Indignatie redactie 
Het bevel van de president om de bevroren tegoeden van Afghanistan door te sluizen naar Amerikaanse families van 9/11-slachtoffers, zal de humanitaire en economische crises in Afghanistan alleen maar erger maken. Dit opent ook de mogelijkheid voor sommige mensen om hun handen in de koekjestrommel te dopen.
MINNEAPOLIS – Met zijn uitvoerend bevel waarin de Afghaanse fiscale reserve opnieuw wordt gedefinieerd als een slush-fonds dat naar eigen inzicht moet worden uitbetaald, heeft president Biden met een pennenstreek misschien wel de laatste stap gezet in een experiment dat op hol geslagen is.
De VS probeerden eerst van Afghanistan een westerse democratie te maken, installeerden in plaats daarvan een kleptocratie, lieten de Afghanen 20 jaar geweld doorstaan en vertrokken toen in een wervelwind van chaos. Met Bidens laatste stap om Afghanistan zijn monetaire reserves te ontnemen, zal de natie waarschijnlijk de cirkel ronddraaien en opnieuw veranderen in een mislukte staat die, bij gebrek aan economisch herstel, een broedplaats zal worden voor extremisme en de rekrutering van terroristen.
Van de reserves van het land was $7 miljard ‘geparkeerd’ in Amerikaanse financiële instellingen. Dit is een normale procedure voor ontwikkelingslanden, met het, nu achteraf bezien, zeer ironische doel om fondsen op een veilige plaats te bewaren. Kijkend naar dit laatste Biden-debacle, overwegen centrale banken van meerdere landen nu zeker om hun geld uit Amerikaanse financiële instellingen te halen om ze te beschermen tegen willekeurige dictatoriale verwijdering.
Nadat het Executive Order was uitgevaardigd, gaf Da Afghanistan Bank – de door de VS gebouwde Centrale Bank van Afghanistan – een verklaring af die zowel oordeelkundig als, voor een Amerikaanse lezer, beschamend was. Het bood een afgemeten, afgezwakte 101 over wat een monetaire reserve is en wat een centrale bank doet. Je zou kunnen hopen dat een Amerikaanse president, of in ieder geval zijn adviseurs, dit zouden weten, maar blijkbaar niet.
Uit hun tutorial : “Volgens de wet en relevante regelgeving worden Federal Exchange Reserves… gebruikt om monetair beleid te voeren, internationale handel te vergemakkelijken en de financiële sector te stabiliseren. De echte eigenaren van deze reservaten zijn de mensen van Afghanistan. Deze reserves waren en zijn niet het eigendom van regeringen, partijen of groepen en worden nooit gebruikt volgens hun eisen en beslissingen… De deviezenreserves worden beheerd op basis van internationale praktijken.”
President Biden kondigde echter aan dat hij de helft van het geld, $ 3,5 miljard, zou toewijzen aan de lopende claims van 9/11-families tegen de Taliban voor het hosten van Al Qaida. De andere helft gaat naar internationale NGO’s die hulp verlenen aan Afghanistan, een actie die werd opgezet als een daad van verbazingwekkende vrijgevigheid. Staatssecretaris Antony Blinken twitterde dat het laat zien dat Amerika Afghanistan altijd zal steunen.
Maar bij nadere beschouwing blijkt dat Amerika Afghanistan niet steunt, maar in plaats daarvan de Afghaanse schatkist leegzuigt. De huidige situatie in Afghanistan is als volgt. Toen de Taliban in augustus 2021 aan de macht kwamen, na de rampzalige terugtrekking van de VS en de onmiddellijke speleologie van president Ghani en het Afghaanse nationale leger, beval Biden de bevriezing van Afghaanse tegoeden en rekeningen. In plaats van een ‘vredesdividend’ te ervaren nu de actieve oorlogvoering was gestopt en langzaam huizen, huizen, bedrijven en levens kon worden herbouwd, raakte de Afghaanse economie in een vrije val.
Zonder contant geld in de Centrale Bank, konden spaargelden niet worden opgenomen en konden geen salarissen worden betaald. De meeste handel kwam tot stilstand. Internationale agentschappen en NGO’s konden niet veel helpen, omdat ook zij geen geld naar het land konden overmaken en hun deposito’s niet konden opnemen omdat er niet genoeg geld in omloop was.
De VN en humanitaire groepen begonnen ernstige waarschuwingen te geven over de strengheid van de winter van dit jaar, de uitgeputte voedselvoorraden als gevolg van een ongewoon lange droogte en het onvermogen om voedsel en brandstof te importeren als gevolg van sancties en bevroren activa.
