De in Genève gevestigde Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is de meest invloedrijke organisatie ter wereld als het gaat om mondiale gezondheids- en epidemische problemen. Maar heel weinig mensen weten wie er daadwerkelijk zeggenschap heeft bij de VN-dochteronderneming, welke schokkende belangenconflicten daar gebruikelijk zijn, hoe wijdverbreid corruptie is en hoeveel gebrek aan transparantie in deze faciliteit, die we verwachten te zien het beheerst ons over de hele linie door de huidige Covid 19-pandemie.
Op 30 januari kondigde WHO-directeur-generaal Tedros Adhanom Ghebreyesus een “noodsituatie op het gebied van de gezondheid van internationale omvang” aan. Twee dagen eerder had Tedros in Peking met de Chinese president Xi Jinping gesproken over de dramatische toename van ernstige ziekten in het grootstedelijk gebied van Wuhan die verband hielden met een nieuw type coronavirus en nu dramatische proporties hadden aangenomen.
Noodsituatie van internationale omvang
Toen Tedros de noodtoestand afkondigde, prees hij de Chinese quarantainemaatregelen – maatregelen die zeer controversieel zijn op het gebied van de volksgezondheid en die in de moderne tijd nog nooit eerder in hele steden, laat staan in hele landen, zijn geprobeerd. Interessant genoeg bekritiseerde Tedros tegelijkertijd de landen die vluchten naar China blokkeerden om de onbekende nieuwe ziekte te stoppen. Dit beschuldigde hem ervan China buitensporig te beschermen. Officieel werden de eerste drie gevallen gemeld in Wuhan op 27 december 2019, een maand eerder.
Bij alle drie de patiënten werd longontsteking vastgesteld als gevolg van een “nieuwe” of een nieuwe vorm van SARSCoronavirus. Belangrijk in dit verband: van 17 januari tot 8 februari 2020 zou de grootste massamigratie wereldwijd moeten plaatsvinden, want dan zouden ongeveer 400 miljoen Chinezen verhuizen om hun families te bezoeken als onderdeel van de viering van het Chinese Nieuwjaar.
Op 23 januari om 2 uur ’s nachts, 2 dagen voor het begin van de nieuwjaarsfeesten, zette de administratie van Wuhan een ongekende stap: ze kondigde aan dat ze de hele stad van 11 miljoen mensen vanaf 10.00 uur in quarantaine zou plaatsen. Tegen die tijd hadden honderdduizenden, zo niet miljoenen mensen de stad in paniek verlaten …
Toen de WHO op 30 januari de “internationale noodsituatie voor de gezondheid” aankondigde, waren er al waardevolle weken verloren gegaan in de strijd tegen de ziekte.
Op de vraag waarom de WHO kijkt naar de verspreiding van Covid-19 in Wuhanen geen andere pandemie op andere plaatsen, zei WHO-woordvoerder Tarik Jarasevic: “Er is geen officiële classificatie (voor een pandemie) … WHO werkt niet langer met het oude zesfasensysteem uit fase 1 (geen rapporten over een dierlijke griep die bij mensen infecties veroorzaakt) bereikte fase 6 (pandemie) en waarmee sommige mensen in 2009 mogelijk nog bekend zijn met H1N1. «Toen op 11 maart de ommekeer: Tedros verklaarde voor het eerst dat veroorzaakte een nieuw type coronavirus en is sindsdien een “wereldwijde pandemie” geworden en staat nu bekend als Covid-19. Op dat moment waren er volgens de WHO meer dan 118.000 gevallen van Covid-19 en 4291 sterfgevallen in 114 landen.
De valse pandemie van 2009
Na een fiasco te hebben ervaren in 2009, toen een wereldwijde pandemie voor de “Mexicaanse griep” H1N1 werd uitgeroepen, besloot de WHO de term “pandemie” niet meer te gebruiken. De reden is indicatief voor de corruptie die alle niveaus van de WHO doordringt. In 2009 raakte een jong Mexicaans kind besmet met een nieuw virus in Veracruz, namelijk het H1N1-virus, de veroorzaker van de ziekte, die “varkensgriep” werd genoemd.
