Indignatie redactie 
Het aanbod aan onderwerpen op in totaal 312 pagina’s is overweldigend. De blurb biedt een eerste oriëntatie: allereerst gaat het over de geopolitieke betekenis van Eurazië, vervolgens over de agressiealliantie tegen Rusland en China en de unipolaire aanspraak op macht van de VS, niet in de laatste plaats het falen van de media. Een langer hoofdstuk gaat over de coronacrisis met informatie over de zogenaamde “Great Reset”.
Om misverstanden te voorkomen zou een zekere Michel in het stamboek moeten worden geschreven: wie de pandemie volledig negeert, is een dwaas. Iedereen die het overschat en er met dwangmaatregelen overheen probeert te komen, handelt gevaarlijk. Iedereen die het gebruikt als springplank naar een toekomstige digitale dictatuur die de ziel zal verarmen in termen van winst en adverteert dat het een crimineel is.
De mistwerpers
Iedereen kent ze, de “waarheidsmakelaars” van radio, televisie en kranten. Wat leugens en laster, het verhullen van de ware achtergrond, ratelt elke dag op de luisteraars en lezers van de zogenaamde kwaliteitsmedia, dat is het opzettelijk leegmaken van betekenis. Het zijn holle, betekenisloze en dus niet-substantiële taalformules die niet alleen afstoten, maar ook enorm bijdragen om de mentale mobiliteit van burgers ernstig te beperken, te depolitiseren. De auteur wijst er in talrijke passages in zijn boek op dat dit geen onvermogen is, maar een bewuste misleiding om de eigen macht veilig te stellen.
Wolfgang Bittner wordt er nooit moe van om de lezers een paar voorbeelden te laten zien van deze stortvloed van verdomde woorden. Pagina 43: Federaal President Steinmeier verwijst bijvoorbeeld naar de “steeds destructievere dynamiek van de wereldpolitiek” die hij Rusland de schuld gaf. Hij benadrukte de “verantwoordelijkheid van het buitenlands beleid” die “zich in de praktijk moest bewijzen”. In overeenstemming met bondskanselier Angela Merkel riep hij op tot een “uitbreiding van de Duitse strijdkrachten”, en hij ziet het belangrijkste werkterrein voor de Duitse strijdkrachten in Oost-Europa.
Bittner beschouwt het als hypocrisie dat Steinmeier, die al als minister van Buitenlandse Zaken polemiek voerde tegen Rusland en Syrië, oproept dat “de menselijke waardigheid de maatstaf is voor het optreden van de staat”; evenzo zijn aandringen op de “Duitse schuld”.
Theatrie en een hypocriete nederigheid die nauwelijks kan worden overtroffen, spreken uit de woorden van de bondspresident ter gelegenheid van de herdenking van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog in Warschau in 2019: “Dit Amerika opende de ogen van de wereld voor de onstuitbare kracht van vrijheid. en democratie – vooral wij Duitsers (…) En de kracht van Amerika’s ideeën en waarden, zijn vooruitziende blik, zijn vrijgevigheid hebben een andere, betere toekomst voor dit continent geopend ”(pp. 80, 81).
Het bedrieglijke spel met woorden is een eindeloze riem. Als Ursula von der Leyen bijvoorbeeld zegt: “Europa moet ook de taal van de spieren leren (…)” (pagina 89), wanneer Wolfgang Schäuble verklaart dat de Corona-crisis een “grote kans” is voor de uitvoering van voorheen stagnerende projecten in de Europese Unie (pagina 223) en Angela Merkel kalmeerde: “Een pandemie mag nooit een voorwendsel zijn om democratische principes te ondermijnen” (pagina 246). Annegret Kramp-Karrenbauer beweerde op de Veiligheidsconferentie van München 2020 dat Rusland een bedreiging vormde en dat de NAVO een “heel, heel sterk signaal” naar Moskou moest sturen. Rusland is geen vriend van Duitsland en afschrikking is bijzonder belangrijk (pagina 45).
De North Sea Pipeline en Navalny mogen niet ontbreken in dit dreigingsscenario, waarin het streven is om belangenpolitiek voor de VS na te streven. Of het nu ging om de militaire acties tegen Loehansk en Donetsk na de uitgelokte staatsgreep in Oekraïne, de provocaties van Kiev aan de Zee van Azov, de oorlog in Syrië, de affaire over de dubbelagent Sergei Skripal, de leugens in de zaak Navalny of , meest recentelijk de hernieuwde interventies tegen het noorden, in strijd met het internationaal recht. Stroom 2: De aanhangers van dit bemiddelingsbeleid van de partijen van de CDU, SPD, FDP en de Groenen worden genoemd door Bittner (pagina 68).
De auteur citeert de “exponent van paternalistische willekeur”, Markus Söder, die Duitsland wilde redden van de coronacrisis, met de woorden: “Slechte gedachten veranderen in slechte woorden en op een gegeven moment ook slechte daden” (pagina 242). Daarom moet “de sekte-achtige beweging van de ‘laterale denkers’ en andere vergelijkbare groepen” worden gecontroleerd door de bescherming van de grondwet.
Vijanden moeten worden vernietigd
Wolfgang Bittner vraagt wat voor soort mensen dit zijn “die het lot van anderen bepalen, mogelijk het voortbestaan van de wereld”. Hij stelt dat het Oost-West-conflict “is uitgegroeid tot een existentieel gevaar voor heel Europa en nu ook voor China” en citeert de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo, die een “centrale bedreiging” vormde voor de westerse waardengemeenschap Rusland. en China raakt op en zei in 2020 in München: “We moeten ons elke minuut concentreren op het vernietigen van onze vijanden” (pagina 29). Daarom moet ook het Duitse militaire budget worden verhoogd.
