Brazilië Is Een Grotere Bedreiging Dan Iran Of China INDIGNATIE AI & Politiek

Spread the love en help Indignatie

Terwijl de gefabriceerde crisis voortschrijdt met Iran, dat nu het Verenigd Koninkrijk in de val lokt , richten beleidsmakers in Washington zich steeds meer op een andere dreiging op lange termijn: China. Vorige week meldde The New York Times dat Democraten en Republikeinen zich verenigd hebben in een nieuwe rode angst in Washington. Pete Buttigieg heeft beschreven dat China een ‘ internationale uitbreiding van het autoritaire kapitalisme ‘ produceert . Elizabeth Warren heeft gezegd dat China ‘ zijn economie heeft bewapend. John Bolton heeft gezegd dat het conflict tussen China en de Verenigde Staten elementen bevat van ‘ Clash of Civilizations’ .

De Chinese behandeling van de Oeigoerse minderheid in Xinjiang verdient zowel zorg als een sterke pleitbezorging van de hoogste sporten van de regering. Maar de huidige focus op China als een existentiële bedreiging is vooral opmerkelijk vanwege de manier waarop het de werkelijke existentiële bedreiging voor de Verenigde Staten en de wereld, klimaatverandering, verplaatst in de richting van ons nationale veiligheidskader. En een passend niveau van aandacht voor klimaatverandering als een urgent veiligheidsrisico zou vereisen dat de VS haar prioriteiten herordenen. Hoewel China een top en groeiende broeikasgasemitter is, moeten we meer aandacht besteden aan wat er op ons eigen halfrond gebeurt. Dat betekent in het bijzonder dat we het meer onmiddellijke gevaar waarmee een nominale partner en president Trump bondgenoot worden geconfronteerd, aanpakken: Brazilië van Jair Bolsonaro en de versnelde ontbossing van de Amazone.

Bolsonaro, die wordt aangeduid als de ‘Trump of the Tropics’ en wordt gevierd door The Wall Street Journal , is een extreem reactionair die verlangt naar de dagen van de Braziliaanse junta. Een gevaar vormen voor een fragiele democratie en mensenrechten in Brazilië kan niet genoeg worden benadrukt; hij heeft ook Wall Street toegejuicht bij zijn keuze voor economisch adviseur, Paulo Guedes, afgestudeerd aan Milton Friedman-universiteit van Chicago. Guedes, zo wordt verondersteld, zouden kunnen helpen een hulpbronnenrijke, maar economisch beschermde ontwikkelingseconomie open te stellen voor financialisering , door openbare activa zoals Petrobras, de staatsoliemaatschappij, te verkopen, zodra ze de onderneming van de vorige regering zuiveren . Dit combineren met minister van Buitenlandse Zaken Ernesto Araújo, die klimaatverandering ‘een complot van culturele marxisten ‘ heeft genoemd om groei te onderdrukken, en een landbouwminister die het voormalige hoofd van de agribusiness-lobby is en van plan is om eigen land open te stellen voor landbouw, vormt het regime van Bolsonaro een directe bedreiging voor de Amazone regenwoud.

De Amazone is het grootste beboste gebied ter wereld, een van de meest biodiverse plekken op aarde en een enorme koolstofput voor de atmosfeer. Ontbossing voor agrarische doeleinden is de afgelopen halve eeuw een zorg geweest, omdat een gebied ter grootte van Texas is doorgesneden en verbrand. Maar waar veel beleidsmakers zich misschien niet van bewust zijn, is dat als een ander vijfde deel van het Amazonegebied zou worden vernietigd voor landbouwgrond of ontwikkeling, dit iets zou kunnen veroorzaken dat een ‘ dieback ‘ wordt genoemd, waarbij het bos op zichzelf zou instorten en een koolstofbom zou veroorzaken die vrijkomt in de atmosfeer. Het zou het equivalent van 140 jaar menselijke activiteit vrijgeven .

