Bij de cijfers: Syrische vluchtelingen over de hele wereld

Toen de burgeroorlog in 2011 Syrië voor het eerst greep, had het land een bevolking die ongeveer gelijkwaardig was aan de staat New York. In de acht jaar sindsdien heeft het conflict meer dan de helft van zijn bevolking verdreven en de grootste vluchtelingenpopulatie ter wereld gecreëerd.

FRONTLINE onderzoekt het Syrische conflict in For Sama , door de lens van filmmaker Waad al-Kateab, die in Aleppo bleef terwijl de stad om haar heen instortte. Intense luchtbombardementen verwoestten een groot deel van de stad tijdens de vierjarige strijd om Aleppo, die eindigde in 2016 toen de regeringstroepen een staakt-het-vuren sloegen met rebellen.

De val van Aleppo viel samen met een wanhopige uittocht toen miljoenen mannen, vrouwen en kinderen de oorlog ontvluchtten. Hoewel Syrië minder dan een procent van de wereldbevolking uitmaakt, maakt het bijna een derde van de vluchtelingen wereldwijd uit. De Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor vluchtelingen (UNHCR) heeft vorig jaar 6,7 miljoen vluchtelingen uit de Syrische Arabische Republiek geregistreerd , meer dan uit enig ander land.

Bijna net zoveel Syriërs – meer dan 6,1 miljoen – zijn ontheemd binnen hun eigen land, volgens het Monitoring Center voor Interne Verplaatsing , dat interne verplaatsingsgegevens analyseert. Conflicten en natuurrampen hebben in de eerste helft van dit jaar nog eens 819.000 Syriërs ontworteld. Velen zijn gedwongen meerdere keren te verhuizen.

Van degenen die Syrië zijn ontvlucht, bleef de overgrote meerderheid in het Midden-Oosten. De rest is grotendeels naar Europa gemigreerd, met een fractie die ook naar Noord-Amerika reist.

Midden-Oosten

Een duizelingwekkend aantal Syriërs is ontsnapt naar het naburige Turkije , dat in 2018 een Syrische vluchtelingenpopulatie ondersteunde die meer dan 3,6 miljoen mensen telde. De meeste vestigden zich in steden zoals Istanbul, waar ze werk kunnen vinden. Turkije neemt nu stappen om het aantal vluchtelingen in zijn stedelijke centra te verdunnen en heeft onlangs meer dan 6.000 Syriërs van Istanbul naar tijdelijke huisvesting in andere provincies verplaatst.

De golf van Syriërs heeft volgens de UNHCR de Turkse vluchtelingenpopulatie ertoe gedwongen de grootste ter wereld te worden. Het agentschap werkt samen met Turkije om vrijwillige repatriëring van Syrische vluchtelingen te starten , naast een controversieel plan van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan om vluchtelingen naar een “veilige zone” in het grensgebied te sturen.

De kleine kuststaat Libanon ondersteunt de op een na grootste bevolking van Syrische vluchtelingen. De UNHCR registreerde vorig jaar bijna een miljoen Syriërs in Libanon, die praktisch zijn oostelijke grens deelt met de Syrische hoofdstad Damascus, evenals Homs. Als gevolg hiervan waren in 2018 ongeveer een op de zes mensen in Libanon vluchtelingen – de hoogste dichtheid ter wereld.

Jordanië , Irak en Egypte zijn ook veel voorkomende bestemmingen, waar vorig jaar een collectieve Syrische vluchtelingenpopulatie was die een miljoen mensen overtrof.

Veel Syriërs hebben zakelijke of persoonlijke banden met buurlanden, zei sociaal antropoloog Dawn Chatty. Haar recente boek onderzoekt de geschiedenis van migratie in het Midden-Oosten, waarin het vooroorlogse Syrië een toevluchtsoord was in plaats van een vluchtelingenstaat – en asiel verleende aan mensen zoals Armeniërs, Koerden, Palestijnen en Irakezen. Er is een sterke traditie van op asiel gebaseerd asiel in het Midden-Oosten, zei ze, en noemde het ‘de plicht om vrijgevig te zijn’.

“Dit gaat over het bieden van heiligdom, over het voorzien in de behoeften van de vreemdeling, de persoon die alles heeft verloren,” zei Chatty. “Een deel daarvan komt voort uit dat soort sociale verplichtingen die elke samenleving heeft. In sommige samenlevingen is het meer uitgesproken dan in andere. ‘

Europa

Terwijl meer dan de helft van de vluchtelingen in Syrië in het Midden-Oosten blijft, hebben miljoenen ook gevaarlijke reizen gemaakt over de Middellandse Zee en daarbuiten. Alleen al vorig jaar namen de landen van de Europese Unie meer dan 96.000 mensen uit Syrië op, ongeveer een derde van de asielzoekers die in 2018 werden gevolgd door het statistische bureau van de EU, Eurostat . Het grootste deel ging naar Duitsland , dat in 2018 de beschermde status verleende aan bijna 67.000 Syriërs.

