Bitch

‘If you can read this, the Bitch fell off’.

Die tekst zie je zo nu en dan op de rug van een T-shirt van een ‘Machismo’ motorrijder, doorgaans lid van inmiddels verboden ‘motorrijders-clubs’, vanwege het hoge percentage criminelen onder hen. De ‘Bitch’ is het ‘liefje’ dat achterop zat. In die zin is Europa de ‘Bitch’ van de Verenigde Staten. Uiteenlopende politici zwelgen in die rol, en ze gaan door het vuur voor hun ‘Bink’. Vooral in de Nederlandse politiek wemelt het van dat soort politici, met onze premier voorop. Hij is meer in ‘Kiev’ dan in ‘Den Haag’.

De serieuze ‘Machismo’ motorrijder zal je er niet zo snel mee zien. En hoewel ‘Bitch’ in die kringen geen onbekend woord is voor de vrouwelijke partner, is die hele wereld niet te vergelijken met die van ons. Die wereld is ‘Tribaal’. Met eigen normen en waarden, en eigen regels, en een geheel eigen kijk op wat crimineel is, en wat gewoon ‘business’ is. Onze huidige westerse samenleving staat daar ogenschijnlijk op grote afstand van.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en ‘flirten’ met die mentaliteit kan niet zoveel kwaad, totdat je de controle kwijtraakt over die verborgen neiging om jezelf te prostitueren, of je omgeving te behandelen als jouw slaven en slavinnen. En dat laatste speelt ons nu parten in Europa. Als ‘Bitch’ klemmen we ons krampachtig vast aan onze ’Stoere Amerikaanse Bink’, die echter is afgedaald tot de diepste krochten van het menselijke bestaan. En samen reizen we onze ondergang tegemoet.

In NRC stond een artikel over de Euro die ‘pariteit’ had bereikt met de Dollar. De Euro, ooit bijna veertig procent meer waard dan de Dollar, staat nu op gelijke hoogte, en de verwachting is dat de devaluatie van onze munt nog wel even door zal gaan. De krant noteerde dat dit kwam door de oorlog in Oekraïne. Nee, krant. Het komt door de sancties, het wereldwijd ingestorte vertrouwen in de munt als gevolg van het bevriezen van Russische tegoeden, en onverantwoord economisch beleid in de tijd dat ‘Covid’ nog niet begrepen werd als een ‘soort griep’, zoals nu. En door de lange reeks geld vretende oorlogen die de NAVO ontketende sinds het begin van deze eeuw, om nog maar te zwijgen over de grootschalige destructie van onze verdiencapaciteit die het gevolg is van ‘Groene Idealen’.

In eerdere bijdragen, ver voor de strijd in Oekraïne losbarstte, voorspelde ik een breuk met Rusland en China, en eigenlijk een breuk tussen de NAVO-landen en de rest van de wereld, waarna de Verenigde Staten van Europa hun ’Nieuwe China’ zouden maken. De producent van alles wat de hofhouding van de ‘Warparty’ nodig heeft, nu ze dat niet meer uit China kunnen halen, terwijl ook de andere landen in de wereld verder liever zaken doen met de Chinezen en de Russen, dan met het gluiperige, stelende en gewelddadige zooitje in de westerse wereld.

Ik vestigde daar de aandacht op om te voorkomen dat het die kant op zou gaan. Er lagen werkelijk gouden, oogstrelende kansen voor een ‘Verenigd Europa’ als gelijkwaardige partner van andere handelsnaties, en producenten van grondstoffen die wij nodig hebben voor onze industrie en landbouw. Voorwaarde was dat we in zouden zien dat de ‘Davos/NAVO-combi’ puur gif was, een ‘Foute Bink’. Het mocht niet baten.

Dus hoe ziet onze toekomst er nu uit?

Beslist niet ‘Groen’, en ook allerminst welvarend. Datzelfde artikel in NRC stelt dat ‘beleggers’ de Euro verlaten, en vluchten in de Dollar en de Yen, die gezien worden als een ‘Veilige Haven’. Wat een kletskoek! De Verenigde Staten en Japan zijn begraven onder de nationale schuld, en stevenen net als Europa af op een zware recessie. Dat Europa het nog net iets slechter doet in die bezemklas maakt van de Verenigde Staten en Japan nog geen toppers.

