Biologische oorlogsvoering van het Pentagon gebaseerd op oorlogsmisdaden van het fascistische Japan en nazi-Duitsland

Fort Detricks samenspanning met het fascistische Japan en nazi-Duitsland bij de ontwikkeling van biologische massavernietigingswapens is niet een macaber overblijfsel uit het verre verleden.

Rusland en China hebben bij de VN-Veiligheidsraad gelobbyd voor een onafhankelijk onderzoek naar tientallen laboratoria die door het Pentagon in Oekraïne werden gerund totdat Moskou in februari met zijn militaire interventie begon.

Rusland heeft geheime documenten gepubliceerd waaruit blijkt dat het Pentagon bezig was met de ontwikkeling van biologische massavernietigingswapens. Washington heeft de Russische en Chinese zorgen betwist als “desinformatie”, en beweerde dat de laboratoria biomedische verdedigingsstudies naar ziekten uitvoerden.

Waarom was de functionaris van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland dan bang dat Russische troepen monsters uit de laboratoria zouden kunnen krijgen als ze voor onschuldig biomedisch onderzoek waren? Waarom kregen de laboratoria van de Oekraïense regering de opdracht om onmiddellijk monsters te vernietigen toen Russische troepen Oekraïne binnenvielen?

Zelfs aanstaande Amerikaanse experts op het gebied van biowarfare zijn het eens met de Russische en Chinese standpunten dat de betrokkenheid van het Pentagon in Oekraïne een sinister doel inhoudt dat op zijn minst onpartijdig onderzoek verdient.

Bijkomend aan de zorgen is de directe betrokkenheid van het personeel en de infrastructuur van Fort Detrick bij de Oekraïense faciliteiten in de afgelopen jaren. Als we nadenken over de oorsprong van Fort Detrick in de Tweede Wereldoorlog en hoe het effectief samenwerkte met Japanse en nazi-wetenschappers voor de ontwikkeling van Amerikaanse biologische wapens, vormt die snode historische achtergrond de basis voor Russische en Chinese angsten.

Na de Tweede Wereldoorlog werden Japanse en Duitse oorlogsmisdadigers van de galg gered door de politieke interventie van de Verenigde Staten. De immuniteitsovereenkomsten werden gesloten om de VS een voordeel te geven ten opzichte van de Sovjet-Unie in een verwachte wapenwedloop om de suprematie in biologische en chemische oorlogsvoering.

De Verenigde Staten hadden het kernwapen al onder de knie, nadat het zijn ontzagwekkende nieuwe macht had gedemonstreerd met het laten vallen van twee bommen op Hiroshima en Nagasaki in augustus 1945. De Sovjets zouden de wapens in 1949 verwerven en daarmee een nucleair evenwicht tot stand brengen.

Maar in de andere gebieden van massavernietigingswapens was Washington niet zo zeker van zijn voordeel. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog probeerden de Amerikanen de expertise van de fascistische Japanners en nazi-Duitsland in te zetten voor biologische en chemische oorlogsvoering.

Medische wetenschappers Shiro Ishii en Kurt Blome waren respectievelijk de commandanten van de biologische en chemische oorlogsonderzoeksinspanningen van Japan en Duitsland tijdens de oorlog. Ishii voerde het bevel over de beruchte Eenheid 731 die was gebaseerd in Mantsjoerije in het door Japan bezette China. Blome was de leidende wetenschapper bij het testen van biologische wapens en giftige gassen op gevangenen in Auschwitz en andere nazi-vernietigingskampen.

Keizerlijk Japan en nazi-Duitsland werkten intensief samen bij het delen van experimentele gegevens over nieuwe biowapens, waaronder de verspreiding van miltvuur, tyfus, cholera, pokken, builenpest en botulisme.

Ishii’s Unit 731 heeft naar schatting tot 500.000 doden tijdens de oorlog veroorzaakt door het gebruik van biologische oorlogsvoering door ziekteverwekkers te laten vallen vanuit vliegtuigen op Chinese steden in de provincies Hunan en Zhejiang. De eenheid voerde ook duivelse gedwongen experimenten uit op Chinese en Russische krijgsgevangenen om de epidemiologie van ziekten en vaccins te bestuderen. Gevangenen werden besmet met ziekteverwekkers en onderworpen aan vreselijke pijnlijke sterfgevallen.

Shiro Ishii en zijn criminele netwerk werden na de oorlog nooit berecht, ondanks serieuze verzoeken van de Sovjet-Unie. In plaats daarvan verleenden de Amerikanen die het vasteland van Japan bezetten hem en zijn team van artsen immuniteit tegen vervolging in ruil voor exclusieve toegang tot de biologische en chemische oorlogsvoeringsexperimenten. Het Pentagon gaf zijn experts uit Fort Detrick, Maryland, opdracht om de Japanse schat aan gegevens aan te boren.

Generaal Douglas MacArthur, de geallieerde opperbevelhebber, kwam persoonlijk tussenbeide om ervoor te zorgen dat Washington geen vervolging van Ishii of enige andere Japanse oorlogsspecialist op die gebieden toestond. Ishii stierf in 1959 in Tokio op 67-jarige leeftijd, zonder ooit te worden berecht voor de massale sterfgevallen die hij begeleid had.

Ondertussen werd Kurt Blome, het hoofd van de biologische en chemische oorlogsvoering van de Wehrmacht, voor de rechtbank van Neurenberg gebracht, maar hij werd in 1947 voornamelijk vrijgesproken vanwege Amerikaans ingrijpen om hem vrij te laten.

