Indignatie redactie 
Een miskraam en een doodgeboren jongetje had Wilhelmina nog drie miskramen. En tussendoor was er ook nog een zesde zwangerschap, waarover dadelijk meer. Maar laten we bij het begin beginnen. Wilhelmina Helena Pauline Maria werd op 31 augustus 1880 te Den Haag geboren als dochter van Emma van Nassau–zu Waldeck und Pyrmont (1858 – 1934) en Sebastiaan de Ranitz (1846 – 1916), omdat Emma’s echtgenoot, de op dat moment 63-jarige Willem van Nassau (1817 – 1890), vanwege syfilis onvruchtbaar was geworden.
Vanaf 23 november 1890 werd Wilhelmina het onwettige hoofd van de Staat der Nederlanden. Zij trouwde op 7 februari 1901 in Paleis Noordeinde te Den Haag met haar achterneef Heinrich zu Mecklenburg (1876 – 1934); de Russische tsaar Paul I en diens echtgenote Maria Fjodorovna waren hun gemeenschappelijke overgrootouders. Nog in hun eerste huwelijksjaar, op 9 november 1901, kreeg Wilhelmina haar eerste miskraam. Toen ze kort daarop opnieuw zwanger werd wilde ze weg uit Den Haag, en ging ze naar paleis Het Loo, om daar in alle rust haar foetus te kunnen laten groeien. Maar op zondag 4 mei 1902, rond 22:30 uur, beviel ze van een doodgeboren jongetje, in het bijzijn van haar lijfarts (sinds 1891) Gerhard Hendrik Roessingh (5 april 1848, Haren – 1 juli 1919, ’s Gravenhage) en de Utrechtse gynaecoloog Benjamin Jan Kouwer (Wormerveer, 31 augustus 1861 – Utrecht, 8 januari 1933). Vier jaar later, waarschijnlijk te Noordeinde, volgde op 23 juli 1906 opnieuw een miskraam.
Rond begin 1907 ontmoette de 30-jarige Heinrich in een hotel in Den Helder de 20-jarige Mien Wenneker (1887 – 1973), die daar als kamermeisje werkzaam was. Zij werd de rest van haar leven Heinrichs minnares en kreeg van hem een woning in Amsterdam. In totaal kreeg Mien zes bastaardkinderen van Heinrich, naast ten minste zes bastaardkinderen bij zes andere vrouwen en diverse minnaressen waarbij hij geen kinderen verwekte zoals Fien de la Mar (1898 – 1965).
Toen Wilhelmina in 1908 opnieuw zwanger raakte trok ze zich in het geheim terug. Ze wilde weer weg uit Den Haag, maar naar Het Loo gaan was geen optie meer vanwege de voor haar traumatische gebeurtenissen uit 1902. Daarom koos ze voor paleis Soestdijk. Op vrijdag 30 april 1909 werd daar een dochter van Wilhelmina en Heinrich geboren, maar het bleek een verstandelijk beperkt meisje te zijn, met wat we sinds 1965 aanduiden als het syndroom van Down, maar in die tijd ‘mongoloïde idiotie’ werd genoemd. In de nacht van vrijdag 30 april 1909 op zaterdag 1 mei 1909 werd dit “mongooltje” omgeruild voor een pasgeboren meisje uit Baarn, en wel de dochter van Antje van der Grift (1884 – 1970) en Dirk de Ridder (1879 – 1965), die sinds 1907 waren getrouwd (zie onder). De volgende dag, op zaterdag 1 mei 1909, pleegden Heinrich en de Haagse bakker en wethouder Hubertus de Wilde (15 december 1853, Tholen – 18 juni 1929, Den Haag) als ambtenaar van de burgerlijke stand in de Rode Salon van paleis Noordeinde valsheid in geschrifte door de aangegeven dochter van Heinrich en Wilhelmina, omschreven als “een kind met een blozend gezichtje en goed van gewicht”, op te nemen in de burgerlijke stand. In werkelijkheid waren Wilhelmina en haar adoptiedochter nog in Soestdijk, en heeft deze Haagse wethouder deze baby nooit gezien. Als dank voor zijn loyaliteit werd diens zoon Jacob Adriaan de Wilde (7 januari 1879, Goes – 10 januari 1956, Den Haag), later in de jaren 30, tweemaal minister. Overigens bleef de naam van het valselijk aangegeven meisje nog wekenlang onbekend. Er werd uiteindelijk gekozen voor de roepnaam “Juliana” als verwijzing naar Juliana zu Stolberg (Stolberg, 15 februari 1506 – Dillenburg, 18 juni 1580), de moeder van de volksheld Willem de Zwijger (Dillenburg, 24 april 1533 – Delft, 10 juli 1584).
