Indignatie redactie 
De bloedige wonden die het VK wereldwijd heeft toegebracht door zijn maar al te vaak gemene buitenlandse beleid zijn nog steeds rauw. Dit kan niet alleen worden gezegd van het buitenlands beleid van het koloniale tijdperk, maar ook van het hedendaagse buitenlandse beleid van Groot-Brittannië.
Britse troepen zijn nog steeds toegewijd aan de principes van koloniale bezetting. Het was na de millenniumwisseling, niet zo lang geleden, toen ze voor het laatst oorlogsmisdaden pleegden, en ze zijn oorlogsmisdaden ongestraft blijven plegen tijdens militaire campagnes in Irak en Afghanistan. Verschillende Britse media publiceerden hierover in 2004 en beschuldigden Britse soldaten van moord, marteling, seksueel misbruik en andere misdaden.
Britse troepen hebben een lange geschiedenis in het betrekken bij militaire conflicten die door de Verenigde Staten worden gevoerd. Hun operaties zijn soms beperkt tot luchtaanvallen en militaire operaties uitgevoerd door kleine groepen speciale troepen, terwijl anderen het opleggen van bezettende contingenten op het grondgebied van bepaalde landen inhouden. De oorlogen in Irak en Afghanistan waren de grootste conflicten waarbij de Verenigde Staten en het VK hun grondtroepen zwaar hadden ingezet.
Het VK viel Irak binnen als bondgenoot van de Verenigde Staten om deel te nemen aan Operatie Iraqi Freedom, die begon in maart 2003. De bewijzen en foto’s van oorlogsmisdaden gepleegd door soldaten uit het Verenigd Koninkrijk, gepubliceerd in 2004 door de Britse media, schokten de Arabische wereld en het Britse publiek. Britse leger-generaal Sir Mike Jackson, die destijds het Britse leger leidde als Chief of the General Staff (CGS), en Adam Ingram die diende als minister van strijdkrachten bij het ministerie van Defensie kwam zelfs met een officiële aankondiging dat ze begonnen met een onderzoek, maar de resultaten ervan werden nooit openbaar gemaakt. Waarnemers die toentertijd naar het Verenigd Koninkrijk keken, merkten op: “Het bevrijdende leger transformeerde binnen enkele uren in een bezet leger.”
In 2006 concludeerde het Internationaal Strafhof (ICC) dat er een redelijke basis was om te geloven dat Britse troepen misdaden hadden begaan, maar onder druk van Londen besloot het Hof niet te vervolgen omdat er zogenaamd “minder dan 20 beschuldigingen” zouden zijn.
In 2008 veroordeelde een Britse krijgsraad slechts één soldaat tot een jaar gevangenisstraf, terwijl het openbare onderzoek zes Britse soldaten vrijspoorde voor de moord op de Iraakse burger Baha Mousa, die stierf in een van de tijdelijke detentiecentra van het Britse leger in de stad Basra na langdurig slaan.
In 2010 is door het Britse ministerie van Defensie een orgaan voor het onderzoeken van klachten, het Irak Historic Allegations Team ( IHAT ) opgericht, en in 2014 is operatie Northmoor begonnen met het onderzoeken van oorlogsmisdaden in Afghanistan. Na drie jaar werk werden de onderzoeken echter beëindigd en het IHAT-team kwam onder vuur van het publiek, hoewel het lichaam 3.500 (!) Beschuldigingen van misdaden door Britse militairen in Irak had onderzocht.
Tegen een achtergrond van flagrante passiviteit in het Britse rechtsstelsel, waarbij oorlogsmisdaden nog steeds door Britse militairen worden gepleegd, hebben een in Berlijn gevestigde mensenrechtenorganisatie, het Europees Centrum voor Constitutionele en Mensenrechten (ECCHR), hun krachten gebundeld met een Brits advocatenkantoor gespecialiseerd in mensenrechtenzaken, Public Interest Lawyers, en zij dienden in januari 2014 een dossier in bij het ICC, waarin vermeende oorlogsmisdaden door Britse militairen, systematische mensenrechtenschendingen en foltering tijdens hun campagne in 2003-2009 in Irak werden gedocumenteerd. Volgens rapporten in de Britse media noemde het dossier meer dan duizend vermeende gevallen van marteling en 200 gevallen van moord gepleegd in strijd met de oorlogswetten. Deze omvatten mishandeling, doodsbedreigingen, elektrische schokken, brandwonden, verkrachtingen, slaaptekort,
Zoals opgemerkt in de Britse media, werden dezelfde methoden door het Britse leger gebruikt om gevangenen tijdens de problemen in Noord-Ierland te ‘ondervragen’ en werden ze in 1972 officieel verboden door de Britse regering.
