President Poetin had gelijk toen hij voorzag dat de Amerikaanse acties die Iran gedwongen hadden om in gebreke te blijven bij het JCPOA snel zouden worden vergeten – zoals ze zijn – en dat het heersende stromende ‘verhaal’ van de VS volledig tegen Iran zou worden (wat het heeft).
John Bolton heeft zijn ‘valstrik’ geactiveerd, wat onvermijdelijk zal leiden tot ratelende spanningen tussen Iran en de VS: hij heeft het paradigma omgekeerd van dat van het project ‘Greater Israel’ (de Deal van de Eeuw) dat de afbrokkeling van de Iraanse oppositie vereist, aan die van de ‘dreiging’ van potentiële Iraanse nucleaire ‘uitbarstingscapaciteit’ – aangezien Iran effectief wordt gedwongen om verrijkt uranium te accumuleren (zelfs met 3,67%).
Juist door het intrekken van Amerikaanse ‘waivers’ die Iran toestaan om binnen de JCPOA te blijven, strikte grenzen aan Iran’s bezit van uranium en zwaar water (van Arak), door sancties op te leggen aan Iraanse overschotten (een JCPOA-verplichting), maakten Pompeo en Bolton onvermijdelijk een standaard – en opzettelijk. En met het vooruitzicht van Iraanse wanbetaling (en de reactie van Iran dat het dreigt naar een hoger niveau van verrijking te gaan), heeft het team van Trump ‘het verhaal’ herschreven als een van Iran die greep heeft op nucleaire bewapening.
Waarom dient dit het doel van Pompeo en Bolton om Iran in de hoek te drijven? Om dit te begrijpen, moeten we teruggaan naar Rand’s leerstelling van de belangrijkste leerstelling van Albert Wohlstetter (in 1958) – dat er geen materieel verschil is tussen vreedzame en wapenverrijking van uranium. Wohlstetter zei dat de processen voor beide identiek waren, en daarom om proliferatie een halt toe te roepen, (onbetrouwbare) staten zoals Iran mogen geen enkele verrijking krijgen: dat wil zeggen helemaal geen nucleair programma.
Deze Wohlstetter ‘doctrine’ ligt ten grondslag aan alle verhitte argumenten die voorafgaan aan het JCPOA. Obama kwam uiteindelijk uit het hek aan de zijde van Iran internationaal bewaakt, lage verrijking toe te staan - in een overeenkomst die ervoor zorgde dat Iran minstens een jaar verwijderd zou zijn van uitbraakcapaciteit (dat wil zeggen dat Iran meer dan een jaar nodig zou hebben om over te gaan tot assemblage verrijkt materiaal dat voldoende is om een bom te bouwen).
Pompeo en Bolton hebben in feite eenzijdig besloten dat Iran mogelijk slechts 0% verrijking heeft. En de westerse pers heeft de roep van de hernieuwde ‘dreiging’ van de uitbraak van Iran weer opgepakt. Laten we duidelijk zijn – dit is waar Bolton Iran wil. Hij heeft het enige compromis ondermijnd dat die eerdere mars naar een militaire ‘oplossing’ had gestopt, opgelegd door de VS, onder bedreiging van dreigend militair optreden bedreigd door Israël. En de Wohlstetter-these, die nog steeds een belangrijke aanhang heeft in de VS, biedt geen ‘off-ramp’ voor ratelende spanningen.
Voor alle duidelijkheid: er was helemaal geen proliferatie ‘dreiging’ vanuit Iran, dat in overeenstemming was met de JCPOA, zoals meerdere keren geverifieerd door het IAEA, totdat de VS naleving letterlijk onmogelijk maakten door de zeer ontheffingen in te trekken die naleving mogelijk maakten . Dit was het punt van president Poetin. De oorsprong van het probleem zal nu worden overstemd door de roep om proliferatie.
Waarom zijn Pompeo en Bolton zo belangrijk voor dit project om Iran in de problemen te brengen?
