Boerenverzet

Wat de boeren het meest kwaad maakt is de rechtsstatelijke willekeur in dit land. De regeltjes, de wetgeving, de handhaving, het gesjoemel, de fraude, het heeft er allemaal mee te maken. Een boer kan hoog en laag springen, maar in “het Torentje” worden de zaken geregeld. Te pas en te onpas, steeds als het zo uit komt, wordt de EU, Brussel, Europese wetgeving erbij gesleept. Het is overduidelijk, dat klimaat, CO2, stikstof en PFAS een geheel ander doel dienen, dan het welzijn van alle Nederlanders.

Een boer voelt zich als iemand die van de wedstrijd wordt uitgesloten door allerlei trucs van de bobo’s op de tribune. Iemand verandert steeds de spelregels tijdens de wedstrijd. Enige jaren geleden schreven we hier over hoe dat werkt als je het vergelijkt met het geval Erwin Lensink, die 2 jaar is opgeborgen zonder vorm van proces. Hij wilde alleen maar een potje tennis spelen met iemand die hij via zijn loonstrookje riant betaalde.

EEN POTJE TENNIS MET BEATRIX

14 juli 2011:https://herstelderepubliek.wordpress.com/

Erwin Lensink zit niet vast wegens het plegen van een strafbaar feit, maar vanwege het feit, dat hij een potje tennis met van amsberg wil spelen. Dat heeft hij overigens alleen nog maar aangevraagd, de racket zit nog steeds in zijn fietstasje. Wat een rare draai aan dit verhaal zult u denken, waar gaat dit naar toe?

Laten we proberen het wat duidelijker te maken.

Erwin Lensink heeft in het begin van zijn proces getracht 200 getuigen op te laten draven om aan te tonen, dat:

1. zijn opa op de Grebbeberg is verraden door ’s lands tot nu toe hoogste deserteur en zijn schoonmoeder door de benen te nemen, terwijl Opa nog dacht dat hij voor zijn “majesteit” aan het vechten was en als gevolg daarvan het leven heeft gelaten;
2. deze mevrouw van amsberg eerst moet aantonen dat zij legaal op de troon zit, teneinde daaraan bevoegdheid te ontlenen om “in naam der koningin” recht te (laten) spreken.

Daar is helemaal niets van terecht gekomen: niet ontvankelijk en voldoende aanleiding om de man nog maar eens een jaar vast te zetten en hem aan onderzoek te onderwerpen. Met andere woorden: zulke idiote vragen stel je niet en als je dat toch doet wordt ervoor gezorgd dat je gek wordt verklaard. Omdat je vooral een “gevaar voor jezelf” bent.

Hij, Lensink heeft feitelijk een naar eigen zeggen “majesteit” uitgenodigd een potje tennis met hem te spelen, maar hij mag niet eens de door hem betaalde baan op en er komt dus géén wedstrijd.

De wedstrijd….

Maar stel nu, dat het wél tot een wedstrijd was gekomen. Dan staat hij daar tegenover iemand, die een streepje op hem voor heeft. Waarom? Dat wil hij nu juist even weten: is zij wel wie zij beweert te zijn? Lensink kan zo aantonen, door middel van zijn paspoort wie hij is, maar kan die mevrouw dat ook? Het schijnt dat zij twee of drie verschillende nationaliteiten of paspoorten heeft. Dus staat hij tegenover een majesteit van Duitsche, Britse of misschien zelfs Nederlandse origine? In ieder geval stamt zij niet af van Willem de Zwijger (ook al niet iets om trots op te zijn trouwens). Maar vooruit, we gaan er maar even vanuit dat het een nationaal potje tennis wordt, dus twee Nederlanders die het strijdperk betreden.