In werkelijkheid was Juliana de kleindochter van Dirk van der Grift, en ging de ‘mongoloïde’ dochter van Wilhelmina en Heinrich verder door het leven als Klaartje van der Grift (zie onder). Omdat Wilhelmina en Heinrich toch ook graag een eigen, volledig gezond kind wilden hebben bleven ze het ook na de adoptie van Juliana tevergeefs proberen. Daardoor volgden er op 23 januari 1912 en 20 oktober 1912 nog twee miskramen. Ondertussen had Heinrich al twee dochters bij Mien Wenneker. Vanaf 1914 leefden Wilhelmina en Heinrich volkomen langs elkaar heen. Op 4 september 1948 legde ze haar functie als het onwettige hoofd van de Staat der Nederlanden neer, en nam haar adoptiedochter deze onwettige functie van haar over. Wilhelmina overleed op 28 november 1962 te Apeldoorn.
De familie van Klaartje van der Grift
Dirk van der Grift (15 november 1855, Vleuten – 26 januari 1933, Baarn) werd geboren als tweede zoon en zevende kind van Pieter Erardus van der Grift (3 december 1816, Driebergen – 26 augustus 1880, Vleuten) en Annigje van Selm (11 mei 1820, Langbroek – 21 februari 1903, Vleuten), die op 27 juli 1843 in Breukelen-Nijenrode trouwden en in totaal tien kinderen kregen. Dirk van der Grift trouwde op 15 februari 1883 in Baarn met Clara Margaretha van Woudenbergh (28 november 1855, Linschoten – 17 november 1926, Baarn; Klara), dochter van Reijer van Woudenberg en Jacoba van Schaik. Dirk van der Grift en zijn vrouw Klara woonden en werkten op boerderij De Eult aan de Torenlaan 88 in Baarn, schuin tegenover paleis Soestdijk. Zij pachtten deze boerderij van het Koninklijk Domein Soestdijk. Zij kregen acht kinderen, waarvan hun zesde kind al op 1-jarige leeftijd overleed:
- Antje Pietronella Enarda van der Grift (18 april 1884, Baarn – 21 januari 1970, Blaricum); zij trouwde op 22-jarige leeftijd op 14 maart 1907 te Baarn met Dirk Cornelis de Ridder (26 november 1879, Zuilen, Utrecht – 1965), zoon van Dirk Cornelis de Ridder (1845 – 1885) en Aaltje Kastelijn (1850 – 1916). Officieel kregen zij twee kinderen, beiden te Zuilen geboren: Dirk Cornelis de Ridder werd geboren op 20 december 1907 (die later trouwde met Annetje de Groot, geboren 12 juni 1907 te Abcoude-Proostdij, waaruit rond 1945 te Zuilen José de Ridder werd geboren, die al op 1 september 1950 te Utrecht overleed), en Clara Margaretha de Ridder volgde op 22 maart 1911. Daartussen werd dus eind april 1909 Juliana geboren.
- Pieter Enardus van der Grift (13 juli 1885, Baarn – 19 juli 1923, Baarn); hij werd veehouder en bleef vrijgezel.
- Reijer Jacobus van der Grift (16 april 1887, Baarn – 22 juli 1953, Harmelen); hij trouwde in 1918 met Gijsberta Hendrika van Eck (14 oktober 1891, Zeist – 29 juni 1967). Zij kregen zeven kinderen.
- Gerrit Jacobus van der Grift (13 juli 1888, Baarn – 27 oktober 1962). Gerrit Jacobus had een officiële hengstenhoudervergunning. Ook werden er op het terrein van “De Eult” elk jaar Stamboekopnames en plaatselijke keuringen gehouden. Samen met zijn jongere broer Willem Cornelis Jan deed hij tussen 1930 en 1960 mee aan diverse nationale en internationale concours hippiques. Hun aangespannen rijden was eerst met landbouwpaarden en Hackney’s van hun vader en later kwamen daar ook de Shetlandpony’s bij.
