Indignatie redactie 
Het nieuwe type coronavirus heeft de VS al lang bereikt - en brengt niet alleen de gezondheid van de Amerikanen in gevaar. afbeelding: reuters
Als televisiemaker droomde Donald Trump ervan het land terug te geven aan de mensen zoals president Andrew Jackson deed.
De presidentiële campagne van de VS in 2020 bevat twee totaal verschillende visies op de Verenigde Staten: rijk of natie?
Enerzijds de bewering van Washington om de wereld te domineren door ‘containment’ – een strategie die in 1946 door George Kennan werd geformuleerd en tot 2016 door alle presidenten werd gevolgd – en aan de andere kant de afwijzing van het imperialisme en de wens om het fortuin van Amerikanen in het algemeen – een strategie die werd geformuleerd door president Andrew Jackson (1829-1837) en alleen werd overgenomen door president Donald Trump (2017-20).
Elk van deze twee kampen hanteert retoriek die de werkelijke praktijk maskeert. Democraten en Republikeinen doen zich voor als voorbode van de “vrije wereld” in het licht van “dictaturen”, als verdedigers van discriminatie op grond van ras, geslacht en seksuele geaardheid, en als voorvechters van de strijd tegen “opwarming van de aarde”.
De Jacksonians, van hun kant, veroordelen om de beurt de corruptie, perversiteit en uiteindelijk hypocrisie van hun voorgangers, terwijl ze oproepen om voor hun natie te vechten en niet voor het rijk.
De twee kampen hebben alleen dezelfde geweldscultus gemeen; of het nu in dienst staat van het rijk (democraten en republikeinen) of de natie (Jacksonianen).
Het feit dat de Jacksonians onverwachts een meerderheid in het land werden en de controle over de Republikeinse Partij overnamen, draagt bij aan de verwarring, maar mag het trompettisme niet verwarren met wat de Republikeinse ideologie is geweest sinds de Tweede Wereldoorlog.
In werkelijkheid zijn democraten en republikeinen meestal welgestelde mensen of professionals in nieuwe technologieën, terwijl Jacksonianen – zoals de “gele hesjes” in Frankrijk – nogal arm zijn en professioneel gebonden zijn aan het land waaruit ze niet kunnen ontsnappen.
Voor de campagne van 2020 zijn democraten en republikeinen verenigd achter voormalig vicepresident Jo Biden. Hij en zijn aanhangers zijn buitengewoon welbespraakt over hun bedoelingen:
- ” The Power of America’s Example “, door Joseph R. Biden Jr., Voltaire Network , 11 juli 2019.
- ‘ Waarom Amerika opnieuw moet leiden. Het buitenlands beleid van de VS redden na Trump ”, door Joseph R. Biden Jr., Buitenlandse Zaken , maart / april 2020.
En vooral de verklaring van hoge Republikeinse nationale veiligheidsfunctionarissen aan Democraat Biden:
- ” A Statement by Former Republican National Security Officials “, Voltaire Network , 20 augustus 2020.
Integendeel, Donald Trump ontwijkt schriftelijk: - ” Donald Trump Second Term Agenda “, door Donald Trump, Voltaire Network , 24 augustus 2020 (buitenlands beleid is de kleine alinea aan het einde van de tekst).
Naar mijn mening worden de belangrijkste geschillen niet vermeld, maar voortdurend geïmpliceerd.
De Jacksoniaanse agenda
Zodra hij aantrad, twijfelde Donald Trump aan de strategie van Rumsfeld / Cebrowsky om de staatsstructuren van alle landen van het “Bredere Midden-Oosten” zonder uitzondering te vernietigen en kondigde hij zijn wens aan om de troepen die verloren waren in de “oorlog zonder einde” naar huis te brengen. .
Dit doel blijft bovenaan zijn prioriteiten staan in 2020 (“Stop Endless Wars and Bring Our Troops Home”).
Als gevolg hiervan sloot hij de directeur van de CIA en de voorzitter van het Chiefs of Staff Committee uit van reguliere vergaderingen van de National Security Council. Hiermee beroofde hij de aanhangers van het imperialisme van hun belangrijkste veroveringsinstrument.
Zien:
- ” Presidential Memorandum: Organization of the National Security Council and the Homeland Security Council “, door Donald Trump, Voltaire Network , 28 januari 2017. En
- ” Donald Trump eindigt ” de “organisatie van het VS-imperialisme “, door Thierry Meyssan, vertaling Anoosha Boralessa, Voltaire Network , 31 januari 2017.
Er volgde een strijd om het voorzitterschap van deze raad met de aanklacht tegen generaal Michael T. Flynn, vervolgens zijn vervanging door generaal HR McMaster, de uitzonderlijke John R. Bolton en ten slotte Robert C. O’Brien.
In mei 2017 riep Donald Trump de Amerikaanse bondgenoten op om onmiddellijk hun steun te staken voor jihadisten die belast zijn met het implementeren van de Rumsfeld / Cebrowski-strategie. Dit was de toespraak in Riyad voor de soennitische staatshoofden en vervolgens tot de staatshoofden en regeringsleiders van de NAVO.