Slechts een paar weken eerder had de WHO, zonder ophef te maken, de traditionele definitie van een pandemie gewijzigd. Een pandemie was niet langer een ziekte die in veel landen wijdverbreid was en extreem dodelijk of uitputtend was. Om de WHO-experts een pandemie te laten verklaren, was het nu voldoende dat een ziekte – zoals seizoensgriep – wijdverbreid was. De symptomen van H1N1 waren hetzelfde als bij een ernstige verkoudheid.
Toen de toenmalige WHO-directeur-generaal Dr. Margaret Chan heeft officieel fase 6, een wereldwijde pandemische noodsituatie, gelanceerd en het nationale noodprogramma gelanceerd. De regeringen kochten onder meer H1N1-vaccins voor miljarden dollars. Aan het einde van het griepseizoen 2009 bleken de sterfgevallen als gevolg van H1N1 echter klein in vergelijking met het aantal slachtoffers als gevolg van normale seizoensgriep. De Duitse longarts Wolfgang Wodarg was destijds lid van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa. In 2009 riep hij op tot een onderzoek naar vermoedelijke belangenconflicten met betrekking tot de reactie van de EU op de pandemie van de Mexicaanse griep.
Het Nederlandse parlement maakte ook bekend dat prof.dr. Albert Osterhaus van de Erasmus Universiteit Rotterdam in staat was om persoonlijk te profiteren van de miljarden euro’s die in de zogenaamd voor H1N1 bedoelde vaccins werden gepompt. Als centrale influenza-adviseur van de WHO stond Osterhaus in 2009 centraal in de wereldwijde pandemische activiteit van Mexicaanse griep / influenza A H1N1. Veel andere wetenschappelijke experts van de WHO die Chan adviseerden een pandemie aan te kondigen, ontvingen direct of indirect geld van grote farmaceutische bedrijven zoals Glaxo-SmithKline, Novartis en andere toonaangevende vaccinfabrikanten. Dat de WHO een pandemie voor de Mexicaanse griep aankondigde, was een luchtnummer.
In 2009/10 waren de influenza-aantallen het laagst sinds het begin van de medische onderzoeksgegevens. Ondertussen verdienden de farmaceutische reuzen miljarden.
Na het pandemisch schandaal van 2009 stopte de WHO met het werken aan de fase 6-fase van een pandemie en schakelde over op het volstrekt vage en verwarrende principe van “internationale gezondheidsnoodsituatie”. Nu echter besloten Tedros en de WHO willekeurig om de term pandemie opnieuw in te voeren, maar gaven daarbij toe dat ze nog bezig waren een nieuwe definitie van de term te vinden. ‘Pandemie’ veroorzaakt meer angst dan ‘internationale noodsituaties op gezondheidsgebied’.
Conflicten over de WHO-adviesraad
Rond de gebeurtenissen van 2009/10 waren er schandalige en gewelddadige belangenconflicten met betrekking tot de onderlinge verbindingen tussen Big Pharma en de WHO. En toch heeft de WHO onder Tedros weinig gedaan om corruptie en belangenverstrengeling uit te roeien. De WHO Strategic Advisory Board on Immunization (SAGE) wordt afgewisseld met leden die “financieel substantiële” subsidies ontvangen van grote vaccinproducenten, van de Bill & Melinda Gates Foundation of de Wellcome Trust. Volgens de laatste WHO-informatie over SAGE meldden niet minder dan 8 van de 15 leden mogelijke belangenconflicten, zoals wettelijk vereist.
In bijna alle gevallen omvatten donoren de Bill & Melinda Gates Foundation, Merck & Co., Gavi, de Vaccine Alliance (een door Gates gefinancierde groep die campagne voert voor vaccinaties), de Global Health Scientific Advisory Committee van de Gates Foundation, Pfizer, Novovax, GlaxoSmithKline, Novartis, Gilead en andere toonaangevende spelers in de vaccinscène. Tot zover de onafhankelijkheid en objectiviteit van WHO-wetenschappers.