De militaire omsingeling van Rusland en de manoeuvres van de Amerikaanse marine in de oostelijke Stille Oceaan en de Middellandse Zee vormen een groot gevaar voor de wereldvrede en kunnen volgens de auteur op elk moment tot een grote oorlog leiden. Voor Duitsland als het onzinkbare vliegdekschip van de VS zou dat totale vernietiging betekenen ”(pagina 55). Desalniettemin bereidt de Bundeswehr zich voor op een noodsituatie. Politici riepen op tot “nucleaire deelname”, er werden vier oorlogsschepen besteld, 45 Amerikaanse F-18-straaljagers moeten worden gekocht die Amerikaanse kernwapens kunnen vervoeren die in Duitsland zijn opgeslagen – het gaat erom de Bundeswehr uit te rusten voor zijn leidende rol als een “speerpunt” van de NAVO. versus Rusland (pagina 63). Het feit dat Duitsland in het vizier staat van de Russische raketafweer, wordt opzettelijk over het hoofd gezien.
Het virus als een “ingenieus wapen”
De auteur heeft betrekking op de huidige politiek met een citaat van de psychiater en psychoanalyticus Hans-Joachim Maaz over de coronapandemie: Het virus is “praktisch het ingenieuze wapen om een nieuwe wereldorde te scheppen” (pagina 272). Met de angst voor besmetting en dood “zou elk protest en ook elk tegenbewijs in de kiem worden gesmoord (…)”.
Bittner schrijft dat “bij de beheersing van de Covid-19-epidemie, schendingen van grondrechten, schriktactieken en verkeerde informatie alsook buitensporig optreden van de federale regering en de autoriteiten moeten worden geregistreerd” (pagina 277).
Essentiële vragen over Covid-19 waren niet beantwoord, bijvoorbeeld de rol van de “Bill and Melinda Gates Foundation”, die in 2000 werd opgericht op het World Economic Forum in Davos. Het heeft een kapitaal van 46,8 miljard dollar (pagina 288), sponsort talrijke instellingen en pleit voor toegang tot vaccinatie over de hele wereld.
Wie wil er twijfelen, vraagt de auteur, dat de uitkeringen en investeringen van de Gates Foundation aanleiding geven tot “duidelijke kansen om de farmaceutische industrie, wetenschappelijke instituten en de media te beïnvloeden”? Hij citeert de onderzoeksjournalist Ken Jebsen, die zegt: “Als je nu niet opstaat, word je wakker onder de dictatuur”. Dit wordt bewezen door de verklaring van de oprichter en directeur van het World Economic Forum, Klaus Schwab, dat “de wereld zoals we die kenden in de eerste maanden van 2020” niet meer bestaat na de coronacrisis. Het gaat duidelijk om “een lang voorbereide agenda voor de reorganisatie van de hele wereldeconomie”. Deze beoogde “Grote Reset” zou aan het publiek verkocht moeten worden “als een verandering van globalisering naar een duurzame economie” (pagina 252), die dan de democratische controle definitief zou opheffen.
De bekende Amerikaanse journalist Diana Johnstone concludeert dat de focus ligt “op digitale innovatie, massale automatisering door ‘kunstmatige intelligentie’ en tenslotte zelfs op de ‘verbetering’ van mensen door ze kunstmatig uit te rusten met enkele eigenschappen van robots”. Ze waarschuwt voor het World Economic Forum als een “combinatie van een kapitalistisch adviesbureau en een gigantische lobby” die een “vierde industriële revolutie” zou moeten voorbereiden (pagina 266). De auteur vraagt daarom hoe het kan dat de “geldaristocraten”, die minder dan 0,001 procent van de wereldbevolking uitmaken, veronderstellen “de wereld te onderwerpen in de zin van hun neoliberale, fascistische ideologie voor vrije handel, open grenzen en een wereldbevolking om een ’richting’ te veranderen die bij hen past ”.
Conclusie
De Amerikaanse econoom en publicist Paul Craig Roberts gelooft dat de lijnen zijn getrokken: “Als de mensen van Amerika hun zintuigen niet begrijpen en de oorlogszuchters in Washington weggooien, is oorlog onze toekomst”. Dat is verschrikkelijk angstaanjagend. En plotseling valt het als schubben uit je ogen: de situatie is ondraaglijk! Maar hoe moet het verder? We zijn Bittner dankbaar voor het beantwoorden van deze vraag.
Hij roept democratische organisaties zoals vakbonden, kerken en universiteiten op zich in te zetten voor vrede en ontwapening, en hij hoopt op de reorganisatie van een sterke vredesbeweging “die veel mensen op straat zal brengen en, indien nodig, een algemene staking zal uitroepen”. als het lijden van de mensen blijft toenemen.
Inderdaad, dat zou een vooruitzicht kunnen zijn. Het is serieus, de beschaving staat op een kruispunt.
Het boek van Wolfgang Bittner biedt een alomvattend, gedifferentieerd beeld van de huidige politieke situatie en bevat talrijke verwijzingen (541 voetnoten) die kunnen worden gebruikt om meer informatie over veel onderwerpen te verkrijgen. Een belangrijk en moedig boek dat zonder voorbehoud kan worden aanbevolen.
