Bidens genocide in Gaza is nu Bidens grotere oorlog in het Midden-Oosten
Indignatie redactie
6 min. lezen
Terwijl er een nieuw spervuur van Iraanse raketten op Israël is afgevuurd, wat de alarmbellen voor een grote oorlog in de regio doet rinkelen, staat één leider centraal in al het bloedbad: de Amerikaanse president Joe Biden.
Het afgelopen jaar heeft de wereld met afschuw toegekeken hoe Israël een van de meest wrede en moorddadige militaire campagnes tegen de burgerbevolking in de 21e eeuw voerde.
Wat begon als een oorlog van collectieve bestraffing na 7 oktober 2023, explodeerde snel in een grootschalige genocide tegen de bevolking van Gaza . Israël gebruikte het bekende cliché over Hamas dat burgers als “menselijk schild” gebruikte om de genadeloze aanvallen op bevolkingscentra te rechtvaardigen, door Amerikaanse bommen te gooien op huizen, ziekenhuizen, scholen en overvolle vluchtelingenkampen in de smalle strook land waar zo’n 2 miljoen Palestijnen wonen.
Met behulp van verhongering als wapen heeft Israël de meeste humanitaire hulp geblokkeerd om Gaza binnen te komen en het gezondheidszorgsysteem van het gebied aan de rand van de afgrond gebracht. Levens die door Israëlische luchtaanvallen zijn gespaard, staan voor een hel op aarde, vele malen ontheemd door de aanvallen terwijl ze hongersnood, ziektes en onvoorstelbare psychologische trauma’s doorstaan. Van de meer dan 40.000 doden die in het officiële dodental zijn opgenomen, zijn ten minste 11.000 kinderen vermoord door Amerikaanse bommen en nog eens naar schatting 10.000 mensen liggen begraven onder de bergen puin die nu het landschap van Gaza vormen.
Voor de inwoners van Gaza was dit altijd Bidens genocide om te beëindigen of te escaleren. En voor mensen in het hele Midden-Oosten was dit altijd Bidens oorlog om te voorkomen of te provoceren.
De nachtmerrie in Gaza vormde het toneel voor Israëlisch staatsterrorisme op twee extra fronten: ten eerste, kort na 7 oktober, met toenemende aanvallen door Israëlische bezettingstroepen en kolonisten op de Westelijke Jordaanoever; en nu, met zijn bombardementencampagne en grondinvasie in Libanon om Hezbollah en Iran in een breder regionaal conflict te betrekken.
Terwijl er vandaag een nieuw spervuur van Iraanse raketten op Israël is afgevuurd, wat de alarmbellen voor een grote oorlog in de regio doet rinkelen, staat één leider centraal in al het bloedbad: de Amerikaanse president Joe Biden.
Terwijl hij nauw samenwerkte met zijn Israëlische ambtgenoot, voerde Biden al tientallen jaren een partnerschap uit op het gebied van etnische zuiveringen, kolonialisme, landroof en apartheid.
Vanuit het Witte Huis heeft Biden plichtsgetrouw verschillende rollen vervuld om het lijden in Gaza te verlengen en de Israëlische agressie uit te breiden tot een grotere oorlog in het Midden-Oosten. Deze omvatten de rollen van gefrustreerde bondgenoot van een losgeslagen maniak, oneerlijke staatsman in staakt-het-vuren-gesprekken en loyale wapenleverancier van een regime van oorlogsmisdadigers. Ondanks alle koppigheid en oorlogszuchtige bombast van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, is het Biden die altijd het leeuwendeel van de invloed heeft gehad.
Bidens voortdurende gejammer over genocide en de Israëlische onverzettelijkheid kan nooit een excuus zijn voor de eindeloze hoeveelheid Amerikaanse militaire hulp die Netanyahu nog steeds krijgt.
Bibi, Ongeremd
Na zoveel resoluties en rondes van wereldwijde veroordeling is de machteloze autoriteit van het internationaal recht en de mondiale bestuursorganen blootgelegd.
Netanyahu is ongeremd en heeft het bloed van de inwoners van Gaza gebruikt als politiek betaalmiddel om de macht te behouden. Geconfronteerd met schandalen en afnemende populariteit, heeft de Israëlische despoot oproepen voor een staakt-het-vuren genegeerd, de doelpalen verplaatst tijdens onderhandelingen en oproepen tot zijn aftreden weerstaan om zijn extreemrechtse zionistische regering bijeen te houden en aan de macht te blijven.
In Gaza zijn naar schatting 180.000 mensen gedood door alle oorlogsgerelateerde oorzaken, waaronder hongersnood en ziekte. Sommige experts waarschuwen dat het totale aantal doden door directe of indirecte oorzaken gerelateerd aan de genocide in Israël tegen het einde van dit jaar de 335.000 zou kunnen overschrijden.