Wel, wie duwt het? Wie staat erachter? Een belangrijk kiesdistrict – voor Trump – is zijn evangelische basis (één op de vier Amerikanen zegt dat ze evangelisten zijn). Zij waren het die aandrongen op de verhuizing van de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem; ze steunden de bewering van Trump over de Israëlische soevereiniteit over de Golan; ze ondersteunen de annexatie van Israëlische nederzettingen; en ze stonden achter de eis dat de VS de JCPOA zou schrappen. Maar bovenal – en ze voelen zich echt gesterkt door hun prestaties – en nu kijken ze naar Trump, ten slotte, om een (bijbels) Groot-Israël te activeren.
Trump is niet evangelisch (hij is Presbyteriaan door opvoeding), maar is in de loop van de jaren dichter bij de evangelische vleugel gekomen en heeft tekenen gegeven dat hij gelooft dat de activering van een Groot Israël het conflict in het Midden-Oosten eindelijk zou beëindigen en brengen duurzame vrede in de regio. Het zou zijn nalatenschap zijn.
Hoewel het waar is dat Trump herhaaldelijk (misschien naar waarheid) herhaalt dat hij geen oorlog wil, is de handeling van het creëren van Groot-Israël, niettemin, geen onbelangrijk onroerend goed dat de Palestijnen herroost in alternatieve ‘accommodatie’, zodat zijn Israël-project kan zich ontvouwen en uitbreiden naar een Groot Israël. Laurent Guyénot, een autoriteit op het gebied van bijbelstudies, schrijft dat het een andere, vaak over het hoofd geziene maar zeer belangrijke dimensie bezit:
“Het zionisme kan geen nationalistische beweging zijn zoals anderen, omdat het resoneert met de bestemming van Israël zoals beschreven in de Bijbel … Het kan waar zijn dat Theodor Herzl en Max Nordau oprecht wensten dat Israël” een natie zoals anderen “zou zijn … [Maar de bewering ] dat het zionisme bijbels is, betekent niet dat het religieus is; Voor zionisten is de Bijbel zowel een ‘nationaal verhaal’ als een geopolitiek programma, in plaats van een religieus boek (er is eigenlijk geen woord voor ‘religie’ in het oude Hebreeuws).
“Ben-Gurion was niet religieus; hij ging nooit naar de synagoge en at varkensvlees voor het ontbijt. Toch was hij intens bijbels. Dan Kurzman, [de biograaf van Ben Gurion] die hem “de verpersoonlijking van de zionistische droom” noemt, geloofde [toch] in de zendingsleer en zei expliciet: “Ik geloof in onze morele en intellectuele superioriteit, in onze hoedanigheid om te dienen als een model voor de verlossing van de mensheid “.
“Tien dagen na het verklaren van de onafhankelijkheid van Israël schreef [Ben Gurion] in zijn dagboek:” We zullen Transjordanië [Jordanië] verbreken, Amman bombarderen en zijn leger vernietigen, en dan valt Syrië, en als Egypte nog steeds blijft vechten – zullen we bombarderen Port Said, Alexandria en Caïro. “Vervolgens voegt hij eraan toe:” Dit zal wraak nemen om wat zij (de Egyptenaren, de Aramis en Assyriers) in de bijbelse tijden met onze voorouders hebben gedaan. “
Dit is het punt van waaruit Bolton en Pompeo opzettelijk de aandacht afleiden door een valse geur van een kernbreekpunt te leggen. Het project om Groot Israël te realiseren – resonerend met de metafysische bestemming, en bezielend naar een speciale status, zoals wanneer “alle naties” een eerbetoon zullen brengen “aan de berg van Yahweh, aan het huis van de god van Jacob”, wanneer “de wet zal komt uit Sion en het woord van Jahweh uit Jeruzalem “- is muziek voor christen-zionistische oren, omdat zij geloven dat dit precies is wat de terugkeer van hun Messias zal bevorderen en de Opname dichterbij zal brengen.