De regels voor de wedstrijd zijn van tevoren bedacht door een leger bedienden van die mevrouw, waarna zij heeft beschikt dat ze in orde waren en ervoor heeft getekend. Haar tegenstander is niet gekend in het opstellen van de regels en is niet in de gelegenheid gesteld ervan kennis te nemen, laat staan voor akkoord te tekenen. Om dat te vermijden zou hij er het beste aan doen mevrouw niet uit te dagen voor een potje tennis. Op basis van RECHTSONGELIJKHEID  dus…..

Tijdens het potje tennis kan het dus ook gebeuren, dat de bedienden de regels veranderen. ALTIJD ten voordele van de mevrouw die ze moet accorderen, anders worden ze niet getekend door diezelfde mevrouw, die ook voorzitter is van de Raad van Tennis aan de Kneuterdijk. Er wordt ook een scheidsrechter aangesteld door mevrouw, Lensink weet nergens van, maar moet ook hem betalen. Deze scheidsRECHTER doet net alsof hij onafhankelijk beslissingen neemt, maar hij zal nimmer vergeten WIE hem als scheidsrechter heeft aangesteld en het verdient ook nog aardig. Bovendien zit hij daar voor de rest van zijn leven, hij zou een rare kwibus zijn, als hij in de hand gaat bijten die hem voert. Bovendien is het publiek in oranje getooid, hoewel de tribunes steeds schaarser zijn bezet. Maar via de media wordt hard gewerkt om de tribunes voller te laten lijken dan dat ze zijn. Daar zit soms een verschil in van maar liefst 80%!

Rechtsstaat Nederland…

Als iemand een potje tennis wil spelen tegen iemand, die alle regels stelt, kan het gebeuren, dat je je racket niet eens hoeft uit te pakken. Na betaling van de consumpties, de huur van de baan en de taxirit van die mevrouw, mag hij weer op de fiets naar huis. Als hij niets kan of wil betalen voor de mevrouw die al barst in het geld, kan hij nog een deurwaardersexploot verwachten ook, op voorhand wordt zijn fiets alvast geconfisqueerd.

En dat is wat Erwin Lensink heeft willen doen: een eerlijk potje tennis spelen tegen van amsberg, maar hij krijgt er de kans niet eens voor. De tegenstander wordt overigens wél door hem dik betaald, riant gevoerd, op vele en verre vakanties gestuurd en zelfs onschendbaar gehouden. Het mag niet baten: er wordt niet gespeeld. Zo werkt het in Nederland. Het is onmogelijk een wedstrijd te winnen van iemand die de regels stelt, de scheidsrechter aanwijst, naar believen de regels aanpast als dat zo uitkomt. En dat allemaal op basis van geboorte en zeer waarschijnlijke identiteitsfraude. Deze persoon “waakt over ons welzijn”, zonder dat wij daarom hebben gevraagd.

Dat noemen ze hier “RECHTSSTAAT”.

Tot zover het artikeltje uit de oude doos.

Dit geldt natuurlijk niet alleen de boeren, de hele burgerij is de dupe van vreemde belangen en zou vierkant achter het verzet moeten staan, inclusief leger en politie. Wanneer zouden de mensen inzien dat er iets geheel anders speelt dan opgeklopte problemen die om oplossingen vragen?

De autocraat en wereldvreemde Haagse burgemeester is een mooi voorbeeld van loopjongen voor de macht. Als zo iemand in opdracht van de machthebbers een onderzoeksrapport moet maken, dan komt die opdracht in de vorm van de laatste bladzijde met alvast de uitkomsten, de conclusies en de te adviseren maatregelen. Zo is dat ook met dat stikstof verhaal gegaan. Figuren als Remkes – “was hier een tsunami dan?”- zijn 100% onbetrouwbaar. En daarmee dat voorgekookte flutrapportje. Ook al staat de “Raad van Tennis” aan de Kneuterdijk er vierkant achter. Deze verzameling benoemde meelopers heeft al helemaal geen recht van spreken.

Boeren, burgers en buitenlui moeten nu zelf maar eens wat regels opstellen. Klik op het plaatje om te zien hoe dat in zijn werk moet gaan: