Brexit – Zal de EU toch instorten?

Het is onmogelijk voor iedereen die zelfs af en toe het nieuws bezoekt om te negeren hoe ingrijpend de wereld is veranderd in de afgelopen 10 jaar. Het epicentrum van de afbrokkelende wereldorde die we allemaal kennen, was de wereldwijde financiële crisis. Het schudde letterlijk de fundamenten van de westerse wereld en de instellingen die het in stand hielden – en vandaag vallen ze nu één voor één neer. Zal de Europese Unie daar een van zijn, terwijl haar eigen existentiële bedreigingen blijven toenemen?

Van politieke systemen zoals democratie is nu bekend dat ze de wereld tot op zekere hoogte in de steek laten en ineens zijn velen van ons zich gaan afvragen over een wereld zonder die structuren die we zo vanzelfsprekend vonden. Helaas hebben anderen deze nieuw gevonden kwetsbaarheid gretiger omarmd dan anderen en met beangstigende gevolgen.

Het is daarom niet zo verwonderlijk dat het afgelopen decennium is beoordeeld als een periode die wordt bepaald door systemische disfunctie en politieke verandering. Bij het ingaan van het volgende decennium zal deze disfunctie het momentum van de waarde van een decennium karakteriseren en ongetwijfeld een regionaal gebied van verandering zal de Europese Unie zijn.

Het heeft geen zin om in dit artikel naar materiaal te zoeken met behulp van de haatdragende MSM-vodden die worden getypeerd door bijvoorbeeld Daily Mail, Express, Telegraph et al. We hebben veel artikelen, tijdschriften en voorspellingen bekeken – en er is al geruime tijd een groeiend geloof bij velen in de financiële en geopolitieke omgevingen dat de toekomstperspectieven van de Europese Unie op zijn best ‘uitdagend’ maar waarschijnlijk somber zijn.

In maart 2017 publiceerde TruePublica een voorspelling voor de nabije toekomst in ” New World Disorder ” – een artikel dat van mening was dat er enkele wezenlijke veranderingen waren in enkele van ’s werelds normaal stabiele instellingen en politieke systemen. Wat de EU betreft, schreven we:

“Met het recente referendumresultaat van Groot-Brittannië kwam het besef dat het op regels gebaseerde systeem op het continent had gefaald. De stijgende onvrede neemt toe in een niet te stuiten tempo, tot grote verontrusting van de heersende elite. Een gefederaliseerde staat die door Amerika is bedacht en aan Duitsland is overhandigd met de bedoeling om nationale identiteiten, grenzen en soevereine rechten te vernietigen, veranderen langzaam in een nachtmerrie wanneer het 28 landenblok binnenkomt wat alleen kan worden omschreven als een fase van desintegratie. Ondertussen is de EU van plan het een fout te maken dat de Britten spijt zullen krijgen en op hun knieën zullen vallen. ”

Op dit precieze moment is de EU in deze benadering verenigd en Groot-Brittannië bereidt zich inderdaad voor op zijn knieën. De waarheid voor de toekomst van de EU gaat echter niet alleen over Groot-Brittannië, waar zijn eigen vooruitzichten veel slechter lijken dan zelfs enkele van de meest pessimistische voorspellingen hadden voorspeld.

Een document dat vorig jaar naar het Duitse Der Spiegel was gelekt, onthulde dat het Duitse ministerie van Defensie beschreef wat het als het slechtste scenario voor het jaar 2040 zag. Daarin voorspelden ze het volgende: “ De uitbreiding van de EU is grotendeels verlaten en meer staten hebben verliet de gemeenschap … de steeds chaotischere, soms chaotische en conflictgevoelige wereld heeft de beveiligingsomgeving ingrijpend veranderd. ”

Der Spiegel zei verder: “De journalisten aan wie het document was gelekt, hebben geen details achtergelaten over wat Duitsland van plan is te doen aan de mogelijke ineenstorting en fragmentatie van de EU.”

Dat het document überhaupt bestaat, is een teken van de toegenomen spanning in het mondiale systeem, vooral binnen de EU. Wat alarmerend is, is dat zelfs in het rapport dit scenario al als ’te optimistisch’ wordt beschouwd. Het geloof vanuit het Duitse establishment is duidelijk – dat de EU eenvoudigweg niet zal overleven.