President Trump had de NAVO achterhaald verklaard voordat hij van gedachten veranderde. Hij kreeg echter niet het opgeven van het Russische inperkingsbeleid, maar de halvering van de kredieten die voor dit doel werden gebruikt en de toewijzing van de aldus overgebleven gelden voor de strijd tegen het jihadisme.
Door dit te doen, stopte het gedeeltelijk met het maken van de NAVO tot een instrument van het imperialisme en veranderde het in een defensieve alliantie. Het heeft daarom van zijn leden geëist dat zij bijdragen aan zijn begroting. Steun voor het jihadisme werd echter met particuliere middelen nagestreefd door de aanhangers van het imperialisme, met name het KKR-fonds.
Zien:
- ” Presidentieel memorandum: plan om de Islamitische Staat van Irak en Syrië te verslaan “, door Donald Trump, Voltaire Network , 28 januari 2017.
- ” Donald Trump’s toespraak tot de Arab Islamic American Summit “, door Donald Trump, Voltaire Network , 21 mei 2017.
- “ Opmerkingen van Donald Trump bij de NAVO-onthulling van de Artikel 5 en Berlijnse Muurmonumenten ”, door Donald Trump, Voltaire Network, 25 mei 2017.
Vandaar zijn sleutelwoorden: “Wereldterroristen uitroeien die de Amerikanen dreigen te schaden” en “Laat bondgenoten hun eerlijke aandeel betalen.
Net als de Democraten en Republikeinen zet de Jacksoniaanse Donald Trump zich in voor het herstel van de capaciteiten van zijn legers (“Handhaving en uitbreiding van Amerika’s ongeëvenaarde militaire kracht”).
In tegenstelling tot zijn voorgangers probeerde hij niet het waanvoorstel van het Pentagon te transformeren door één afdeling tegelijk te privatiseren, maar ontwikkelde hij eerder een plan om onderzoekers te rekruteren om opnieuw technologisch te concurreren met het Russische en Chinese leger.
Zien:
- ” Nationale veiligheidsstrategie van de Verenigde Staten van Amerika “, december 2017. En
- ” Donald Trump’s nationale veiligheidsstrategie “, door Thierry Meyssan, vertaling Pete Kimberley, Voltaire Network , 26 december 2017.
Alleen de wens van Donald Trump om het primaat in raketkwesties te herwinnen wordt gesteund door democraten en republikeinen, hoewel ze het niet eens zijn over hoe dit te bereiken (“Build a Great Cybersecurity Defense System and Missile Defense System”): de huurder van het Witte Huis wil de De VS zal zichzelf als enige uitrusten met deze wapens die het uiteindelijk kan inzetten op het grondgebied van zijn bondgenoten, terwijl zijn tegenstanders de bondgenoten willen betrekken om hen in handen te houden.
Vanuit het standpunt van de Democraten en Republikeinen is het probleem duidelijk niet de terugtrekking uit de ontwapeningsverdragen van de Koude Oorlog om een nieuw arsenaal op te bouwen, maar het verlies van middelen voor diplomatieke druk op Rusland.
Joe Biden, een professionele politicus, hoopt de keizerlijke status van de voormalige Eerste Wereldmacht te herstellen.
Het programma van democraten en niet-partijrepublikeinen
Joe Biden stelt voor om zich te concentreren op drie doelstellingen: (1) de democratie nieuw leven inblazen (2) de middenklasse trainen om met globalisering om te gaan (3) het mondiale leiderschap herwinnen.
- De democratie nieuw leven inblazen : in zijn woorden betekent dit dat openbare actie moet worden gebaseerd op de ‘geïnformeerde toestemming’ van Amerikanen. Daarbij gebruikte hij de terminologie van Walter Lipmann uit 1922, volgens welke democratie “productie-toestemming” veronderstelt.
Deze theorie werd uitvoerig besproken door Edward Herman en Noam Chomsky in 1988. Het heeft duidelijk niets te maken met de definitie van president Abraham Lincoln: “Democratie is de regering van het volk, door het volk, voor het volk”.
Joe Biden gelooft dat hij zijn doel bereikt door de moraliteit van openbare actie te herstellen door de praktijk van “politieke correctheid”.
Hij veroordeelt bijvoorbeeld “de vreselijke praktijk [van president Trump] om gezinnen te scheiden en de kinderen van immigranten in privégevangenissen te plaatsen”, zonder te zeggen dat president Trump slechts een democratische wet toepaste om de nutteloosheid ervan te tonen.
Of hij kondigt aan dat hij de veroordeling van foltering die president Trump rechtvaardigde, opnieuw wil bevestigen, zonder te zeggen dat laatstgenoemde, net als president Obama, de praktijk al heeft verboden met behoud van levenslange gevangenisstraf zonder proces in Guantánamo.