Zelfs de Europese Unie, traditioneel meer verlicht dan de VS wat betreft het opnemen van klimaatverandering in beleid, lijkt deze dreiging niet serieus te nemen. Vorige maand sloot de Europese Unie een handelsovereenkomst met het Zuid-Amerikaanse handelsblok, Mercosur, dat de Europese markten zou openen voor de Braziliaanse agribusiness. In het kader van de deal heeft Brazilië zich gecommitteerd aan milieudoelen, in navolging van de toezeggingen van de vorige overheden aan het klimaatakkoord van Parijs. Maar uit zowel satellietgegevens als overheidsmaatregelen blijkt dat Bolsonaro alle milieuregels negeert. Niet alleen zou deze openbaring de ratificatie van de handelsovereenkomst teniet moeten doen, het zou beleidsmakers moeten waarschuwen dat business as usual geen optie meer is in de omgang met Brazilië.

Ondanks de opwinding van Wall Street bij de verkiezing van Bolsonaro, is de economische voorspelling van Brazilië somber. De werkloosheid is hoog, de schuldenlast is hoog en bezuinigingen op pensioenen en sociale zekerheid zijn op de loer . De economische situatie, gecombineerd met een lakse visie op handhaving van de milieuwetgeving , maakt het waarschijnlijker dat ontbossing zal versnellen. Maar de economische kwetsbaarheid geeft wortels in het buitenlands beleid kansen en blijft potentieel gedrag beïnvloeden.

Beleidsmakers zouden moeten overwegen directe hulp aan Brazilië aan te bieden om ontbossing ongedaan te maken, vergelijkbaar met wat Noorwegen en Duitsland hebben via het Amazon-fonds . De Europese Unie zou geen handelsovereenkomst moeten ratificeren voordat ze concrete en verifieerbare beloften van de regering van Bolsonaro hebben gekregen. En het is de moeite waard om China erbij te betrekken, gezien zijn invloed als een enorme koper van sojabonen in Brazilië . Aan directe hulpmaatregelen moeten gerichte sancties tegen de Braziliaanse agribusiness worden gekoppeld. We kunnen van Bolsonaro geen betrouwbare politicus maken. Maar zoals de meeste mensen, zal hij waarschijnlijk reageren op duidelijke prikkels en ontmoedigingen.

Beleidsmakers moeten hun definitie van bedreigingen verbreden en klimaatverandering opnemen in beleidsbeslissingen. De realiteit van een nieuwe financiële crisis als gevolg van het effect van klimaatverandering op verzekeringsmaatschappijen heeft centrale banken over de hele wereld ertoe aangezet om te kijken naar klimaatverandering als iets dat binnen hun bereik zal vallen, iets dat ze moeten aanpakken. Strategisten voor veiligheid en buitenlands beleid moeten dit voorbeeld volgen.

Het Noordpoolgebied staat letterlijk in brand . Parijs beleefde donderdag de warmste dag in de geregistreerde geschiedenis. New York City had afgelopen week een overstroming tijdens een hittegolf die duizenden stroom had uitgeschakeld . Dit kunnen allemaal in de nabije toekomst herhalingen worden, naarmate extreme weersomstandigheden toenemen.

De opkomst van China betekent een echte uitdaging voor de Verenigde Staten op het wereldtoneel. Maar alleen focussen op superkrachten en geopolitiek is een luxe van een eerdere eeuw. Amerikaanse beleidsmakers moeten klimaatverandering net zo serieus nemen als een bedreiging van de nationale veiligheid als terrorisme, kernwapens of cyberhacking. Hoewel we geen leiders over de hele wereld kunnen benoemen, kan de Amerikaanse regering haar economie benutten, diplomatie gebruiken en echte prikkels bieden voor gedrag dat belangrijke hulpbronnen beschermt in de strijd tegen de opwarming van de aarde. Klimaatverandering vormt een grotere bedreiging voor de Verenigde Staten en hun inwoners dan Iran of China.