotische gevallen in plaats van een bredere systemische analyse. Bovendien zijn de moeren en bouten van de geautomatiseerde algoritmen en menselijke processen die door Big Tech worden gebruikt, vertrouwelijk. Dit alles maakt beschuldigingen van partijdigheid officieel onderzoek waardig.
Big Brother kijkt toe hoe je kijkt
Vanwege hun veelzijdigheid zijn smartphones ongelooflijke volgapparatuur. Ze genereren een breed scala aan locatiegegevens die zijn afgeleid van bronnen zoals GPS, Wi-Fi-toegangspunten, infraroodsensoren, Bluetooth-bakens en mobiele providers. Overal waar deze apparaten komen, communiceren ze stilletjes met hun omgeving en laten een spoor van wettelijk toelaatbaar forensisch bewijs achter – zelfs in gevallen waarin mensen ten onrechte denken dat ze het kunnen uitschakelen .
Silicon Valley beweert dat ze alleen willen dat bedrijven u advertenties laten zien , maar de politie lijkt zeker een gezonde interesse te hebben in dit soort informatie – vooral tijdens periodes van burgerlijke onrust .
En het zijn niet alleen gegevens die smartphones naar hun omgeving verzenden. Naarmate persoonlijke gegevens zich opstapelen, worden smartphones in de loop van de tijd een diep reservoir van gevoelige informatie: foto’s, videobeelden, e-mail, instant messaging en inloggegevens voor cloudopslag, om er maar een paar te noemen. Combineer dit met de eerder genoemde volgmogelijkheden en het is geen verrassing dat smartphones worden gewaardeerd als inlichtingendoelen.
Zelfs in het paranoïde scenario van een eenmalige brandertelefoon die in de zegeningen wordt geactiveerd, is spraakherkenningssoftware nu standaard bij de inlichtingendiensten. De NSA gebruikte deze technologie om op Saddam Hoessein te jagen . Ze hebben sindsdien bijna twee decennia de tijd gehad om hun arsenaal te perfectioneren. Ergo, de simpele handeling van telefoneren kan voldoende zijn om de beveiliging in gevaar te brengen, wat de stijgende populariteit van gecodeerde berichten-apps zoals Telegram, Signal en WhatsApp kan verklaren.
Wat mensen helaas niet begrijpen, is dat deze bekende ‘veilige’ berichtentoepassingen een bullseye van tien verdiepingen bevatten, en dat spionnen al aanzienlijke vooruitgang hebben geboekt om ze te verslaan. Onderzoekers hebben bijvoorbeeld ontdekt dat serviceproviders stiekem nieuwe gebruikers kunnen toevoegen aan privéberichtengroepen . Deze onzichtbare gasten kunnen vervolgens de “beveiligde” berichten van de groep afluisteren, waardoor versleuteling onbruikbaar wordt.
U denkt misschien: “Maar bedrijven als Apple werken niet samen, toch?” In het licht van het Prism-programma van de NSA zou het naïef zijn te veronderstellen dat op een of andere manier clandestiene hulp en spymaster bonhomie op magische wijze tot stilstand zijn gekomen. De C-suites zijn zich terdege bewust van wat er met Lavabit is gebeurd .
Het gebruik van malware is een andere techniek die met groot succes is toegepast, zowel door de Amerikaanse inlichtingendiensten als door buitenlandse veiligheidsdiensten . Het is zo populair dat er een hele branche is ontstaan om tegemoet te komen aan de marktvraag naar commerciële hacktools . Uw auteur kan hiervan getuigen. Zodra spionnen voet aan de grond hebben op uw telefoon, kunnen ze doen wat ze willen, of de gegevens nu gecodeerd zijn of niet. Als spionnen toegang willen, krijgen ze die. Dus: “Is deze smartphone veilig?” is de verkeerde vraag. De juiste is: “Welke set inlichtingendiensten heeft toegang?”
Raak het glas niet aan en benader het niet
De evangelisten van Silicon Valley houden ervan technologie op de markt te brengen als een middel tot bevrijding – een lucratief Ponzi-plan waarbij elk probleem dat technologie veroorzaakt, met steeds meer technologie moet worden opgelost. Helaas laat de recente geschiedenis zien dat technologie veel effectiever is gebleken als controlemiddel. Hele geografische regio’s zijn nu onderworpen aan de autoritaire instrumenten waar profeten als George Orwell en Aldous Huxley voor waarschuwden, wat leidt tot een toekomst waarin iedereen een zakformaat telescherm bij zich heeft.
Het is duidelijk dat het nut van smartphones een lokaas is. Net als Hannibal Lecter vinden deze klodders metaal en plastic nieuwe manieren om zichzelf nuttig te maken, terwijl ze stilletjes onze autonomie stelen en bijbedoelingen nastreven. Eerlijk gezegd kan men zich alleen maar verbazen over de pure sluwheid van een verkooppraatje dat iPhone “zombies” ervan overtuigt om letterlijk te betalen voor hun eigen bewaking en indoctrinatie. De tegenstanders die ervoor kiezen vrijheid boven gemak te stellen, zullen voorzichtig moeten zijn. In een dappere nieuwe wereld van denkmisdaad en nieuwspiek, zijn er monsters.