Hij kondigde zijn voornemen aan om een top voor democratie bijeen te roepen om corruptie te bestrijden, de “vrije wereld” te verdedigen tegen autoritaire regimes en om de mensenrechten te bevorderen.
Gezien zijn definitie van democratie is het een kwestie van het verenigen van geallieerde staten door zondebokken aan de kaak te stellen voor wat er mis is (het “corrupte”) en het bevorderen van mensenrechten in Angelsaksische zin en vooral niet in Franse zin.
Dat wil zeggen om politiegeweld te stoppen en niet om burgers te helpen bij de besluitvorming. Deze top zal een oproep doen aan de particuliere sector, zodat nieuwe technologieën niet door autoritaire staten kunnen worden gebruikt om hun burgers te controleren (maar de VS en zijn NSA kunnen ze altijd gebruiken in het belang van de “vrije wereld”).
Ten slotte besluit Joe Biden dit hoofdstuk door zijn rol in de Transatlantische Commissie voor Electorale Integriteit te benadrukken, samen met zijn vrienden, voormalig NAVO-secretaris-generaal Anders Fogh Rasmussen, die de Libisch-Arabische Jamahiriya omver wierp, en Michael Chertoff, voormalig Amerikaans minister van Binnenlandse Veiligheid, die alle Amerikaanse burgers onder toezicht. En niet te vergeten John Negroponte die de Contra’s in Nicaragua en Daesh in Irak organiseerde.
- De middenklasse opleiden om met globalisering om te gaan . Joe Biden gelooft dat de politiek die is gevoerd sinds de ontbinding van de USSR heeft geleid tot de snelle verdwijning van de middenklasse, en dat het trainen van de resterende middenklasse in het gebruik van nieuwe technologieën de verplaatsing van hun banen zal voorkomen.
- Het leiderschap van de VS vernieuwen . In naam van de democratie betekent dit het stoppen van de opkomst van ‘populisten, nationalisten en demagogen.
Deze formulering helpt ons te begrijpen dat democratie, volgens Joe Biden, niet alleen het verzinnen van toestemming is, maar ook het uitroeien van de populaire wil. Als demagogen democratische instellingen verdraaien, dienen populisten de wil van het volk en dienen nationalisten de gemeenschap.
Joe Biden specificeert dan dat hij oorlogen “voor altijd” zal stoppen; een formulering die hetzelfde doel lijkt te ondersteunen als de Jacksonians, maar in terminologie verschilt.
Het is in feite een kwestie van het valideren van de huidige aanpassing van het systeem aan de grenzen die zijn opgelegd door president Trump: waarom Amerikaanse soldaten in het buitenland laten sterven als men de Rumsfeld / Cebrowski-strategie met jihadisten tegen lagere kosten kan nastreven?
Temeer daar Joe Biden, toen hij slechts senator van de oppositie was, zijn naam gaf aan het plan om Irak te verdelen dat het Pentagon probeerde op te leggen.
Een vers volgt over de uitbreiding van de NAVO met bondgenoten van Latijns-Amerika, Afrika en de Stille Oceaan. Het Bondgenootschap is verre van achterhaald, maar zal opnieuw het hart van het VS-imperialisme worden.
Ten slotte pleit Joe Biden voor de verlenging van de 5 + 1-overeenkomst met Iran en ontwapeningsverdragen met Rusland.
De overeenkomst met president Hassan Rohani heeft tot doel moslimlanden klassiek in soennieten en sjiieten te verdelen, terwijl de ontwapeningsverdragen bedoeld zijn om te bevestigen dat de regering-Biden geen wereldwijde confrontatie voor ogen heeft, maar de voortdurende inperking van haar concurrent.
Het programma van de kandidaat van de Democratische Partij en de Republikeinen die geen partij zijn, wordt afgesloten met de verzekering dat ze zich aansluiten bij het Akkoord van Parijs en de leiding nemen in de strijd tegen de opwarming van de aarde.
Joe Biden geeft aan dat hij geen geschenken zal geven aan China, dat zijn meest vervuilende industrieën langs de zijderoute verplaatst.
Aan de andere kant verzuimt hij te zeggen dat zijn vriend, Barack Obama, voordat hij de politiek inging, de opsteller was van de statuten van de Chicago Carbon Emissions Trading Exchange. De strijd tegen de opwarming van de aarde is niet zozeer een ecologische kwestie als wel een zaak van bankiers.
Gevolgtrekking
Het moet gezegd worden dat alles in strijd is met een verduidelijking. Vier jaar van omwentelingen door president Trump zijn er alleen maar in geslaagd de ‘eindeloze oorlogen’ te vervangen door een privéoorlog van lage intensiteit. Er vallen zeker veel minder doden, maar het is nog steeds oorlog.
De elites die van het imperialisme genieten, zijn niet bereid hun privileges op te geven.
Het is dus te vrezen dat de VS gedwongen zullen worden door een intern conflict, een burgeroorlog en uit elkaar te gaan zoals de Sovjet-Unie ooit deed.
***
Door Thierry MEYSSAN
Oorspronkelijk gepubliceerd door Voltaire Network
