Bomaanslag op Nord Stream Joe Biden moet zijn achtertuin opruimen om Kamala Harris te helpen verkozen te worden en in Oekraïne moet er nog heel wat opgeruimd worden
De bomaanslag op Nord Stream 2 staat weer in het nieuws, met een recent rapport dat afkomstig lijkt te zijn uit Kiev en dat beweert dat het de Oekraïners waren die er de hele tijd achter zaten. De beweringen, die Zelensky natuurlijk ontkent, zijn belachelijk omdat ze slecht getimed zijn. Maar wat zit er nu echt achter dit laatste nepnieuwsverhaal?
Kortom, Joe Biden moet zijn achtertuin opruimen om Kamala Harris te helpen verkozen te worden en in Oekraïne moet er nog heel wat opgeruimd worden – niet alleen om de betrekkingen van Oekraïne met een nieuwe regering in Washington in stand te houden, maar ook voor de betrekkingen van Amerika met Duitsland en de EU.
En zo is er een fabel ontstaan die enerzijds de losse eindjes tussen Washington en Duitsland oplost – terwijl het Amerikaanse bombardement op de pijpleidingen voor onrust en spanningen zorgt tussen de regering van Biden en die van Scholz – en anderzijds de Oekraïners en Harris helpt.
Het hele bombardement op de Nord Steam2-pijpleiding dat in september 2022 plaatsvond, een paar maanden na de Russische invasie, is een slim web van leugens dat door de Amerikanen is gesmeed. Ondertussen waren het de Amerikaanse speciale troepen die met hulp van de Noren de bommen in juni van datzelfde jaar plaatsten, drie maanden voordat ze uiteindelijk tot ontploffing werden gebracht.
In het begin was men zeer argwanend over de snelheid waarmee Rusland de schuld kreeg.
“Alles wijst naar Rusland”, luidde een kop van POLITICO twee dagen na de explosies. In het stuk werden een aantal buitenlandse commentatoren geciteerd, waaronder een top Duitse spion, die betoogden dat alleen Rusland de middelen en motieven had om het te doen. Er wordt echter niet ingegaan op het motief, aangezien het de Russische gasleveringsdeal met Duitsland was die abrupt werd stopgezet.
Opmerkelijk genoeg beweegt een leugen zich zo snel voort terwijl de waarheid nog in de schoenen moet staan. Binnen enkele dagen wezen ook gerespecteerde leidende analisten naar Rusland zonder enig bewijs om hun belachelijke beweringen te staven.
“We weten nog steeds niet 100 procent zeker dat Rusland verantwoordelijk was,” zei Olga Khakova, adjunct-directeur voor Europese energiezekerheid bij de Atlantic Council. “Maar alles wijst erop dat Rusland hierachter zit.” De Amerikaanse minister van Energie Jennifer Granholm vertelde de BBC op 30 september dat het “lijkt” dat Rusland achter de sabotage zat.
De meeste westerse journalisten volgden het verhaal dat de Amerikanen naar buiten brachten en kozen er gewoon voor om er niet te nauwlettend of te sceptisch naar te kijken. Als er journalisten waren geweest, hadden ze zich misschien gewoon afgevraagd wie de winnaars en verliezers zijn?
Ze hadden alleen maar naar de gasmarkt in de daaropvolgende weken hoeven kijken en zien dat de Amerikaanse bedrijven nieuwe klanten in Europa hadden die drie keer de normale prijs betaalden. Dat had een aanwijzing moeten zijn.
Ten tweede, de geopolitiek en Duitsland. Biden had het heel duidelijk, slechts twee weken voordat de oorlog in Oekraïne begon, toen de Duitse bondskanselier in februari 2022 het Oval Office bezocht, wat Biden van plan was te doen met zowel de Nord Stream pijpleidingen als Duitsland zelf, wiens leider Scholz zeer terughoudend was om oorlog te voeren met Oekraïne.
“Als Rusland binnenvalt, betekent dat dat tanks en troepen de grens van Oekraïne opnieuw oversteken”, zei Biden, “dan zal er geen Nord Stream 2 meer zijn. Wij zullen er een einde aan maken.”
Toen hem werd gevraagd hoe hij dat kon doen, aangezien de Nord Stream pijpleiding onder Duitse controle stond, antwoordde de Amerikaanse president: “We zullen het doen, ik beloof u, we zullen het kunnen doen.”
Zes maanden later, toen de Nord Stream pijpleidingen ontploften, kwam Duitsland snel aan boord met het oorlogsplan. Game changer.
Opmerkelijk genoeg is Biden niet de eerste Amerikaanse president die plannen heeft om de Nord Stream pijpleiding te verstoren. Dat zou ertoe kunnen leiden dat sommige journalisten zich nog eens goed gaan verdiepen in Oekraïne en zich afvragen of het al die tijd een Amerikaans plan was om Poetin tot een invasie te verleiden, alleen maar om de regio op te blazen.
Zoals de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice al in 2014 opmerkte, toen de Amerikaanse inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Oekraïne een hoogtepunt bereikte.
“Je wilt de structuur van energieafhankelijkheid veranderen. Je wilt meer afhankelijk worden van het Noord-Amerikaanse energieplatform… Je wilt Nord Stream pijpleidingen die niet door Oekraïne en Rusland lopen. Jarenlang hebben we geprobeerd de Europeanen te interesseren voor andere pijpleidingroutes. Het is tijd om dat te doen.”
Zou er een beter voorbeeld van een smoking gun kunnen zijn dan deze opmerkingen? Het is zeker de moeite waard om erover na te denken als je overweegt wie het nepverhaal heeft, de Oekraïners of Seymore Hersh. De Amerikanen zijn de enigen die het langetermijnmotief, de militaire capaciteit, de financiële prikkel en het geopolitieke voordeel hadden om de Nord Stream-sabotage uit te voeren. Als je journalist bent en je bent klaar om jezelf te verwennen met de laatste tour de force van nepnieuws over Oekraïne dat het voor elkaar krijgt, dan geloof je waarschijnlijk ook in feeën op de bodem van de tuin of tandpasta die beweert je tanden te bleken.