Volgens de UNHCR woonden er vorig jaar meer dan 584.000 Syrische vluchtelingen en asielzoekers in Duitsland. De huiselijke houding ten opzichte van vluchtelingen is over het algemeen positief, concludeerde een recent onderzoek van de Expert Council of German Foundations on Integration and Migration. De niet-partijgebonden organisatie publiceert een tweejaarlijkse ‘integratiebarometer’, die de mening van het publiek over nieuwkomers meet. De barometer van 2018 ontdekte dat de meeste Duitsers geloven dat vluchtelingen de economie en cultuur van hun land verrijken, hoewel een minderheid hen beschouwde als een bedreiging voor de welvaart.

Petra Bendel, voorzitter van de integratieraad, zegt dat het aanboren van lokale goodwill een uitweg kan zijn uit een patstelling op staatsniveau die het Europese migratiebeleid heeft verstoord. Terwijl asielzoekers nog steeds op hotspots zoals de Griekse eilanden aankomen, is de reactie van de EU-lidstaten scheef gebleven, waarbij sommige landen asiel verstrekken tegen veel hogere tarieven dan andere. De toestroom van vluchtelingen heeft ook anti-immigratiegroepen opgeroepen, waaronder de extreem-rechtse Generation Identity-beweging die in 2017 een boot huurde om vluchtelingen af ​​te weren die de Middellandse Zee probeerden over te steken.

Bendel en haar raad vragen om nieuw beleid dat EU-vluchtelingenfinanciering zou verleggen naar dorpen en steden die willen helpen. De gemeenten zouden ‘migratieprofielen’ opstellen, waarin het soort asielzoekers wordt beschreven dat ze het beste kunnen ondersteunen, zei Bendel. De burgemeester van Athene heeft in 2016 een soortgelijk initiatief voorgesteld, Solidarity Cities genaamd, om een ​​netwerk van Europese steden te creëren die samenwerken om de vluchtelingencrisis te verlichten.

Naast Duitsland zijn landen als Griekenland , Zweden en Oostenrijk topbestemmingen voor Syrische vluchtelingen die het Midden-Oosten verlaten. Hoewel het aantal asielzoekers in Europa begon af te nemen in 2017, blijven de Syriërs na een periode van explosieve groei de grootste groep mensen die in beschermde EU-landen in EU-landen wonen.

Noord Amerika

Tienduizenden Syrische vluchtelingen zijn ook de Atlantische Oceaan overgestoken, op weg naar de Verenigde Staten en Canada . De uitstroom in 2015 en 2016 overlapt de verkiezingsjaren in beide landen, wat aanleiding was voor een politiek debat over het vluchtelingenbeleid.

De regering Trump heeft het aantal vluchtelingen dat de VS elk jaar accepteert drastisch beperkt. Gegevens van het ministerie van Buitenlandse Zaken tonen aan dat de federale overheid in het boekjaar 2016 bijna 85.000 vluchtelingen heeft geaccepteerd – een aantal dat is verlaagd naar 22.491 tegen het einde van het meest recente boekjaar.

Vluchtelingen uit Syrië werden bijzonder zwaar getroffen door de beperkingen. De VS nam slechts de helft zoveel van 2016 tot 2017 – van 12.587 tot 6.557. In het boekjaar 2018 namen de Verenigde Staten slechts 62 Syrische vluchtelingen op.

In Canada werd het accepteren van Syrische vluchtelingen onderdeel van een winnend Liberal Party-platform tijdens de nationale verkiezingen van 2015. In zijn campagne beloofde nu premier Justin Trudeau om eind 2015 25.000 Syriërs het land in te brengen. Eenmaal in functie miste Trudeau uiteindelijk de deadline, hoewel Canada sindsdien bijna 68.000 vluchtelingen uit Syrië heeft overgenomen.

Canada staat burgers toe privé-vluchtelingen te sponsoren, naast overheidsprogramma’s. Meer dan de helft van alle Syriërs die sinds 2015 in Canada zijn aangekomen, werden volgens het Ministerie van Immigratie, Vluchtelingen en Burgerschap particulier gesponsord . Twee miljoen burgers geven aan persoonlijk betrokken te zijn geweest bij de hervestiging van de vluchtelingen.

“De verbeelding van het publiek werd in 2015 veroverd,” zei Jennifer Bond, die de Canadese minister van Immigratie, Vluchtelingen en Burgerschap adviseerde over zijn Syrische Refugee Resettlement Initiative .

Bond – die zelf een gezin van vijf heeft gesponsord – leidt nu het Global Refugee Sponsorship Initiative. De organisatie wordt ondersteund door de UNHCR en promoot het Canadese particuliere hervestigingsmodel in landen als Ierland, Argentinië, Spanje en Nieuw-Zeeland.

Vier jaar later heeft de uitdaging in Canada – net als in andere landen die nog steeds reageren op de Syrische vluchtelingencrisis – de aandacht van het publiek getrokken, aldus Bond. “De schijnwerpers zijn verdwenen, maar er is nog veel meer werk dat we moeten doen.”