Indignatie redactie 
Hoe verander je water in geld? Er is een bedrijf dat het recept heel goed kent: Nestlé. Maar het gaat niet alleen om water, het gaat ook over ontbossing. De bedrijven, die door velen al als vervuilers worden beschouwd, zoals Nestlé, General Mills, IKEA, Johnson & Johnson, Kellogg, L’Oréal, Mars, PepsiCo, Procter & Gamble en Unilever, vernietigden volgens een analyse in slechts tien jaar 50 miljoen hectare bos. Dat is de grootte van Spanje. Het stelt klimaatbescherming en daarvoor toegekende prijzen in een ander daglicht.
Terwijl Nestlé in Davos voor klimaatbescherming werd geëerd door de foute non-profit organisatie Carbon Disclosure Project, wiens partners o.a. het Wereld Natuur Fonds, Siemens, Procter and Gamble, en nog meer foute instellingen en ondernemingen zijn (vergeten we bijna partner Unilever te noemen), werd Amos Abba uit Nigeria in het Zwitserse Luzern met een award bekroond voor zijn onderzoek: “Hoe Nestlé Nigeria de watervoorraad in Abuja besmet”.
Het is niet de eerste keer dat Nestlé een prijs heeft gewonnen, want uitgerekend Nestlé Pakistan kreeg van de Verenigde Naties de zogenaamde Global Compact Business Sustainability Award voor “Innovative Solutions for Sustainable Water”. En dan te bedenken dat Nestle destijds zelfs in Pakistan terecht stond, omdat Nestlé daar water uit een totaal van negen putten op drie locaties omhoog pompt, terwijl Pakistan kampt met ernstige watertekorten.
Elke maand wordt zeven miljard liter grondwater onttrokken om het als mineraalwater te verkopen. In een kleine Pakistaanse gemeenschap zouden kinderen ziek zijn geworden van vuil water omdat Nestlé een diepe put heeft gegraven dat het drinkwater van de lokale bevolking voor hun neus wegkaapt.
In Afrika is het niet anders.
Nestlé noemt zichzelf een “duurzaam” bedrijf en, ondanks de droogte en oorlog in het land, blijft het water in Ethiopië en Nigeria voor eigen gewin omhoog pompen! Wanhopige mensen blijven terugvechten omdat Nestlé het water steelt dat ze nodig hebben om te (over)leven.
Nestlé heeft wereldwijd waterrechten opgekocht, zelfs in zeer droge gebieden. Nestlé Waters “investeerde bijvoorbeeld in Nigeria en Ethiopië toen meer dan 10 miljoen mensen in Ethiopië, waaronder 5,65 miljoen kinderen, leden aan de ergste droogte in meer dan 20 jaar.
Het zag er niet beter uit in Nigeria. In Nigeria wordt de strijd om land beschouwd als een van de grootste veiligheidsrisico’s, en toch bouwde Nestlé een nieuwe waterfabriek voor het merk “Pure Life” op een terrein van 14,6 hectare, “waarover we al in 2016 schreven. Volgens onze informatie investeerde Nestlé toen voor ongeveer CHF 25 miljoen in Nigeria.
Op een terrein van 14,6 hectare zou een nieuwe waterfabriek met potentieel voor toekomstige uitbreiding worden gebouwd. Al tientallen jaren zijn er conflicten over weilanden en hulpbronnen in veel Afrikaanse landen – bijvoorbeeld in Kenia, Nigeria en Ethiopië. Vooral als het niet regent en hele gebieden opdrogen. Klimaatverandering leidt van de ene droogte naar de andere, water wordt schaars, vruchtbare grond voor kuddes vee neemt af – en daarmee het levensonderhoud van nomaden en herders. En terwijl de wereld zich in die jaren zorgen maakte over de mensen in deze regio’s vanwege de droogte, bouwde Nestlé nieuwe bottelinstallaties in Ethiopië en Nigeria.