De krant stelt dat de Amerikaanse toerist die naar Europa komt nu meer kan kopen dan voorheen, maar over wie hebben we het dan? George Soros, Jeff Bezos en Bill Gates? Want de gemiddelde Amerikaan leeft inmiddels ook ‘Paycheck-to-Paycheck’, terwijl hij zijn spaargeld en pensioen in rook op ziet gaan door een moordende inflatie. De ‘hardste’ munten zijn nu reeds de Yuan en de Roebel, maar daar praat de krant liever niet over.

Indien de EU niet uiteen valt, eindigen we in Europa als de ‘fabriek’ voor het Amerikaanse financiële imperium, of wat daar van over is als ook de oorlog in Oekraïne uiteindelijk verloren is. Als de ‘Bitch’ die moet zweten en beulen voor kruimels. Met grondstoffen die exclusief geleverd worden door ‘goedgekeurde’ landen, vooralsnog primair de Verenigde Staten zelf waar het via ‘Fracking’ gewonnen olie en gas betreft, aangevoerd met ‘uitstootfabrieken’ in de vorm van schepen, maar straks ook uit Israël en Egypte als dat ‘basin’ in het oosten van de Middellandse

Zee verder wordt ontgonnen. En daar betalen we dan goudgeld voor, zodat er voor lonen niks overblijft. Ongeschoolden en Europeanen met een ‘technische’ opleiding op een bescheiden, praktisch niveau, hebben dan de (relatief) betere kansen op de arbeidsmarkt. Iedereen met een fantasiebaan, of iets in de ‘dienstverlening’, heeft dan het nakijken. Dat is in feite al de realiteit, maar dat kwartje is nog niet gevallen.

Als het valt, zal iedereen het op willen rapen, en eindigen we met een ‘Cat Fight’ tussen de motoren waar de vonken vanaf vliegen. Dat de EU bezwijkt onder dat geweld lijkt alleszins aannemelijk. Zeker in die zin dat de EU een overkoepelende organisatie is gericht op het verbeteren van de welvaart van haar burgers, maar dat is eigenlijk ook al geen nieuws meer. De ‘Groene Fantasten’ zullen hardhandig worden verwijderd, om plaats te maken voor ‘Big Brother’ of zijn gedelegeerde.

Tegen de ‘Groene Fantasten’ zeg ik dan: ‘Eigen schuld, dikke bult!’, maar dat houdt niet in dat ik blij toe ben, zoals u zult begrijpen. Noch maak ik mij illusies over het leervermogen van die groep, en ik ben bang dat we ze terug zullen zien als hulpeloze slachtoffers, of als de ’Nieuwe Gestapo’.

Kortom, waar we op de drempel van emancipatie stonden, hebben ‘Orwelliaanse’ krachten ons weggesleurd van een veelbelovende toekomst, en zijn we achterop de motor beland van een roekeloze, aan drugs en lichtekooien verslaafde, decadente ruziemaker uit een verkeerd ’nest’. Allerminst een Hells Angel die tenminste nog zijn eigen mannetje staat, maar een pathetische ‘loser’ met een te groot ego. De obsessie, ook in de Verenigde Staten zelf, met de figuur van Hunter Biden, en zijn zieltogende vader, komt niet uit de lucht vallen.

Hoeveel van de roddels over het tweetal waar is, en hoeveel er is ‘aangedikt’ doet er voor dit verhaal niet toe. Dit blog is er niet om de decadentie in de hoogste kringen van het Amerikaanse Imperium in het zonnetje te zetten. Waar het mij om gaat, is dat we niks te verwachten hebben als ‘Bitch’ met een partner die van voren niet weet dat hij van achteren nog leeft. En maskerende verhandelingen in NRC dragen niet bij aan de resolutie, maar zijn vormen van collaboratie die van een te genezen verwonding iets maken dat nog slechts verholpen kan worden door te amputeren. Door van de motor te vallen.