Slechts een maand geleden meldde Politico.eu dat de Franse minister van Economie Bruno Le Maire zei dat Europa ” in staat van ontbinding is – het valt voor onze ogen uiteen ” – zei hij. En typisch voor het algemene thema in dit artikel, schreef Le Maire het: “de lidstaten komen dichterbij en proberen nationale oplossingen te vinden.”  Sindsdien zijn er verschillende bijeenkomsten geweest tussen de Franse en Duitse ministers van Financiën en de realiteit is dat zij (en dus hun regeringen) zien het niet eens. In feite zijn de voorstellen van Macron ronduit verworpen, niet alleen door de Duitse politieke elite maar ook door de kiezers.

Business Insider meldde in mei dat miljonairbelegger George Soros publiekelijk verklaarde dat Europa zich midden in een ‘existentiële crisis’ bevindt en dat het een reëel risico is op te houden te bestaan ​​zoals we het nu kennen.

Soros beweert effectief dat sommigen in het blok zo ver zijn verwijderd van haar fundamentele doelen dat de EU zichzelf niet langer kan handhaven in haar huidige staat. “ Het heeft geen zin meer om de realiteit te negeren dat een aantal lidstaten van de Europese Unie het doel van de EU van“ steeds nauwere unie ”expliciet heeft verworpen.

En Soros voorspelt, zoals zovelen, de breuk van Europa, maar niet noodzakelijk een ineenstorting. “ In plaats van een multi-speed Europa, moet het doel een ‘multi-track Europa’ zijn dat lidstaten een grotere verscheidenheid aan keuzes mogelijk maakt. Dit zou een verstrekkende gunstig effect hebben. “Sinds zijn beweringen in mei, slechts drie maanden geleden, is het EU-project verder afgenomen omdat populisme, protectionisme en isolationisme steeds meer voorkomt in meer EU-lidstaten.

De London School of Economics publiceerde onlangs een artikel van  European Politics and Policy. Het standpunt is qua inhoud vergelijkbaar met veel economische voorspellingen. Er wordt geconcludeerd dat gedeeltelijke exit door individuele lidstaten de EU van binnenuit zou saboteren. In plaats van een plotselinge ineenstorting te ervaren, zinkt de EU in plaats daarvan langzaam in de vergetelheid.

“In plaats daarvan zou de EU een langzame achteruitgang kunnen ondervinden als gevolg van ‘gedeeltelijke exit’ van aspecten van Europese integratie. Het beste geval is er misschien een waarin de EU de komende jaren blijft hinken, maar veel leden accepteren het met tegenzin als de minst onaantrekkelijke optie. “

Geopolitical Futures is een organisatie die het verloop van het internationale geopolitieke systeem in kaart brengt en de crisis in de EU, de economische achteruitgang van China en de heropleving van Rusland nauwkeurig heeft voorspeld. Hun visie is er een van voortdurende erosie van het hele EU-project.

Vrijwel geen enkel land zal onaangeroerd blijven door de toenemende sociale, politieke, culturele en economische spanningen in het hele (Europese) continent. Maar onder deze voortdurende instabiliteit zal een wellicht meer verontrustende ontwikkeling op de loer liggen: Duitsland, bezorgd over de desintegratie van de EU en bezorgd over de economische ramp die het zou kunnen veroorzaken, zal harder moeten werken om het blok bij elkaar te houden.

GF is van mening dat het schrijven op de muur voor de EU. Het lijdt aan meerdere structurele problemen die de elite fundamenteel niet heeft kunnen herkennen of er effectief mee omgaan.

Het probleem van Europa is niet langer primair de economie – het is een vertrouwenscrisis. De Europese midden- en lagere klassen hebben het vertrouwen verloren in het vermogen van de elite om de economie effectief te beheren en de ontstane culturele spanningen te begrijpen. Grote delen van de bevolking zullen worden ontmoedigd door economische ongelijkheid en de EU kan er weinig aan doen.

Het gevolg is de GF-voorspelling dat vertrouwen, niet alleen onder mensen, maar onder EU-landen zal blijven eroderen en dat wrijving tussen hen onvermijdelijk is.

