Het wordt duidelijk dat er andere tijden naderen, dat en meer schreef ik in mijn vorige column. Een statement zo oud als de weg naar Rome natuurlijk want bij het voortschrijden van de tijd verandert de wereld om ons heen. Niet alleen de cyclus van klimaatveranderingen maar ook de voortschrijdende ontwikkeling van de mensheid. Als het meest intelligente wezen op deze aardkloot wisten we een modderig landje te bewerken tot een rechtlijnig ingepolderd en leefbaar gebied waarop gewassen groeien en koeien loeien. Waar woontorens stevig gefundeerd in de klei blijven staan bij windkracht 13. Dankzij ingenieur Cornelis Lely(1854 – 1929) werd de Zuiderzee het IJsselmeer en rijden we rechtstreeks van Friesland naar Den Helder over een stevige waterkering. Met de welvaart die het inpolderen ons bracht haalden we gastarbeiders om vacatures op te vullen en ontvangen we immigranten om zoveel mogelijk mensen een behaaglijk leven te kunnen bieden.
Beschikbare leefruimte
Met een afschuwelijke oorlog op korte afstand zijn ook oorlogsvluchtelingen van harte welkom. “Waar ligt de grens,” zo roepen sommige mensen vertwijfeld. Harde grenzen kennen we dankzij de EU en de globalisering niet meer. Komt goed uit nu er hongerleed wordt verwacht in Afrikaanse landen. Zou ons sociale gedrag van ‘eerlijk zullen we alles delen’ binnenkort afbrokkelen en wordt het ‘ieder voor zich en God voor ons allen?’ Zou onze fundamentele verbondenheid in de huidige participatiesamenleving plaats maken voor het eigen belang als zo meteen de bomen niet meer tot in de hemel groeien? Genoeg vragen die ons verplichten over de mondiale bevolkingsgroei na te denken. Over het verdelen van de beschikbare leefruimte. Moeten we met ons allen op een kluitje gaan zitten of hadden we in de vorige eeuw het klimaat en het water z’n gang moeten laten gaan. Hadden we moeten accepteren dat Noord en Zuid-Holland waren bedoeld voor de haringen en lekkerbekkies, dan waren we nu met 10 miljoen mensen een deelstaat geweest van Duitsland.
Oorlogsindustrie
Gelukkig verliep de tijdlijn anders. Met onze Hollandse expansiedrift gaan we verder met inpolderen aan de andere kant van de aardkloot. We sturen onze baggeraars en ingenieurs over de hele wereld om meer land te veroveren voor de groeiende wereldbevolking. Ze bouwen luxe resorts op kunstmatig aangelegde eilanden voor de oliesjeiks in Dubai(Palm Jumeirah) en onze werven bouwen luxe jachten voor de oligarchen in Rusland. Het zijn opdrachten van het grootkapitaal. Mondiale opdrachten vragen om een wereldwijde inzet. Daarvoor bedacht de elite de globalisering. Zo konden technische ingenieurs en ‘kwakzalvers’ met verstand van geneeskunde multinationale technologische en farmaceutische fabrieken bouwen. Dankzij een groeiende wereldbevolking konden de eigenaren van Big Tech en Big Farma veel geld verdienen door hun bedrijven op de beurzen te laten meegroeien met het kapitaal van rijke beleggers die (bijna) gratis geld konden lenen dankzij Big Banks. Met als grote animator de ECB en de FED die de centrale rente verlaagden tot nihil. Door de globalisering hebben we nu Big Tech, Big Farma en Big Banks. In Europa woedt nu ‘zomaar’ een oorlog en is uitbreiding van de oorlogsindustrie dringend gewenst. We kunnen het rijtje van de Big Multinationals nu uitbreiden met “Big Weapens.” De oorlogsindustrie draait overuren waardoor defensieaandelen beter presteren dan aandelen in de voedingsindustrie. Wat jammer nou dat mijn pensioenfonds niet mag beleggen in controversiële wapens.
Voor veiligheid en gezondheid
Big Brother kleurt intussen al rood van opwinding met zoveel Big Tech, Big Farma, Big Financials en Big Weapens binnen de gelederen. Met hun techniek en beschermingsmiddelen kan de overheid het volk behoeden voor de ondergang. Zo valt het voorstel van Minister van Financiën, Sigrid Kaag, om de belastingen te verhogen goed te verkopen. Daarmee kan de productie van die beursgenoteerde multinationals worden opgevoerd, want het is voor onze eigen veiligheid en gezondheid. Toch? Daarvoor zijn ook de supranationale en gouvernementele organisaties in het leven geroepen om de wereldbevolking te “dienen.” Hebben bestuurders van multinationals en schatrijke investeerders zich verenigd in het WEF en de VN. Er moeten namelijk maatregelen worden doorgevoerd om de bevolking en de aangroei te controleren. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd betekent ook: hoe meer mensen hoe meer deugd. Wat meer controle op het functioneren van de mensheid zou niet verkeerd zijn, toch? We hebben bijna allemaal een smartphone die ons van vele gemakken voorziet. Laten we die gebruiken om het juiste pad te laten bewandelen. Ja toch?
Belonen goed gedrag
We navigeren al met hulp van Google en we hebben al geoefend met de QR-app van het coronatoegangsbewijs. Kwestie van gewenning en digitaal gemak. Langzaam worden we gekneed om netjes in de pas te lopen en kunnen we zelfs punten verdienen met goed gedrag. In verschillende steden wordt al proef gedraaid. In Sint-Niklaas worden inwoners via een digitale stadsmunt gestimuleerd om lokaal te kopen en in Bologna kunnen inwoners deugpunten scoren via de ‘Smart Citizen Wallet.’ Ik wacht nu op de digitale munt van de lokale middenstandsvereniging in mijn eigen stadje waarmee ik gratis consumptiebonnen kan verdienen die ik lokaal kan nuttigen. Het is maar waar je voor kiest. Ik zit niet te wachten op de CBDC van de ECB. Ik kies voor individuele soevereiniteit want ik loop graag even uit de kudde. Ik twijfel nu of google mag weten waar ik ben. Misschien maar weer een routekaart op het dashboard.
GW