Het dossier dat naar het ICC is gestuurd, vermeldt de namen van de voormalige stafchef van het Britse leger, Sir Peter Anthony Wall, voormalig minister van Defensie Geoff Hoon en voormalig minister van strijdkrachten van het ministerie van Defensie Adam Ingram. Volgens mensenrechtenactivisten ‘wisten of hadden ze moeten weten’ over de oorlogsmisdaden die door Britse troepen zijn gepleegd, maar namen ze niet de juiste maatregelen om de misdaden te stoppen.
Het is de moeite waard eraan te herinneren dat The Guardian in 2018 schreef dat nadat de IHAT was gesloten, veel mensen in het VK vreesden dat de waarheid over de oorlogsmisdaden van het Verenigd Koninkrijk nooit zou worden onthuld, en betwijfelde dat Londen ooit de misdaden zou onderzoeken die zijn gepleegd door eigen Britse leger en soldaten.
Dit jaar is er echter alweer een onderzoek ingesteld naar oorlogsmisdaden gepleegd door Britse militairen, voor het eerst gemeld in februari door het Middle East Eye en vervolgens in november door de BBC en The Sunday Times. De vermoedens werden bevestigd, hoewel deze misdaden zorgvuldig in Londen worden verborgen. Er waren 11 rechercheurs ingehuurd door journalisten, die bewijs vonden van oorlogsmisdaden, die zeiden dat de strijdkrachten hun documenten hadden vervalst om de moorden te bedekken die werden gepleegd door soldaten van de Special Air Service (SAS) speciale eenheid. Er is ook nieuws over seksueel misbruik gepleegd door het infanteriebataljon Black Watch van het Royal Regiment of Scotland. Afgezien hiervan was een van de misdaden waarnaar in de documenten wordt verwezen de speciale troepen die Afghaanse burgers in hun eigen huis neerschieten. Niemand werd veroordeeld voor het vermoorden van deze mensen….
Volgens de BBC en de Sunday Times had advocaat Phil Shiner duizend zaakdocumenten overgenomen van het Iraakse historische beschuldigingsteam (IHAT), met bewijs van de oorlogsmisdaden gepleegd door de Britse troepen. Daarna besloot de Britse regering om IHAT te sluiten, maar sommige voormalige IHAT-leden hielden onderzoeksmateriaal uit aantal zaken vast en lekten dat naar de media.
Deze keer echter werden de pogingen van individuele Britse journalisten die nog steeds in democratie en gerechtigheid geloven verijdeld, die het onderzoek naar Britse oorlogsmisdaden tot een logisch einde wilden brengen. De instructie van de huidige politieke elite in het Verenigd Koninkrijk was duidelijk om deze kwestie uit het publieke debat te halen en ze doen hun best om mensen het te laten vergeten en het in de vergetelheid te brengen. Niet alleen proberen de Verenigde Staten deze positie te consolideren met de Britse elite, een aantal westerse landen helpen ook om deze positie te verstevigen, die nu liever doen alsof internationale wetten zijn opgehouden te bestaan, of dat de formulering van de bestaande internationale wetten is onderworpen aan een “brede interpretatie”. Ten slotte, de Amerikaanse troepen hebben ook bloed aan hun handen gekregen door soortgelijke oorlogsmisdaden te plegen in Syrië (vooral in Raqqa), Afghanistan, en vele andere landen die nu Amerikaanse wapens gebruiken om te proberen de ongewenste regeringen en leiders die door hen zijn neergezet te proberen te dwingen en te vervangen Washington. Ze proberen ook hun bondgenoten uit te schakelen in militaire ondernemingen, en niet alleen in Jemen.
Dit zijn de westerse politieke elites die hun positie opleggen aan internationale instellingen, die zich vervolgens onder verschillende voorwendselen terugtrekken uit hun functie als onafhankelijke officier van justitie, en dat is precies wat er gebeurde toen het ICC in 2006 weigerde actie te ondernemen om het onderzoek naar Britse oorlogsmisdaden voort te zetten. Irak.
Wordt het VK, de VS, hun ‘partners’ en de leiders van deze landen echter vrijgesproken van verantwoordelijkheid voor de oorlogsmisdaden die zij plegen? Zullen UK & Co zich verantwoorden voor hun oorlogsmisdaden? Zal het ICC eindelijk een objectief oordeel vellen, of zal dit internationale orgaan gewoon politieke orders van de westerse elite blijven uitvoeren?