Een productiefaciliteit bevindt zich in Abaji, Nigeria en creëerde 111 nieuwe banen en produceert Nestlés Pure Life. Adam Nuru – uitvoerend directeur van First City Monument Bank in Nigeria, bevestigde deze investering, waarvoor Nestle een lening ontving: “Water is een belangrijk onderdeel van menselijke en industriële behoeften en een schaarse hulpbron. Het bieden van schoon en veilig water is een uitdaging, evenals het behoud van de reeds schaarse hulpbronnen. We zijn ervan overtuigd dat onze steun voor dit project de toegang van Nestlé tot schoon water zal verbeteren. Nestlé zal nieuwe banen creëren en vervolgens sociaaleconomische ontwikkeling investeren.
En hoewel het bovenstaande in brede kring bekend was, werd Nestlé in 2015 en 2016 geroemd voor zijn inzet voor klimaatbescherming.
Het is niet de eerste keer dat Nestlé ook in 2020 in Davos wordt onderscheiden voor zijn inzet voor klimaatbescherming. Het gebeurde ook in 2015 of 2016, het is al standaard, wat terug te vinden is op de website van Nestlé. Terwijl de rijken der aarde (of wie zich daartoe rekent) en de multinationals de regeringsleiders ontmoetten in Davos, was er een ander evenement in Zwitserland, namelijk in Luzern. Daar werd door een Russische miljardair een journalistenprijs uitgereikt. Uitgerekend de Russische miljardair Gleb Fetisov sponsort de “Fetisov Journalism Awards”, zo werd er gemeld, en opmerkelijk is dat journalisten uit Zwitserland de deelname werd geweigerd. Nestlé is een Zwitsers bedrijf.
Journalisten die hun leven in gevaar hebben gebracht vanwege hun onderzoek, zijn er voor hun inspanningen beloond. De Amerikaanse journalist Philip Jacobson, die werkt voor de milieunieuwswebsite Mongabay, ontving de Fetisov Journalism Award voor “Excellence in Environmental Journalism” voor zijn onderzoek naar milieukwesties in Indonesië. Maar hij kon de prijs niet in ontvangst nemen want hij zit in de gevangenis in Palangkaraya, centraal Kalimantan. Op 31 januari 2020 werd Philip Jacobson 45 dagen nadat de autoriteiten in Palangkaraya City hem hadden gearresteerd wegens vermeende visumovertreding uit Indonesië gezet. De in het begin van dit artikel genoemde Amos Abba uit Nigeria kreeg voor zijn bijdrage “Hoe Nestlé Nigeria de watervoorraad in Abuja besmelt” een award toegekend.
Eerder hebben we ook gemeld dat in januari 2019 de naam Nestlé Pure Life, het watermerk, in Nigeria is hernoemd om een gezond milieu voor Nigerianen te garanderen: “U zult ook merken dat het nieuwe label een transparant planeetlogo heeft en het toont onze toewijding aan het milieu,” zei Gloria Nwabuike, Marketing Manager bij Nestlé Waters. Al in Pakistan bleek dat alles frauduleus was en moest Nestlé zelfs naar de rechter stappen. Nestlé heeft gemonopoliseerde waterbronnen in Afrika om zich voor te bereiden op toekomstige watertekorten, terwijl de Afrikaanse bevolking onvoldoende toegang heeft tot deze natuurlijke hulpbronnen.
Het gebeurt niet alleen in Afrika, zelfs in de VS vindt er een oorlog om drinkwater plaats. In het kleine stadje Evart lopen kreken omringd door wilde bloemen met helder water. De stad is erg klein, de speeltuin, McDonald’s, de middelbare school en de kerk liggen allemaal vlakbij elkaar. Maar in een stad met slechts 1.503 inwoners wordt uit een dozijn putten water uit de ondergrondse watervoerende laag omhoog gepompt. Ook hier is drankgigant Nestlé actief, en pompt bijna 100.000 keer omhoog wat een gemiddelde inwoner van Michigan gebruikt in plastic flessen, die overal in het Midden-Westen worden verkocht voor ongeveer $ 1.
