“We zijn niet schuldig aan terrorisme, we zijn het slachtoffer van staatsterrorisme. Maar we zijn het verplicht om onze volkeren te verdedigen”, schrijft de PKK in haar brief aan het Amerikaanse volk en de president.
De Commissie Buitenlandse Betrekkingen van de Koerdische Arbeiderspartij (PKK) schreef een brief aan het Amerikaanse volk en president Donald J. Trump. De Koerdische vrijheidsbeweging reageerde op de vergelijking van Trump tussen PKK en IS.
ANF Nieuwsagentschap publiceerde de inhoud van de brief aan president Trump. De brief luidt als volgt:
“Aan het Amerikaanse volk en president Donald J. Trump.
We verwerpen vergelijkingen tussen onze beweging en de Islamitische Staat IS. Ons antwoord is als volgt: Er wonen tegenwoordig meer dan 40 miljoen Koerden in het Midden-Oosten. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog werden ze door uiterlijke machten verdeeld in vier autocratische staten: Iran, Irak, Syrië en Turkije, de staat waar onze beweging begon.
Jarenlang heeft het Koerdische volk deze regeringen alleen gevraagd om de democratische basisrechten die ze elke dag genieten in de Verenigde Staten: het recht om te bestaan, hun eigen taal te spreken, hun eigen cultuur te beoefenen, en als vrije gelijkwaardige burgers deel te nemen aan de politiek.
De PKK is opgericht om zich tegen het geweld van de Turkse staat te verzetten
Elke keer werden ze op brute wijze onderworpen aan onderdrukking en geweld: ze werden gebombardeerd met de meest geavanceerde wapens, midden in de nacht uit hun huizen weggehaald, gevangen gezet, gemarteld of zelfs vermoord, hun dorpen geplunderd en hun taal en cultuur werd verboden. De PKK werd opgericht in 1978 met als doel het geweld van de Turkse staat tegen het Koerdische volk te weerstaan. Tegen die tijd waren honderdduizenden Koerden afgeslacht in de Koerdische regio’s van Turkije. Maar om de volledige omvang van de gruwel te zien, hoeven we niet te ver terug te gaan naar het verleden, in de jaren 90 vernietigde de Turkse staat meer dan 4.000 Koerdische dorpen en executeerde ze op buitengerechtelijke wijze 17.000 Koerden.
Onze vredesinspanningen werden genegeerd
Turkse heersers, zoals zoveel tyrannen in de geschiedenis, geloofden dat ze het fundamentele menselijke verlangen naar een vrij leven met geweld en terreur konden vernietigen. Ze bestempelden ons als terroristen en criminelen en gaven honderden miljoenen dollars uit om andere landen zoals de Verenigde Staten over te halen hetzelfde te doen, ondanks het feit dat de Turkse krachten onuitsprekelijke wreedheden begaan die in strijd zijn met alle beginselen van het internationale recht. We hebben de Conventies van Genève ondertekend en roepen sinds 1993 meermaals op tot vredesonderhandelingen. We deden dat in de wetenschap dat de oorlog kon eindigen op het moment dat de Koerden hun rechten krijgen. Deze inspanningen werden echter genegeerd.
De PKK heeft nooit de VS of een ander land bedreigd
De PKK heeft zich nooit tot de VS of enig ander land gericht. We zijn nooit teruggeschrokken van de onderhandelingstafel en een vreedzame en politieke oplossing voor het conflict. Sinds 1993 hebben we in feite niet minder dan acht wapenstilstanden verklaard om de weg vrij te maken voor onderhandelingen. Het politieke project van de PKK is gebaseerd op fundamentele mensenrechten en vrijheden, genderbevrijding, religieus pluralisme en ecologische rechten.
Toen IS zijn terreurcampagne in Syrië en Irak begon, wisten we dat we moesten reageren. De groep bedreigde niet alleen de idealen waar we al zoveel jaren voor strijden, maar ook de veiligheid van miljoenen mensen. De goed bewapende en gefinancierde staten van de regio en de wereld reageerden slechts langzaam en wogen de kosten van actie af. Daarom vielen miljoenen mensen onder de terroristische heerschappij van de IS.
In augustus 2014 voerden we een humanitaire campagne in het Şengal in Irak, waar IS wreedheden beging tegen de Ezidi-bevolking. Deze wreedheden werden later door de Verenigde Naties erkend als genocide. De Ezidi’s waren weerloos, en niet in de laatste plaats heeft de wereldgemeenschap een verantwoordelijkheid hiervoor, ze stonden voor een vijand, die de regionale strijdkrachten tot nu toe niet konden stoppen. Onze eerste militaire eenheid in de regio bestond uit slechts zeven mensen. We openden een humanitaire doorgang naar Noordoost-Syrië en boden 35.000 belegerde burgers veiligheid op de berg Sengal. Samen met andere krachten hebben we de regio vervolgens bevrijd van de IS-heerschappij.
Turkije heeft niets gedaan om ISIS te stoppen
Terwijl onze beweging en ons volk duizenden levens hebben opgeofferd in de strijd tegen IS, heeft de Turkse staat niets gedaan om ISIS tegen te houden en ons beschreven als ‘terroristen’. De Turkse staat valt vandaag Noordoost-Syrië aan met veel zwaardere krachten dan toen de IS daar internationale aanvallen uitvoerde. Ze hebben terroristische bendes die verbonden zijn met Al Qaida gestuurd om de mensen die de IS hebben verslagen te martelen en te vermoorden. Ze zien de eenvoudige articulatie van de Koerdische identiteit als een grotere bedreiging dan de groepen die onschuldige mensen als doelwit hadden, niet alleen in Şengal en Kobanê, maar ook in Parijs, Manchester en New York City.
Veel Amerikanen zagen in mei 2017 dat de Turkse president Erdogan zijn lijfwachten beval om vreedzame Koerdische demonstranten in hun hoofdstad op brute wijze aan te vallen; Stel je voor wat hij doet in Koerdistan. Wij zijn niet degenen die schuldig zijn aan terrorisme. “