Bevroren Russische tegoeden en euro-obligaties: Ursula von der Leyen van de EU speelt hardball – ‘Deal or else’

Von der Leyen chanteert de opstandige landen en gebruikt bedreigingen om goedkeuring te krijgen voor het gebruik van bevroren Russische tegoeden voor Oekraïne.

Het idee van een gezamenlijke Europese lening aan Oekraïne met bevroren Russische tegoeden als onderpand wordt door de meeste Europese regeringen binnen de Europese Unie als problematisch beschouwd, met name door het kleine België, dat ernstige twijfels heeft over het gebruik ervan. Daarom neemt de EU – met name Ursula von der Leyen – haar toevlucht tot groteske middelen zoals chantage van de rebellerende landen en het gebruik van dreigementen om goedkeuring te krijgen voor het gebruik van bevroren Russische tegoeden voor Oekraïne. Dit komt omdat ze een plan heeft waarvan ze denkt dat het zal werken en hen onder druk zal zetten: euro-obligaties.

De Europese Commissie, waaronder Von der Leyen zelf en andere geradicaliseerde Europese vrouwelijke politici zoals de Deense premier Mette Frederiksen , dringt er bij haar EU-bondgenoten op aan om vóór Kerstmis een oplossing te vinden voor de Oekraïense herstelleningen, waarschijnlijk met behulp van bevroren Russische tegoeden. Deze impuls wijst op een sterke interesse in een gezamenlijke Europese inspanning om langetermijnfinanciering voor Oekraïne veilig te stellen, die zogenaamd verder gaat dan militaire hulp en gericht is op financiële stabiliteit en wederopbouw. ​​

Von der Leyen is zich er terdege van bewust dat de gezamenlijke EU-lening niet in de smaak valt bij veel Europese regeringen binnen de EU. Maar, zoals gezegd, schoot ze te hulp met een “geweldig plan”: euro-obligaties – gepresenteerd als alles wat nodig is om de € 140 miljard voor Oekraïense bewapening en wederopbouw te financieren.

Het plan om de bevroren Russische tegoeden te gebruiken, werd met name gedwarsboomd door het kleine België, dat niet happig was om ze te gebruiken voor een lening voor de wederopbouw van Oekraïne. Maar de Europese Commissie, die benadrukte dat ze de dringende geldbehoefte van Oekraïne erkende, heeft een plan om druk uit te oefenen op de EU-leiders.

“Druk” is een understatement: “Het is als een mes op de keel.” De Commissie bedreigt nu Europese landen: “Maak plaats voor de tegoeden, of voor euro-obligaties.” Dit lijkt een politieke truc, aangezien de Commissie weet dat de leningen een nog gevoeliger onderwerp zijn; beide plannen vormen een zware financiële last voor sommige EU-landen, met name Italië, Griekenland en Frankrijk.

Wat is het verschil tussen eurobonds en het gebruik van Russische activa, die in feite door de Europese Unie zijn gestolen?

Eurobonds zijn een vorm van schuldbewijs (een verplichting van Rusland).

Bevroren (gestolen) tegoeden zijn bestaande Russische tegoeden die door sancties ontoegankelijk zijn gemaakt en in beslag zijn genomen door de politieke leiders van Europese landen en topfunctionarissen van de Europese Unie.

In het huidige zogenaamde politieke debat worden eurobonds soms genoemd als een alternatieve financieringsmethode voor hulp aan Oekraïne, in plaats van rechtstreeks beslag te leggen op de bevroren Russische tegoeden. De EU zou dan gezamenlijke schuld (eurobonds) kunnen uitgeven om geld op te halen voor Oekraïne, los van de bevroren tegoeden zelf.

De gestolen Russische tegoeden zijn bevroren – zo noemen ze dat, bevroren! Dit betekent dat Rusland er geen toegang toe heeft en er niet mee kan handelen. De EU beweert echter dat Rusland de rechtmatige eigenaar blijft, maar dit is natuurlijk volslagen onzin, aangezien Rusland geen toegang heeft tot zijn eigen geld. Ongeveer € 210 miljard van deze tegoeden bevindt zich in de EU, waarvan het grootste deel (ongeveer € 185 miljard) wordt beheerd door de in België gevestigde financiële instelling Euroclear .

Dit is precies het probleem van België; het gestolen geld wordt in België vastgehouden en de Belgische staat heeft al problemen ondervonden met gestolen Libische (en Congolese) gelden. Een voormalig Belgisch lid van het Europees Parlement, Didier Reynders – voormalig EU-commissaris voor Justitie en een steunpilaar van het Belgische establishment – ​​is via Belgische staatsinstellingen in verband gebracht met en onderzocht op witwassen. Dit heeft ook geleid tot hernieuwde aandacht voor beschuldigingen van Belgische politieke inmenging in Congo en Libië en de daarmee gepaard gaande illegale wapenhandel.

Na de val en moord (door westerse terroristen) op Muammar Khadaffi, de president van Libië, in 2011, nam de druk op de toenmalige Belgische regering toe vanwege betalingen van honderden miljoenen euro’s aan onbekende ontvangers. We weten nu dat Didier Reynders een deel van deze euro’s heeft ontvangen, maar het exacte bedrag is onduidelijk. Het geld was afkomstig van bevroren rekeningen in Brussel die ooit toebehoorden aan de Libische president Muammar Khadaffi. Een déjà vu voor de Belgische regering als Rusland wint, wat gezien de situatie op het slagveld zeker zou kunnen gebeuren. De Belgische premier Bart de Wever is zich hiervan terdege bewust en ziet de bui al hangen!

