Boris Johnson’s gespannen relatie met Westminster vertoont gelijkenis met de precaire positie van Ursula von der Leyen in Brussel, een naar de buitenwereld pretentieuze club die intern behoorlijk rammelt. De relatie van Boris tot die E.U. is een ander verhaal, zeker na zijn laatste – ‘take it or leave it’ – voorstel aan Brussel waarin hij een ultimatum heeft gesteld op de afscheidsdag van het Tory Congres in Manchester.
Met zijn ‘laatste aanbod’ biedt hij een oplossing voor de Ierse ‘back stop’ problematiek waar de E.U. zo graag misbruik van maakte om Theresa May voor een ‘fait accompli’ te stellen. Boris biedt de E.U. vier jaren lang ‘twee grenzen’, waarop Brussel en Dublin afwijzend respectievelijk sceptisch reageren, om heel verschillende redenen.
Boris was de laatste dagen in Manchester slechts bezig met de verkiezingen, deed geen nieuwe beloftes maar was bijzonder optimistisch over eerder gedane beloftes m.b.t. infrastructuur en sociale projecten, terwijl v.w.b. Brexit zijn boodschap luidde: ‘als jullie willen dat de regering de Brexit rond krijgt, heb dan vertrouwen in de Tories en in mij’. Hij herhaalde steeds: ‘let’s get Brexit done’.
V.w.b. de omstreden ‘back stop’ biedt hij een tot 2025 geldig compromis, mèt externe grenscontroles maar niet aan de Ierse binnengrenzen. Alles om de lieve vrede te bewaren en het is aan de EU om dit te accepteren, zo niet, dan niet en dan zijn de onderhandelingen klaar.
Interessant is dat de E.U. zelf eerder een exclusief voor Noord Ierland geldend voorstel lanceerde voor een overgangsregeling die vier jaren geldig zou zijn, tot eind 2024, terwijl zij nu durven te jammeren dat een tijdelijke regeling onacceptabel zou zijn… Het kan verkeren, maar Boris is tenminste héél duidelijk èn hij geeft Belfast de gelegenheid om v.w.b. de binnengrenzen zijn plan te verlengen of permanent in te voeren. Als de E.U., onder leiding van ‘Tarzan Macron’, zich wil bezondigen aan borstgeroffel jegens Johnson’s voorstel, dan zal dit zich manifesteren in allerlei administratieve smoesjes terwijl de D.U.P. in principe zal gaan dwarsliggen tegen elke vorm van grenscontroles tussen beide Ierlanden, tenzij de regeling een tijdelijk karakter kent. Het ligt voor de hand dat de D.U.P. sowieso op een negatieve reactie van de EU speculeert.
Aan de andere kant is de Ierse minister van Buitenlandse Zaken Simon Coveney mordicus tegen op iedere vorm van grenscontrole aan de binnengrens, kortom de Brusselse ambtenaren lijken weer eens vanaf hun wolk in de 7e hemel iets te willen afdwingen waaraan de bewoners van de aarde geen enkele behoefte voelen. Integendeel, en dat is de reden waarom Johnson er geen moeite mee heeft om nog eens duidelijk te laten blijken dat hij weldegelijk op de ‘no-deal’ is voorbereid. De Tories in Manchester stonden als één man achter Boris, ook als het tot een ‘no deal’ mocht komen, hetgeen velen sowieso graag zien. De onwettige Remain-oppositie hoopt dat zij het wettelijk bindende referendum nu blijvend kunnen negeren omdat zij denken dat zij Boris nu aan banden hebben gelegd, maar Boris houdt hen op hun tenen door hun ‘Benn wet’ als ‘overgave’ te kwalificeren en daar verder geen of nauwelijks aandacht aan te besteden, laat staan dat hij de intentie heeft die te respecteren.