Blome was slechts een van de meer dan 1.000 nazi-wetenschappers en ingenieurs die door de VS werden gerekruteerd als onderdeel van Operatie Paperclip. Ze zouden een essentiële bijdrage leveren aan de ontwikkeling van Amerikaanse rakettechnologie en het NASA-ruimteprogramma.

Opnieuw maakte Fort Detrick, het centrum voor biologische oorlogsvoering van het Pentagon, gebruik van Blome’s expertise in het bewapenen van miltvuur en andere ziekteverwekkers. Zijn kennis van zenuwgas zoals Tabun en Sarin werd ook aangewend door de CIA en haar MK-Ultra-programma voor het vermoorden van politieke tegenstanders. Blome werkte nauw samen met Sydney Gottlieb, die aan het hoofd stond van de biologische en chemische oorlogsvoeringseenheid van de CIA. Gottlieb stond bekend als de “poisoner-in-chief” van het bureau en was persoonlijk betrokken bij herhaalde pogingen om de Cubaanse leider Fidel Castro te vermoorden. Ironisch genoeg werkte de CIA-man, die de zoon was van Joodse Hongaarse immigranten, uiteindelijk samen met een nazi-wetenschapper die in Auschwitz had geëxperimenteerd.

Gezien deze achtergrond is het geen wonder dat het bondgenootschap in oorlogstijd tussen de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en de Sovjet-Unie snel afdaalde in de Koude Oorlog. Moskou moet ontzet zijn geweest toen de Amerikanen (en Britten) fascistische topoorlogsmisdadigers hielpen om gerechtigheid te ontwijken. Niet alleen dat, de Amerikanen gebruikten de meest gruwelijke knowhow en technologie om massavernietigingswapens te ontwikkelen naast hun hernieuwde vermogen voor nucleaire vernietiging – wapens die bedoeld waren om zowel de Sovjet-Unie als communistisch China als doelwit te nemen.

Fort Detrick bleef het centrum van het Pentagon voor biologische en chemische oorlogsvoering tot 1969, toen toenmalig president Richard Nixon opdracht gaf de ontwikkeling van “offensieve” wapens stop te zetten. Voortaan waren de biolaboratoria officieel bezig met “defensieve” studies en experimenten. Dat omvat ogenschijnlijk innovatieve diagnostiek en vaccins voor ziekteverwekkers, maar sluit bewapening uit.

De Verenigde Staten hebben het Verdrag inzake biologische oorlogsvoering van 1975 ondertekend en verbiedt deze wapens. Het nam in 1989 zijn eigen nationale wetgeving aan die biowapens verbood. De auteur van die nationale wet, professor Francis Boyle, vertelde in een vorig artikel aan de Strategic Culture Foundation dat de activiteiten van het Pentagon in Oekraïne een schending waren van de BWC en de nationale wetgeving van de VS, en op het eerste gezicht een wapenprogramma vormen waarvoor Rusland en China hebben het volste recht om aansprakelijkheid te eisen.

De Verenigde Staten hebben ook het Verdrag inzake chemische wapens van 1997 ondertekend. Maar er wordt aangenomen dat het zijn verplichtingen om al zijn voorraden te vernietigen niet is nagekomen. Rusland vernietigde in 2017 zijn CW-arsenaal volledig onder toezicht van de VN.

Ondanks de wettelijke verplichtingen van de VS, heeft het Pentagon toezicht gehouden op de uitbreiding van meer dan 300 laboratoria in zo’n 30 landen sinds het einde van de Koude Oorlog, die zogenaamd drie decennia geleden eindigde, volgens berichten in de Chinese media. Veel van deze landen delen grenzen met Rusland en China.

De door het Pentagon gesponsorde laboratoria in Oekraïne hebben de Russische en Chinese bezorgdheid hernieuwd dat de VS een heimelijk wapenprogramma uitvoeren dat hun nationale veiligheid bedreigt – onder het officiële mom van “biomedisch onderzoek”.

De betrokkenheid van het personeel van Fort Detrick bij de werking van de 30 laboratoria in heel Oekraïne onderstreept alleen maar de zorgen van Rusland en China. De faciliteiten werden snel gesloten door de Oekraïense regering toen Rusland op 24 februari zijn militaire interventie in het land lanceerde. Moskou heeft sindsdien interne documenten gepubliceerd waaruit blijkt dat de laboratoria bezig waren met biowapenprogramma’s, niet met biomedische verdediging van de volksgezondheid.

Fort Detricks samenspanning met het fascistische Japan en nazi-Duitsland bij de ontwikkeling van biologische massavernietigingswapens is niet een macaber overblijfsel uit het verre verleden. Voor Rusland en China – twee landen die het meest te lijden hebben gehad van dergelijke wapens – is het verleden uiterst relevant voor het heden. Beiden hebben het recht om een ​​internationaal onderzoek te eisen waarin het Pentagon ter verantwoording wordt geroepen voor wat zijn biologische laboratoria in Oekraïne en elders doen. Gezien de snode oorsprong van Fort Detrick, is het zeer aan de Amerikanen om ontlastend bewijs te tonen. De onwil om dit te doen versterkt alleen maar de vermoedens van grove schending van het internationaal recht door de Verenigde Staten en hun projectie van een onaanvaardbare dreiging jegens Rusland en China.