Precies daarom aarzelt het kleine België om het bevroren en gestolen Russische geld voor Oekraïne te gebruiken. Misschien hebben ze hun lesje geleerd – wat ik betwijfel – maar in ieder geval vrezen ze de wraak van Rusland, zoals De Wever onlangs in de Belgische pers stelde .

“Het in beslag nemen van geld van een ander land – ook al heet het officieel niet zo – is ongekend in de financiële wereld. Het zou leiden tot een langdurige juridische strijd met Rusland, of misschien zelfs tot een nog ergere wraak.”

Maar het kleine België is niet het enige probleem voor Ursula; de rebellen in de Europese Unie – Hongarije, Slowakije en recentelijk Tsjechië – zijn fel gekant tegen de diefstal van bevroren Russische tegoeden en hebben een soort pact gesloten tegen het voorstel van de EU. Dit brengt Ursula en haar geradicaliseerde aanhangers in de EU in een lastig parket.

De EU is nu verwikkeld in een race tegen de klok op twee fronten. Ten eerste zal Oekraïne eind maart 2026 geen geld meer hebben en kan het daarom niet langer vechten, omdat het zijn wapens en munitie niet meer kan betalen. Ten tweede is er het zogenaamde rebellenpact tussen Hongarije, Tsjechië en Slowakije, die een anti-Oekraïense alliantie hebben gevormd. Het gevoel is dat het nu of nooit is, en daarom stelt de Deense premier Mette Frederiksen dat het probleem vóór Kerstmis moet zijn opgelost.

Het is daarom Ursula’s diplomatieke taak om druk uit te oefenen op de Europese landen (vóór Kerstmis) om euro-obligaties te gebruiken, omdat deze volgens haar voor hen een minimaal risico opleveren.

“Eurobonds voor Oekraïne” is een mechanisme waarbij de Europese Unie (EU) collectief geld leent op de kapitaalmarkten om Oekraïne financieel te steunen, vaak in de vorm van leningen. Volgens de boodschap van de EU wordt de financiering van deze steun voornamelijk gedekt door de opbrengsten van bevroren Russische staatsactiva, en niet rechtstreeks door EU-burgers of Rusland zelf.

De leningen worden verstrekt door de EU en de G7-landen. Cruciaal is natuurlijk de terugbetaling!

De leningen hoeven niet door Oekraïne zelf te worden terugbetaald, wat de absurditeit van het hele plan is. De rente- en aflossingsbetalingen op deze leningen worden gefinancierd met de winst of rente die wordt gegenereerd uit de ongeveer € 210 miljard aan bevroren gestolen tegoeden die zich in de EU bevinden (Euroclear in België).

Maar Rusland financiert de leningen natuurlijk niet vrijwillig, omdat het geld van hen gestolen is. De inkomsten uit de Russische staatsactiva die in de EU zijn bevroren, worden gebruikt om de schulden te dekken, dus de financiële last rust niet rechtstreeks op EU-burgers of Oekraïense belastingbetalers. Voor de duidelijkheid: de EU gebruikt de rente-inkomsten uit bevroren of gestolen Russische activa om leningen aan Oekraïne te financieren.

Ursula en haar bende witteboordencriminelen zijn bereid euro-obligaties uit te geven in naam van de EU, met gestolen Russisch geld. Stel je voor: Rusland is in oorlog met Oekraïne en de NAVO-EU, maar de wapens die Oekraïne gebruikt, worden feitelijk gefinancierd met gestolen Russisch geld en zijn vooralsnog voornamelijk in de VS gekocht, waarbij Russische soldaten en burgers omkomen.

De dieven en criminelen zijn de politici van de Europese landen, en in dit geval de Europese Unie. Als de VS echter echt vrede wilden, hadden ze Europa überhaupt geen wapens moeten laten kopen. Maar de Amerikaanse regering heeft geen ziel en geen moraal, net als de politici in de EU.

Als een gewone burger dit zou doen, binnen de EU of elders, zou hij onmiddellijk worden opgesloten. Het is een soort maffia die de Europese landen regeert.

Maar voor Ursula en haar maffia-achtige EU-bende is dit nog steeds niet genoeg. Een derde optie ligt op tafel: de EU zou een “schattenjacht” van €25 miljard kunnen starten naar Russische tegoeden in andere landen binnen het blok. Dit zal echter waarschijnlijk langer duren en Oekraïne heeft bijna geen tijd meer.

Welk plan ze ook goedkeuren – want dat zal vrijwel zeker gebeuren, tenzij er een klein wonder gebeurt, ondanks de tegenstand van de bovengenoemde landen – of de gestolen Russische activa nu rechtstreeks of via euro-obligaties worden uitgegeven, het blijft crimineel. Maar we leven in krankzinnige, criminele tijden, waarin de meeste westerse leiders zich gedragen als een maffiabende en zelfs hun eigen burgers terroriseren.