“Wat we kunnen zeggen is dat onze voorspelling voor Europa er een is van continuïteit: nationale en regionale bewegingen zullen de sociale, politieke en economische systemen in Europa blijven uithollen.” Vergeet niet dat deze voorspelling alleen voor dit jaar geldt en heeft dus ver heb gelijk op de knop.

CapX monitort duizenden nieuwsbronnen, blogs, academische publicaties en denktankpublicaties om de belangrijkste feiten en trends te vinden. Hun visie is net zo grimmig.

“De rode draad in al deze vastgelopen pogingen tot hervorming van de eurozone is de onwil van de nationale autoriteiten om echt Europese oplossingen na te streven. Wat dit in de praktijk betekent, is dat als er een nieuwe crisis komt, er geen gemeenschappelijk Europees antwoord zal zijn. Individuele landen van de eurozone zullen grotendeels aan zichzelf worden overgelaten, terwijl EU-leiders, net als in de laatste crisis, besluiten proberen te nemen grotendeels op de hoef. De vraag is nu hoelang leiders in de eurozone ermee kunnen wegkomen? En het antwoord is misschien niet veel langer. Een scan van de horizon suggereert dat het maar al te goed mogelijk is om de triggers te identificeren voor wat snel een eurozone en een bredere EU-ineenstorting zou kunnen worden. ”

Die ‘scan’ is van mening dat sommige dingen inderdaad voorspelbaar en onvermijdelijk zijn en CapX zegt dat de gemarkeerde bedreigingen vrij breed zijn, maar momenteel worden geïdentificeerd als; de achteruitgang van de Chinese economie, de toenemende dreiging van handelsoorlogen, de huidige schuldenlast van de banken en de staatsschuld. Elk van deze structurele problemen kan leiden tot een grote recessie. Deze keer zou de EU de economische schok echter niet kunnen weerstaan. CapX, een wereldwijde financiële specialist, gelooft dat de euro Europa naar beneden zal halen. En het concludeert: “ Brexit was slechts een voetnoot in een veel fundamentelere periode van Europese onrust. Britse onderhandelaars kunnen elke pees belasten om een ​​deal te krijgen, alleen om te ontdekken dat de entiteit waarmee ze het eens zijn, binnenkort niet meer bestaat . “

Dan zijn er mensen die Brexit fysiek met hun geld steunden op basis van het feit dat de Europese Unie niet zou overleven.

Jim Mellon viel in 2016 op bij investeerders als publieke steun voor de exit van Groot-Brittannië uit de Europese Unie. En de voorzitter van de Burnbrae Group voorspelde een nieuwe breuk. Mellon voorspelt dat de euro een toekomstig slachtoffer zal worden van een stijgend anti-establishment tij, waardoor de muntunie binnen vijf jaar zal versplinteren.

” Brexit wordt een bijzaak van de problemen van Europa die steeds duidelijker worden,” zei Mellon. “De euro zoals die nu is, is gewoon een heel ongepast mechanisme – ik geef de euro een levensduur van één tot vijf jaar.”

Op dit moment zijn er zoveel meer bewijsstukken, enorm veel meningen en voorspellingen over de ondergang van de EU. Het feit is dat de EU27 inderdaad door existentiële uitdagingen gaat.

Dit is tot stand gekomen via de gemeenschappelijke thema’s die overal politieke verandering veroorzaken.

Het falen van het neoliberale kapitalisme in Europa is dezelfde reden waarom we Trump hebben in Amerika, de Brexit en een kwart van de EU-lidstaten die rechtse populisten steunen. Immigratie en het terrorisme dat het importeert, vormen een ernstig probleem bij de bevolking van de EU. Corporatisme, corruptie, economische stagnatie, een gedoemde valuta, de dreiging van een rampzalige recessie zijn ook ernstige bedreigingen. Maar verreweg de grootste bedreiging zijn de kiezers zelf, die keer op keer hebben bewezen dat ze het niet leuk vinden dat de EU ondemocratisch is.

Elk van deze bedreigingen is een existentiële bedreiging en de kans dat een van deze dreigingen zich voordoet, is inderdaad zeer hoog en Groot-Brittannië zou dan goed geplaatst kunnen zijn om te profiteren van de aandoening die dat met zich meebrengt!