Voor Netanyahu is geen enkel aantal Arabische doden en ontheemden – of het nu in Gaza, de Westelijke Jordaanoever of Libanon is – te veel om deze doelen te bereiken.
Als Netanyahu het monster is in deze voortdurende nachtmerrie, dan is Biden de gestoorde wetenschapper die hem in leven houdt.
Netanyahu heeft zich met Amerikaanse steun en door gehoor te geven aan de meest gewelddadige en racistische impulsen in de Israëlische samenleving na 7 oktober aan de macht kunnen houden. Maar nu steeds meer Israëliërs, onder leiding van familieleden van gijzelaars, een staakt-het-vuren en Netanyahu’s aftreden eisen, heeft de premier zich opnieuw gewend tot het uitlokken van nieuwe bedreigingen.
Na de eerste Israëlische aanvallen op Libanon, waarbij terroristen mobiele apparaten saboteerden, de daaropvolgende luchtaanvallen in Zuid-Libanon en Beiroet en de moord op Hezbollah-leider Hassan Nasrallah, is de populariteit van Netanyahu enorm toegenomen en raakt het Israëlische publiek opnieuw verwikkeld in een bloedige oorlogszucht.
Bidens monster
Vandaag, na herhaaldelijk de canons van een wereldwijde paria te hebben geladen, spreekt het Witte Huis met één mondhoek om paniek te veinzen over het spook van de bredere oorlog die Netanyahu altijd wilde. Met de andere mondhoek geeft het volledige steun aan elke provocatie van Israël in Libanon en echoot het luidkeels de veroordelingen van Israël wanneer de voorspelde reactie uit Teheran komt.
“Vergis je niet, de Verenigde Staten steunen Israël volledig, volledig, volledig”, vertelde Biden aan verslaggevers toen de laatste raketten uit Iran werden onderschept. Vicepresident Kamala Harris was het daarmee eens en zei dat ze Bidens besluit om het Amerikaanse leger te instrueren Israël te helpen de raketten neer te schieten, “volledig steunt”.
“Ik veroordeel deze aanval ondubbelzinnig. Ik heb een helder oog. Iran is een destabiliserende, gevaarlijke macht in het Midden-Oosten,” zei Harris, terwijl hij deed alsof de rest van de wereld de langdurige en recente acties van Israël niet had opgemerkt, die veel destabiliserender en gevaarlijker zijn gebleken voor de bevolking in de hele regio.
Bij onze organisatie en protesten moeten we ervoor zorgen dat Bidens plaats in de geschiedenis overal ter wereld op de korrel wordt genomen.
Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken zei dinsdag over de laatste Iraanse vergeldingsactie dat “diplomatie het beste antwoord is.” Toch sloot Biden zich aan bij Netanyahu’s dreigementen dat “Iran zal betalen” en beloofde hij “ernstige gevolgen.”
Als Netanyahu het monster is in deze voortdurende nachtmerrie, dan is Biden de gestoorde wetenschapper die hem in leven houdt.
Deskundigen zullen Bidens handwerk afschilderen als een dilemma, een delicate evenwichtsoefening van diplomatie vol onmogelijke keuzes. Maar terwijl Israël de jaarlange genocide van Gaza tot Libanon opvoert, is het duidelijk dat er nooit een “rode lijn” was voor Amerikaanse steun.
Niet tevreden met het verwoesten van Gaza, trekt Israël meer tegenstanders aan en brengt steeds meer burgers in het vizier. Er mag geen twijfel over bestaan dat Israël zijn doel als kanker in de regio heeft verankerd – en de enige leider met de macht om deze metastaserende tumor te verwijderen, weigert dat te doen.
Voor de inwoners van Gaza was dit altijd Bidens genocide om te beëindigen of te escaleren. En voor mensen in het hele Midden-Oosten was dit altijd Bidens oorlog om te voorkomen of te provoceren.
Er is duidelijk een keuze gemaakt.
Nu Biden zich heeft teruggetrokken uit een tweede termijn als president, is zijn carrière misschien onkwetsbaar voor de protesten die woeden tegen deze keuze. Maar zijn nalatenschap is nog steeds even kwetsbaar.
Bij onze organisatie en protesten moeten we ervoor zorgen dat Bidens plaats in de geschiedenis overal ter wereld op de korrel wordt genomen.
Omdat we niet kunnen toestaan dat honderdduizenden Palestijnen voor niets sterven.
We kunnen niet stoppen met het aanvallen van de machinerie van het kolonialisme en het imperialisme totdat deze voorgoed kapot is.