Bill Gates en de WHO
Als het niet verrassend is, is het op zijn minst zeer onthullend dat veel leden van de adviesraad financiële banden hebben met de Gates Foundation. De WHO wordt niet in de eerste plaats gefinancierd door de leden van de Verenigde Naties, maar is een zogenaamd publiek-privaat partnerschap en wordt gedomineerd door particuliere vaccinatiebedrijven en de groep van organisaties die door Bill Gates wordt ondersteund.
Uit het meest recente openbaar beschikbare financiële rapport van de WHO, gedateerd 31 december 2017, blijkt dat van de meer dan $ 2 miljard die beschikbaar zijn voor de WHO in de algemene begroting, iets meer dan de helft afkomstig is van particuliere donoren of externe instanties zoals de Wereldbank of de Wereldbank EU ontstaan.
Verreweg de grootste niet-gouvernementele en particuliere donoren zijn de Bill & Melinda Gates Foundation , de door Gates gefinancierde Gavi, de Vaccination Alliance en het door Gates gelanceerde Wereldfonds ter bestrijding van aids, tuberculose en malaria (GFATM). Deze drie hebben meer dan $ 474 miljoen in de WHO gepompt. Alleen de Bill & Melinda Gates Foundation droeg maar liefst $ 324.654.317 bij. Ter vergelijking: de Verenigde Staten, de grootste overheidsfinancier, hebben in dezelfde periode $ 401 miljoen overgemaakt aan de WHO.
Onder de niet-gouvernementele donoren vinden we ’s werelds grootste vaccin- en medicijnfabrikanten, zoals Gilead Sciences (een bedrijf dat momenteel aandringt op goedkeuring van een van hun producten voor de behandeling van Covid-19), GlaxoSmithKline, Hoffmann-La Roche, Sanofi Pasteur, Merck Sharp & Dohme, Chibret en Bayer. Farmaceutische bedrijven hebben in 2017 tientallen miljoenen dollars gedoneerd.
Het feit dat voorstanders van particuliere vaccinatie, zoals de Gates Foundation en Big Pharma, de WHO zo sterk steunen, is meer dan alleen een belangenconflict; het betekent in feite dat ze de richting van de organisatie hebben beïnvloed, omdat de WGO eigenlijk verantwoordelijk is voor het coördineren van wereldwijde reacties op epidemieën en ziekten.
De Gates Foundation, ’s werelds grootste stichting met ongeveer $ 50 miljard erachter, investeert haar belastingvrije dollars ook in vaccinfabrikanten zoals Merck, Novartis, Pfizer of GlaxoSmithKline. Met dit in gedachten was het geen verrassing dat de Ethiopische politicus Tedros Adhanom in 2017 werd gekozen tot hoofd van de WHO. Hij is de eerste directeur-generaal van de WHO die geen arts in de geneeskunde is (zelfs als hij erop staat om een ”arts” te worden genoemd).
Hij behaalde zijn Ph.D. in Community Health onderzocht hij in zijn proefschrift de gevolgen die dammen hebben op de overdracht van malaria in de Ethiopische regio Tigray. Tot 2016 was Tedro minister van Buitenlandse Zaken in Ethiopië, daarvoor ontmoette hij als minister van Volksgezondheid Bill Gates en nam hij de voorzitter over van het Wereldfonds ter bestrijding van aids, tuberculose en malaria, dat nauwe banden onderhoudt met Gates.
Onder Tedros is de situatie met betrekking tot corruptie en belangenconflicten bij de WHO geenszins verbeterd, maar eerder verslechterd. Volgens een rapport van de Australian Broadcasting Corporation (ABC) verkeerde het WHO Health Emergencies Program, de afdeling die verantwoordelijk is voor de wereldwijde reactie op Covid-19, in 2018 en 2019 in een ellendige toestand onder auspiciën van Tedros omdat het was mislukt om het programma en de spoedeisende hulp van voldoende middelen te voorzien. Hierdoor bestaat het risico dat op nationaal niveau onvoldoende resultaten worden behaald. Het ABC-rapport zei ook dat de interne beschuldigingen van corruptie binnen de hele organisatie aanzienlijk waren toegenomen:
‘Er zijn talloze pogingen ondernomen om de internationale organisatie van grote sommen geld te bedriegen.’
Dat klinkt niet geruststellend.