Natuurlijk kan van een dergelijk project – impliciet of expliciet – worden verwacht dat het wordt tegengewerkt door een beschavingsstaat zoals Iran, met zijn eigen zeer krachtige, maar contrasterende metafysica. Om Groot-Israël te actualiseren, moet de Iraanse oppositie tegen het Israëlische ‘goddelijke verkiezingsplan’ worden beteugeld.
Bolton is geen evangelisch, maar is nauw verbonden met het Israëlische recht. Ben Caspit, een vooraanstaande Israëlische commentator, breidt uit :
“De VS zijn niet van plan Iran binnen te vallen”, verduidelijkte mijn Israëlische bron, “maar de Iraniërs proberen aan de Amerikanen te signaleren dat [elke escalatie] … ernstige schade aan de Amerikaanse belangen kan toebrengen en tegen een steilere prijs dan wat dan ook Saddam Het regime van Hussein was in staat om … “.
“Netanyahu’s afstand tot de escalerende spanning kan begrepen worden uit [zijn verschijning] voor een congrescommissie in de dagen voorafgaand aan de invasie van Irak om te beweren dat Hussein probeerde nucleaire wapens te bouwen en dat het omverwerpen van het regime in Irak de touwtjes in handen zou krijgen en creëer meer stabiliteit in het hele Midden-Oosten. De geschiedenis bewees dat alle voorspellingen van Netanyahu fout waren … Nuanyin probeert het te verzachten, zodat hij niet wordt gezien als de persoon die de Amerikanen onder druk zet om een militaire aanval tegen Iran te beginnen. Het is helemaal niet zeker dat hij zal slagen.
“Israël probeert nu zijn steun voor de houding van de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur John Bolton, die pleit voor een directe strijd met de Iraniërs, te bagatelliseren en daarom als de meest agressieve in de regering wordt beschouwd. Volgens iemand die jarenlang met Netanyahu heeft gewerkt aan militaire zaken die op voorwaarde van anonimiteit spraken: “Het moet duidelijk zijn dat Netanyahu achter gesloten deuren bidt dat Bolton erin slaagt de president ervan te overtuigen een militaire aanval op Iran te beginnen, maar dit kan niet te voor de hand liggend zijn. [Netanyahu] kan niet worden geïdentificeerd met deze benadering, vooral niet nadat hij al in brand is gestoken omdat hij de persoon was die de VS onder druk heeft gezet om Irak binnen te vallen. “Jeruzalem let op het conflict tussen de huidige verzoenende toon van president Donald Trump, die hem ertoe aanzet onnodig te vermijden Amerikaans militair avonturisme, en Bolton’s meer oorlogszuchtige aanpak. De angst is dat Trump als eerste zal gaan knipperen in deze zenuwenoorlog met de Iraniërs en uiteindelijk de interesse zal verliezen en de druk zal verminderen “.
In oktober 2003 vond een “Jeruzalem-top” plaats, waarvan de deelnemers drie waarnemende Israëlische ministers waren, waaronder Benjamin Netanyahu, samen met Richard Perle – een voormalige collega van John Bolton – als eregast. Er werd een verklaring ondertekend waarin de “speciale autoriteit van Jeruzalem om een centrum van de eenheid van de wereld te worden” werd erkend en waarin werd gezegd: “Wij geloven dat een van de doelstellingen van de goddelijk geïnspireerde wedergeboorte van Israël is om er het middelpunt van de nieuwe eenheid van de naties van te maken. , wat zal leiden tot een tijdperk van vrede en welvaart, zoals voorspeld door de Profeten “.
Dit is dan niet alleen maar een abstracte strijd om de nucleaire leer. De escalatie tegen Iran dient eerder als camouflage voor een aanzienlijk diepgaander beschavings- en metafysische conflict. Iran, natuurlijk, weet dit. En Poetin had natuurlijk gelijk in zijn voorgevoel dat de Iraanse afwezigheid van de JCPOA zou worden bewapend tegen Iran, maar dat Iran weinig keus had. Passief zitten – terwijl Trump ’tot aan de eeuwigheid piepte’ drukte – was eenvoudig geen optie.