- Jacoba Margaretha van der Grift (1 februari 1890, Baarn – 11 september 1940, Maarsseveen); zij trouwde in 1919 met Klaas Timmer (10 februari 1885, Maarsseveen – 7 oktober 1972). Zij kregen een dochter: Clara Margaretha Timmer (ong. 1923, Maarsseveen – 25 augustus 1924, Maarsseveen).
- Willem Hendrikus van der Grift (22 september 1891, Baarn – 20 oktober 1892, Baarn); hij werd niet ouder dan 1 jaar.
- Dirk van der Grift (6 oktober 1892, Baarn – 6 april 1967); hij trouwde in 1924 met Jannetje de Waal (28 mei 1887, Westbroek – 14 juli 1969). Zij kregen vier kinderen. Zij woonden aan de Torenlaan 127 in Baarn, schuin tegenover De Eult. Daar is tegenwoordig het landbouwmechanisatiebedrijf van Willem van der Grift gevestigd. Deze kleinzoon van Dirk is in 1950 of 1951 geboren.
- Willem Cornelis Jan van der Grift (5 juli 1895, Baarn – 1 november 1969); hij trouwde op 6 mei 1926 te Hoenkoop met Macheltje Vroege (12 maart 1899, Lopik – 3 juni 1971, Baarn).
- Clara Margaretha Dirkje Jabikje van der Grift (19 januari 1899, Baarn – 27 november 1969, Baarn), met als roepnaam Klaartje.
In 1909 raakte het gezin van Klara en Dirk van der Grift betrokken bij de “koninklijke” omruiltruc rond de geboorte van Juliana. Eind april van dat jaar kreeg hun oudste dochter Antje en haar man Dirk, nadat ze twee jaar getrouwd waren, een meisje. In de nacht volgend op 30 april 1909 werd hun pasgeboren dochtertje echter omgeruild voor de ‘mongoloïde’ dochter van Wilhelmina en Heinrich. De familie Van der Grift kreeg wellicht veel geld om mee te werken aan deze wisseltruc. Binnen deze familie was deze persoonsverwisseling bekend, maar ze spraken er niet over met mensen buiten de familie, althans zeker in het begin niet. In de burgerlijke stand van Baarn werd de omgeruilde dochter van Wilhelmina en Heinrich met terugwerkende kracht ingeschreven als Clara Margaretha Dirkje Jabikje van der Grift. Officieel zou deze ‘mongoolse’ Klaartje van der Grift geboren zijn op 19 januari 1899 als dochter van Klara en Dirk van der Grift, en niet van hun oudste dochter Antje en haar man Dirk. Dit werd gedaan om de verwisseling nog dieper te verstoppen, want Klara van der Grift–van Woudenbergh was op 30 april 1909 te oud om moeder te zijn geworden; ze was toen 53 jaar. En omdat de leeftijd van leeftijd van mensen met Downsyndroom moeilijk is in te schatten lukte deze leeftijdsfraude, mede omdat Klaartje pas op latere leeftijd buitenshuis kwam. Het laatste deel van haar leven werd Klaartje van der Grift verzorgd in een chic tehuis in Naarden. Zij is overleden op 27 november 1969 te Baarn! Officieel was ze toen 70 jaar oud, wat een ongewoon hoge leeftijd is voor mensen met het syndroom van Down. In werkelijkheid was deze ‘mongoloïde’ dochter van Wilhelmina en Heinrich echter 60 jaar oud toen ze stierf, wat gewoon was. Zij is begraven in Baarn. Het jaar daarop, op 21 januari 1970, overleed haar “oudste zus” te Blaricum. Daarvoor, rond 1960, woonde de 76-jarige Antje de Ridder-van der Grift in bejaardentehuis Nijenstede te Amersfoort, waar ze vertelde dat Juliana haar dochter was. Men dacht dat deze mevrouw verward was, maar ze sprak de waarheid.
Recht tegenover de hoofdingang van paleis Soestdijk, op precies een kilometer afstand, werd in 1815 een obelisk neergezet, bekend als de Naald van Waterloo, als eerbetoon aan de bijdrage die Guillot van Nassau op vrijdag 16 juni 1815 leverde in de aanloop naar het verslaan van Napoleon in de Slag om Waterloo op zondag 18 juni 1815. Schuin tegenover dit monument lag boerderij De Eult. Tegenwoordig is daar een manage gevestigd, genaamd Zonneveld. De familie Van der Grift kreeg later meerdere woningen aan de Torenlaan. Naast op nummer 88, waren dit de huizen op bijvoorbeeld nummer 94 en nummer 127.
Dirk van der Grift stond bekend om zijn mooie hengsten waarmee hij op landbouwtentoonstellingen vaak eerste prijzen behaalde. Hij fokte stamboekvee. Zijn boerderij werd regelmatig vereerd met een bezoek van leden van de “koninklijke” familie. Deze opa van Juliana overleed op 26 januari 1933. Bij zijn begrafenis was ook de intendant (eerste opziener) van paleis Soestdijk aanwezig, Johan Adolph de Jonge van Zwijnsbergen (25 april 1860, Helvoirt – 29 maart 1945, Soestdijk).
In de achtste aflevering van de O-show wordt getoond dat de Nederlandse “koningin” Wilhelmina de Ranitz (1880 – 1962) op vrijdag 30 april 1909 beviel van een meisje met het syndroom van Down. Maar ‘s nachts werd dit ‘mongooltje’ snel omgeruild voor een geheel gezond meisje, dat kort daarvoor in de buurt was geboren. In tegenstelling tot het burgermeisje Juliana was de echte Nederlandse “kroonprinses” dus ‘niet helemaal goed’, en ging verder door het leven als Klaartje van der Grift uit Baarn. Dit alles is door de echte familie van Juliana bevestigd.
Bloedverwanten van Juliana bevestigen haar adoptie door Wilhelmina
Je hebt kunnen lezen dat “koningin” Wilhelmina (1880 – 1962) op 30 april 1909 te Soestdijk beviel van een mongoloïde meisje dat na te zijn omgeruild met een geheel gezond pasgeboren meisje als Clara van der Grift (roepnaam Klaartje) opgroeide in Baarn. Ik heb hierover gesproken met iemand wiens grootouder destijds werkzaam was op paleis Soestdijk. Deze grootouder had met eigen gezien dat deze “koninklijke” baby de volgende ochtend opeens geen “mongooltje” meer was. Rara, hoe kan dat?
Het antwoord is dat dit “koninklijke” “mongooltje” ’s nachts was omgeruild met de pasgeboren dochter van Antje van der Grift (1884 – 1970) en Dirk de Ridder (1879 – 1965), die twee jaar eerder trouwden en in Zuilen woonden. Het “mongooltje” werd vervolgens in het gezin van de ouders van Antje van der Grift geplaatst als Klaartje van der Grift (en ook werd haar geboorteakte vervalst door haar geboorte op papier tien jaar terug in de tijd te plaatsen, want dat zou later bij “mongooltjes” toch niemand opvallen, zo werd er geredeneerd). Vervolgens groeide de echte dochter van Antje en Dirk op als “kroonprinses” Juliana. Nu kunnen we begrijpen waarom Juliana zo dicht bij het gewone volk stond, want zij behoorde daartoe. En ook begrijpen we nu waarom ze later in haar geboortepaleis is gaan wonen. De leugen moet zich altijd in allerlei bochten wringen, maar de waarheid gaat rechttoe rechtaan. Alleen gehersenspoelde blijven in leugens geloven.
Afijn, de reden waarom ik hier nu nog een keer de aandacht op vestig is dat inmiddels ook een nichtje van Klaartje van der Grift deze babyruil van 1909 aan mij heeft bevestigd. Graag had ik ook gesproken met een “broer” of “zus” van Klaartje, maar zij willen hiermee liever niet in de publiciteit treden. Toch hebben deze bloedverwanten van Juliana via Klaartje’s nicht aan mij bevestigd dat beide pasgeborenen inderdaad zijn omgeruild zoals ik heb getoond in aflevering 8 van de O-show. Ik wist al langer dat het waar was, maar nu kan niemand het meer ontkennen! Hoe lang laten we de leugen nog regeren?