Hoewel toezeggingen bijna altijd door donoren werden gedaan, voldeden de toezeggingen ruimschoots aan de enorme behoeften en werd slechts een fractie van de toezeggingen nagekomen. Bovendien is het verstrekken van hulp door internationale instellingen met hun enorme overhead een verspillende, dure en inefficiënte methode die de ontvangers niet zelfvoorzienend maakt of hen hoop geeft voor hun toekomst.
Toen de Verenigde Staten eenmaal besloten zich terug te trekken en de Afghanen aan hun lot over te laten, was het de juiste keuze om ze in ieder geval hun eigendom terug te geven en daarmee een kans om te vechten.
Om de zorgen over mogelijk misbruik van de fondsen door de Taliban weg te nemen, hebben bankprofessionals voorgesteld het geld in maandelijkse tranches vrij te geven. Monitors zouden precies nagaan waar dat geld naartoe gaat en wat ermee wordt gedaan. Op het moment dat iets ongepast lijkt, kan een bevriezing onmiddellijk worden hersteld.
Als hun centrale bank de valuta en de wisselkoers zou kunnen stabiliseren, liquiditeit in het systeem zou kunnen injecteren en het banksysteem als geheel weer op de rails zou krijgen, zou organisch economisch herstel kunnen beginnen.
Maar zoals het er nu uitziet, verplettert deze door de mens veroorzaakte economische ineenstorting een kwetsbare bevolking op het meest kwetsbare moment in haar recente geschiedenis. Meer dan 40 procent van de Afghanen is jonger dan 14 jaar. Als er geen werk te vinden is, zullen hun oudere broers openstaan voor rekrutering door ISIS, of zullen ze de grens oversteken naar de buurlanden en van daaruit aansluiten bij de vluchtelingenstroom richting West-Europa.
Het kan de wraakzuchtige impulsen van sommigen bevredigen om te zien hoe de Taliban de leiding heeft over een bevolking die in ellende en wanorde wegzakt, maar laten we eens kijken wat we hier eigenlijk doen. We straffen 40 miljoen mensen omdat we de Taliban niet mogen.
We houden verantwoordelijk voor 9/11, een bevolking waarvan de meerderheid nog niet eens in 2001 is geboren en die zeker niets te verwijten valt. In naam van het voordeel van 9/11 families, zijn we de grond aan het zaaien voor de volgende 9/11 en schande onze eigen rechtvaardigheidsbeginselen.
Na de Tweede Wereldoorlog waren de Verenigde Staten opmerkelijk genereus jegens een bevolking die aantoonbaar meer verantwoordelijk had kunnen worden gehouden voor het verheffen, kiezen en toejuichen van een genocidale dictator. Een Marshallplan stelde Duitsland en Oostenrijk in staat hun industrieën en economieën weer op te bouwen, hun verwoeste steden te herstellen en hun families weer gezond te maken. Het Biden-plan daarentegen heeft tot doel Afghanistan in een mislukte staat te veranderen en de bevolking in een natie van bedelaars te veranderen.
Na het vernederende vertrek van de VS uit Afghanistan, was het besluit van Biden om de reserves van het land te bevriezen en vervolgens te herverdelen een politieke zet om zijn Republikeinse tegenstanders te laten zien hoe hard hij kan zijn tegen de Taliban. Maar een politieke zet die tot meer hongersnood en chaos zal leiden, mag niet blijven bestaan. Juridische teams onderzoeken nu al hoe ze kunnen voorkomen dat de 3,5 miljard dollar wordt toegekend aan families van 9/11.
De NGO Unfreeze Afghanistan heeft een oproep gedaan bij alle NGO’s om geen van de andere 3,5 miljard dollar te accepteren die is toegewezen voor “humanitaire hulp”. En mensen in zowel Afghanistan als de Verenigde Staten organiseren protesten en petities om dit bevel in te trekken. Zelfs familieleden van 9/11 wegen mee.
Barry Admunson, die zijn broer verloor bij de aanslag van 9/11 en deel uitmaakt van de groep genaamd 9/11 Families for Peaceful Tomorrows, pleit tegen de beslissing van Biden. “We kunnen onze dierbaren niet terugbrengen,” vertelde hij ons, “maar we kunnen de levens van mensen in Afghanistan redden door ervoor te pleiten dat de regering-Biden dit geld vrijgeeft aan de rechtmatige eigenaren: het Afghaanse volk.”