Om deze natuurlijke hulpbron te gebruiken, betaalt Nestlé $ 200 per jaar….. voor een grondstof die haar niets kost.
Zoet water is een wereldwijd goed, waarvan de internationale gemeenschap ervoor moet zorgen dat het op een duurzame manier wordt bewaard en gebruikt. Veel mensen denken dat dat overal gebeurt, maar het is al lang in handen van enkelen die gewoon het waardevolle goed hebben “gestolen”.
Als een land leningen van de Wereldbank wil, is één van de voorwaarden de privatisering van water. Het zijn structuren die je alleen maar zou vermoeden bij de maffia. Reeds in 2003 adviseerden zogenaamde experts dat overheidsinstanties de investeringen van de waterbedrijven moesten garanderen. Wat niets anders betekende dan: de waterbedrijven verdienen miljarden euro’s en de “kleine” belastingbetaler draait daar voor op.
Slovenië heeft het goed aangepakt, want het is het eerste Europese land dat het recht op water in zijn grondwet heeft opgenomen: “Watervoorraden zijn openbare goederen die door de Staat worden beheerd.” Het land heeft een goede les geleerd van Bolivia, bekend om de “wateroorlog”, dat ondervond dat één van de voorwaarden voor nieuwe leningen van de Wereldbank waterprivatisering was.
Water belooft te zijn wat de olie was en is voor de 20e eeuw en de 21e eeuw. Aangezien olie een “prijs” heeft en slechts enkelen de prijs bepalen en over olievoorraden beschikken, zijn er oorlogen om olie geweest. Die (grote) landen die niet over voldoende van deze kostbare grondstof beschikken, laten landen als bijvoorbeeld Venezuela doodbloeden. Zij kunnen dat doen door de “prijs” voor olie laag te houden. Voor deelname van Saoedi-Arabië wordt het land financieel of met bewapening ondersteund. China tekende bijvoorbeeld een intentieverklaring en investeringsovereenkomsten ter waarde van $ 65 miljard toen de Saoedische koning Salman bin Abdulaziz in maart 2017 een bezoek bracht aan Beijing.
Naar verwachting zal ook een vrijhandelsovereenkomst tussen de EU en Saudi-Arabië worden gesloten. Inderdaad, principes kunnen net als water snel verdampen.
PS.
Nu we het toch over Nestlé hadden, hier een aantal feiten waaruit blijkt dat het bedrijf niet zo schoon is als het door haar imago probeert te voor te stellen:
1.) Nestle heeft veel regenwoud in de wereld vernietigd, ook voor palmolieplantages.
2.) Nestle liet 12.000 kinderen, een ruwe schatting van mensenrechtenorganisaties, werken als slaven op cacaoplantages.
3.) Nestle gebruikt genetisch gemodificeerde ingrediënten. Genetisch gemodificeerde voedingsmiddelen of producten die onze genetica veranderen, zoals die aangeboden en gebruikt worden door de gifmengers Monsanto/Bayer, en die uiterst schadelijk en kankerverwekkend zijn. Bovendien maken ze de omgeving kunstmatig méér gemodificeerd en veroorzaken ze mutaties in de dierenwereld.
4.) Nestle beroofde talloze mensen in ontwikkelingslanden en vernietigde het milieu. Talloze mensen hebben daarom niet langer vrije toegang tot water, noch voor zichzelf, noch voor irrigatie. Men moet het gepatenteerde water kopen dat door Nestle is gemodificeerd en dat hierdoor niets met het oorspronkelijke water te maken heeft.
5.) Het melkpoederschandaal. Verontreinigd water met melkpoeder werd in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw door Nestlé in ontwikkelingslanden aan moeders gedistribueerd. Veel kinderen stierven. Er werd geen verklaring afgegeven aan de moeders over de voor- en nadelen van kunstmatig geproduceerde melk. In september 2008 werd in China besmet melkpoeder, met een chemische stof die ernstige nierziekte veroorzaakte, gelanceerd. 300.000 kinderen moesten in het ziekenhuis worden behandeld, sommigen van hen stierven.