Ook v.w.b. heffingen en quota is Johnson ruimhartiger dan de minimum eisen van Brussel jegens Noord Ierland, want London wil naar wereldwijde soevereine handelsbetrekkingen waarin Noord Ierland meedoet. Maar Brussel lijkt nu al dwars te gaan liggen inzake hun eeuwige bureaucratische details voor vervoer vanuit de E.U. naar Ierland, dat verzegeld moet zijn tijdens de passage door Engeland met ‘barcodes’ die aan de grens gecontroleerd moeten worden… De Ieren, aan weerszijden van de binnengrens, hebben geen behoefte aan die natte droom der ongekozen ambtenaren die dwarsliggen om het dwarsliggen!
Maar Brussel kenmerkt zich niet alleen naar buiten door sabotage en bedilzucht, ook intern is het één groot onderling wespennest waarvan de nieuwe Europese Commisaris Ursula von der Leyen inmiddels kan meepraten. Over één maand moet zij haar ploeg voorstellen, maar het Europees Parlement (E.P.) heeft het mes er al behoorlijk in gezet, een novum in de E.U. Dit in schrille tegenstelling tot haar véél te pretentieuze plannen om een ‘geopolitieke speler’ te worden, want als je als brokkenpiloot geboren bent valt het niet mee om met de grote jongens mee te doen, temeer omdat je hen niets te melden hebt behalve wat obligaat geleuter van de dorpsidioot Timmermans over zijn klimaat-neurose, maar daar hebben de mondiale spelers totaal geen interesse in.…
Het idee dat zo een ploeg politieke kruimels – met zo veel mogelijk vrouwen, groene homofielen en andere potentiële ‘slachtoffers’ – de E.U. op waardige wijze op het wereldtoneel zou kunnen vertegenwoordigen, getuigt van een naïviteit zonder weerga.
De brave Ursula mag dan vinden dat zij de ideale politiek correcte formule heeft gevonden om met deze collectie ‘lammen en blinden’ door het politieke leven te gaan, maar zelfs het E.P. denkt daar iets anders over, zeker als er de nodige dossiers bestaan van corruptie en andere ‘faux pas’ in eigen land van deze grapjassen en, laten wij niet vergeten dat Ursula Macron’s keuze is en niet de E.P.’s ‘Spitzenkandidat’ en dat zal zij weten!
Uiteraard zijn er legio kandidaten onder Ursula’s 26 supersterren die van ieder spoortje integriteit of professionele ervaring gespeend zijn en het E.P. onderwerpt hen aan strenge kruisverhoren. Vorige week donderdag waren er al twee dubieuze kandidaten gesneuveld, de Hongaar Laszlo Trocsanyi en de Roemeense Rovana Plumb. De ontnuchterde Ursula heeft Budapest en Bucharest gevraagd om nog een paar blikken van die talentvolle kandidaten voor haar open te trekken, want de onderlinge haat en nijd in Brussel is zo mogelijk nog groter dan die tegen Boris en de U.K. Dinsdag sneuvelden de Pool Janusz Wojciechowski en de Zweedse Ylva Johansson wegens gebrek aan kennis en vage antwoorden.
Brussel lijkt wel een schiettent op de kermis!
De Ier Phil Hogan staat nu ook al op de zwarte lijst wegens de doodzonde dat hij anders over het klimaat denkt dan de Groenen en de corrupte Française Sylvie Goulard moest zich woensdag verdedigen tegen verwijten dat zij een persoonlijke assistent in Frankrijk betaald zou hebben uit E.U. gelden, maar dat speelt nog. Dat Von der Leyen haar ploeg op tijd op orde zal hebben lijkt niet waarschijnlijk, enerzijds dankzij het absolute gebrek aan serieuze kwaliteiten die Ursula zèlf in huis heeft èn haar knullige kandidaten ook ten toon spreiden, anderzijds dankzij het totale gebrek aan teamwork in Brussel waarin men elkaar het licht niet in de ogen gunt.